bijnieruitputting of overactieve bijnieren

Louisa

New member
Aangezien menig arts niet eens weet wat bijnieruitputting is, probeer ik zo aan antwoorden te komen op mijn vragen. Ik heb allereerst het boek van Wilson gekocht en gelezen en ben in januari 2012 begonnen met zijn adviezen op te volgen. Dit werkte positief op mijn gestel.

Ik heb verscheidene malen een bijniertest gedaan (thuistest) obv natriumchloride meten in de urine. De test gaf in een tijd van een aantal maanden steeds aan dat mijn bijnieren overactief in plaats van onderactief waren. Dus geen bijnieruitputting. Wat kan dit dan zeggen over mijn cortisolwaarden?

En wat voor klachten geven bijnieroveractiviteit? Alleen antwoorden als je er echt iets vanaf weet.

 
Overactieve bijnieren zorgen voor een te hoge cortisolaanmaak. Teveel cortisol onderdrukt de schildklier, waardoor deze ter compensatie trager wordt. Veel symptomen van trage schildklierwerking zijn dan ook allereerst te wijten aan overactieve bijnieren. Het is dan verstandiger om eerst de bijnieren te normaliseren, voordat er specifieke actie wordt ondernomen om de schildklierwerking te corrigeren.

De periode van overactiviteit van de bijnieren kan wel 20-30 jaar duren (soms zelfs langer) en wordt de weerstandsfase genoemd. Daar zit jij nu in. Uiteindelijk zal dit leiden tot regelrechte bijnieruitputting, waarbij de bijnieren juist onderactief worden en er te weinig cortisol wordt geproduceerd. Lees hierover meer in mijn ebook.

Mike

 
Mijn schildklier werkt niet traag, maar eerder te snel. Januari TSH 0,6, sept. 0,9 en mijn T4 was normaal.

Ik ben al tien jaar moe (vanaf 2003). Het begon met een breakdown op mijn 19e na een luchtweginfectie en een levensstijl van roofbouw (boulimia, drugs, alcohol, roken, uitgaan, perfectionisme, hard werken etc). Ik was nadien doodmoe en ik probeerde maar door te gaan tot ik een breakdown had en niet meer kon slapen en angstaanvallen kreeg. Kan zon heftige periode nog de weerstandsfase worden genoemd????

Ik kreeg antidepressiva en psychotherapie. Dat leek in een paar maanden verbetering te geven en ik pakte weer van alles op om na 1,5 jaar weer een terugvalletje te hebben. Vermoeidheid werd mijn grote last.

Jaren heb ik hier van alles tegen gedaan, maar ik bleef moe. Regelmatig leven. Geen alcohol. Sportprogramma oppakken. Regelmatig eten. Ademhalingsoefeningen. Fysio. Psychotherapie.

Omdat ik overtuigd was dat de vermoeidheid tussen mijn oren zat, ben ik hard voor mezelf geweest en weer veel gaan doen in 2008. Studie, trouwen, op mezelf, huis kopen en opknappen. Ik wilde gewoon doen wat ik wilde doen en me niet door vermoeidheidsklachten en slaapproblemen laten stoppen.

Tot ik helemaal instortte in 2011 - weer. Weer erge paniekaanvallen en uitgeput. En toen kwamen er ook depressieve gevoelens erbij van alweer en wat nu?? De 1e x geloofde ik nog in herstel, maar nu niet meer. Niks kwam uit mijn handen meer en moest met studie stoppen. Is dit een weerstandsfase te noemen?? Weer ademhalingsoefeningen, fysio, psychotherapie et. 1 en al herhaling... een ezel stoot zich ... ik kwam niet vooruit.

Ik stuitte op het boek van Wilson en ben daar mee aan de slag gegaan, maar ik begrijp het niet goed meer. De oogtest en buiktest komen bij mij niet uit op bijnieruitputting. Mijn bloeddruk is niet extreem laag. De vragentest scoort weer wel hoog.

Begin 2012 ben ik toch het boek van Wilson gaan volgen want baat het niet dan schaadt het niet. Ik was geschrokken van mijn vitamine-waardes in mijn bloed bij de dokter en heb mijn voeding compleet omgegooid. Na maanden begon ik me beter en beter te voelen. Ik ging weer de zon in. Nam magnesiumcitraat en vitamine D en B-complex. De test van bijnieruitputting (natriumchloride) gaf wel aan dat mijn bijnieren overactief waren.

Ik bleef moeheid houden, maar ik deed ook wel meer, maar het bleef vervelend om snel moe te zijn en veel te moeten slapen. Ik sliep heel goed! Ik had het idee dat ik weer bijtankte. In augustus ging het zo goed dat ik mijn antidepressiva wilde afbouwen met een kwartje. Gewoon om te zien of het spul nog wat deed met me en ik het niet voor niks slikte. AD paste ook niet in mijn gezonde levensstijl.

Daar deed ik een stap terug en op zich was dat nog te handelen. Ik sliep slechter, kreeg regelmatig sombere stemmingen, regelmatig hoofdpijn en misselijk en in zelfs in nov 1,5 week overgeven. Ik weet niet of dat een virus was of ontrekkingsverschijnselen.

Begin december ging het plots helemaal mis. NIET VOORZIEN!! Ik kreeg vreselijke angstaanvallen en kon niet meer slapen. Nu ben ik een beetje de kluts kwijt. Hoe kan dat? Ik was het hele jaar angstvrij en nu krijg ik de ergste angstaanvallen ooit. Heel heftig! Hoe kan dat... ik was zo op de goede weg en ik geloofde dat dit juist was. Was ik niet aan het bijtanken en herstellen en ik had zoveel rust/ontspanning weer... ik voelde me zoveel sterker en rustiger worden... hoe kan je dan zo terugklappen? Nu ben ik heel gespannen en gejaagd, down en slaap niet goed en ben moe en ik weet niet waarom. Ik eet nog steeds volgens Wilsons dieet. Maar ik ben het geloof in zijn boek helemaal kwijt en denk nu: wat een onzin... ik voelde me alleen maar beter omdat ik erin geloofde en gewoon placebo.

Ik ben geen dokter en begrijp mezelf niet meer en mijn huisarts weet niets over bijnieren? Misschien heb ik een bijniercrash zoals ik ergens las door de stress van het afbouwen van AD? ik weet nu niet wat ik moet doen...

 
Het klinkt alsof je bijnieren heen en weer slingeren tussen overactiviteit en onderactiviteit. De keren dat je instortte en angststoornissen kreeg zijn zeer zeker bijnieruitputting geweest. Maar om de een of andere reden krabbelen de bijnieren dan telkens weer omhoog en worden vervolgens overactief.

Dit heeft ook z'n effect op je schildklier, die evengoed dan ter compensatie onderactiviteit met overactiviteit afwisselt. Helemaal vreemd vind ik dit niet, met je geschiedenis van te hard voor jezelf zijn en voortdurend over je eigen grenzen gaan. Er speelt ook een krachtige psychische component, die getuigt van een sterke wilskracht. Het lijkt erop dat je ook met het placebo-effect voortdurend heen en weer slingert tussen negatief en positief.

Je mist dus overduidelijk evenwicht. Prioriteit nr. 1 is het stabiliseren van je bloedsuikerspiegel, hormoonspiegel en stemming. Het voedingsadvies van Wilson is gebaseerd op de foutieve ideeen van Udo Erasmus, de zoveelste die zich blindstaart op plantaardige 'essentiele' vetzuren i.p.v. de helende dierlijke verzadigde vetten die je systeem veel effectiever kalmeren. De hoge graanconsumptie die Wilson voorstaat is eveneens een vergissing. Ik stel voor dat je je gaat inlezen over een en ander hier:

https://www.fatsforum.nl/forum/alleen-lezen-forum

http://www.voedingisgezondheid.nl/welkom.html

Bedenk wel dat je een lange weg hebt af te leggen, omdat je jezelf vanaf de puberteit al voortdurende stress en overbelasting hebt bezorgd. Verwacht dus geen wonderen van vandaag op morgen!

Mike

 
Ja, evenwicht mis ik al 10 jaar: chronisch moe. Maar nu is het toch wel weer slechter dan ooit :( En ik dacht dat ik zo op de goede weg zat. Maar nu ben ik het pad kwijt... De eerste week van december heb ik de ergste angstaanvallen van mijn leven gehad en dat heeft me aardig overdonderd. Je gaat dan aan alles twijfelen, terwijl ik op zich in rustig vaarwater zat en mezelf niet wilde opjagen... Heb ik nu dus weer bijnieruitputting? Maar die week van de angstaanvallen deed ik nog zo'n natriumchloride test en weer wees het uit: overactief. Ik begrijp er dus helemaal niks meer van...

Ik ben maar weer AD bij gaan slikken (ik denk daar een grote oorzaak in te zien, want ik deed een gigastap toen achteruit), want die angstaanvallen trok ik niet meer in die week, 24/7... het werd deze maand iets beter en ik was dood en doodmoe - logisch want die angstaanvallen vreten energie!, maar nu ik ongesteld ben giert de angst weer naar een paniek en heb ik huilbuien en down/uitgeput. Ik slaap slecht en dat maakt het nog slechter. Zit een beetje vast zeg maar. Terug bij af en dat maakt me zo negatief! Nu heb ik helemaal geen ontspanning in mn lijf (denk hormonen van ongesteldheid want toen het kwam kreeg ik super huilbuien) en de afgelopen week kon ik moeizaam ontspannen. Als het even lukte, ging ik wandelen. Ik moet even weer een positief draadje vinden... want anders kan ik nog zo gezond eten maar zal mijn lichaam geen rust vinden. Er zit zeker een psychisch component in mijn problemen. Alleen soms denk ik dat mijn lichaam gewoon ziek is zoals een autoimmuunziekte en dat ik daar niks aan kan doen, begrijp je hoe weerloos ik me dan voel psychisch? Wel heb ik al tien jaar een gevecht met mezelf met als doel: beter worden. Dit gevecht is zo heftig en jaagt me zo weer op dat ik steeds mijn grenzen overga en neerval. Alleen nu dacht ik echt goed te doen door mezelf te accepteren met mn moeheid en gevolgen vandien - ik stond ook boven wat anderen dachten en was tevreden, maar dan ontaard het in nog heftiger dan ooit. Opplaats weet je niet meer waar je goed aan doet...

Goed. Ik ben nu al blij met gewoon wat rust in mijn lijf. Dat is dan al een heel kostbaar goed!!

Ik eet veel roomboter. Is dat goed? Of juist kokosvet? Ik at niet veel graan, daar deed ik niet aan mee. Ik at Wilson en een beetje uit andere bronnen wat ik beter vond.

En ik heb het idee dat die angstaanvallen meer biochemie is dan psyche (AD), want ik kan geen gedachte vinden die daartoe leidde - dat maakt menu zo weerloos... Wel voel ik me nu ook heel down, en dat had ik al sinds de afbouw van AD. Ik denk dus dat dat afbouwen mijn hormonen weer uit balans heeft gehaald. Klachten als een soort PMS die wegwaren zijn er nu weer :( Alsof ik weer helemaal opnieuw moet beginnen... alleen weet ik ff niet meer hoe...

 
O ja nog een toevoeging. Mijn LDL-cholesterol was bijzonder laag, lager dan de normaalwaarden. De dokter zei dat dit alleen maar goed was, maar daar twijfel ik aan. HDL was wel gewoon tussen aangenomen normaalwaardes.

cholesterol is toch nodig voor een goede bijnierwerking?

 
Hé Louisa, in de eerste plaats: het lichaam is enorm sterk, je komt er heus wel doorheen! Achteraf zul je denken dat het wel een nare tijd was, maar dat je er toch goed uitgekomen bent. Als je juist eet en een beetje gezelschap opzoekt bij mensen die je energie geven, dan hoef je verder niet veel te doen, het genezen gaat vanzelf.

Je wilt rust in je lijf, welnu, dat is een goed idee, maar dat willen is tegelijk weerstand tegen de onrust. Rust komt als je de onrust accepteert, omarmt. De situatie van nu is de perfecte situatie zoals die het gevolg is van wat er aan vooraf ging. Jij hebt daar helemaal geen schuld aan, je hebt gewoon geleefd zoals de meeste mensen dat doen, naar beste eer en geweten.

Ik slaap al lang vrij slecht en maakte daar vroeger een probleem van: als ik niet slaap, dan voel ik me weer moe en kan ik weer niet doen wat ik van plan was, dus ik MOET nu goed slapen. Een perfect recept om wakker te blijven, dat moeten, want dat geeft spanning. Tegenwoordig ga ik mezelf niet langer plagen en ga iets doen, iets lezen, een wandeling, muziek, wat dan ook. Het slapen komt dan wel, of niet, dat kan ook.

Kijk maar of je van alles van jezelf moet, vaak zit het verborgen in mildere woorden, maar de spanning die het oplevert is er niet minder om.

Ik eet nu een aantal weken volgens de richtlijnen van WAPF en ervaar minder diepe dips, mijn schouder is minder pijnlijk, ik ben wat opgewekter en minder angstig.

Ik gebruik wat supplementen, zoals jodium, magnesium, selenium, visolie, ginseng, B12. Zoek maar op dit forum waar deze dingen bij passen, gewoon proberen en kijken wat het doet.

En verder alles vragen wat je vragen wilt, we zijn er voor je!

 
Quote:
O ja nog een toevoeging. Mijn LDL-cholesterol was bijzonder laag, lager dan de normaalwaarden. De dokter zei dat dit alleen maar goed was, maar daar twijfel ik aan. HDL was wel gewoon tussen aangenomen normaalwaardes


Erg lage LDL lijkt mij niet perse goed nee, maar misschien nog wel belangrijker is wat je triglyceriden waarde is. Weet je die?

Het afbouwen cq stoppen met ad kan hier veel mee te maken hebben, (je huidige, extra, klachten niet het cholesterol) zie hier:

&feature=player_embedded

Ik zou als ik jou was de hele serie van Dr. Breggin bekijken..

En wat eet je op dit moment als ik vragen mag?

 
@Gerard: thanks, dat helpt enorm 'het lichaam is enorm sterk', want mijn vertrouwen in mijn lichaam is nu nul! Ik heb echt zo van: je laat me in de steek, help! En dan ben ik zo moe dat ik er bang van word en ook steeds maar huilen en niet meer weet wat ik moet beginnen met mezelf.. en alles is dan niet leuk en uitzichtloos. Als je moe bent is dat al gauw... nu ben ik zooo moe en het is pas 18 uur...

Ja, niet accepteren van angst/vermoeidheid/spanning/onrust/onbehagen... alle negatieve gevoelens die ik de laatste tijd ervaar is een goede om ze vast te blijven houden. Het is ook zo naar dat je er gewoon vanaf WILT. Accepteren is lastig. Ik probeer het soms te omarmen. Dat gaat een uur goed, maar als het echt drama is dan kan ik niet blij worden ervan en maakt het slechte gevoel me zo naar. Sommige dagen waren weer wat beter - een stoel geverfd, huishoudelijke taken, wandeling, film kijken, lachen, met mn katten knuffelen etc. Maar nu ik ongesteld werd, was het weer drama... overmoe (slecht slapen door hoofdpijn van de krampen in mn rug) en veel huilen. ik ga het proberen te accepteren en niks te moeten, maar alles te mogen... en hoe negatief ook: kom maar... zucht lastig!

En van dat slapen ken ik ook al jaren! Als ik maar goed slaap want anders heb ik geen energie... vervolgens lag ik nachten wakker... ik wilde dat ik het leven wat simpeler nam, zoals een nihilist... maar lastig om je karakter te veranderen...

 
Je karakter is prima, het is JOUW karakter, zoals je nu bent. Er zitten gewoontes in je brein die maken dat je weerstand hebt. Dat zijn niet jouw gewoontes, ze zijn erin gekomen door het voorbeeld van anderen, je ouders, de school, kortom de hele samenleving die normen heeft, vaak verouderd, meestal niet uit liefde. We zien nog steeds de gevolgen van het calvinisme en dergelijk dingen.

Maak gebruik van andere eigenschappen van je karakter, het knuffelen van de katten is al een hele goeie, doe ze ook eens af en toe na, hoe ze zich uitrekken, hoe ze liggen, maak er een spelletje van samen met die uitzonderlijke wezens.

Ondertussen ga je lichtvoetig de aanwijzingen volgen hier op het forum te vinden. Maak er geen verplichtingen van, maar kies wat bij je past, laat het vanbinnen uit gaan, voel wat bij je past.Ik denk dat je baat zult hebben bij magnesium, maar ook weer niet te veel van gebruiken, dat werkt averechts.

Verder zou je, naast watje voor de bijnieren en dergelijk kan doen, ook eens kunnen kijken naar dingen als bloedarmoede en B12. Zitten er stressfactoren in of om het huis? Is er voldoende ventilatie, met name in de slaapkamer? Als je op gas kookt, staat de wasemkap aan en staat er ook een luikje of raam open voor frisse lucht? Van een laag zuurstofgehalte in de woning kan je behoorlijk onrustig worden. Doe je voor het slapen gaan een beetje lichte inspanning, bijvoorbeeld een wandelingetje?

Enkele uren voor het slapen gaan niet meer TV kijken of achter de computer, in ieder geval niet na 21:00 uur.

Zoek ook maar eens naar dingen die je ontspanning geven. Bij mij is dat bijvoorbeeld auto rijden, hout bewerken, koken, onder de zonnehemel, samen zijn met mensen die je leuk vindt.

 
@pike: HDL 1,36 mmol/l LDL 1,81 mmmol/l cholesterol totaal 3,4 mmol/l triglyceriden 0,52 mmol/l (iets lager dan normaalwaarden van 0,6-2,2). Volgens de dokter zijn het nette waardes.

Waarom zijn triglyceriden belangrijk?

Wat ik eet?

Zo puur en natuurlijk als mogelijk. Ik eet elke dag 3 st fruit, weinig vlees (geen varken, 2x per week vette vis en ook op crackers vette vis, ik eet tussen de middag vaak rijstemelk met roomboter en havermout en lecithine en gebr lijzaad. Ik eet elke dag rauwe notenmix. Ik eet 3 hoofdmaaltijden en tussendoor. Ik houd mezelf gevoed. Zo eet ik al jaren, want ik merkte dat als ik niet op tijd at weeig en niet lekker werd. Ik had dus altijd eten bij me. Ik eet geen suiker (weleens honing, ahornsiroop, bio jam of zwarte bessensap), geen transvetten, geen witmeel, geen magnetron, geen e-nummers, geen frituur, geen koemelk (alleen biogarde yoghurt, kaas, boursain en hüte käsen), geen gemanipuleerde soja. Ik eet ipv brood spelt/rogge-crackers of rijstewafels. Ik eet gevarieerd. Veel soorten groenten en ook vaak kiemen, olijven, kokos. Ik gebruik vers of gedroogde kruiden als kurkuma, gember, zwarte peper, peterselie, knoflook, basilicum, majoraan etc. Ik eet dagelijks een ei. Zeezout. Avond: aardappelen, rijst, bami, pasta, quinoa, alles van goede kwaliteit met heel veel groenten. Sauzen en soepen maak ik zelf met staafmixer van verse groenten. Twijfelgevallen: kaas, boursain. Soms overtreed ik wel: bio chipjes, bio chocola, plak zelfgemaakte cake of kokoskoek) Maar ik vind het heeeeel belangrijk om gezond EN lekker te eten. Ik moet echt genieten van mijn maaltijd, een rustmoment een oplaadmoment, een genietmoment, een smaakvol moment. Gezond en lekker is een ware kunst en belangrijk om jezelf verre te houden van koekjes en taartjes en fastfood vol met rommel. Mij kan het niet meer verleiden, vaak vind ik het nu vies.

supplementen: vitamine-d druppels BONUSAN in olijfolie, b-complex van AOV en ik deed een jaar lang magnesiumcitraat 400 mg voor slapen gaan van NOW, maar na die angstaanvallen in dec ben ik daar acuut mee gestopt. Ik had mijn magnesium opgevoerd tot 800-1000 mg van een ander merk mattisson en ik dacht daar een directe aanleiding in te zien en durfde ze niet meer te slikken. Ik had ergens nl gelezen dat teveel magnesium net zulke klachten kunnen geven als te weinig, maar nu wil ik wel weer teruggaan naar een lage dosis (eerst 100 mg). Uiteindelijk denk ik dat de afbouw van antidepressiva de grote hormoon ofwel biochemieverstoorder is geweest, want dat kan ik terughalen in de symptomen.

Voordat ik die angstaanvallen kreeg was ik 2 wk ziek. Eerst dacht ik een virus. Steeds hoofdpijn, misselijk en overgeven, kon weinig verdragen en heb toen ook slecht gegeten en was afgevallen. Ik deed ook steeds minder en merkte wel dat het slechter ging - minder goed slapen, gejaagder, onrustiger, maar deed niks anders dan voorheen en kon het tij niet keren. Nu denk ik dat het door AD kwam. Wel erg toevallig als je mindert en je krijgt steeds om de 10 dagen hoofdpijnen misselijk en overgeven... Mijn ongesteldheid werd ook weer zwaarder. Ik kreeg sombere stemmingen met een regelmaat. Ik zei ook steeds: ik heb weer een grote stap achteruit gezet. Maar ik verwachtte geen breakdown! Pfff, dan had ik het wel uit mijn hoofd gelaten.

Ik ben btw weer terug op mijn oude dosis AD. Ik denk dat dat het verstandigste is om weer even wat evenwicht te krijgen. Afbouwen komt later wel, want je hebt echt conditie daarvoor nodig en sterk in je schoenen staan om de terugval die het geeft op te vangen. Daar ben ik nu wel achter: die medicijnen doen iets met je biochemie! Of ik er blij van word weet ik niet. Maar goed ik heb ze eenmaal aangesmeerd gekregen negen jaar geleden en nu zit je ermee. Afbouwen gat niet zonder ontregeling ene klachten en je moet een sterk vangnet hebben om deze op te vangen en er doorheen te gaan. Bovendien werd ik na de afbouw vrijwel direct geconfronteerd met het overlijden van een naaste familielid. Iets was ook meespeelt, kostte heel veel energie. Maar goed dat voorzie je niet.

Ik denk dat vooral mijn hormoonhuishouding flink ontregeld is, want nu ik ongesteld ben kreeg ik weer erge huilbuien, depri en meer onrust enz. Overduidelijk hormonen dus.

 
Meer gezonde vetten, minder koolhydraten (brood, aardappels, fruit), minder granen en noten, geen soja (soja is een hormoonverstoorder), wel Demeter melkproducten,of nog beter rouwe melkproducten.

Vervang zeezout door Keltisch zeezout, gebruik verder uitsluitend biologische, of nog beter, Demeter producten.

800-1000 mg magnesium kan te veel zijn, hou het op 200 mg als supplement, het zit ook al in diverse voeding.

Vetten kunnen de depressiviteit verminderen, o.a.a doordat de bloedsuikerspiegel er stabieler door wordt, dat geeft wat rust voor je.

AD afbouwen als je eerst je voeding op orde hebt en dan langzaam afbouwen.

Als je een burn-out hebt, kan dit geruime tijd kosten om ervan te herstellen (DAMHIKT)

Het gaat heus goed komen hoor, gezien de inspanning die je al doet, ben je al heel lief voor jezelf, doorgaan zo!

 
@Gerard: Ja ik vind mijn karakter ook prima eigenlijk :D Haha, ik ben getrouwd met een echte calvinist! Niks mis mee. Hij is de meest betrouwbare, liefste, knapste, zorgzame man. Ik heb juist de opvatting dat de maatschappij kraakt door te weinig calvinisme, zoals in de gouden eeuw :D Ontwrichte gezinnen, scheidingen (kom zelf uit een gebroken gezin en dat heeft zijn sporen negatief nagelaten!), moeders die er niet meer voor kinderen zijn, maar hard er bijwerken of alleenstaande moeders (ik haatte het als mijn moeder tussen school niet thuis kon zijn omdat ze moest werken en alle kindjes in mijn klas hadden een moeder thuis).

Vanochtend nog een half uur lang! met mn kattenman geknuffeld. Hij bleven kopjes geven. Heerlijk ja.

Ik heb geen bloedarmoede. Dat is nu meermaals getest en dat was steeds uitstekend. Mijn b12 was in september nog redelijk, mocht nog wel omhoog. Nu weet ik het niet. Na steeds ziek zijn geweest, hoofdpijn overgeven denk ik dat het nu misschien wel gekelderd is. Er zijn geen stressfactoren in en om het huis? Wel is mijn vertrouwen erg laag om zelfstandig te zijn en vind ik alleen zijn lastig en ook omdat ik mijn lijf niet vertrouw en bang ben voor de angst. Ik ben dan als een muis die in de koplampen van een auto kijkt en verstijfd... Ik wil dus het liefst iemand bij me hebben, maar mijn man is overdag aan het werk en dat kan dus niet. Ik ben u dus de afgelopen weken ook veel bij mijn moeder geweest, maar goed dat is nu niet mijn thuis en ook geen oplossing, maar alleen zijn vind ik nu zo eng. Ik vertrouw mijn lijf niet meer. Ik ben erg bang dat mijn energie op is en de vermoeidheid geeft me angst. Ik weet niet meer wat ik kan. Dan worden mijn huiselijke taken wel stressend nu en onderneem ik niks. HELP, IK KAN HET NIET AAN Zoals de kattenbak verschonen. Van het jaar deed ik dat ff tussendoor en nu is dat een heel karwei en ben ik nadien doodop. Daar schrik dan van en weet ik niet meer wat ik aankan. Waar liggen mijn grenzen? Ik wil dan eigenlijk niks meer doen, maar dat is ook weer niet goed, want dan ga je malen en piekeren. Ik zoek nu wel naar dingen waar ik toch op een ontspannen manier mee bezig kan zijn. Ik ben echt even in een zwart gat gevallen.

 
Louisa,

Je verhaal is op veel punten heel herkenbaar voor mij omdat ik heel lang min of meer dezelfde klachten heb gehad. Maar er is echt uit te komen hoor.

Gelukkig heb je zo te horen wel een hele fijne man, dat is ook heel erg belangrijk uiteraard.

Wat mij het meest heeft geholpen om te herstellen is het veranderen van mijn eten.

Daar moet denk ik de nadruk op worden gelegd.

Dus niet zozeer supplementen al zullen die zeker helpen indien het de juiste voor jou zijn op dit moment. Maar zonder je dieet te veranderen schiet je er niets mee op is mijn ervaring.

Ik realiseer mij ook dat om nu radicaal te veranderen van eet patroon voor jou op dit moment niet iets is waar je op zit te wachten.

Vooral ook omdat je denkt erg goed bezig te zijn, en dat dat ben je ook in vergelijking met de rest van Nederland maar m.i. is dat wel nodig.

Zoals jij nu eet heb ik ook jaren gedaan en dat hielp inderdaad wel wat maar ik ging me toch langzaam steeds slechter voelen!

Wat Mike en Gerard ook al hebben aangaven een stabiele bloedsuiker is heel erg belangrijk en die krijg je niet (meer) als je zoveel koolhydraten eet.

Je moet je eten veel meer gaan baseren op vetten.

In de volgorde vetten, eiwitten, koolhydraten.

In de praktijk komt dat bij mij neer op ongeveer dit:

Vlees/vis/kip/ei

Rauwe zuivel

Groenten

Kokosvet/roomboter/reuzel/rundvet

Maximaal 100 gram koolhydraten (witte rijst, bataat etc)

Hier kan je echt heerlijke gerechten mee klaarmaken hoor culinair kom je niets te kort!

Hier laat ik het even bij, ik kom later nog terug op de andere punten.

Als je nog niet op de site van Poekie hebt gekeken dan moet je dat zeker doen.

Daar staat alles heel goed uitgelegd, en op deze site de artikelen van Mike.

Groetjes,

Remco

 
Quote:
En ik heb het idee dat die angstaanvallen meer biochemie is dan psyche (AD), want ik kan geen gedachte vinden die daartoe leidde - dat maakt menu zo weerloos


Quote:
Daar ben ik nu wel achter: die medicijnen doen iets met je biochemie!


Juist! DAT is het! Dat is ook precies wat die dokter uitlegt ! (in de link hierboven)

Ze veroorzaken juist een verstoring van je biochemie.

Die dokter die ik had stelde bij mij ook aan de hand van wat gesprekken en een vragenlijstje heel wetenschappelijk :roll: vast dat ik " een stofje" minder goed aanmaakte in mijn hersenen.

Toen ik zei dat ik mij alleen maar depressief voelde omdat ik altijd zo verschrikkelijk moe ben (o.a.) en vroeg of het geen candida oid kan zijn zei hij:

(superieur glimlachje erbij) " ik geloof er niets van, dat is allemaal flauwekul. dat is gewoon een verzameling van symtomen die je invult op een vragenlijstje"

Mmm dus hetzelfde methode die jullie gebruiken om dat missende "stofje" in de hersenen te diagnoticeren..

 
Hi Louisa,

Ik herken veel van wat je schrijft. Gebroken gezin, boulimia in tienertijd, streng zijn voor jezelf, enorme wilskracht hebben en daar op stuk lopen. Ook ik heb al 10 jr. vermoeidheidsklachten en vanaf mn puberteit waren mn hormonen al vertsoord. De helft of driekwart v d maand hevige pms klachten en hormonale schommelingen. Hormonen kunnen veel aanrichten als ze uit balans zijn.

Ik kan je geen advies geven, want ben geen arts. kan alleen vertellen wat het voor mij doet. Ik heb een paar jaar geleden AD gekregen omdat ik n breakdown had, zat toen in n onveilige situatie in Australie. Ik wist heel zeker dat ik niet depressief wasmaar dat mn reactie hormonaal was. Toch AD geslikt en n jaar wasik daar heel rustig op (hele lage dosis want ik reageerde behoorlijk heftig), daarna ben ik fysiek volledig gecrashed met de AD, totale uitputting. Terug naar NL begin 2011. Ik heb zelf de AD afgebouwd maar werkelijk heeeeel langzaam. steeds n kruimeltje van de tablet afbreken. Ik slikte 10 mg. en heb er 4 tot 6 mnd. over gedaan om af te bouwen. Omdat ook ik wist dat mijn lichaam op iedere verandering heel hevig reageert. Dus ik denk dat het okay is dat je weer hebt opgehoogd. En idd wat Gerard schrijft, eerst je voeding, rust en stabiliteit, en weer vertrouwen in je lichaam ondanks alle verdriet angst en frustratie. n vriend van mij had AD afgebouwd en kreeg enorme paniek 24/7 er voor terug. Hij had te snel afgebouwd.

Misschien n idee om je lichaamstemperatuur te meten iedere dag 3 x (ochtend middag avond en het gemiddelde in n diagram zetten. Dat gaf mij helder inzicht in bijnieruitputting en vertraagde schildklier.

Misschien is er meer aan de hand dan alleen uitgeputte bijnieren en of schildklier?

Ik ben nu 2 maanden bezig met het dieet van weston price (WAPF) en voel me rustiger in mn hoofd en lijf, ben minder gespannen en gestressed. Ik slaap weer goed! en heb minder pijn in mn gewrichten.

Ik neem ook sinds kort 2 capsules teunisbloemolie (Efamol) en dat heeft meteen invloed op mn PMS stemming. Die durf ik je echt aan te raden!

daarnaast neem ik zoals wilson's aanbeveelt, vit B complex, C, E en magnesium. Sinds kort ook Cytozyme AD (Biotics) om mn uitgeputte bijnieren te ondersteunen. Afgelopen jaar ook bij goede bioresonantie therapeute. Ook bij internist voor bloedonderzoeken.

Als je vragen hebt hoor ik het graag. Veel succes en sterkte gewenst. Rust, vertrouwen en samenwerken met ons lichaam is belangrijk.

Groetjes,

Benjo

 
Ik las ergens dat je schreef dat je B12 ook wat hoger mocht. Hoe hoog is de waarde?

Ik heb B12 waarden van afgelopen jaren, nog net binnen de referentiewaarde maar daalden wel iedere keer. Vorig jaar toen ik zo volledig uitgeput was en bijna alleen nog op de bank kon zitten.. heb ik er n punt van gemaakt en B12 injecties gevraagd, vond de huisarts onnodig. Heb ik echt vol gehouden. want n kuur van B12 injecties is heel goedkoop, en baat het niet dan schaadt het niet.

Ik weet niet of die injezties veel hebben betekent want ik deed van alles naast elkaar om beter te worden.

Nu n jaar later ben ik weer parttime aan t werk en doe weer leuke dingen buitenshuis. geen gekke uitspattingen meer, en ik besef dat die vroeger ook door hormonen en stress werden ingegeven. Dus nu wel n heel ander leven dan vroeger(gelukkig:)

 
B12 injecties geven je een enorme boost zowel lichamelijk als geestelijk .

Ik gebruik het ook al 2 jaar en ik injecteer mezelf wanneer ik vind dat het nodig is .

 
Beste Louisa,

Als ik alles zo lees, sluit ik me grotendeels aan bij de reacties van Gerard, Mike en Pike aan. Ik herken het gevoel dat je hebt en het is inderdaad een proces van veel leren, bijleren en het geleidelijk aan doorvoeren van aanpassingen in de voeding om het effect hiervan te kunnen beoordelen.

Zelf geef je aan dat je niet veel vlees eet. Wat ik me om deze reden afvraag is of je in de soep ook schenkel of soepvlees toevoegt. Hier zit van nature heel veel in om een vlot herstel van de bijnieren te ondersteunen. Schenkel en soepvlees en orgaanvlees hebben van nature een hoog magnesiumgehalte en dan kan je op deze manier de magnesium suppletie verlagen. Ook heeft gedroogde brandnetel als kruid van nature een hoog magnesiumgehalte.

Inderdaad teveel magnesium voor het slapen gaan kan een averechts effect hebben.Zelf spreid ik de 400 mg magnesiumcitraat over een dosering 's ochtends en 's avonds voor het slapen gaan en ik slaap heel goed.

Deze week kwam me door het lezen van het boek van Dr. Lenkei onder ogen dat een tekort aan vitamine B1 aanleiding kan geven tot angstaanvallen en slapeloosheid. Bekijk om deze reden een keer goed het gehalte aan B1 in het multivitamine B-supplement van AOV.

Ik vraag me tevens af of je voldoende jodium uit je voeding haalt. Zeevis komt niet in je lijstje voor. Dit kan ook voor wisselende stemmingen zorgen. In het geval je vis niet ziet zitten, is het beter om aan de levertraan van Blue Ice te gaan. Andere forumleden hebben al gerapporteerd dat levertraan een positief effect op de menstruatie ongemakken heeft.

Zelf ervaar ik dit in combinatie met de progesteroncreme van Dr. Lee ook, alleen lijkt het me nu een hoofdzaak om aan je bloedsuikerspiegel te werken en voor voedingsmiddelen met een hoog mineralengehalte te gaan.

Let eventjes op met betrekking tot rijst en pasta, melk en gepasteuriseerde kaas bij de avondmaaltijd om de reden dat dit bij een voedselovergevoeligheid het bloedsuikergehalte kan ontregelen. Zelf ben ik hier mee gestopt om de reden dat ik 's avonds energiek en onder de morgen klaarwakker was en niet meer kon inslapen. Laten we hopen dat je niet met hetzelfde probleem zit.

 
B12 was in sept in mn bloed 395

wat is verschil tussen injectie en pilvorm?

B1 100 mg in mijn b-complex

In soep doe ik vlees, maar ik eet elke dag weinig vlees, omdat het toch niet echt heel goed is, toch?

@Pike: Ik wil wel veranderen, maar alles geleidelijk aan, anders krijg ik stress :) Deed ik vorig jaar ook, eerst de suiker, toen de e-nummers... het moet leuk blijven, een ontdekking en zo zie je ook wat het echt doet. En wat ik ervoor at, pfff, nou roomijs, chips, snoep, chocola, geen fruit, witmeel, fastfood, bliksoep, weinig goede vet etc etc... Ik at zeg maar wat ik lekker vond. Een hele revolutie heeft plaatsgevonden, en het leek opplaats nog te werken ook. Ik geloofde eerst geen klap van, maar na een aantal maanden stelde ik vast: voeding is toch wel belangrijk... Deze verbetering kan niet tussen mijn oren zitten, want ik had een houding eerst zien en dan geloven.

Echter: nu ik weer zo slecht voel, denk ik: was het dan toch psychisch die verbetering? Je wordt dan heel cynisch en kritisch. Maar ik geloof wel dat voeding heel belangrijk is en dat je gezondheid bepaalt, maar dat het dan niet mijn angst en spanning en moeheid oplost, want dat is dan misschien toch tussen mn oren... Ik dacht met voeding een groot deel op te lossen, in combi met sport en ontspanning. Ik begon er heilig in te geloven, maar nu kreeg ik ff een hele koude douche... Dan denk ik: hoho, ik maak hier een paar denkfouten. Het was de AD-afbouw, het verlies van je schoonvader, ziek zijn (weinig eten en overgeven) etc. en met je voeding was je heus goed bezig.

Weet je wat: wat als ik mijn vetten gewoon als eerste opvoer. Ik gebruikte al redelijk wat al wist ik niet of het goed was. Vet is een smaakmaker :)

O, en die AD. Ik ben net zo min met mijn kop verslaafd als mijn lichaam! Je mist een stofje denk je in je hersenpan en dat geeft je angst en paniek... ik was er dit jaar juist van aan het genezen... daarom dacht ik: ik kan wel afbouwen en misschien gaat dat wel heel makkelijk. Alleen klachten komen idd terug en je denkt dan dat je dus een stofje mist - je wordt doodsbang dat je niet zonder kan en je gaat weer slikken. Ik ben eerlijk. Al na een week toen ik een dag een dip had en huilende moeders belde: ik kan niet zonder, ik ga weer slikken hoor... En wat zijn ontrekkingsverschijnselen, die van voorbijgaande aard zijn en wat zijn terugkomende klachten van jezelf? Niemand kan het je vertellen en dat maakt je onzeker en je voelt je slechter en dus: slikken maar weer... je moet wel heel sterk zijn om erdoorheen te gaan!

Groenten reken je btw toch niet als koolhydraten. Daar kun je toch niet teveel van eten?

Goed, op de rest reageer ik later, ben nu moe.

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.463
Berichten
493.850
Leden
8.626
Nieuwste lid
RobertApank
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan