Mijn ervaring met de hoge darmspoeling

@Moondust,

Quote:
Mijn hart zegt WAPF, mijn angst zegt dat het misschien niet waar is.


'Mijn hart zegt WAPF':

Je bent tot hier gekomen door verschuivingen in bewustzijn. Precies wat het leven met je van plan was. Goed dat je dit hebt gevolgd.

'mijn angst zegt dat het misschien niet waar is.'

Deze angst ontspringt aan je identificatie met het ego. Geconditioneerd, onbewust, angstig, beperkt denken. Laat los. Het saboteert met wat jouw leven wilt ervaren.

Goed dat je het onderwerp hebt aangestipt. Spiegelt nu mijn eigen onbewuste angstige ego in andere zaken die voor mij actueel zijn.

 
Heeft de advaita vanta dan eeuwige waarheids waarde en de volledige universele waarheid in pacht? Ik heb veel gelezen van o.a. Deepak chopra, als Indier vormen dit soort geschriften zijn inspiratiebron. Toch propageert hij als geen ander de kwatum wetenschap die 'bewijst' dat wij, binnen de aardse dimensie, kunnen creeren waar wij ons op afstemmen. Slechts onze beperkende overtuigingen vormen de belemmering.

 
Advaita Vedanta is geen leer, maar een traditie waarin de vraag "Wie ben ik?" centraal staat. Voor wie 100% zekerheid heeft over het antwoord op die vraag stopt de zoektocht, omdat er niets meer te vinden valt. Men heeft zich gerealiseerd dat alles er al is. Er ontbreekt niets meer.

 
Op wikipedia staat bij Advaita Vedanta een aardig stukje dat alles goed samenvat.
Quote:
Veel mensen denken dat ze een individu zijn met een vrije wil, dat ze het leven moeten controleren en de juiste keuzes moeten zien te maken. De nondualiteit zet deze zienswijze volledig op z'n kop. Zowel onze vrije wil als onze individualiteit zijn denkbeeldig. Non-dualiteit, ofwel a-dvaita, betekent geen-twee. Alles is één bewustzijn en dit ene bewustzijn (dat wij zijn) speelt hier in het universum een spel en bestuurt daarbij alles, het water, de planten en bomen, de dieren en ook de mensen.


 
Ivm de discussie: elke gezonde religie helpt mensen terug naar zichzelf en de eigen bron, wat voor ons mensen niet altijd meevalt.

De gnostiek, het vroege christendom, had dat streven veel meer dan het huidige officiele christendom.

 
Moondust, daar merk je iets belangrijks op. Alles is al één, alles is al heel. De kunst van het leven is echter wel om de ervaring van heelheid in zijn geheel te ontvangen en te (door)leven!

Dat is ook het mooie van bewust bezig zijn met het creatieproces. Hoe meer je creëert hoe minder belangrijk het wordt om te creëren omdat je vanuit het vertrouwen dat de manifestatie van creaties brengt je steeds minder vast komt te zitten in je "lijden" en de behoefte om te helen steeds minder wordt. Ik ervaar dit proces aan den lijve (letterlijk en figuurlijk). Jij ook?

Ik ben zo vrij om op te merken dat ik het gevoel heb dat jij wel over de theoretische kennis beschikt maar nog niet werkelijk in het ervaren zit. Ik heb het gevoel dat je het nog heel moeilijk vind om de "veiligheid" van de grenzen van de derde dimensie te overstijgen.

Ik meen uit deze uitwisseling ook op te mogen maken dat je verlangen hiernaar wel groot is. Ik bied je dan ook uit liefde, als manifestatie op jouw verlangen, aan om je te helpen het proces van het werkelijk ervaren van heelheid in de aardse dimensie een boost te geven door je kristallijne matrix te activeren. Jij mag kiezen :wink:

 
Moondust,

Uit jouw https://www.fatsforum.nl/topic/voorstellen-olivier-verbeteren-spijsvertering-en-energieniveau]voorsteltopic[/url] was al duidelijk dat je enorm in je hoofd zit en moeite hebt met aanvaarden dat je primitief, aards en materieel bent. In je hoofd zitten is letterlijk 'koppig' zijn. Je koestert je angst als een vervelende 'vriend' die je maar niet uit je leven wil bannen en rechtvaardigt dit met pseudo-spirituele flauwekul. Kortom, je bent goed de weg kwijt, als je het mij vraagt!

Natuurlijk zijn we op quantumfysisch niveau allemaal 1 (entanglement), maar je gaat voorbij aan het feit dat ieder van ons een aardse ik-beleving heeft. Het lijkt ook wel dat als Indiase 'wijsheden' worden aangehaald deze automatisch verheven zijn boven alle kritiek. Ik zal je een geheimpje verklappen: ik ben een enorme aardbewoner en vind dat het aardse bestaan gevierd moet worden! De gedachtenschool die jij aanhaalt wil hier helemaal niet zijn en ontkent net als jij je aardee en materiele oer-zelf. Dat is zweven boven het vliegveld zonder te willen landen!

Om de zoveel tijd komt er hier weer zo een voorbij. Een tijdje terug was het Gerard, zie deze discussie:

https://www.fatsforum.nl/topic/leven-na-de-dood/page/5#post-34112

Ik schaar me helemaal achter deze reactie van Debsy destijds:

Quote:
Ik heb ook een aantal jaar geleden advaita teksten gelezen en daar gingen af en toe mijn haren van overeind staan. Leuzen als Er is geen ik en er is geen jij. Niets doet er toe want dit is een illusie en bestaat niet etc etc.


En dit schreef ik destijds:

Quote:
We hebben niet voor niets vrije wil en bewustzijn meegekregen, waardoor we medescheppers zijn, in tegenstelling tot andere aardse levensvormen. We hebben dus wel degelijk een 'maakbare' taak. Deze taak is overigens meewerken met de natuur en deze niet tegenwerken, daar heb je gelijk in. Maar je argumentatie valt voor mij onder 'spiritueel darwinisme', waarmee ik bedoel dat het evengoed is gebaseerd op 'toeval' en zinloosheid en dus net zo nihilistisch is. Dit soort denken ontslaat je van je verantwoordelijkheid!


Conclusie: spirillusionistisch gewauwel. Zo, en nu ga ik weer verder met mijn 'illusie', ik heb nog genoeg te doen!

Mike

 
@Mike

Daar zeg en suggereer je nogal wat en eerlijk gezegd heb ik voor een groot deel geen idee waar je het over hebt. Je haalt er vanalles bij dat niet terzake doet, generaliseert maar wat bij elkaar en doet een hele reeks aannames, iets waar men in de Advaita Vedanta traditie terecht geen genoegen mee neemt. Dat je mij niet begrepen hebt is in ieder geval wel duidelijk. Je hebt de klok horen luiden, maar hebt geen idee waar de klepel hangt. Graag wil ik met mijn 'koppigheid' nagaan hoe het gesteld is met jouw koppigheid. Of ben je toch geheel betoverd door je eigen zelfingenomenheid?

Ik heb slechts gesteld dat uit mijn eigen ervaring blijkt dat ik geen vrije wil heb. Dat kan jij afdoen als pseudo-spiritueel gewauwel, maar wat mij betreft ben je overtuigender als je aantoont dat de vrije wil wel de realiteit is. Dan zijn we gelijk klaar toch? Dat is overigens ook een veel eerlijkere wijze van communiceren dan hetgeen je nu aan de dag legt.

Jij schreef:
Quote:
Natuurlijk zijn we op quantumfysisch niveau allemaal 1 (entanglement)



en...
Quote:
Ik zal je een geheimpje verklappen: ik ben een enorme aardbewoner



Wat is het nou? Is het het een of is het het ander? Geef nou eens algehele duidelijkheid over je ware identiteit. Of hul je je liever in een schizofrene identiteit om je onwetendheid te maskeren?

 
Moondust weet jij wie je bent, ben je er al achter wie je ik is? Je maakt je druk over wat Mike schrijft, terwijl je zegt dat zelfbeschikking een illusie is. Dus geen vrije wil.

Waarom kies jij er dan ervoor je aangesproken te voelen van wat mike schrijft?

Je zegt: Advaita Vedanta is geen leer, maar een traditie waarin de vraag "Wie ben ik?" centraal staat. Voor wie 100% zekerheid heeft over het antwoord op die vraag stopt de zoektocht, omdat er niets meer te vinden valt. Men heeft zich gerealiseerd dat alles er al is. Er ontbreekt niets meer.

Waarom dan angst of iets ontkennen? Als alles er al is.

En keuzes zijn er te over, je kunt je gedachten volgen, en als je je angstig voelt en je er naar gaat kijken en verbanden ziet lost de angst op, dat is een gerichte (dus keuze) aandacht. Jij kijkt op dit moment alleen naar je gedachten en ziet ze verschijnen en weer oplossen je geeft de regie weg omdat jij DENKT dat er geen keuze is!

Jij bent een denker en geen doener, zo kun je ook overal onderuit komen.

 
Hier iets voor Moondust, hopelijk besef je het geheim wat hier in ligt:

Boogschieten:

Lieh Tze toonde Po Hoen hoe hij met de boog kon schieten. Hij spande haar zo ver hij kon, zette op zijn onderarm een tot de rand gevulde beker en trok af. De ene pijl na de andere trof het doel. Al die tijd stond hij daar als een standbeeld. Po Hoen zei 'Dat schieten is schieten. Maar het is nog geen schieten zonder te schieten.

Stel dat ik met je een hoge berg bestijg, en je op een berg breng aan de rand van een achthonderd voet diepe afgrond, kun je dan nog zo schieten?'

Hij voegde de daad bij het woord, en bracht hem naar een gevaarlijke rots, meer dan achthonderd voet hoog. Ruggelings ging Po Hoen achteruit, tot zijn voetzolen voor twee derde boven de afgrond stonden. Hij maakte een buiging voor Lieh Tze en verzocht hem, zijn voorbeeld te volgen.

Maar Lieh Tze drukte zich tegen de grond, en het zweet droop van zijn hele lichaam. Toen zei Po Hoen: 'Wie werkelijk het uiterste bereikt kan opkijken naar de blauwe hemel, of neerschouwen in de gele oerbron, of zich bewegen naar de verste uithoeken der aarde, zonder dat zijn geest daardoor wordt beinvloed.

Maar jij, met je angst, bent trots op je zekere oog en durft je toch, in gevaar, niet op je zelf verlaten!'

 
Quote:
Wat is het nou? Is het het een of is het het ander? Geef nou eens algehele duidelijkheid over je ware identiteit. Of hul je je liever in een schizofrene identiteit om je onwetendheid te maskeren?


Heb ik al beantwoord, had je niet selectief het eerste deel van mijn zin maar ook het laatste gedeelte moeten pakken:

Quote:
Natuurlijk zijn we op quantumfysisch niveau allemaal 1 (entanglement), maar je gaat voorbij aan het feit dat ieder van ons een aardse ik-beleving heeft.


Mike

 
@Moondust. Je bent niet voor niets op een forum terecht gekomen waarop je mensen ontmoet die ontdekt hebben dat verantwoordelijkheid nemen voor jezelf te maken heeft met "voelen", "keuzes maken" en "doen", kortom met LEVEN.

Je krijgt echter nu als reactie op jouw eigen "koppigheid" een hoop over je heen waar je denk ik niet zoveel mee kunt. Als je vast zit in je hoofd dan heeft het geen zin dat iemand tegen je zegt dat je eruit moet komen, want je hebt er ongetwijfeld een hele goede reden voor om (nog) niet te gaan voelen en vooral nog niet te gaan "ontvangen", een welbekend overlevingsmechanisme.

Door alles wat je schrijft, ook in eerdere post bij andere topics, maak ik op dat je vastzit in levensangst. Mijn aanbod om daarin beweging te brengen blijft staan.

Tegelijkertijd heb je misschien ook iets aan de volgende boekentip: "Tegen de zon in kijken" van Irvin D. Yalom.

De schrijver is een zeer beroemde Amerikaanse psycholoog die niets met spirituele levensbeschouwing heeft (hij accepteert het als een gegeven), maar die onbewust en onbedoeld in dit prachtige boek voelbaar maakt hoe het spirituele gedachtengoed, dat sec de eigenschap blijkt te hebben je af te houden van het werkelijke leven, ook kunt verbinden mét het gewone leven, het leven dat nu aan je voorbij glijdt. Een en al uitnodiging en zeer de moeite waard.

Je kunt het gewoon lenen in de bibliotheek. Misschien heb je daar wat aan om werkelijk te kunnen begrijpen waarom er zo tegen je houding en stellingname wordt geageerd. Ik kan je verzekeren dat dit niets met dommigheid of gebrek aan zelfreflectie en/of onderzoek heeft te maken. Juist niet. Deze mensen zijn een stap verder gegaan dan waar jij nu staat en gezien de hoeveelheid energie die in je gestoken wordt, gunnen ze jou deze ervaring ook.

 
Grappige discussie dit! Ik bekijk het wel van een andere hoek en visie, neem mij niet kwalijk als ik daar wat over vertel.

In het hier en nu zie ik vaak genoeg voorbij komen de "cirkel van invloed" ofwel "the circle of influence". Ik kan me daar wel in vinden, want je hebt de keuze om in de eerste cirkel van invloed iets teweeg te brengen, of niet. Sommige dingen liggen misschien niet in je capaciteit, maar dat kun je ontwikkelen, of niet. Je kunt daar de wil en het verlangen voor ontwikkelen, of niet. Het is niet zwart-wit, het is een proces en niet iedereen zal zich in dit proces willen wagen om tot manifestatie te komen van zijn eigen 'zijn'. Dat is wel degelijk een keuze.

Maar, er zijn ook andere cirkels van invloed. Om te beginnen heb je geen keuze in wie je ouders zijn of in welke stad je geboren wordt. Ook bepaal je niet zelf in welk tijdperk je begint aan je reis in het leven.

Later krijg je echter wel de keus om bij je ouders te blijven wonen of om de weide wereld in te trekken. Deze keuze komt voort uit de groei die je doormaakt tot je jezelf verantwoordelijk genoeg acht of tot je ouders vinden dat je verantwoordelijk genoeg bent. Hier is het soms een keuze en soms wordt je gedwongen tot een keuze te maken.

Andere cirkels van invloed op je leven liggen nog veel hoger en hoger en hoger. Hoe hoger deze cirkels hoe minder invloed of controle je daar op uit kunt oefenen. Als die er al is.

Je hebt elke dag de keuze tussen twee dingen: het goede dienen, of het kwade. Dat weet jezelf ook, dat je vanuit je referentiekader weet wat goed is of wat niet. Je hebt de keuze om je eigen fiets te pakken of die van een ander te stelen. Er zijn mensen die kiezen voor de fiets van de ander. Noem dat maar geen keuze.

Helaas zijn er bij veel mensen cirkels van invloed die door het kwade overheerst worden. Ze groeien op bij slechte ouders, of gaan om met slechte vrienden of verliezen zichzelf in de verkeerde mogelijkheden van het leven omdat ze slechte keuzes maken. De weg daaruit opweg naar betere cirkels van invloed is soms lang en soms zelfs te lang om ze te motiveren de eerste stap te maken.

Maar het zijn toch wel redelijk wat momenten waarbij de keuze, de wil en het verlangen een grote rol spelen. Elke dag weer.

Een bekend dilemma staat in Markus 8:34-35:

Quote:
34 En toen Hij de menigte met Zijn discipelen bij Zich geroepen had, zei Hij tegen hen: * Laat wie achter Mij wil komen zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen.

35 * Want wie zijn leven * zal willen behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven zal verliezen omwille van Mij en om het Evangelie, die zal het behouden.


Niet om met bijbelteksten te smijten en wie er aanstoot aan neemt, dat is maar spijtig. Ik probeer een punt te maken.

Het gaat erom dat Jezus opriep om te kiezen. Te kiezen tussen het makkelijke leven, het gewone, het bekende. Of te kiezen voor het onbekende, het moeilijke, onvoorstelbare. En dat gaat voornamelijk over vertrouwen.

Wie zijn wij dat we bepalen kunnen wat de dag ons brengt? Wat we wel kunnen bepalen is hoe we er mee omgaan. Dat is een keuze.

 
Quote:
Wie zijn wij dat we bepalen kunnen wat de dag ons brengt? Wat we wel kunnen bepalen is hoe we er mee omgaan. Dat is een keuze.


Als we niet zelf bepalen wat de dag ons brengt dan worden we "geleefd" door het collectieve onbewuste. Inderdaad heb je dan vervolgens een keuze hoe je daar mee om gaat. Maar dit is toch nog voor een deel "oud" denken.

Want door zelf bewust af te stemmen op je eigen creatiepotentieel koppel je jezelf steeds meer los van het collectieve onbewuste = cirkel van invloed. Ik ben zelf ook echt nog niet zo ver, maar ik voel wel dat ik in een verschuiving zit waarin ik meer en meer los kom van de invloed van het collectieve onbewuste en mijn eigen creatiepotentieel een steeds groter aandeel heeft in datgene wat ik op een dag tegenkom.

 
En inderdaad Lievergezond, dit manifesteert zich o.a. in het maken van andere keuzes in voeding :lol: Mijn spijsvertering is er blij mee :wink:

 
Quote:
Want door zelf bewust af te stemmen op je eigen creatiepotentieel koppel je jezelf steeds meer los van het collectieve onbewuste = cirkel van invloed.


Dankjewel, dit is exact waar het om draait! Ik zie het zo:

Op macroniveau zijn we 1 met de Bron, een immateriele, scheppende energie die altijd was, is en zal zijn en niet beperkt wordt door tijd en ruimte en geen dualiteit kent. Als we ons 'aardse pak' uittrekken en onze ziel overgaat, keren we terug naar deze immeatieriele Bron, maar zolang we leven bevinden we ons niet op het immateriele macroniveau, maar op het materiele microniveau.

Op microniveau wordt deze energie echter wel afgeremd door tijd en ruimte, waardoor deze zich concentreert en door de beperking langzamer gaat trillen en zich manifesteert, Het woord 'natuur' betekent dan ook: geboorte. Deze manifestatie uit zich wel in dualiteit, een dualiteit die in de natuur wordt verenigd tot een groot en complex geheel, het dichtst in de buurt van de Bron, het non-dualistische heel-al.

We hebben dit altijd al geweten. We praten over Moeder Aarde of Moeder Natuur en het woord 'materie' komt van 'mater' (moeder). In de religie zien we dit terug als Maria, de oermoeder. Denk ook aan het Franse woord voor de zee, mer. We komen allemaal voort uit een moeder, zij is de gever van leven, de materialisering van de Bron.

Wil je zowel de scheppende, immateriele energie als de materiele, manifesterende energie met elkaar combineren, dan moet je eerst iets bedenken (immaterieel, een idee) en daarna moet je iets DOEN om dit idee te verwezenlijken (materieel). Wie uitsluitend in zijn/haar hoofd blijft zitten, verbindt zich dus niet met de Moeder, de materialisering/manifestatie. Dan kun je dus niets waar-maken. In je hoofd mag iets misschien dan wel waar zijn, maar pas als het zintuiglijk aanwezig is, is het waar-gemaakt.

Door niets te doen kom je al gauw uit op excuses als 'het is allemaal toch maar een illusie'. Het aloude spreekwoord 'eerst denken, dan doen' is dus zeer waar! Zoals ik al eerder schreef: dit forum is ontstaan als een idee in mijn hoofd, maar pas toen ik actie ging ondernemen om dit te verwezenlijken heb ik het waar-gemaakt, 'in het leven geroepen'. Ik kan het niet vaak genoeg herhalen: hier op aarde gaat het erom wat je DOET, wij zijn materiele wezens die in staat zijn om onze ideeen te materialiseren en hebben dus een scheppend vermogen.

Afhankelijk van ons bewustzijn (verbintenis met de Bron) zullen we deze unieke kwaliteit, die geen enkele andere levensvorm op aarde heeft, inzetten voor goed of kwaad. Dit noemen we vrije wil. We hebben dus wel degelijk een keus en met die keus komt persoonlijke verantwoordelijkheid voor het maken van keuzes. Jezelf ontslaan van deze verantwoordelijkheid door het ontkennen van vrije wil is het niet verwezenlijken van je menselijke potentieel en is niets meer dan een pseudo-spirituele 'vlucht naar het licht'. En vluchten = angst.

Ik eindig met deze woorden van rateltje, die ik 100% onderschrijf:

Quote:
maar als je uit angst geen keuze kan maken, dan gebeurd er niks.

Ik denk dat je altijd kiest, als je niets kiest kies je voor angst.


Mike

 
Klopt hier op aarde is onze trilling vermindert om in vaste materie onze leerschool te volmaken. Je kunt denken en uitvoeren en doen, maar dan in de materie. Op macroniveau kun je mee scheppen wat je denk, je bent weer in het al, dus je bent waar je je opricht daar.

Hier kun je leren om je karakter te vervolmaken, geholpen door de afremmende materie.

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.470
Berichten
501.392
Leden
8.632
Nieuwste lid
Pinjo
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan