Voorstellen Food en Mood

Food en Mood

New member
Na een hele tijd anoniem mee gelezen te hebben vind ik het tijd worden om me voor te stellen.

Ik ben 52 jaar en al een aantal jaren intensief bezig met gezonde voeding.

Mijn interesse werd gewekt naar aanleiding van een informatie avond op de school van mijn zoon.

Ik werd zo enthousiast over wat ik daar hoorde dat ik de volgende dag aan het googlen ben gegaan.

Al snel kwam ik op de site van Ron Fonteine, ik was daar niet meer weg te slaan.

Stapje voor stapje ben ik onze voeding gaan omgooien van industrieel naar gezonde verse biologische volwaardige voeding.

De veranderingen waren niet van de lucht maar wat mij het meeste heeft geraakt ( en nog steeds) is de invloed van deze voeding op onze gemoedstoestand. Vandaar mijn naam.

Mijn speurtocht heeft ertoe geleid dat ik drie jaar geleden aan een opleiding ben begonnen als gezondheid en voedingsconsulente aan de Europese Academie voor Natuurlijke Gezondheidszorg.

Ik heb een dochter van 25 en een zoon van 19 jaar. Volgens mij ben ik door mijn zoon op het pad gekomen van gezonde voeding en is voeding mijn passie geworden.

Mijn zoon had als klein kind al behoorlijke gedragsproblemen, last van driftbuien, enorme agressie, moeilijk concentreren, een heel scala aan symptomen.

Het label ADHD zou hem niet slecht hebben gestaan maar ik heb hem bewust nooit laten testen.

Ik ging zelf op onderzoek uit. Inmiddels heb ik antwoord gekregen op veel vragen. Ik snap nu dat mijn zoon "slachtoffer" is van de levensstijl van mij en mijn man in onze jonge jaren.

Plus onze ouders leefden ook al niet meer helemaal gezond. Dronken graag een stevige pot bier, aten industrievoeding, rookten.

Door het boek van Weston Price zijn mijn ogen wat dat betreft wel open gegaan. Waar zadelen we onze kinderen mee op als we geen verantwoording nemen voor onze levensstijl.

Ik besef nu dat hij met behoorlijke tekorten heeft te kampen, en waarschijnlijk al verzwakte bijnieren heeft.

Daardoor ben ik heel anders naar de gedragsproblemen van mijn zoon gaan kijken. Ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen. Ik voel heel sterk dat ik het nu ook maar in orde moest maken voor hem.

Stapje voor stapje ben ik het roer om gaan gooien, maar het gaat moeizaam. Vanaf dat hij naar de middelbare school ging was het bijna onmogelijk. Overal lagen de verleidingen op de loer, party....party....party.... Junkfood, niet alleen door de snackbars maar ook bij vrienden thuis. Koken daar doen de ouders niet aan, pakje, blikje, of glaasje open trekken en opwarmen in de pan. Tot overmaat van ramp is hij gaan roken, drinken en heeft een periode wiet gebruikt. Daar is hij nu gelukkig mee gestopt.

Mijn man en ik hebben wat dat betreft tropenjaren achter de rug, wat onze bijnieren ook geen goed heeft gedaan.

Ik ben ontzettend blij dat ik dit forum heb ontdekt. Sinds ik mijn zoon overlaadt met gezonde vetten gaat het steeds beter met hem. Hij communiceert beter, is rustiger in zijn hoofd,kan zich beter concentreren, hij ervaart meer geluksgevoel.... Hij is wel nog steeds beïnvloedbaar dus blijft het voor mij af en toe nog vechten tegen de BIERkaai. Het feit dat hij rookt helpt natuurlijk ook niet echt mee. Dit jaar is hij een jaar thuis omdat hij nog niet weet wat hij wil gaan studeren. Hij heeft zijn Havo diploma gehaald. Dit jaar wil hij gaan gebruiken om gezonder te leven zegt hij en ik mag hem daarbij gaan helpen.Hij wil graag in gewicht aankomen en het liefst van zijn puistjes afraken. Zijn motivatie is vooral nog een uiterlijke maar iets is beter dan niets.Hij is zelfs al twee keer mee geweest naar een lezing van Mike, want Mike Donkers kan niet meer stuk bij hem.

Mijn zoon deed het nl. niet zo goed op het eetpatroon van Jan Dries, de rauwkost kwam hem de neus uit. Over de vleesloze maaltijden nog maar te zwijgen. Hij is dus heel blij met jou Mike. Lekker veel eieren eten, dik de roomboter en kaas op zijn brood, slagroom, weer regelmatig vlees op het menu. Hij drinkt zelfs sole, appelazijn en is aan de levertraan en de H2O2.

Ik zit voor mezelf op dit forum maar hoofdzakelijk ook voor hem. Ik heb het gevoel dat ik het komende jaar wel wat hulp kan gebruiken. Als het bij hem lukt dan lukt het bij iedereen is mijn nieuwe motto. De reden waarom ik zo lang heb gewacht met me aan te melden was een beetje uit "angst" voor Mike's confronterende antwoorden op sommige vragen. Zelf ben ik wat subtieler.

Maar volgens mij ben ik nu wel zover dat ik zo'n " veeg uit de pan " van Mike wel kan hebben. ( waarschijnlijk zijn mijn bijnieren al minder verzwakt) :)

Trouwens die directe aanpak van Mike is juist de reden waarom mijn zoon eerder iets aanneemt van Mike dan van anderen, dit confronterende vindt hij geweldig. Mijn toilet ligt helemaal vol met artikelen van Mike. De enige plek waar mijn zoon met niets anders bezig kan zijn dan met lezen :wink: Hij leest deze artikelen ook trouw.Hij wil zich ook aanmelden op dit forum maar dat durft hij nog niet goed.

Ik besef dat ik nog een lange weg te gaan heb, ook wat mijn eigen bijnieren betreft maar oké, we zijn op de goede weg.

Gelukkig hebben we dit forum.Bedankt daarvoor.

 
Hee meid,

welkom, ik dacht al dat die naam/titel me bekend voorkwam.

Leuk dat je hier ook te vinden bent nu. Als Donkers lelijk

doet, dek ik je wel :D

 
Hoi Food en Mood

Op sommige punten een herkenbaar verhaal. Mijn oudste zoon wordt 18 en het is bijna onmogelijk om hem aan de gezonde voeding te krijgen. Hij kent het verhaal, vindt het ook zeker interessant. Hij is 2x op een lezing van mezelf geweest en ook een keer bij Mike.

Maar toch... je kan merken dat ze eigenlijk nog geen verstand hebben. Hij blijft zich vol proppen met zoete troep, chips, chocola, roken en bier. Op de 1 of andere manier dringt de werkelijkheid nog niet echt tot ze door. Mijn jongste zoon daarentegen wil er wel graag in mee gaan maar krijgt van zijn moeder thuis weer volop tegengas. Omdat mijn jongens niet bij mij wonen heb ik op het dagelijkse voedingspatroon weinig invloed helaas.

 
Welkom Food en Mood, ik hoop dat je hier nog veel nieuws gaat leren, alhoewel je al zeer goed bezig bent, denk ik. Zeer herkenbaar verhaal, kon ik zelf geschreven hebben, behalve het feit dat mijn zoon (17 jr.) niet veel van gezonde voeding wil weten. Bier en hardstyle-muziek zijn op dit moment het belangrijkste in zijn leven. Het enige wat ik kan doen is zo gezond mogelijk voor hem koken zodat hij toch zijn gezonde vetten binnen krijgt. Als we dit alles 40 jaren terug hadden geweten.........

 
Hallo Food en Mood, welkom hier.

Het is fijn voor jou dat je zoon er in ieder geval voor open staat, wel via het uiterlijke dan, maar bedenk je dat door deze goede voeding het innerlijke vanzelf volgt. Hij zal beter gaan nadenken, verbanden leggen etc. Dan valt op een gegeven moment het kwartje vanzelf.

Als hij zo graag artikelen van Mike leest en zo.... Op mijn site staan 5 geluidsbestanden van lezingen van Mike, door mij opgenomen.

Kan-ie op z'n mp3speler/ipod/whatever zetten en luisteren.

En hij is ook welkom hoor om hier mee te schrijven/denken. Hij komt vast wel een keertje uit zijn 'schulp'.

Maar anders houdt jij ons vast wel op de hoogte over zijn vorderingen, want die zullen er zeker zijn.

Lia

 
Ik heb het vaker gezegd tijdens mijn lezingen:

Tot ons 35e lijken we 'bullet-proof' en lijkt er geen reden te zijn om wezenlijke veranderingen aan te brengen in onze eet- en leefstijl. Dit gold voor mij net zo goed. Wat we niet schijnen te beseffen is dat we voor ons 35e de kiem leggen voor waar we na ons 35e jaar mee worden geconfronteerd. Heel bot en direct gezegd: tot ons 35e leven we en daarna zijn we nog 35 jaar bezig met sterven, als gevolg van de eerste 35 jaar!

Toen we ons in het paradijselijke Hof van Eden bevonden, vonden we het allemaal wel best zo. Er was geen prikkel voor persoonlijke en collectieve groei/ontwikkeling/evolutie, we hadden het prima en vonden het wel best zo. Het is het kwaad geweest in de vorm van de appel en de slang dat ons confronteerde met onze gemakzucht, wat weer ruimte gaf voor groei. Mensen bewegen zich nu eenmaal van pijn naar plezier en ook ik ben hier geen uitzondering op. Dit forum en al die lezingen waren er niet geweest als ik geen gezondheidsklachten had ontwikkeld waar ik eens en voor altijd vanaf wilde. Bij mij gebeurde dat op mijn 40e, dus ik was al 5 jaar aan het doodgaan!

Had ik deze kennis en wijsheid maar eerder opgedaan en toegepast voor m'n 35e! Ik heb dan ook de vurige wens dat jonge mensen hier ruim op tijd mee aan de gang gaan, dan is de weg terug naar de blauwdruk ook veel minder lang en moeizaam. Zij zouden wel eens de redding kunnen vormen van onze genenpool, dus het gaat veel verder dan persoonlijke gezondheid en welzijn alleen!

Mike

 
Quote:
Zelf ben ik wat subtieler.


Quote:
Mijn toilet ligt helemaal vol met artikelen van Mike.


:lol: Intuïtief mss? Zou verleidelijk zijn voor mij... :p

Maar dan hebben jullie al meer verstand in je achterste dan van boven? :wink:

-

35 is wel 10 jaar te vroeg om niet meer bulletproof te zijn... :eek: (vooral voor 'n man)

Anderzijds heb ik natuurlijk heel weinig vlees en vis gegeten van kindsaf aan; "een beetje" is genoeg :)

Succes & vooral smakelijk! :p

 
Ja Tanja ik heb de stoute schoenen maar aangetrokken. Enne....bedankt voor je aanbod.

Poekie bedankt voor de geluidsbestanden. Ik hoop inderdaad ook dat mijn zoon hier mee gaat schrijven en denken want ik voel dat hij stiekem behoefte heeft aan gelijkgestemden.

Al was het alleen maar om te ervaren dat er nog meer jonge mensen met gezondheid en voeding bezig zijn.

Ik ben voor mezelf wat dingen op aan het schrijven, ik wil een verslag maken over dit komende jaar. Mochten er zich grote vorderingen voordoen dan laat ik het zeker weten.

Mike je hebt mijn zoon gezien op je laatste lezing te Heerlen. Net als jou heb ik ook de vurige wens dat meer jonge mensen zich bewust gaan worden van hun destructieve levensstijl.

Mijn afstudeerscriptie ging hierover. Ik heb een jongen van 18 jaar een jaar lang mogen begeleiden naar een gezondere levensstijl. Weliswaar op de manier van Jan Dries maar (heel intuïtief misschien), werd mij halverwege al duidelijk waardoor zijn mentale problemen waren ontstaan.

Hij had nl. een vetfobie. Dus als eerste flink veel gezonde vetten op het menu gezet.

Hij kreeg bijna een beroerte, alleen al bij het IDEE van roomboter op zijn brood te moeten smeren. Hij wist mij dan ook precies te vertellen hoeveel calorieën er in een klein kuipje roomboter zit ( zo'n klein plastic dingetje wat je in een restaurant bij je stokbrood krijgt).

Het mooiste wat me tijdens die begeleiding is bijgebleven is dat de jongen op een gegeven moment zijn moeder is gaan "opvoeden" wat betreft gezonde voeding.

Hij wilde bijvoorbeeld geen supermarkt kip meer eten want dat was een plofkip.

Hij schold zijn moeder de huid vol omdat er nooit fruit in huis was ( ja, Jan Dries is van het fruit ik weet het). En hij vond dat ze maar eens fatsoenlijk moest gaan koken, niet uit zakjes, pakjes want dat was Frankenstein voedsel.

Oeps misschien was mijn aanpak toch niet zo subtiel. :)

Tijdens het verdedigen van mijn scriptie was het commentaar van de examencommissie dat ik volgens hen een duidelijke missie had.

Namelijk jongeren begeleiden naar een gezonde levensstijl, ik hoop dat het zo mag zijn. Maar vooralsnog heb ik mijn handen vol aan het wegwerken van de tekorten van mijn zoon.

Het is echt waar, ik heb er zowat een dagtaak aan :roll: maar ik doe het graag, dat scheelt.

 
Ja Tanja, het wil niet echt beteren. Bedankt voor het navragen.

Ik ben al jaaaaaren niet meer echt ziek geweest.

Maar het kan ook best iets anders zijn, ik voel aan mezelf een bepaalde mate van me niet meer bij elkaar kunnen ( of willen) rapen.

Ik vind het even lekker zo, ik doe nog wel van alles tussendoor maar besteed hoofdzakelijk even tijd aan mezelf.

Dit was volgens mij hard nodig.

Met WP gaat het even niet zo lekker, overdag gaat het wel (geen cravings) maar 's avonds moet ik voortdurend iets van koolhydraten hebben (zoet). Ik vind dit echt raar. Ik krijg dan weer last van dat oude patroon dat ik de neiging voel opkomen om al het zoet in één keer naar binnen te stouwen.

Erg vervelend,ik was juist zo blij dat ik daar vanaf was. Misschien heeft het iets met het ziek zijn te maken?

Wat toevallig dat ik een berichtje van jou heb ik moest net aan je denken.

Ik heb nl. het telefoonnummer niet van die boer in Sint Geertruid, ik wil hem toch binnenkort eens gaan bellen.

Zou jij het nummer kunnen geven. Hier of op de site van Adresjes voor rauwe melk?

 
Ik heb je net een mailtje gestuurd. Wil zijn 06 nummer niet zonder toestemming verspreiden. Het adres is wel bekend.

 
Food en Mood,

Klinkt alsof je overdag te weinig kh tot je neemt en je lichaam dan 's avonds een inhaalrace moet maken. Ik zou de kh-consumptie overdag gaan opvoeren als ik jou was.

Mike

 
Ik had al het gevoel dat ik overdag juist nog teveel koolhydraten nam.Ik eet overdag: vette smootie met wat zuur fruit. 's middags 2 á 3 sneetjes speltbrood met dik de roomboter en beleg, vaak is dat ei, vis, kaas eventueel met wat veldsla/kiemen/rauwe wortel of zoiets dergelijks.

Vaak ook tussen de middag een kop beestenbottenbouillonsoep.

Bij het avondeten eet ik iedere dag nog koolhydraten in de vorm van aardappelen (is mijn gezin gek op), rijst mie, basmatirijst, pasta.

Ik weeg mijn portie koolhydraten (nog) niet dus ik eet zoveel als ik opkan.

Ik eet iedere dag veel groenten in vette sauzen, zoals kokosmelk, crème fraiche, kokosolie, extra vierge olijfolie.

Overdag is er ook niets aan de hand. Dan heb ik geen enkele zoet behoefte.

Ik begin mijn eerste maaltijd pas rond 11:00 in te nemen ( de smoothie).

Als ik opsta begin ik eerst met de citroen, sole, H2O2 met appelazijn een kop brandnetelthee of groene thee.....

Ik heb de hele dag nergens behoefte aan en kunnen ze me bij wijze van spreken een torenhoge slagroomtaart voor mijn neus zetten of wat dan ook, ik hoef het niet al gaven ze me er nog geld bij.

Maar rond een uur of 21:00 dan begint het dan MOET ik die speltboterham met dik de roomboter en een beetje pure hagelslag erop.

Dat is nu eigenlijk al vanaf November zo.

Heel vreemd. Het kan ook iets emotioneels zijn hoor. Dat het tussen de oren zit.

Mijn motivatie zwakt een beetje af :oops:, dat heb ik meestal in de winter.

Gelukkig duurt het nooit heel erg lang. Ik wandel nu ook maar heel weinig terwijl ik dat normaal 4 à 5 keer per week doe, een uur lang.

Ik merk dat bewegen en gezond eten bij mij met elkaar samen hangen.

Zo gauw als ik met dat wandelen stop dan gaat het op de een of andere manier mis, dan zakt me de moed in de schoenen :D

Dus ik ga me eens bij mekaar rapen, dik aankleden en dan naar buiten, een frisse neus halen. :wink:

 
O ja, laatst mijn bloedsuiker laten meten bij mijn vader ( hij heeft zo'n apparaatje) die was nuchter: 3 punt nog wat.

Onder de 4 dus. Is dat soms te laag?

 
Hoi Food en Mood

Jouw verhaal is heel herkenbaar voor mij. Ik kon overdag alles prima laten staan, maar 's avonds ging het fout. Na wat geexperimenteer bleek het volgende voor mij beter te werken.

's ochtends niet wachten met ontbijt. Ik neem scrumbled eggs met ontbijtspek en doe daar een handje witte basmatirijst doorheen. Tussen de middag neem ik vaak beestenbottenbouillon met wat rijst of quinoa erin voor de koolhydraten of yoghurt met slagroom en wat honing voor de koolhydraten.

Bij het avondeten neem ik zo min mogelijk koolhydraten. Slechts een klein beetje witte rijst of quinoa.

Ik heb gemerkt dat hoe minder koolhydraten ik bij het avondeten neem des te beter het gaat. Neem ik teveel rijst of quinoa (ik eet geen pasta en aardappelen meer) dan gaat het onherroepelijk fout en krijg ik 's avonds weer de snaaibehoefte.

Ik zie het vaak aan mijn man, zeker als hij pasta heeft gegeten dan gaat het 's avonds gegarandeerd fout.

 
Dat is wel laag ja. Een beetje afhankelijk van wat er achter de punt staat maar 3.2 is m.i. echt te laag, 3.9 kan nog net.

Quote:
Met WP gaat het even niet zo lekker, overdag gaat het wel (geen cravings) maar 's avonds moet ik voortdurend iets van koolhydraten hebben (zoet). Ik vind dit echt raar. Ik krijg dan weer last van dat oude patroon dat ik de neiging voel opkomen om al het zoet in één keer naar binnen te stouwen


Je zou s'avonds ook eens moeten meten als je die neiging naar zoet weer krijgt.

 
Dat verhaal van gif-vrij klopt in mijn geval ook als een bus, hoe meer koolhydraten bij het avondeten hoe meer trek s' avonds. Hier heb ik trouwend sinds ik meer vet vlees eet helemaal geen last meer van. Soms nog wel als ik vis met rijst en groenten heb gegeten, daar moet nog (ongelooflijk) meer vet bij, dan is het rustig en denk ik niet eens aan eten meer.

 
Ik heb t ook als ik te veel koolhydraten tot me neem, dan wil ik s avonds snaaien. Even uitprberen waar het bij jou aan ligt. Succes!

 
Quote:
Mijn motivatie zwakt een beetje af :oops:, dat heb ik meestal in de winter.


Klinkt als neiging naar winterdepressie. Van wandelen is bekend dat het effectief is tegen depressie, dus van dat bewegen klopt ook. Ik zie een relatie tussen de winter, de schildklier en depressie. Je schildklier moet 's winters harder werken om je warm te houden en als dit onvoldoende lukt is je schilklier dus onderactief. Een van de symptomen is depressie en daamee ook gebrek aan motivatie.

Daarnaast blijkt uit jouw posts dat je de neiging hebt het leed van de wereld op je schouders te dragen, waardoor je gebukt gaat onder stress. Stress zorgt voor overactieve bijnieren, wat weer onderdrukkend werkt voor de schildklier. Stress ontregelt ook de bloedsuikerspiegel, waardoor de behoefte (vooral bij koud weer) aan kh toeneemt. De kh bieden kortstondige serotonine, waardoor je je goed voelt, maar daarna daalt de serotonine weer net zo hard, tot je de volgende lading kh tot je neemt. De stress en de kh zorgen ook voor bloedsuikerschommelingen, waardoor deze afwisselend te hoog en te laag is, maar nooit in evenwicht.

Anderen hier hebben goede tips verstrekt m.b.t. kh en de bloedsuikerspiegel. Met name 's avonds niet te veel kh eten schijnt goed te werken. Daarnaast allereerst aan jezelf denken en dan pas aan anderen. Bedenk dat als jij niet goed voor jezelf zorgt je er ook niet voor anderen kunt zijn. Ik proef uit jouw woorden ook een hoop schuldgevoel, laat dat los. We worden spiritueel gevangen gehouden in angst, onwtendheid en schuldgevoel. Zet hier liefde, kennis en verantwoordelijkheid tegenover!

Mike

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.463
Berichten
493.780
Leden
8.626
Nieuwste lid
RobertApank
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan