Voorstellen Astrid

Verklaart veel, Joey. Je moeder was al ondervoed toen ze zwanger was van jou. Dit heeft haar hormonaal ernstig ontregeld en zo ben jij op de wereld gekomen.

Mike

 
Hoi Mike

Het woord parasiet komt niet van mij, maar uit het boek. Verder kan ik me herinneren dat dit woord al eerder viel toen ik in 1976 de opleiding tot kraamspecialisatie deed als verpleegkundige. Ik vond het toen al een vreemde benaming; maar het werd als positief gezien omdat het onze voortplanting garandeerde. Zelfs tijdens een hongersnood in Afrika zijn de kinderen die geboren worden relatief gezond en bij de geboorte vaak beter gevoed dan de moeder. Kregen we daar te horen. Het gegeven dat de afrikaanse man meerdere vrouwen mocht hebben gaf haar de tijd om na een bevalling te herstellen. Toen de christelijke leer door memisa en andere religieuze groepen verkondigd werd en poligamie niet meer mocht; waren met name de vrouwen en het nageslachd de dupe hiervan omdat vrouwen geen postpartum rustperiode meer hadden en te snel weer zwanger werden. Als een man drie vrouwen had zorgde de twee andere vrouwen dat de verse moeder voorlopig zich alleen met het kind bezig hoefde te houden en kon herstellen.

Ik ben het verder volmondig met de passage van Weston A. Price eens en Catherina Shanahan van het boek "deep nutrition" ook.

Astrid

 
Nou dan kan ik wel inpakken als moeder... Ik had een zware eetstoornis tijdens beide zwangerschappen.

Ik geloof er vast in dat de eetgewoonten en conditie van de moeder tijdens de zwangerschap essentieel zijn voor zowel de geestelijke als lichamelijke gezondheid van het kind. Mijn kinderen hebben inderdaad veel (lichamelijke) klachten. Het heeft me jaren gekost om mijn schuldgevoelens om te keren naar verantwoording nemen. En vanuit schuldgevoel met je kinderen omgaan, maakt dat je grenzen niet goed neerzet. Nu voel ik me verdrietig als ik het voorgaande stuk lees. Daarnaast ben ik blij dat ik inzichten heb gekregen, zodat ik mijn gedrag kon en kan veranderen. Beter laat dan nooit.

Ik lees hier heel veel theorie. Om wat bij mezelf te kunnen blijven hou ik het voorlopig liever wat simpel. De lekkere vette soep met afwisseling in verse groenten, het Keltische zeezout, levertraan en zo nu en dan een stukje vis (vis, valt niet zo lekker op dit moment) en af en toe wat gebakken lever of een biefstuk. Daarnaast met mate rijst, quinoia, boekweit, (para) noten en als fruit een appel en citroen. Eens kijken hoe mijn lichaam dit ervaart. op dit moment lijkt het in ieder geval dat ik goed op de soep reageer.

De eieren en (gefermenteerde) yoghurt laat ik voorlopig voor wat het is, ik krijg er buikpijn van.

Misschien dat ik paardenmelk ga uit proberen. Of de biest ervan.

En daarnaast heb ik momenten dat ik zondig met een kop koffie en als ik zin in zoet heb, neem ik wel eens wat krenten.

Ik lees dat je heel veel weet Astrid, op allerlei gebieden lijk je bewonderenswaardig goed thuis te zijn. Ik ervaar je als heel loyaal met het geven van adviezen. Wat ik bij mezelf merk is dat het voor mij te veel wordt allemaal. En daardoor de neiging krijg af te haken.

 
Sorry, Bosche ik wil je absoluut geen schuldgevoel bezorgen. Wat je niet weet daar kan je ook niet schuldig over zijn. Als Ik het een en ander eerder had gewetenen, hadden mijn kinderen ook minder klachten gehad. Toch weet ik zeker dat we allemaal het beste hadden/hebben gedaan wat toen in onze mogelijkheden lag. Wijsheid komt met de jaren; ook voor ons. Ik was vegetarier voor en rond mijn zwangerschap en de kwik gierde door mijn vaten. Als ik toen had geweten wat dat betekende had ik misschien niet eens aan kinderen durven beginnen. Tegelijkertijd ben ik dol op mijn kinderen en zijn ze het mooiste wat me overkomen is. Schuldgevoel daar hebben we nu niets aan. Ik zal me wat inhouden?

Hartelijke groet Astrid

 
Je hebt me geen schuldgevoel bezorgd, Astrid. Dat kan niet en is ook niet wat ik heb geschreven.

Voor mij hoef je jezelf niet in te houden. Ik snap dat je jouw kennis graag wilt delen. Ik heb enkel geschreven wat het met me doet en neem hierin mijn eigen verantwoording.

Sylvia

 
Astrid,

Je levert waardevolle bijdrages en hoeft je dus zeker niet in te houden. Ik las in Sylvia's reactie ook geen schuldgevoel, eerder een besef dat ze onwetend is geweest. En, zoals je terecht stelt, je kunt niet schuldig zien aan iets wat je niet weet (of wist). Angst en schuldgevoel zijn de twee meest destructieve emoties van de mens. Alleen d.m.v. kennis en verantwoordelijkheid kunnen we ons daaraan ontworstelen. Dat is het hele idee achter dit forum en de verspreiding van het gedachtengoed van Weston Price.

Wat blijkt uit jullie verhalen, zonder je schuldig te willen laten voelen, is dat we met z'n allen maar wat doen. Er wordt totaal niet nagedacht over voeding voor, tijdens en na de zwangerschap en de periode tussen zwangerschappen, er is sprake van totale willekeur. Als een boek dit dan vervolgens gaat uitleggen in termen van baby's als 'parasieten', dan zakt me de broek spontaan af! Ik heb het boek Deep Nutrition zelf niet gelezen maar het wordt aanbevolen door de Price-Pottenger Nutrition Foundation. Staat daar die term in of heb je het over een ander boek?

Over polygamie en zwangerschap schrijft Price in zijn boek:

Quote:
Een systeem van polygamie verhinderde dat vrouwen te snel achter elkaar kinderen kregen.


Mike

 
Ik ben pas 12 dagen op vakantie geweest in italie. Ik moet dan een hoop van mijn eetgewoonte van thuis versoepelen.

Astrid, ik vind het altijd heel erg knap als iemand op dit dieet op vakantie gaat! Kun je mij vertellen wat je dan zoal eet in pasta- en pizza land? Het was ook altijd mijn vakantie land - Dolomieten - maar door mijn dieet zijn we dit jaar thuisgebleven (en omdat mijn man van zijn mountainbike is gevallen).

 
Ik heb inderdaad hele lange tijd 'maar wat gedaan' Mike. De wake up call is dan pijnlijk, maar heel waardevol. Sinds jaren word ik gelukkig steeds bewuster. Soms sta ik even stil om dan weer verder te gaan. Hier lees ik veel waardevolle informatie. Soms overweldigt het me een beetje en word het (te) veel. Dat kan ik zelf het beste aanvoelen. Ik doe mijn best, meer kan ik niet doen. Ieder heeft zijn eigen tempo in dit leven. Ik heb vaak de neiging harder te gaan dan dat ik kan. Gras groeit niet harder door eraan te trekken. Dat wil ik nu voorkomen bij mezelf, want dat werkt eerder belemmerend dan bevorderend.

 
Hoi Rapunzel Over de vacantie. Wij zijn ook dol op Italië, de afgelopen jaren werd ik altijd ziek op vakantie, zodat ik eigenlijk thuis wilde blijven. De laatste twee vakanties heb ik eisen gesteld. Ik ga alleen nog als ik een eigen keuken en koelkast tot mijn beschikking heb. Ik hou me voor 98 % aan gabs. Ik ben iets ruimer met fruit en eet ook verse geitenkaas met wat honing erover bij mijn bessen ontbijt. Ik doe matig met vlees omdat ze daar scheutig zijn met natrium nitriet. Eieren met groente in overdaad. Niet alles is biologisch omdat dat niet overal te vinden is. Na de vacantie ga ik direct op GABS intro om te compenseren. Voor mij werkt dit goed. Langer dan twee weken ga ik niet zonder auto die ik vol kan laden. Mijn partner eet standaard met veel ijs en af en toe pizza, dat maakt het wel een beetje ingewikkeld. Maar het meeste junk zien er voor mij niet eens meer als eten uit. We denken erover om een kleine caravan aan te schaffen zodat we die vol kunnen laden met mijn dingen.

Astrid

 
Een systeem van polygamie verhinderde dat vrouwen te snel achter elkaar kinderen kregen. Yep dat leerde ik ook in 1976 tijdens de opleiding en vond het leuk dit bij Weston Price terug te vinden. In deep Nutrition noemt ze het parasitaire karakter van de voortplanting. Het woord parasiet heeft een negatieve klank in ons taalgebruik; maar vinnen de biologie is het denk ik minder negatief. Groeien en eten heeft altijd iets parasitaires en het is een fantastisch systeem. Het gaat pas fout als we respectloos hiermee omgaan. Bvb de grond uitputten door eenzijdige landbouw, bioindustrie, op religieuze gronden vrouwen stimuleren ieder jaar te baren met hooguit een extra pilletje foliumzuur.

Twee weken geleden was er in laberint van de VPRO een uitzending over darmparasieten, was zeer boeiend. Het benoemde een man die zich bewust liet infecteren met zweepworm on van de ziekte van Crohn af te komen. Het lukte. Misschien is het woord parasiet aan herevaluatie toe.

Astrid

 
Astrid,

Ik geef dat boek Deep Nutrition het voordeel van de twijfel, omdat het heel erg op de grondslag van Weston Price is gebaseerd. Ik denk dat ik het zelf ook ga aanschaffen. In de juiste context geplaatst kan het woord 'parasiet' inderdaad een meer veelzeggende betekenis hebben en ik vermoed dat de auteur zoiets ook bedoelt. Het is inderdaad waar dat alle leven op deze aarde van ander leven bestaat en dat zou je parasitair kunnen noemen. Als het gaat om moeder en embryo, dan zou ik het eerder het delen van voedsel willen noemen. Als er ten minste voldoende te verdelen valt... En daar zit het probleem, de moeder wordt hormonaal en fysiek helemaal leeggezogen door het ontbreken van voldoende reserves.

Mike

 
Astrid interessant wat je schrijft over hoe je de vakanties aanpakt!

Wat een toestand!

Bij mij is het ook zo´n gedoe!

Ik wil zo graag zo primitief mogelijk kamperen, maar het is moeilijk.

Electriciteit is in elk geval toch wel wenselijk.

Mijn probiotica moet gekoeld.

En idd die koelkast en die keuken zeg, bepaald geen luxe, ook op vakantie!

Afgelopen vakantie heb ik elke ochtend zitten sapcentrifugeren in de auto! (om mijn buurkampeerders niet te storen!).

Ik vind de tent toch nog altijd het leukst: slapen op de grond, met de kippen op stok in de openlucht, maar WAT EEN GEDOE.

En dan elke keer dat geren naar het toilet zeg!

Inmiddels plas ik gewoon in plastic flessen in de tent.

Wij willen ook altijd in de uithoek zitten van de camping waar zo min mogelijk mensen komen.

Maar dan betaal je wel met een grotere afstand naar de wc´s!

Ik wilde afgelopen vakantie meestal ineens alleen vlees eten (entrecote) met uien als diner.

In het dorpje waar we zitten zit een biologische slager, meevaller!

Verder niet veel nodig behalve overdag dus sap en bijv. yoghurt.

Ik at wel ook gewoon brood op vakantie, dat doe ik hier ook nog steeds soms.

Tja je moet wat.

Ik had op vakantie ook een handblender mee.

Ik wilde veel chocoladesmoothies maken (cacao, kokosolie, amandelen), maar het kwam er niet echt van.

Veel te veel een gedoe.

Elke keer pakt het anders uit.

De 1 na laatste vakantie bij mij die gaf me heel veel energie.

Ik heb toen nagenoeg niets gedaan op vakantie en ik lag zowat de hele vakantie in en rondom de tent te zappen met allerlei zapapparaten (hulda clark - biowave ).

De afgelopen vakantie had ik al wat meer energie, we gingen brocantes af, ik lag niet te zappen en na de vakantie was ik helemaal uitgeteld toch.

En dan de partners met een nog redelijk intact spijsverteringssysteem (je had het over je vriend ivm pizza´s en ijsjes): mijn vriend heb ik nu bang gemaakt met dat suiker heel slecht is en kanker voedt.

Ineens zegt hij dat hij niet meer zo goed suiker durft te eten.

Terecht natuurlijk!

Toch blijft hij snakken naar drop, maar als iemand niet voor zichzelf leert nadenken wat de echte behoefte is, is het werkelijk hopeloos.

 
Quote:
En daar zit het probleem, de moeder wordt hormonaal en fysiek helemaal leeggezogen door het ontbreken van voldoende reserves.


Of het waar is weet ik niet Mike, maar op het hormonale disbalansforum las ik dat het ook andersom kan: dat ook de moeder kan teren op de bijnieren van haar kind als ze zelf half overspannen is.

dat was bij mij zo: mijn moeder was overspannen toen ze zwanger was van mij.

 
Interessante parallelen, nietwaar? Joey schreef laatst dat haar moeder nagenoeg geen eten kon binnenhouden toen ze zwanger was van haar en Joey is anorexiapatient geworden. Jij schreef laatst dat je er helemaal doorheen bent en geen enkele prikkel meer kunt verdragen en jouw moeder was half overspannen toen ze zwanger was van jou. Zo zie je maar weer dat de kiem voor wie of wat we later in het leven worden al in de baarmoeder wordt gelegd. Overigens hoeft dit niet te betekenen dat dit is wat je bent voor de rest van je leven! Je zult alleen jezelf met moed en beleid datgene moeten geven wat je in de baarmoeder al tekort bent gekomen.

Mike

 
Ja Mike, daar heb je een punt! Dank je! Gisteren legde ik die parallel in bewuste zin niet van de bijnierinsufficientie met mijn moeders zwangerschap. Maar onbewust misschien wel. Ik was wel gelijk ziek na de geboorte, of op zijn minst na de vaccinaties en dat tot aan het knippen van mijn amandelen rond mijn 4e en 5e levensjaar. Daarna knapte ik een beetje op met dat mijn moeder in rustiger vaarwater kwam toen we op het platteland gingen wonen. Of ik kwam zelf meer tot mijn recht daar. Ik kreeg wel hooikoorts, pfeiffer later, maar ik kon alles nog redelijk bolwerken totdat ik 37 jaar was. Toen weer ingestort (ziekte van lyme aangetoond in bloed ook toen).

 
Ik weet dat mijn moeder 9 maanden misselijk was toen ze zwanger was van mij (en de rest van het gezin). Ze kotste overal heen. Toch was ik een zware baby, een 8 ponder en kerngezond. Na mijn amandelknipperij is er psychisch iets met me gebeurd en in de vierde klas lagere school had ik ineens geelzucht.

 
Quote:
Ik weet dat mijn moeder 9 maanden misselijk was toen ze zwanger was van mij (en de rest van het gezin). Ze kotste overal heen.


En jij hebt een kotsfobie!

Mike

 
Rapunzel, wanneer zijn je amandelen geknipt en wat was de reden daarvan?

Was er een connectie tussen de amandelknipperij en wat er psychisch gebeurde daarna?

Ik ben helemaal niet voor amandelen knippen, maar feit is dat ik minder gezondheidsklachten erna kreeg.

Wat mij betreft is het symptoombestrijding geweest, die amandelen geknipt, maar in mijn geval heeft het heeft me toch een beetje geholpen naast nogmaals de rust die ik na een verhuizing.

Volgens mij zijn de amandelen ook weer aangegroeid.

 
Nou Mike,ik was vanaf de basisschool wel flink hoor. Mn klasgenootjes noemden me vaker bakker bol.

Ik ben gewoon door de jaren heen,onbewust,gewend geraakt dat ik niet veel kan eten,laat staan eens genieten van iets extra's, of ik heb t er al aan hangen zonder dagelijks te sporten. Ja en dat werd vervolgens erger toen ik bij die dieetpraktijk terecht kwam en in een keer vanalles moest gaan berekenen.

Toen kwam ik erachter dat ik al jaren Lyme heb en aan de hand van voedingsintoleranties bij Paleo uit begin dit jaar. Toen was t nog allemaal onschuldig (probeer me voor de geest te halen wat ik toen vnl at),maar naarmate ik meer op zoek ging naar gerechten om te maken kwam ik bij meerdere sites uit als Mark's Daily Apple en Paleohacks en dan begint het balletje te rollen mbt IF,vele angstige verhalen van vnl vrouwen die maar niet afvallen,soms zwaarder worden,mens is gemaakt om constant in beweging te zijn,als je vet blijft eten en niet beweegt gaat t zich ook aanzetten discussies etc. Dan slaat de angst me weer om t hart....(nog maar niet te spreken over een programma als Obese!)

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.470
Berichten
499.920
Leden
8.630
Nieuwste lid
Rene Collaer
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan