Wat kan je iemand aanraden die de diagnose 'kanker' heeft gekregen?

[ruud]

Volgens mij heb je mij noch Janse horen zeggen dat stress geen rol zou spelen Mike.

Mij lijkt het een belangrijke voorwaarde voor kanker.

Ik las onlangs dit verhaal: http://mijnstrijdtegenkanker.wordpress.com/de-diagnose/

Eind mei 2008 laat iemand abortus uitvoeren. 2 maanden later heeft ze een knobbel in haar rechterborst. Zijzelf ziet heel duidelijk een link in elk geval, ook tussen de abortus en de locatie van de kanker. En natuurlijk levert zo'n ingrijpende beslissing veel stress op, dat staat buiten kijf.

 

[Webmaster]

Hamer stelt: na een ingrijpend conflict ontwikkelt iemand vaak binnen een jaar kanker of een andere ziekte/aandoening. Wilson stelt in zijn boek over bijnieruitputting: na een ingrijpende gebeurtenis krijgt iemand vaak binnen een jaar bijnieruitputting. Conflict = stress, ze zeggen in essentie hetzelfde.

Een abortus uit laten voeren is niet niets, want je vermoordt in essentie een nog ontspruitend leven. Dat iemand dan specifiek borstkanker krijgr kan ook puur toveal zijn. Gezien de belabberde staat van onze hormonen krijgt nu eenmaal de meerderheid van de vrouwen borstkanker en van de mannen prostaatkanker. De emotionele schok die bijv. een abortus teweeg kan brengen kan zorgen voor een plotselinge daling van het immuunsysteem, waardoor er zich willekeurig welke ziekte kan openbaren.

Mike

 

[...........]

Mike,

Ik ben het helemaal met je eens, maar nog steeds snap ik niet waarom borstkanker en prostaatkanker het meest voorkomen. Dit lijken mij niet de meest anaerobe plekken van je lichaam.

En waarom noem je dit speciaal hormonale kankers? ALLE kankers zijn toch hormonaal?

 

[ruud]

@ Janse er zijn ook aanwijzingen voor de link tussen anticonceptiepilgebruik en borstkanker. Mogelijk dat ook mannen steeds vaker prostaatkanker hebben vanwege verontreiniging in het milieu door oestrogenen en anderszins hormoonverstorende stoffen.

 

[Gerard]

Prostaatkanker heeft mijns inziens ook te maken met levensstijl, maar dan als bijkomende voorwaarde.

Stress geeft verkrampingen in het lichaam, niet in de laatste plaats in de bekkenbodemspieren. Door deze verkrampingen wordt de doorbloeding minder goed, ook in naastgelegen structuren. Tel daarbij de verminderde weerstand tegen ontstekingen op (uitgeputte bijnieren) en de prostaat kan gemakkelijk chronisch ontstoken raken. Deze chronische ontsteking is een bijkomende factor voor het ontstaan van kanker.

Eerst het organisme weer in balans krijgen, dat geeft de beste voorwaarde voor genezing.

Hormoonverstoorders zijn alom aanwezig, bijvoorbeeld op de kassabonnen, wie denkt daar wel eens bij na? er zit een laag BPA op die gemakkelijk via de huid in het lichaam komt. BPA is via een omweg een stevige hormoonverstoorder en we komen er dagelijks mee in aanraking.

 

[Guest]

@ Mike en Lievergezond

In toeval geloof ik hier al lang niet meer en vandaar ik mij bij de stelling van Hamer aansluit.

In familieverband hier een geval van een conflict gehad en hierop aansluitend de diagnose van borstkanker binnen een periode van 4 maanden na het conflict. Het frappante was dat 2 maanden voor het conflict bij de persoon in kwestie nog een uitgebreid borstonderzoek had plaats gevonden en de uitkomst hiervan goed was.

Voor een moeder is het altijd gevoelsmatig heel erg om te moeten toezien dat de ooit zo goede verhoudingen tussen de kinderen onderling door een buitenstaander niet gerespecteerd, verziekt en herhaaldelijk verstoord worden. Soms komen de kinderen hierdoor lijnrecht tegenover elkaar te staan en voor een goede moeder is dit een verdrietige situatie.

Wel zie ik dat borstkanker vaak een proces is waar meerdere waarschuwingssignalen aan vooraf gaan. Als deze niet herkend worden en er gebeurt een stressvolle gebeurtenis dan kan het lichaam hier niet mee omgaan en dan loopt dus mis !

 

[Angela]

Het is maar net hoe je het noemt, Hamer noemt het een conflict, Mike noemt het bijnieruitputting. Kortom door een conflict krijg je stress wat tot bijnieruitputting leidt en dan gevolgd door kanker. Tenminste zo lees ik het... Volgens mij bedoelen we hetzelfde, maar de een noemt het zus en de ander noemt het zo...

Hier meerdere gevallen na een conflict (dus bijnieruitputting) en dan binnen een jaar de diagnose kanker... Ik geloof ook niet in toeval!!

 

[Webmaster]

Zoals ik al eerder schreef:

Quote:
Hamer stelt: na een ingrijpend conflict ontwikkelt iemand vaak binnen een jaar kanker of een andere ziekte/aandoening. Wilson stelt in zijn boek over bijnieruitputting: na een ingrijpende gebeurtenis krijgt iemand vaak binnen een jaar bijnieruitputting. Conflict = stress, ze zeggen in essentie hetzelfde.


Mike

 

[Guest]

Als je begint met lezen op pagina2 i.c.m. met de topictitel is dit een hele rare thread

Heel zo'n discussie voor iemand die de diagnose heeft gekregen :wink:

 

[ruud]

Het vaakst maak ik mee dat mensen met kanker weinig valt aan te raden.

De weg is al zorgvuldig uitgestippeld: eerst wordt men ontzettend bang gemaakt dat men de volgende dag gelijk met chemo kan beginnen (want ja, ANDERS is die persoon gelijk dood natuurlijk).

En ja, daar sta je dan als naaste te koekeloeren tegenover zoveel overmacht van instanties die zo over kankerpatienten heendenderen.

Voor je het goed en wel weet zitten ze volgepompt met chemo en andere schadelijke toestanden en dan is het aftellen en rekken en erbij blijven en proberen mee positief te doen over de toekomst (tja, je gunt mensen het beste natuurlijk).

Als naaste heb ik de onmacht gevoeld van dat een kankerpatient zich in de armen stort van de vernietiging en niets kunnen zeggen over wat ik zag gebeuren.

Het enige wat overblijft is loslaten en het menselijke contact dat nog rest zoveel mogelijk opzoeken, ja en amen zeggen, pootjes geven en als het moment supreme, de dood is ingetreden, die ook maar over je heen laten komen alsof het onvermijdelijk was op dat moment enzo enzo.

 

[Guest]

Ook ik heb met veel pijn in mijn hart moeten zien, dat mijn buurman na een jaar van chemo stierf, niet van de kanker, maar van de chemo.

In korte tijd iemand zo zien aftakelen, is heel erg voor de naaste.

Maar ze komen veel bij de dokter en doen alles wat de dokter zegt.

Je kunt niks doen en inderdaad je voelt je dan wel machteloos.

 

[Guest]

Dat is idd wel lastig, die keus van geef je aan dat er alternatieven zijn of bewaar je liever de goede vrede voor diegenen/familie en hou je je koest.

Erg lastig soms!

 

[Rapunzel]

Mijn vader heeft zijn eerste vitamine C infuus erop zitten. Hij heeft het advies gekregen om geen suiker meer te eten en veeeeel vitamine C te slikken. Verder moet hij geen foto's meer laten maken in het ziekenhuis. Bestralen mag eventueel wel. We hadden nog naar een h2o2 infuus geïnformeerd maar dat zou veel te heftig zijn en vitamine C heeft hetzelfde effect (maar is dan blijkbaar niet te heftig). 7 Februari terug komen.

 

[ruud]

Hoi Rapunzel dank voor je bericht en goed hoor dat je je vader nu zover hebt gekregen dat hij meegaat! Was het makkelijk?

 

[...........]

Quote:
We hadden nog naar een h2o2 infuus geïnformeerd maar dat zou veel te heftig zijn en vitamine C heeft hetzelfde effect


over welke arts heb je het, rapunzel? Is dit Ron Veldhuis waar jullie de vit c infusen

laten doen?

Volgens mij zijn h2o2 infusen nog veel beter dan vit c. Vit c schijnt omgezet te worden in h2o2 in het bloed, dus waarom niet direct h2o2 gebruiken? H2o2 is inderdaad heftig, maar een heftige ziekte vraagt ook om een heftige aanpak toch?

 

[Rapunzel]

@Lievergezond: ja, het was makkelijk hoor! Hij moest de trap nog op zien te komen en zelfs dat is gelukt. Na het infuus kon hij zich of hondsmoe voelen of juist actief. En hij voelt zich net als anders.

@Evan: Ja, we zijn bij Ron V geweest. Mijn vader is 86, mankeert nogal wat en slikt een hele rits zooi medicijnen en elke dag een verplichte plaspil. De dokter vond een h2o2 infuus te heftig voor mijn vader en ik ga ervan uit dat hij het weet, wat goed is in deze.

 

[...........]

Vitamine c infusen zijn natuurlijk ook al fantastisch, erg goed dat hij dit doet.

Maar het is dus wel mogelijk om bij Ron h2o2 infusen te laten doen?

 

[Rapunzel]

Ik schat van wel ja. Ik weet het niet zeker. Ik was er niet bij vandaag. Mijn zus is gegaan. Wat ik net nog hoorde... het is de bedoeling dat je tussen 2 infusen door thuis ook elke dag aan de vitamine C gaat.

 

[Rapunzel]

Aaaaaggggghhh! Ik hoorde vanmorgen dat mijn vader als ontbijt een boterham met jam en een boterham met hagelslag heeft gegeten. Want suiker is suiker en jam en hagelslag zijn.... :mrgreen:

Mijn moeder gaat die potten nu weg zetten.

 

[Webmaster]

Het is toch niet te geloven?! Hij kan niet aanvoeren dat hij niet beter weet! Ik moet denken aan deze post van mij:

Quote:
Los van het lichamelijke aspect spelen er nl. ook psychische, emotionele en spirituele zaken mee, zoals de WIL om te helen en de WIL om te ontgiften, om los te laten. Menigeen is (onbewust) zelfsaboterend. Dit uit zich in ongeduld. Men draait zich jarenlang het wak in en wil het liefst gisteren beter worden. Iets in hen wil dus wel helen, maar een ander gedeelte van hen wil daar niet de noodzakelijk moeite, discipline en tijd voor nemen. Alleen op basis van geduld, geloof en vertrouwen kom je waar je wezen moet!


Mike