Lieve mensen,
Toen ik maandag deze column schreef was er een power-/network-blackout in Portugal en Spanje.
De paniek viel mee, maar wel was er veel onrust. Veel bedrijven hebben een generator en draaien gewoon door. Wat echter opviel is dat kort daarvoor in Portugal al een oproep is geweest om noodvoorraden aan te leggen.
Het heeft er alle schijn van dat dit een test was, een oefening, met ongetwijfeld een enorme dataverzameling. Hoe reageren mensen zonder communicatie? Zonder internet? Zonder brandstof (tankstations hebben namelijk geen eigen dieselgenerator…)
In Spanje werd de noodtoestand uitgeroepen, iets dat sinds corona normaal is geworden. Bij een noodwet of noodverordening wordt de raad of het parlement buitenspel gezet en kan het bestuur of het kabinet sturen en beslissen. Natuurlijk wordt weer het verband gelegd met een cyberaanval vanuit Rusland of een bondgenoot daarvan.
Ook kreeg het weer de schuld. Een bijzondere omstandigheid zou ervoor hebben gezorgd dat de luchtdeeltjes harder trillen en storing veroorzaken bij de elektrakabels. Dit is compleet ongeloofwaardig, al is het maar omdat de lokaliteit daarmee niet wordt verklaard. Wat het vooral laat zien is een meersporenbeleid. Verwarring is cruciaal, er moet namelijk voor het publiek niet duidelijk worden wat de echte aanleiding is, laat staan dat het een geplande oefening is.
Het duurde net lang genoeg om impact te hebben op het maatschappelijk leven: even een beetje ontregeling, een beetje paniek, een beetje onzekerheid. Natuurlijk niet lang genoeg voor mensen en gemeenschappen om op oudere, beproefde methoden terug te vallen, zoals bijvoorbeeld een groepsvergadering op een vast tijdstip en op een vaste plaats. Of het wennen aan het gebrek aan (fake)news. Of een andere tijdsbesteding dan social media, zoals boeken lezen en met vrienden praten.
Dat een cyberattack zich zou richten tegen essentiële infrastructuur wisten wij al sinds de aankondiging van het cyberpolygon.
In 2022 ging het net wat anders, wellicht door het uitbreken van de Russisch-Oekraïense oorlog, maar de mogelijkheid om de burger bang te maken en hem vrijwillig zijn rechten op te laten geven zodat deze gerustgesteld weer verder kan chatten met GPT, of kan swipen op zoek naar de ideale (digitale) partner, was te verleidelijk om helemaal te laten schieten.
Persoonlijk vond ik het wel rustig, een dagje zonder te veel berichten, maar de drukte van de kinderen om mij heen was wel opmerkelijk, alsof kinderen alleen nog maar rustig worden van een dagelijkse dosis YouTube.
Zoals zo vaak biedt elke gebeurtenis een keuze en een mogelijkheid, al is het maar door het perspectief te veranderen. Hoe wil je met de digitale wereld omgaan? Kan je nog zonder alle elektrische luxe? Ben je voorbereid en heb je je prioriteiten in het leven op orde? Velen zullen verdergaan en opgelucht ademhalen en hopen dat dit niet te vaak gebeurt, slechts enkelen snappen dat het mes aan twee kanten snijdt. Misschien is het wel goed om minder afhankelijk te zijn van digitaal en elektrisch, of in ieder geval hier veel bewuster mee om te gaan.
Agenda 2030 is niet opeens weg, sterker nog AI, de digitale ID, CBDC en tokenisatie van levensbehoeften gaan in rap tempo verder. Voor velen is de afleiding echter te groot, lableak of Trump of wat dan ook wat op die dag het nieuws domineert, om de focus te houden op de digitale dwangbuis.
Geniet van het spektakel en blijf in liefde, want die is nog lang niet digitaal, maar wel heel fijn.
www.dfacto.nu
