Voor Dirtsa en haar gezin met alle respect en liefde:
HOGE VLUCHT
O, ik heb me ontdaan van de norse boeien der Aarde
En de hemel laten dansen op lach verzilverde vleugels
Zonwaarts ben ik geklommen en verenigd heb ik me
met de tuimelende vrolijkheid
Van zongespleten wolken, en honderd dingen gedaan
Waarvan jij niet gedroomd hebt
kringen beschreven en gezweefd en gezwenkt
Hoog in de zonverlichte stilte.
Daar zwevend,
Heb ik de schreeuwende wind voortgejaagd en stormde ik
Met mijn vurige toestel door bodemloze zalen van lucht.
Hoger, hoger dan het lange, ijlende, brandende blauw
Heb ik me verheven boven de windgeteisterde hoogten
met kalme gratie,
Waar nooit de leeuwerik of zelfs de adelaar vloog
En, terwijl met kalme, rijzende geest ik
De hoge, onbezoedelde heiligheid der ruimte betreden
heb,
Stak ik mijn hand uit en beroerde ik het gezicht van
God.
