HSP en bijnieruitputting

[autumn]

Ik heb in mijn omgeving enkele personen die zichzelf hooggevoelig mogen noemen (High Sensitive Person). Ik heb 3,5 jaar een relatie gehad met een HSP en ben er toen ook veel over gaan lezen. Naar mijn idee zijn hooggevoelige personen wel echt een duidelijke categorie van mensen.

In de tekst over bijnieruitputting kom ik ook de link met HSP tegen. Nou heb ik een neefje van 4 jaar die ik al ken vanaf zijn geboorte. Zo lang als ik hem ken is het een heel gevoelig jongetje. Hij voldoet (ook volgens zijn moeder die zich erin is gaan verdiepen) (zo goed als) helemaal aan het profiel van HSP. De moeder herkent er overigens zichzelf ook in. Deze jongen is in 4 jaar opgegroeid met een vrij gewoon westers dieet, niet supergezond, maar ook niet superongezond. En zoals ik al schreef heb ik hem altijd erg gevoelig gevonden. Zou deze jongen dan met uitgeputte bijnieren geboren zijn?

 

[Dirtsa]

Dennis,

Toeval dat je hierover begint. Toen ik 2 weken terug bij een therapeute was noemde ze me ook 'hooggevoelig' ik had hiervan nog niet eerder gehoord en dus gister wat gezocht op i-net. Gek genoeg herkende ik me erg in de beschrijvingen... Een heleboel dingen vielen voor mij op z'n plaats..

Ik dacht dat iedereen zo bepaalde dingen voelde,

één van de dingen is bijvoorbeeld dat ik absoluut niet tegen drukte kan, hoeft geen drukte te zijn met veel mensen, maar kan ook een kleine drukte zijn. Ik merk dat ik veel rust nodig heb, in de vorm van stilte..

zo kon ik er vroeger al niet tegen als mijn broertje muziek aanzette terwijl we beneden zaten, of als de hond om me heen fladderden. Dan werd het me echt teveel en trok ik me terug. Ik heb heel wat avonden doorgebracht alleen op mijn kamertje.. dit had ik nodig en zocht ik op.

Ik voelde me als kind vaak eenzaam, ik was anders dan mijn broers en zussen.. ik voelde anders, was overgevoelig voor dingen en wrong me in alle bochten om het iedereen naar zijn zin te maken. Ik neem sfeer over: negatief maar ook positief, ik kan me hiervoor moeilijk afsluiten.

Vervelend als je in een grote groep bent, ik voel dingen dat zo haarfijn aan..

Ook voorspellende dromen en gevoelens die vaak kloppen over personen..

Gek, maar sinds ik dit nu weet heb ik wel wat meer rust: ik ben gewoon zo

 

[Guest]

Ik ben zelf van mening dat de mens van oorsprong HSP is en dat veel mensen die dat niet zijn, afgestompd zijn van de natuur.

Meer 1 met de natuur zijn, kan denk ik heel bevordelijk zijn in het omgaan met de status van HSP. Misschien zelfs open- en afsluiten voor invloeden zouden volgens mij makkelijker moeten gaan als je er controle over hebt.

Maar de westerse mens is zo gewend aan drukte en aan het onderdrukken van allerlei signalen die er wel degelijk zijn. Een verlaagde capaciteit dus eigenlijk, terwijl iedereen in de westerse wereld het maar normaal vind buiten de natuur om te leven.

 

[ikke]

Ach, zelf val ik ook onder hoogsensitiviteit. Moet heel eerlijk zeggen dat ik weinig met zulk soort labeltjes heb: ik zoek gewoon mijn situaties uit. Drukte vermijd ik, harde geluiden en felle lichten ook.

Last van felle lichten en harde geluiden is een stuk minder geworden, sinds ik minder bijnieruitgeput ben. De behoefte aan op mezelf zijn, is er nog steeds.

Soms vraag ik me af of het wel bestaat, met uitgeputte bijnieren geboren zijn. Althans, misschien bestaat het wel in de letterlijke zin van het woord (zonder al te veel reserves geboren zijn), maar ik vraag me wel af of het lichaam met de juiste voedingsstoffen, een overdaad aan compensatie voor stress, e.d. niet gewoon naar een gezonde staat (van overvloed) kan terugkeren.

Het is maar een hypothese, hoor... Maar ik geloof niet dat het lichaam mechanismen als HSP inzet om om te gaan met de wereld. Volgens mij zal het lijf altijd eerst proberen de bijnieren te repareren. Denk ik.

 

[Webmaster]

Dit is wat ik schrijf over 'hooggevoeligheid; :

Quote:
Het punt met hooggevoeligheid is dat dit ook bijniergerelateerd is. Je hoort je eigen energie goed te kunnen bewaken, maar daarvoor moet je hormonaal wel sterk in je schoenen staan. Cortisol is bij uitstek het stressafwerende hormoon. Als je cortisol te laag is, heb je bijnieruitputting. In die staat ben je onmachtig om sfeertjes van anderen te zien voor wat ze zijn en word je manipuleerbaar en zwak.


En Pinklady, je hebt gelijk: dit is volledig te repareren op basis van de juiste voeding en gedachtenkracht. Het eerste wat we dan moet doen is stress niet verheffen tot een hogere spirituele staat. Je ziet hetzelfde met adhd en 'Indigo-kinderen'. Dat is regelrechte neurologische schade en het wordt gekoesterd als ware het een hogere staat van mens-zijn, absurd!

Mike

 

[Dirtsa]

adha, nog zoiets.. lastig hoor.. Want tegenwoordig zijn er zoveel kinderen met dit label. En wat doen we doen? pilletje geven zodat ze rustig worden..

Maar wat kun je zelf doen (als leerkracht) om deze kinderen een goede leefsfeer te geven>?

 

[ikke]

Zo veel mogelijk structuur aanbieden en ook rustig blijven herhalen/hen blijven herinneren aan wat je van hen verwacht. NOOIT boos worden, maar juist positieve punten benadrukken en belonen (complimenteren) voor de dingen die ze goed doen. Die kinderen worden vaak genoeg op een minder vriendelijke manier behandeld, terwijl juist afwijzing hen van de wal in de sloot kan helpen.

Een kind met ADHD heeft meestal ook moeite met generaliseren (dus: "wat in setting x niet mag, zal dan in setting y ook niet mogen" is vaak moeilijk te begrijpen). Het is dus ook belangrijk daar rekening mee te houden en daarop te anticiperen.

Overigens zijn er twee vormen van ADHD: hyperactiviteit en impulsiviteit/inattentie. Daar zit mogelijk ook nog wat verschil tussen. Bedenk ook dat bovenstaande werkwijze niet zaligmakend is, maar dat het in ieder geval wel iets kan bijdragen aan op z'n minst stabiel blijven.

 

[Dirtsa]

wat je beschrijft doe ik... Ik ben zelf ook heel gestructureerd en rustig, dat maakt deze kinderen vaak ook rustig.

Vorig jaar had ik een kind in de klas die echt heel autistisch was en ook nog adhd. Voor dit kind had ik echt een aparte benaderingswijze, aparte foefjes om ervoor te zorgen dat hij zich veilig voelde. Vind dit nog steeds het belangrijkste: een veilig, vertrouwde omgeving waarin het kind zichzelf mag zijn.

 

[ikke]

Dan kun je niet veel meer doen voor hen Geef je les aan een klas met rugzakinderen? Of op een "gewone" basis-/middelbare school?

 

[Guest]

ben ook zogenaamd HSP, maar geloof niet dat zo iemand geboren is met bijnieruitputting, wel misschien gevoeliger om het te krijgen doordat ze sneller gestresst kunnen raken aan de 'overload' van indrukken, maar daar kan dan ook weer aan gewerkt worden door bv yoga, meditatie,.. .

Rose Rosetree maakt trouwens een onderscheid tussen HSP en empath. Een empath is iemand die kan weten wat het is om iemand anders te zijn. Alle empaths zijn ook HSP maar niet alle HSP's zijn empaths. Volgens haar schatting zijn 1 op 20 Amerikanen empath (en volgens de auteur van het HSP boek zijn 1 op de 5 Amerikanen HSP) en 1 op 5 Japanners empath(blijkbaar lopen daar meer gevoelige mensen rond, maar ik sluit mij ook wel aan bij vrysuyver zijn mening dat andere mensen dit ook wel hebben maar gewoon meer afgestompt zijn om zich beter te kunnen aanpassen aan de lompheid van de cultuur en in Japan is het misschien meer ok om gevoelig te zijn..). Ze heeft ook een boek geschreven over hoe je een 'skilled empath' kunt worden zodanig dat je er niet onder gebukt loopt en allerlei energieen opslorpt van anderen tegen je wil, maar het talent willekeurig kan aan-of uitzetten.

 

[Rapunzel]

Hier nog iemand die in het jaar 2000 dacht een HSP te zijn. De psycholoog waarbij ik in die tijd liep (voor hyperventilatie) wou er echter geen uitspraken over doen of ik het wel/niet ben. Heel verstandig! Tegenwoordig denk ik dat ik geen HSPer ben maar gewoon een beetje getraumatiseerd vanwege dingen uit het verleden. En niet eens zulke erge dingen! Het is net wat ze zeggen bij de healing codes, we moeten die verkeerde herinneringen wissen!

 

[fatsnotbad]

Het gevaar met stempeltjes drukken op mensen kan je het idee geven dat je zo geboren bent, dat je het ermee moet doen en dat dit dus niet kan veranderen. Alleen maar accepteren en onderkennen en je gedrag aanpassen.

Dat is wat ik erop tegen heb, het is tegenwoordig steeds meer mode op kinderen en volwassenen steeds meer etiketjes te plakken, door psycologen/psychiaters/psycho therapeuten leerkrachten, etc.

En het liefst geven ze vaak ook nog medicijnen om gedrag te onderdrukken.

 

[Poekie]

Mijn man zegt altijd: toen ik op de kleuter/lagere school zat had geen enkel kind ADHD of aanverwante verschijnselen.

En toen had je ook drukke kinderen.

Maar net wat je zegt, Dirtsa, er moet een etiketje op want aan dat etiketje hangt dan een medicijn.

Die ten eerste niet helpt en ten tweede je verder van jezelf en je lichaam brengt.

En een zootje narigheid qua gezondheid krijg je op de koop toe.

En de farmacie maar cashen.

 

[fatsnotbad]

Bij ons zeiden ze dan : den hef ging zit in 't gat.

Maar als ik dit zeg, dan heb je altijd wel iemand die dan meldt dat dit vroeger gewoon niet erkend/herkend werd. Jaja, net als kanker zeker, en chrohn, allergie-en, diabetes etc.

 

[Guest]

Dat zie ik wel binnen mijn werk. Sommige mensen slikken ongelooflijk veel psychopharmaca op een dag. Daarbij nog slechte, geraffineerde voeding. Triest.

 

[...........]

@ Boschje,

Dan is het bij mij toch beter. Stapje voor stapje worden mijn collega's nieuwsgierig naar die gekke Evan met zijn roomboter Een is al helemaal om en eet bijna net zo gezond als ik. Niemand smeert meer becel of andere rommel, iedereen aan de roomboter. Af en toe proberen ze eens zuurdesem en bijna iedereen is gek van de biologische hazelnootpasta en pindakaas.

 

[Guest]

Dat is goed nieuws Janse. Mijn collega's zijn zo ver niet. Ze zijn wel nieuwsgierig en vragen van alles. Verder vinden ze me maar een rare

Betreft de psychopharmaca: het zijn de patiënten die dit voorgeschreven krijgen. En de voeding wordt heet en gaar gemaakt in van die stalen kasten.

 

[fatsnotbad]

Jou collega's werken dan ook in de "gezondheidszorg", misschien wel de hardnekkigsten om te bereiken.

Die hebben altijd wel ergens in hun opleiding geleerd wat "gezonde" voeding is.

En afleren is meestal moeilijker dan aanleren.

 

[Guest]

Ik werk niet in een gezondheidszorg instelling, maar voor justitie. De meeste van mijn collega's hebben geen opleiding in de gezondheidszorg gehad. Ze houden zich niet bezig met voeding op de manier zoals ik dit doe. En inderdaad, iedereen heeft wel ergens geleerd wat 'gezonde' voeding is. En dat is dan vooral de anti (verzadigd) vet en pro (lege) koolhydraten theorie. Heel jammer.

 

[fatsnotbad]

Wat vreemd is, is dat zij zich wel laten beinvloeden dus door informatie die leidt tot ziekte en afbraak, en niet door gezond verstand en gezond voedsel. Het klinkt toch veel logischer om dat te eten wat niet bewerkt is, zoals de natuur het bedacht heeft, dan eten wat bewerkt is, gebasseerd is op aard-olie/synthetische toevoegingen?