Ik heb hier mijn hele leven al in wisselende mate last van. Dit is ook mijn grootste gezondheidsuitdaging: opgeslagen slijm wegwerken dat ik van jongs af aan al heb verzameld in mijn gezichtsholtes.
Vroeger zat ik om de haverklap tegen een voorhoofdsholte-ontsteking aan. Wel heb ik nog regelmatig dat ik moet snotteren of niezen (vooral 's ochtends na het wakker worden). Ook kan mijn neus dicht gaan zitten en kan ik inderdaad (lichte) hoofdpijn krijgen in mijn linker- of rechtersinus (of allebei). Het beste wat ik van mijn vooruitgang op dit gebied kan zeggen is dat taai, dik slijm structureel dun en waterig wordt en dus oplost. Via niezen en de neus snuiten komt het er dan dagelijks uit, vooral in de ochtend.
De link met het gebit is heel interessant. In 2008 zat ik volop in mijn raw food-periode en leefde vrijwel op groentesalades en fruitsmoothies. De eerste helft van 2009 vulde ik mijn voedingspatroon aan met
Menno-brood. Tijdens het eten van dit stevige brood met harde korst brak op een gegeven moment een stuk vulling in een kies rechtsboven af, waardoor ik een grote opening kreeg tussen deze kies en de kies ernaast en er dus ook een stuk zenuw bloot kwam te liggen.
Geloof het of niet, maar ik ben hiervoor al die tijd niet naar de tandarts geweest! Wat ik wel deed was zorgen dat ik voornamelijk met mijn linkerkiezen kauwde en altijd een tandenstoker nodig had om voedselresten die vast kwamen te zitten in die opening in mijn rechterkies snel te verwijderen, om te voorkomen dat deze op de zenuw gingen drukken. Gedurende de afgelopen 3 jaar heb ik regelmatig lichte zenuwpijn rechts boven gehad na het eten van verschillende soorten voedsel en dit had altijd te maken met voedselresten die zich hadden verzameld in deze kiesopening. Toch ben ik er nooit mee naar de tandarts geweest, vooral omdat ik in de tweede helft van 2009 overschakelde op WAPF en wist dat er zich een glasachtige laag kon gaan vormen over die open zenuw.
Ongeveer een maand geleden at ik buitenshuis en bleef er een hard stukje kool (rauwkost) vastzitten in die opening van mijn gedeeltelijk afgebroken rechter bovenkies. De rit naar huis duurde ongeveer 45 minuten en deze werd alsmaar ongemakkelijker en pijnlijker, omdat het stukje kool op mijn zenuw drukte. Eenmaal thuis aangekomen kon ik het met een tandenstoker verwijderen, maar toen was het leed al geleden: die avond verging ik van de zenuwpijn, deze was overduidelijk geirriteerd geraakt.
Gelukkig heb ik voor acute ontstekingen altijd Adrenal in huis, dierlijk bijnierextract. Ik weet 100% zeker dat als ik niet voor het slapen gaan zo'n capsule had geslikt ik die nacht niet of zeer weinig zou hebben geslapen van de pijn. Door de Adrenal was ik echter binnen een half uur verlost van de pijn en heb ik heerlijk geslapen die nacht. De zenuw was echter wel overgevoelig en zou me nog een week lang meermaals heftige pijn bezorgen. Interessant genoeg ging deze zenuwpijn gepaard met koppijn in mijn rechtervoorhoofdsholte en uiteindelijk zelfs koorts. Ook was mijn tandvlees opgezwollen en pijnlijk, waarbij de pijn verder uitstraalde dan de desbetreffende kies.
Ik zorgde er weliswaar voor dat die week mijn voeding zo vloeibaar mogelijk was (rauwe melk, bottenbouillons), maar alleen het verschil tussen warme en koude dranken leverde me al pijn op. Die week heb ik 3 maal daags Adrenal ingenomen bij de maaltijd en inmiddels was ik ook op het idee gekomen dat de zapper verlichting zou kunnen bieden bij acute pijn, wat ook het geval was (lang leve de zapper!). De zapper hield ik op mijn wang, op diverse plaatsen boven de zenuw. De elektrische stroom gaat dwars door de huid van de wang en het tandvlees heen naar de zenuw toe en biedt daadwerkelijk verlichting van de pijn.
Het leek allemaal hopeloos, omdat er schijnbaar geen verbetering optrad en ik heb serieus overwogen om dan toch maar een tandarts hiernaar te laten kijken. Totdat na ongeveer anderhalve week ik ineens minder pijn en koorts kreeg en ook gaandeweg steeds beter mijn kiezen aan de rechterboven- en onderkant op elkaar kon zetten. Mijn zelfgekozen 'therapie' begon aan te slaan!
Als je
deze post hebt gelezen in de topic over natriumbicarbonaat zie je dat gedurende deze zelfde periode mijn lichaam ook bezig is geweest mijn alvleesklier te helen. En ook in het geval van de alvleesklier werd het eerst slechter voordat het beter werd, in de vorm van heftige ontstekingen. December is dus de maand van de ontstekingen voor mij dit jaar. Net als mijn gebit was ook mijn alvleesklier beschadigd geraakt door mijn raw food-periode (met name de dagelijkse fruitsmoothies!) en beide zijn deze maand eens grondig onder handen genomen.
Ik kan je nu vertellen dat mijn zenuw totaal geen pijn meer doet. De opening waar het stuk kies is afgebrokkeld is er nog steeds, maar ik kan nu voor het eerst in 3 jaar probleemloos en pijnloos kauwen met mijn rechterkiezen, dus ik kan alleen maar concluderen dat die harde, glasachtige laag zich nu eindelijk over de zenuw moet hebben gevormd, precies zoals Price ook constateerde bij bijv. sommige eskimo's die volledig afgesleten kiezen hadden. Maar goed dat ik zo eigenwijs was om de pijn te verdragen en de hulp in te roepen van Adrenal en de zapper! Dit is ook wat ik bedoel met geduld, geloof en vertrouwen hebben in het zelfhelende vermogen van je lichaam!
Wat ik interessant vind aan jouw post, lekkerromig, is de link met de voorhoofdsholtes (sinusen). Ik had zelf al opgemerkt dat als mijn alvleesklier opspeelde (veel gerommel in mijn maag) ik vaak ook moest niezen of mijn neus snuiten. Er moet dus ook een link zijn tussen de alvleesklier en slijmvorming of juist
slijmlozing. Uit het artikel dat je aanhaalt blijkt dat er ook een link is met het gebit. Ook dit kan ik dus uit eigen ervaring bevestigen. Mijn lichaam is dankzij WAPF deze winter echter druk doende om de opgelopen schade te herstellen. Lang leve WAPF!
Mike
