RIP Boogie (Run In Peace)

Het word geassocieerd met acuut nierfalen. Maar daaraan voorafgaand kan er dus wel sprake zijn van chronisch nierfalen. Zonder dat men dit door heeft. Daarom ook liever eerst de nieren laten onderzoeken voordat gestart word met metacam/novacam.
Bij een gezonde kat kan een paar dagen metacam echt geen kwaad. Het werkt 24 uur en is daarmee het makkelijkste voor dierenartsen om mee te geven. Maar er zijn zeer zeker ook andere alternatieven. In de kattenwereld is men terughoudend over deze pijnstilling. En dat is terecht. Dan heb je nog tolfedine welke meer vis de lever afgebroken word. Ook via de nieren maar minder. Mijn voorkeur is ten alle tijden tramadol omdat dit nog de minste bijwerkingen heeft. Niet het drankje want dat is drama om naar binnen te krijgen. Katvriendelijker zijn de pilletjes van 20 Mg. 1 tot 2 keer per dag een half. Mijn ervaring is dat 2 keer een kwart ook volstaat. In de bijsluiter van metacam staat door de fabrikant aangegeven dat metacam een contra indicatie geeft bij nierproblemen. Wat je zegt klopt dus tot op bepaalde hoogte.
 
Overigens geloof ik je wel als je zegt dat Novocam bij een gezonde kat niet fataal hoeft te zijn. Als de ene na de andere kat dood neervalt na gebruik van dit spul zou het wel heel erg opvallen. Dit is wat de bijsluiter vermeldt:



Typische bijwerkingen van NSAID’s zoals vermindering van de eetlust, braken, diarree, occult faecaal bloed, apathie en nierfalen werden af en toe gemeld. Deze bijwerkingen komen gewoonlijk in de eerste behandelingsweek voor en zijn in de meeste gevallen van voorbijgaande aard en verdwijnen na het staken van de behandeling, maar kunnen in zeer zeldzame gevallen ernstig of fataal zijn.

Wat herken ik hiervan bij Boogie deze week? Vermindering van de eetlust, braken, apathie en nierfalen. Kennelijk behoorde zij tot de 'zeer zeldzame gevallen' waarbij dit fataal was. Hiervoor moesten haar niertjes al zo goed als helemaal op zijn geweest, dat besef ik maar al te goed. Die dierenarts liet ons vier stadia van nierverschrompeling zien en wees het derde stadium aan en zei erbij dat Boogie mogelijk zelfs al in het vierde en laatste stadium zat. Ik weet het achteraf wel zeker.



Hier de symptomen van nierfalen:

De algemene symptomen van een kat met nierproblemen zijn:
weinig eetlust
gewichtsverlies
doffe vacht
slechte adem
braken en diarree
zweertjes in de bek
minder energie en meer slapen
depressie en sloomheid

Wat herken ik hiervan bij Boogie deze week? Weinig eetlust, gewichtsverlies, slechte adem, braken, minder energie en meer slapen, depressie en sloomheid. Bijna alle symptomen! Ik vind het een godswonder dat ze al die jaren zo geruisloos hier doorheen is gekomen en in 14 jaar geen dierenarts heeft gezien! Het zegt ontzettend veel over vooral de mentale veerkracht van dit beestje. Ze heeft echt GELEEFD en ineens was het binnen een week gedaan. Eigenlijk best wel mooi, als je erover nadenkt.

Mike
 
Op een andere site lees ik dat wankel lopen en spierzwakte optreedt. Check. Maar nergens zie ik iets over die neurologische symptomen, de spierstuipen. Dit was m.i. het gevolg van vergiftiging, allereerst vanwege de slechte nierwerking en verder vanwege dat gif dat we haar bijna 'maagdelijke' lijfje hebben toegediend.

De allerlaatste dag dienden we Boogie als laatste strohalm nog koolstof (Norit) met water in een pipetje toe. 2 uur later, kort voordat de dierenarts kwam on haar te euthaniseren, braakte ze nog 1 maal enkele keren en kwam er pikzwarte ellende uit, die stonk als de hel. Dit kostte Boogie haar laatste energie en ze ging daarna languit liggen. Maar ze smakte en likte haar lippen niet meer en de spierstuipen waren ook verdwenen. Ook zo hebben we haar dus nog kunnen helpen. Ze was schoon van binnen, weer gifvrij, en de misselijkheid was ook verdwenen. Lichamelijk zou ze er echter nooit meer bovenop komen, als dat wel zo zou zijn had ik de dierenarts afgebeld. Toen het fatale spuitje gegeven was liet ze zelfs geen plasje meer lopen, ze was letterlijk en figuurlijk helemaal leeg.

Een lichaam is heel mooi, zolang het functioneert. Op het moment dat er orgaanuitval optreedt en je lijf je in de steek laat is het een helse lijdensweg. Die wilden we onze Boogs niet langer aandoen. Het zij zo.

Mike
 
Nierfalen is sowieso een sluipmoordenaar.

Maar ik lees dat je alleen novacam hebt mee gekregen. Eerlijk gezegd verbaasd me dat wel. Meestal word medicatie tegen de misselijkheid mee gegeven zoals maagbeschermers, maagzuurremmer en cerenia.
De maagbeschermer is dan vaak zakjes ulcogant welke meteen een fosfaatremmer zijn in combi met een nierdieet.
Ace remmers zijn ook nog aan de orde en epo. Heeft de dierenarts het daar niet over gehad? Kan hoor. In dat geval vermoed ik dat dat komt omdat er geen bloed en urine onderzoek is gedaan.

Als zij over moest geven was dat dan vocht? Vocht zoals water?
 
Klopt Mike,

Mijn Vito had ook rillingen. Spier trekkingen en stuipen met zijn achterpoten. Dit zijn idd symptomen van nierproblemen maar worden vaak niet echt serieus genomen. Waarom niet, omdat dierenartsen niet kijken naar gedrag maar naar feiten als bloed en urine. En dat is dus vaak waar gedragsdeskundigen om de hoek komen omdat gedrag en ziekte bij katten wel degelijk gerelateerd zijn aan elkaar. De internist van Vito wilde er ook niet in mee dat ik hamerde op die nieren tot woedens toe bij mij. Hij had alle symptomen. Blaadjes in zijn bek, rillingen stuip trekkingen welke ook nog met zijn hart te maken konden hebben overigens. Vaak bij nier problemen zijn er ook hartproblemen.
Verder zijn kattenbak gedrag eiwitten in urine etc etc. Pas toen alles wat ie mankeerde behandeld was en niet beterde kwam ie uit op blaas en nieren en dat dat dan toch het probleem moest zijn.
 
De enige twee medicijnen die we meekregen waren een bloeddrukverlager en een pijnstiller. Ik denk dat ik wel weet waarom: die dierenarts wist allang dat dit slechts nog palliatieve zorg betrof, hij zag ook wel dat er niets meer te redden viel. Ik ben zelf gaan surfen op het web naar voeding en kwam er achter dat deze laag in fosfor moest zijn. Vandaar die rauwe zalm: geen gekookte eiwitten en weinig fosfor.

Ik wist dat de redding moest zitten in voeding en kruiden en met beide zijn we z.s.m. aan de gang gegaan. Waar we echter al heel snel achter kwamen was dat we deze race tegen de klok al hadden verloren voordat we eraan konden beginnen. Dit beestje heeft alle natuurwetten getart: ze had allang veel ergere klachten gehad moeten hebben, maar ze is er simpelweg overheen gesurft op basis van pure, onvervalste levenslust. Hierdoor hebben we pas tot het allerlaatst die dierenarts buiten de deur weten te houden. Een Olympische prestatie!

Boogie had nl. een betere voeding: onze onverdeelde aandacht. Totdat ook zij bezweek aan haar opgebouwde fysieke beperkingen en deze hebben godzijdank slechts zes dagen voortgeduurd. Het past helemaal bij Boogie: intens leven en als het klaar is zo snel mogelijk doodgaan.

Mike
 
Dank je voor je condoleances, johnny!

Binc, je schrijft over eiwitten in de urine. Op een gegeven moment zagen we geen bloed meer in de urine, deze was mooi helder en we dachten dat de blaasontsteking voorbij was. Maar daarna werd de urine ineens wit en melkachtig. Was dat pus van de blaasontsteking of waren dat eiwitten, opnieuw een signaal van nierfalen?

Mike

 
Gecondoleerd Mike. Een huisdier wat zolang bij jullie geweest is verliezen, is gewoon het verliezen van een familielid. Jullie mogen trots zijn op het mooie leven wat Boogie bij jullie gehad heeft.
 
Ik weet niet wat ik me voor moet stellen bij melkachtige urine. Met eiwitten in urine bedoel ik gemeten met een dipstick zoals deze https://www.diabetescentrale.nl/teststrips-urine/combur-10-urine-teststrips-100-st?sku=1528

Plaste boogie in eerste instantie zichtbaar bloed?
Ik vermoed dat in die melkachtige urine blaasgruis heeft gezeten. Struviet of calcium gruis.

https://www.mcvoordieren.nl/blaasontsteking-kat

Ik kan mezelf geen andere oorzaak daarvan indenken behalve dat er mogelijk nog iets speelde met de slijmlaag van de blaas.
 
Dan is het blaasgruis of pus geweest, 1 van de 2.

ligeia, dank ook voor jouw medeleven!

Nu ik steeds meer delen van de puzzel bij elkaar aan het leggen ben, heb ik er alsmaar meer vrede mee en word ik lichter en rustiger. Zojuist hebben we een salade gegeten (zwaar eten valt nu echt voor geen meter) met het laatste stukje zalm van dezelfde verpakking die we vorige week in huis haalden voor onze Boog.

Kortom, een ode aan Boogie. Een ode aan haar is een ode aan het leven! Haar belangrijkste boodschap was: geniet van elk moment, haal er het maximale uit en geef en ontvang liefde. Boogie leefde van en voor de liefde. Jammer dat ze gevangen zat in een lichaam dat niet meer meewerkte. Maar nu is ze vrij, running the stairway to heaven!

Mike
 
Ik hoop dat ik daar dan een positieve bijdrage mee heb gedaan om de puzzelstukjes bij elkaar te leggen. Bijgaand nog een gedichtje voor jou een Boogie.


http://imgur.com/a/18jeT
 
Gecondoleerd Mike, zo'n zwart witte hebben wij ook gehad. Tegen ons werd altijd gezegd geen goedkoop voer (brokjes) ook i.v.m blaasgruis. Toen jij hem kreeg was je nog niet met voeding bezig. Maar het beesie is lekker oud geworden. We hadden ook nog een kater deze kreeg enorme gedragsproblemen toen mijn vrouw zwanger werd ging veel sproeien in de kamer. Deze hebben we netjes in laten slapen.
 
Vanochtend dreigde het een even zware dag te worden als gisteren. Daarom ben ik gisteren ook deze topic begonnen, om het van me af te kunnen schrijven. Maar zo zwaar als ik vanochtend was, zo licht voel ik me nu. Ik besef nu dat dit al lang speelde en dat Boogie nooit 2018 had gehaald, ook als er geen dierenarts aan te pas was gekomen. Het is dit perspectief dat ik nodig had om het een plaats te kunnen geven en daar hebben jullie mede aan bijgedragen. Dank voor jullie steun!

Mike
 
Nog een puzzelstukje erbij:

Zojuist beschreef mijn vriendin in detail wat er vorige week zaterdag precies gebeurde met Boogie. Eerst braakte ze heftig en kort daarna viel ze om met een vrij luidruchtige klap. Haar voorpootjes zaten om haar hoofdje gevouwen en vertoonden schokkende stuipen. Ik was hier niet bij, ik was wel in huis maar op een andere plek. Toen mijn vriendin mij in paniek naar beneden riep stond Boogie alweer versuft op haar pootjes.

Toen we die middag bij de dierenarrs waren zei hij dat dit vergiftigingsverschijnselen waren omdat haar nieren niet meer goed werkten. Zoals gezegd, dit was een maand of 2 geleden ook al het geval, hoewel iets minder heftig. Toen zei mijn vriendin al dat als het Boogie's tijd was ze thuis moest kunnen gaan, daarom wilde ze toen niet naar een dierenarts.

Kortom, Boogie leefde op geleende tijd en het heeft aan onze liefde en aandacht gelegen dat ze nog zo lang bij ons heeft mogen blijven. Dat en misschien ook wel de levensverlengende WAPF-voeding die ze met ons mee-at!

Mike
 
Meer foto's en filmpjes volgen nog. Het gaat goed met mij en mijn vriendin, we hebben het ergste gehad!

Mike
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.470
Berichten
499.191
Leden
8.630
Nieuwste lid
Rene Collaer
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan