beginnen de meeste psychische ziektes met darmklachten?

Mijn oude antroposofische arts (die Bella niet meer als huisarts werkt) schat dat 80% van de mensen inmiddels IBS heeft zonder het te beseffen.

Dr NCM zegt dat niet iedereen die GABS gaat doen zich bewust is van buikklachten en toch van het dieet van psychische klachten af komt.

Zelf was ik me niet bewust van buikklachten tot ik er vrij van was af en toe enkele dagen.

Ik zou nooit beweren dat alle psychische klachten in de buik beginnen, voeding speelt wel een rol en voedingstekorten, langdurige stress en jeugdtrauma's kan je niet uitsluiten. Volgens mij is de verhouding draaglast en draagkracht van belang. Met gezonde darmen en een gezonde voedingstatus is je draagkracht groter. Het is ook bekend dat langdurige stress de darmflora negatief kan beïnvloeden. Niet alles kan je beïnvloeden; maar wel wat je in je mond stopt. Daarnaast kan je stressreductie technieken toepassen zoals EFT Mindfullness en meer. Volgens Doña Gates van The Body Ecologie diet ga je als je je darmen reinigd ook door verschillende lagen van oud zeer heen. Dat is volgens haar een kans om het op te ruimen. Ik heb deze ervaring zelf met GABS wel gevoeld. Ik heb af en toe The Journy van Brandon Bays gebruikt als ik er met EFT niet doorheen kwam. Daarna was er iedere keer weer iets meer ruimte voor (darm) heling. Lichaam en geest zijn vlg mij nauwer verbonden dan je denkt. Wat ik bij mijn cliënten merk is dat diegene die het minste baat bij diverse therapievormen hebben allemaal buikklachten hebben of gehad hebben. Ik heb eens een vrouw behandeld met ptss; ze had in het epicentrum van de tsunami gezeten. Twee sessies EFT en ze was ervan af. Ze had een ijzeren gestel en een harmonieuze jeugd gehad. Er is pas een artikel verschenen waarbij aangetoond is dat paniekstoornissen doorgaans in de darm beginnen en met een betere probiotiscbe balans The herstellen is. Maar niets is zwart wit.

Astrid

 
Gisteren heb ik uitgebreid geluisterd naar het interview met Helga over het Alexander concept. Ook zij heeft het erover dat de deelnemers na afloop van de cursus meer zelfliefde ervaren. Peter Toonen heeft het over houden van jezelf. Dat kan toch geen toeval zijn? Ik denk dat hier psychisch heel wat te halen is!

 
Krankzinnig toch, dat we in een wereld leven waar we zo ver van onszelf en elkaar verwijderd zijn dat we een fortuin moeten uitgeven aan een cursus die ons moet aanleren wat we zijn afgeleerd?

Mike

 
Inderdaad. Ik ga ervan uit dat we het ook zelf kunnen. Zonder 3 daagse training. We moeten 'gewoon' onze manier van denken veranderen.

 
Heel erg krankzinnig, en niet nodig, naar mijn idee. Ik ben door de jaren heen bij verschillende artsen/behandelaars geweest, regulier en alternatief.

Maar ik heb mij nog nooit zo goed gevoeld nu ik zelf het initiatief heb genomen. Door contact met Mike, dit forum en de informatie van weston price en ook wel van gaps.

Ik eet en doe veel meer wat gevoelsmatig goed voelt, daardoor, maar naar mijn idee echt vooral door de veranderende voeding, voel ik mij mentaal steeds stabieler/vrolijker en ook lichamelijk ga ik, weliswaar zeer langzaam, steeds meer vooruit.

Ik ken geen paniekaanvallen meer, als ik even een paar dagen wat achteruit ga. Omdat ik erop vertrouw dat dit tijdelijk is. Vroeger ging ik meteen op zoek naar nog weer een behandelaar die mij zou kunnen helpen (acupunctuur/orthomeleculair arts/ bloedonderzoeken/ontlastingsonderzoeken etc.)

( nu laat ik het overmij heen komen, neem wat meer rust en kom er gemakkelijker weer bovenop).

Als ik nu achteruit ga, dan voel ik me zelfs beter dan vorig jaar om deze tijd tijdens de goede periode.

Het vreemde is dat ik me nu pas realiseer dat ik mij al een hele tijd niet meer paniekerig heb gevoeld.

Ik krijg ook steeds meer complimenten uit mijn omgeving: dat ik er zo goed uit zie, dat ik veel meer straal. Ondanks dat ik nog steeds in de rolstoel zit.

Mensen hebben dus, gelukkig, steeds minder medelijden met mij, maar kunnen weer over gewone dingen met mij praten ipv alleen nog maar over MS en hoe ergt dat is voor mij.

 
Dirtsa,

Wat je met zoveel woorden zegt bevestigt wat ik al jaren beweer: d.m.v. zelf kennis opdoen en eigen verantwoordelijkheid nemen (ook bij zo'n peperdure cursus geef je die weer uit handen) bevrijd je jezelf uit die negatieve spiraal van angst en schuldgevoel. Daarnaast zijn er nog 3 toverwoorden die ernstig ontbreken in onze adrenalinemaatschappij: geduld, geloof en vertrouwen. Eerst geloven, dan zien!

Mike

 
Van jezelf houden met al je tekortkomingen en gebreken lachen om je eigen fouten. En vervolgens beseffen dat je het waard bent om heel goed voor jezelf te zorgen met volwaardig eten en af en toe een luxe beloning omdat je het zo goed doet. (avondje uit, mooie jurk of schoenen, die crockpot die het gapskoken, wapkoken zo'n stuk makkelijker maakt). Je bent het gewoon waard omdat je met al je missers gewoon een kei bent.

Astrid

 
Dirtsa, wat jij daar net vertelde is in feite precies wat Helga ook zegt. Je moet er voor 100% in geloven! Mensen die niet op een schaal van 1 tot 10 tenminste een 8 scoren in hun geloof dat het Alexander Concept hen gaat helpen, worden niet eens toegelaten! Weg kans om 1200 euro te verdienen. :D

Het verklaart misschien ook waarom ik een beetje ben vastgelopen op GAPS. In het begin had ik er alle vertrouwen in en mijn IgA ging van 15% van het minimum naar 30% in 3 maanden tijd. Maar daarna kreeg ik een ontzettende schok: het IgA was weer gedaald! Terwijl ik me aan alle regeltjes gehouden had. Hoe kon ik toen nog op het dieet vertrouwen?

 
Ik kan het verhaal nog veel verder doortrekken:

- ik heb dit (GAPS, PALEO) altijd het minst lekkere dieet gevonden

- je mag nooit meer koffie, een Bossche Bol - ik noem maar wat - anders word je ziek/ga je dood

- het dieet voelt als een belemmering, een gevangenis

- heel de dag ben je bezig met voedsel klaarmaken

- je kunt niet meer buiten de deur eten, je kunt dus nergens meer heen, de buitenwereld wordt daardoor onveilig

- je kunt niet meer spontaan een fietstocht gaan maken

- je sleept constant met loodzware tassen met thermosflessen

- ik houd een soort dagboek bij van wat ik eet+hoe ik me voel

Dit levert alleen maar stress op. Stress, stress en nog eens stress. Geen wonder dat je er niet uitkomt! Ik moet ineens weer aan Joey denken. En aan Dirtsa. :)

 
Maar dat vertrouwen komt niet doordat iemand je zegt hoe je dit moet doen. Mijn ervaring is dat dit vertrouwen alles te maken heeft met wat je eet. En het in eigen hand nemen van je eigen gezondheid.

Ik herken ook wat Astrid ( andere astrid dus :D ) zegt: niet te krampachtig. Gun jezelf een beloning of eet maar eens een keer niet helemaal volgens protocol. Wees niet bang, maar geniet dan en kijk maar hoe dit valt.

Ik ben afgelopen vrijdag uit eten geweest, met ouders van kinderen die bij ons zoontje op de groep zaten van het kinderdagcentrum. Uiteraard kijk ik dan wel op de kaart wat enigzins bij mijn "dieet" past. Ik heb gevogelte bouillon gehad en wijting met een botersausje(was van roomboter), heerlijk. Ik heb zelfs het dessert genomen, ondanks dat ik normaal nooit meer suiker eet. Dit was een brownie met ijs en mintschuim.

Ik heb er wonderwel geen last van gehad.

Zondag zijn we naar Utrecht geweest en geluncht in een biologisch eetcafe. Sfeer was erg goed, ik heb eigen gemaakte appelsap met gember gedronken (overheerlijk) en gebakken rauwe ham met gegrilde groente op een eigen gebakken grof volkoren brood.

Dus dat was al de tweede dag in 1 weekend met iets wat ik normaal niet eet ( brood).

Deze week wat vaker appelsmoothie, omdat dit altijd goed valt bij mij.

En gewoon weer verder met waar ik al mee bezig was.

 
Rapunzel dit is zo herkenbaar van toen ik nog vast zat in het eliminatie dieet. Ik voelde dat er wel wat in zat dat klopte, maar het voelde nooit helemaal goed.

Ik wist echter niet hoe ik kon "uitbreken".

Hoe ik nu bezig ben voelt echt zoveel beter en gezonder.

 
Gun jezelf een beloning of eet maar eens een keer niet helemaal volgens protocol.

Dirtsa, een darmslijmvlies dat 15% van het minimum is, kan zich dat die beloning veroorloven? (Zo denk ik dan). Kortom.... ik ben nog steeds op zoek naar die speelse manier. De onhandigheid van het dieet zal altijd blijven. Het is de manier waarop ik ertegen aan kijk die veranderen moet. Om een voorbeeld te geven: mijn zus zit helemaal niet met deze dingen! Zij is helemaal niet zo met eten bezig.

 
Heb je het idee dat het met je zus beter gaat dan met jou?

Ik ben echt wel met eten bezig hoor, en veel ook. Maar nu wel op een veel gezonder manier.

Jij hebt het over darmslijmvlies van 15%, ik neem aan dat iemand dit op een bepaalde manier heeft gemeten. En eigenlijk moet je diegene maar vertrouwen dat hij dit goed heeft en leg je je lot dus ook in zijn handen.

Ik heb geen idee hoe het met mijn darmslijmvlies is, ik luister alleen nog maar naar mijn lichaam en mijn gevoel. En ik heb net zolang gezocht tot ik een advies vond over eten ( in mijn geval WP ) waar ik mij helemaal in kon vinden.

Daarbij neem ik de tijd, en laat de rest helemaal los.

 
Zijn er twee Astrid's; had ik nog niet door. Had ik een andere naam moeten kiezen GAPSfan of zo.

Ik wil hier even een Lans breken voor het werk van Dr Sydney Haas, Elaine Gottshall en dr Natasha CambelMcbrite.

Als je darmslijmvlies 15% is zou ik mezelf 100% aan GAPS houden of SCD; dat zijn de twee dieten die bewezen de darmen genezen. Duizenden mensen zijn je hierin voor gegaan. Als je slechte darmen hebt en ook neurologische problemen dan geeft volgens mij GAPS de grootste kans op genezing. Maar soms heb je "tray en error" nodig om daar achter te komen. Ik ben begonnen met SCD en heb het na een half jaar versoepelt met gluten vrije granen en aarappel. Niet veel. Na drie maanden was ik terug bij af. Op het internationale forum van GABS heb ik meer van dat soort verhalen gelezen, mensen die versoepelen en vervolgens terug komen bij af.

Punt is dat het GAPS dieet inderdaad in sociaal opzicht beperkingen geeft en zeker in het begin zwaar kan zijn, daarom zijn GAPSfora en gelijkgestemden nodig om je op de rails te houden en je te steunen. Ook om je terug op de rails te helpen als je er vanaf glijdt.

Ik merk dat hier op het WAP forum een tendens bestaat om mensen die eigenlijk (volgens mijn opinie) beter af zijn met GAPS aan de glutenvrije granen te praten. WAPS wordt dat genoemd. Naar mijn mening heeft WAPS niets met GAPS te maken, maar is het de glutenvrije WAPvariant. Gaps daarentegen is een gemodificeerd WAP dieet; het WAP dieet voor mensen met ernstige Neuro/psycho/darm aandoeningen. Wat dat betreft kan het best op dit forum thuis horen, maar dan in een eigen subrubriek. Voor mensen die glutenvrijWAP aankunnen is het een fantastich dieet ik hoop er ooit te komen. Dr NCM raad zelfs aan om dat te proberen als je darmen "genezen zijn" na twee of meer jaar. Verder is dit ook het dieet waar Dona Gates van The body Ecology dieet vanuit gaat (dat begonnen is als een anti-acne dieet); en er zijn mensen die erop genezen. Er zijn ook mensen die daarna toch overgaan op GAPS en daar bereiken ze doorbraken in hun genezing (met name voor hun autistische kinderen).

Als ik even teruggrijp op de geschiedenis; dan was het DR Sydney Haas die het SCD dieet heeft ontwikkeld om mensen te genezen van ernstige aandoeningen als Ziekte van Crown, Coeliaci, ulcerative colitus, en IBS, het werkte. Hij deed dit door de disachariden en trisachariden uit granen en aardappel totaal weg te laten. Een groot gedeelte van de patienten genas blijvend van deze ziekten. Dr Haas werd geroemd en zijn dieet stond op het punt het standaard dieet te worden. Maar het is zwaar en artsen zochten naar een "betere" (cq makkelijkere) oplossingen. "Hoera" die kwam er Gluten vrij was een menselijkere oplossing dus dat werd de standaard voor coeliaci en de standaard voor Crown en aanverwante. Gevolg coeliaci genas niet meer, maar werd ook niet erger. Veel patienten bleven zich echter rot voelen; maar dat zat tussen de oren volgens de nieuwe standaard. Crown zou niets met gluten te maken hebben en je kan het wegsnijden en je kan een stoma in de buik maken als de ziekte niet meer te controleren is met imuun onderdrukkende medicijnen (waar je tanden van uitvallen en je huid perkamentachtig van wordt). Voor ulcerative colitus kan je ook een pil nemen. IBS is onbehandelbaar en onbewijsbaar dus dat plaatsen we tussen de oren dachten de artsen. (inmiddels zijn er onderzoeken die bevestigen dat ook bij IBS een ernsige verstoring van de darmflora bestaat).

Allemaal ziekten die dr Haas pilloos genas door mensen een paar jaar strikt op een dieet te zetten, met de nadruk op "strikt". Elaine Gottshall heeft er haar kind met coeliaci mee genezen en als bijwerking van ernstige emotionele problemen afgeholpen. Ze heeft het beschikbaar gesteld voor velen mensen die zichzelf en hun kinderen ermee genezen hebben. Dr NCM heeft het SCD verfijnt voor mensen met de combinatie darm/neurologische/psychische problemen door het te combineren met WAP, en wereldwijd helpt zij mensen hiermee. Sommige houden het vol en anderen haken af omdat ze het te zwaar vinden. De volhouder maken meestal doorbraken op verschillende gezondheidsgebieden door; soms binnen enkele dagen of weken; anderen moeten er jaren op wachten, maar vroeg of laat komt het heb ik gelezen. Soms treden verbeteringen op in deelgebiedenen en, op andere gebieden niet; omdat er teveel schade is aangericht of omdat er meer tijd nodig is om te helen. Sommige mensen vergeten welke verbeteringen er zijn opgetreden maar focussen op wat nog niet goed is; het ultieme recept om af te haken.

Als je gaat lijnen, met bijvoorbeeld Sonja Bakker heb je de bekende SAS dag (schijt aan sonja dag). Maar dit is anders dit is je darmslijmvlies helen zodat het geneest; weer voedingstoffen opneemt en vervolgens laag voor laag de rest van je lichaam gaat helen.

Volgens mij heb je daar commitment en geduld voor nodig, omdat het jaren kan duren.

Bij mijn neef is net Bechterew vastgesteld, ik ben gaan zoeken op internet en kwam een professor tegen die mensen ervan genas of het proces erg vertraagde. Hoe met een dieet vergelijkbaar met het SCD. Ik was verbaast, dat ook deze ernstige reumatische sceletaandoening met SCD te genezen of te vertragen is. Iedere ziekte komt uit de darm beweerde Hippocratis 400 jaar voor Cristus. Daarvan ben ik nog niet helemaal overtuigd maar ik hou het als mogelijkheid in mijn achterhoofd?

Voor mij zijn Dr Sydney Haas, Elaine Gottshal en Dr NCM, mijn helden en begin februari van dit jaar heb ik me voorgenomen voor de volle 100% hiervoor te gaan, niet omdat ik dom volgzaam ben. Maar omdat ik inmiddels genoeg jaren "tray en error" heb doorstaan en genoeg gelezen heb om ervan overtuigd te zijn dat hier mijn kans ligt voor optimale genezing. Ik heb mijn baaldagen als ik weer uren in de keuken sta of met boodschappen sleep. Maar het gaat me steeds beter af om te kiezen voor "mijn" gezondheid zonder in zelfmedelijden te vervallen. En ik hoop dat ik over een paar jaar net als Dr NCM af en toe gewoon mee kan doen op feestjes of op vakantie gewoon kan eten. Mijn enige manier om daar te komen is nu 100% commitment en kiezen voor mezelf en mijn gezondheid.

Daarnaast ben ik ontzettend lief voor mezelf op allerlei gebied. Bijvoorbeeld door heel goed kookgerij voor mezelf te kopen, en mezelf regelmatig een schouderklopje te geven.

Misschien komt er ooit een moment dat ik deze opstelling bijstel; en dan zal ik dat ruiterlijk toegeven; maar voorlopig nog niet; mijn evalutie moment zet ik voorlopig op 20 februari 2013 dat is twee jaar 90% GAPS commitment met 10%SCD erbij.

Astrid

 
Maar het blijkt, door ervaringen te lezen van diegenen die zich zeer strikt aan gaps houden, het met hen niet goed gaat. Ze blijven zich slecht...en nog slechter voelen.

Ik geef geen adviezen, ik concludeer wel dat het gaps dus blijkbaar niet zaligmakend is. Het is naar mijn idee niet normaal dat je je na anderhalf jaar nog steeds slecht voelt. En dat je dan ook nog het idee hebt dat je nog steeds iets niet goed doet.

Als het zo'n goed dieet/voedingsadvies zou zijn moet je volgens mij in ieder geval vooruit gaan, het mag zeer langzaam gaan. Maar achteruitgang, mentaal steeds zwakker worden, is volgens mij niet goed.

Dit bedoel ik met herkenbaar van mijn eliminatiedieet, al had ik in het begin spectaculaire verbeteringen. Ik voelde mij steeds slechter en vooral steeds schuldiger.

Ik denk nog steeds dat als je niet meer ontspannen kunt leven en niet meer ontspannen met eten kunt omgaan dit dieet tekort schiet.

En je hoeft je forumnaam niet te veranderen hoor, ik ben de andere...maar dan omgekeerd(ik ben wel vaker dwars :D

En ik blijf het bedrag krankzinnig vinden, waarom worden zieke/wanhopige mensen zo uitgebuit?

Mike heeft ongelooflijk veel kennis, ik denk dat iedereen het hier wel over eens is, en hij deelt dit helemaal gratis en met veel plezier. De kennisavonden kosten 10 euro, en daar krijg je ook nog eens thee/drinken en hapjes voor.

Hij plaatst gratis te downloaden info op het net, hij heeft dit forum geopend. Je hoeft het zelfs niet met hem eens te zijn, niet hier op het forum en niet op de kennisavonden.

Je wordt niet verwijderd vanwege een afwijkende mening.

Dus, vraag ik mij af...waarom zou je gaan voor een peperdure cursus?

 
Mijn darm is geen 15%. Mijn darm is 15% van het minimum! Nog erger dus. Misschien verklaart dat waarom ik me na 1 jaar GAPSen nog niet beter voel? De stoelgang gaat wel wat beter hoor en er zijn wel wat meer dingetjes die verbeterd zijn. Daarom denk ik nu aan deze stress connectie met het Alexander concept. Dank je Astrid, voor je GAPS pleidooi.

 
Hallo Dirtsa

Deze discussie is ook geweest op een internationaal forum waar de vraag gesteld werd. Vaak zijn de moderatoren er nog en die zijn veelal spectaculair opgeknapt en blijven gaan voor de goede zaak. De meeste mensen die opgeknap zijn gaan verder met hun leven en blijven niet op een forum hangen.

Als er veel in je darmen stuk is, heeft dit veelal gevolgen voor de vertering, een verandering aan dieet kan dan problemen geven, en dingen zichtbaar maken.

Ik werd bijvoorbeeld steeds zieker op een bepaald moment van GAPS als ik groentesappen ging drinken met selderij, of knolvenkel erin ik dacht dat dit ontgifting was. Op een gegeven moment ging het weer slechter en moest ik koken bij mijn moeder die ziek was. Ze wilde haring met bietensalade. Ik dat gemaakt met zure room erdoor. Het was heerlijk dus schepte ik twee borden op. De volgende dag voelde ik mij zwaar beroerd. Ik na gaan denken en alles op een rijtje gezet. Nitrate was het probleem. Wsch breken de enzymen en bacterien in mijn darmen dit niet goed af of er wordt nitrite van gevormd dat een bepaalde manier van giftigheid bezit. Ik ben gaan letten op mijn nitrate inname en knapte snel op.

Er zijn ook mensen waarbij de zwavelafbrekende bacterien uit balans zijn in de darmen, er zijn ook mensen die oxaalzuur niet goed afbreken. Op het moment dat je de schuldige weet te vinden en uit het dieet haalt dan knap je op. Dit is speur en detective werk. Een andere trigger is fructose malabsorbtie. Het is dan niet het GABSdieet dat je ziek maakt, maar je zieke darmen die zich laten gelden bij een dieet dat meer groente en fruit heeft. Doorgaans zijn groente gezond als je de juiste bacterien en enzymen hebt, fruit met mate ook. Als er onbalans is dan zal je eerst de balans moeten herstellen in een lichaam waar de balans zoek is.

Niet iedere klacht is GAPS gerelateerd overigens, maar als de darmen stuk zijn is de kans heel groot dat dit een grote rol meespeeld.

Een van de vragen aan Dr NCM is; waarom heb ik nu meer allergien dan vroeger nu ik GAPS doe. Antwoord; je was altijd al allergisch maar de allergien waren gemaskeerd door de overvloed aan toxische stoffen in je lichaam.

De term gemaskeerde allergie is al langer bekend in de alternatieve geneeskunde.

Astrid

 
Eén ding weet ik zeker. Ik heb me nog nooit zo beroerd gevoeld als op mijn WAPF dieet, na de rawfood periode!

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.463
Berichten
493.690
Leden
8.626
Nieuwste lid
RobertApank
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan