Inge,
Jaren geleden was ik ervan overtuigd dat de consumptie van volkoren producten beter was dan van geraffineerde producten als bijv. witbrood en witte rijst. Toen was ik vegetarier en als vegetarier baseer je nu eenmaal je voeding hoofdzakelijk op koolhydraten. Planten zetten zonlicht en CO2 om in suikers en slaan deze op, dus als je je voeding hoofdzakelijk op planten baseert, consumeer je voornamelijk kh. Je probeert dan te denken in termen van zo voedzaam mogelijke koolhydraatbronnen en zo beschouwd lijkt het beter om volkoren producten te eten dan geraffineerde.
Nu ik me echter beter heb verdiept in de traditionele voeding van culturen overal ter wereld moet ik echter twee dingen constateren m.b.t. brood en rijst:
- Allereerst vormen brood en rijst nergens ter wereld traditioneel de hoofdmoot van de maaltijd, ze zijn een
bijgerecht en er wordt traditioneel lang niet zoveel brood en rijst gegeten als je zou denken of als vaak wordt gesuggereerd (ook in Azie niet, als het gaat om rijst!). Wat traditioneel overal ter wereld wel de hoofmoot vormt zijn dierlijke vetten en eiwitten. Ook groente is een bijgerecht.
- Ten tweede wordt traditioneel het vlies altijd verwijderd van zowel de granen waar brood van wordt gemaakt als van rijst. Vroeger at men in Nederland grijs brood. Het
brood van Menno, dat gemaakt wordt volgens traditioneel Bretons recept, is eveneens grijs van binnen. De grijze kleur komt door het handmatige zeven, waardoor er nog altijd kleine stukjes vlies in het deeg zitten. Perfect witbrood is alleen machinaal mogelijk. Men heeft dus traditioneel altijd gestreefd naar volledig wit brood en deed er alles aan om zoveel mogelijk vlies te verwijderen. Bruin brood en volkorenbrood, maar ook zilvervliesrijst, zijn dus moderne vindingen die ons als 'gezond' worden aangesmeerd!
Dit betekent dat dierlijke vetten en eiwitten de basis horen te zijn van je maaltijd en je dus daar je voedingswaarde aan moet ontlenen. De koolhydraten mogen helemaal stuk geraffineerd zijn, want voor je voedingswaarde moet je het daar helemaal niet van hebben. Was jij niet ook zo verzot op rijstwafels? Rijstwafels bevatten nauwelijks voedingswaarde van betekenis, maar ze zijn wel een perfect excuus om dik te besmeren met boter en daar een flinke plak kaas op te doen! De rijst zelf is kapot geraffineerd, maar ik zie 'vermoorde koolhydraten' nu niet meer als een probleem.
Er bestaan nl. geen essentiele suikers, hetgeen betekent dat je lichaam zelf in staat is deze aan te maken uit andere voedselgroepen (vetten en eiwitten). Er bestaan wel essentiele vetten en essentiele aminozuren, hetgeen betekent dat het lichaam deze niet zelf kan aanmaken en dus uit voedingsbronnen moet verkrijgen. Plantaardige voeding bevat ofwel niet alle essentiele aminozuren, ofwel niet in voldoende concentraties, dus voor de essentiele aminozuren zijn we afhankelijk van dierlijke voeding. Essentiele vetzuren (omega-3 en omega-6) zijn wel te vinden in plantaardige voeding, maar uitsluitend in een korte, simpele keten (alfa-linoleenzuur en linolzuur). De omzetting naar een lange, complexe keten (DHA en arachidonzuur) wordt wederom gemaakt door het dier. Dit is de reden waarom traditioneel koolhydraten en plantaardige voeding in het algemeen nooit de hoofdmoot heeft gevormd van onze voeding, waar ook ter wereld (blijkt ook uit het onderzoek van Weston Price).
De moderne mens heeft vaak een bron van glucose nodig uit de voeding. Onze moderne voeding jaagt echter de glucosespiegel zo ver op dat we allmaal als pre-diabetisch moeten worden beschouwd. De truc is dan om niet ineens te weinig kh te gaan eten, maar zeer zeker ook niet te veel. Uit onderzoek blijkt het omslagpunt tussen vetverbranding en suikervergisting op 110 gr. kh per dag te zitten, voor het gemak 100 gram. Je mag dus maximaal maar 100 gr. kh per dag eten om in een natuurlijke vetverbranding te blijven.
Het is dus niet zo simpel als simpelweg voldoende vetten toevoegen aan kh om de afgifte van glucose naar het bloed af te remmen. Dat dacht ik vroeger ook, maar dit is te kort door de bocht. Als jij een bord havermoutpap eet met, laten we zeggen, 250 gr. havermout, dan krijg je dus 150 gr. kh teveel binnen, of je hier nu vet aan toevoegt of niet. Of deze overtollige glucose nu langzaam in je bloed komt of niet, het lichaam zal hoe dan ook het teveel aan glucose moeten verwerken en dit is bijzonder slopend en vermoeiend. Bovendien blijken al die 'gezonde' volkoren producten onze bloedsuikerspiegel wel degelijk op te drijven, lees dit citaat maar eens uit het door mij vertaalde boek Eat Fat Get Thin van Barry Groves dat spoedig uitkomt:
Quote:
In een recente studie werd de glucoserespons in het bloed op cornflakes en op zemelrijke ontbijtgranen met elkaar vergeleken, die beide 50 gram koolhydraten bevatten.
Aangezien de vezelrijke ontbijtgranen een GI hadden die de helft bedroeg van de GI van de cornflakes, zou je verwachten dat de zemelen gunstig zouden uitwerken.
Maar dan heb je het mis: er bleek geen verschil van betekenis te zitten tussen beide producten.
Het bleek dat, hoewel de cornflakes vrijwel meteen de bloedsuikerspiegel deden stijgen, de zemelen 20 minuten na de maaltijd de insulinewaarden bijna twee keer zoveel hadden doen stijgen als de cornflakes dat deden.
De glucose was alleen sneller uit het bloed verwijderd. De lagere GI van zemelen was niet te danken aan een lagere glucoserespons, maar aan een eerdere en grotere afgifte van insuline.
Als je insulineresistent bent, zijn voedingsmiddelen met een lagere GI als zemelen dus niet zo’n goed idee.
Dus de dag beginnen met havermout en meteen je bloedsuikerspiegel ontregelen lijkt me niet zo'n goed idee! En dan hebben we het nog niet eens over fytinezuur in de zemelen van het vlies en de houtachtige structuur van de cellulose die onverteerbaar is en door het lichaam via de ontlasting wordt verwijderd en op zijn weg naar buiten langs de darmwanden schuurt met zijn scherpe randjes en daar allerlei bechadigingen kan aanrichten!
Mike
