Food en Mood
New member
Na een hele tijd anoniem mee gelezen te hebben vind ik het tijd worden om me voor te stellen.
Ik ben 52 jaar en al een aantal jaren intensief bezig met gezonde voeding.
Mijn interesse werd gewekt naar aanleiding van een informatie avond op de school van mijn zoon.
Ik werd zo enthousiast over wat ik daar hoorde dat ik de volgende dag aan het googlen ben gegaan.
Al snel kwam ik op de site van Ron Fonteine, ik was daar niet meer weg te slaan.
Stapje voor stapje ben ik onze voeding gaan omgooien van industrieel naar gezonde verse biologische volwaardige voeding.
De veranderingen waren niet van de lucht maar wat mij het meeste heeft geraakt ( en nog steeds) is de invloed van deze voeding op onze gemoedstoestand. Vandaar mijn naam.
Mijn speurtocht heeft ertoe geleid dat ik drie jaar geleden aan een opleiding ben begonnen als gezondheid en voedingsconsulente aan de Europese Academie voor Natuurlijke Gezondheidszorg.
Ik heb een dochter van 25 en een zoon van 19 jaar. Volgens mij ben ik door mijn zoon op het pad gekomen van gezonde voeding en is voeding mijn passie geworden.
Mijn zoon had als klein kind al behoorlijke gedragsproblemen, last van driftbuien, enorme agressie, moeilijk concentreren, een heel scala aan symptomen.
Het label ADHD zou hem niet slecht hebben gestaan maar ik heb hem bewust nooit laten testen.
Ik ging zelf op onderzoek uit. Inmiddels heb ik antwoord gekregen op veel vragen. Ik snap nu dat mijn zoon "slachtoffer" is van de levensstijl van mij en mijn man in onze jonge jaren.
Plus onze ouders leefden ook al niet meer helemaal gezond. Dronken graag een stevige pot bier, aten industrievoeding, rookten.
Door het boek van Weston Price zijn mijn ogen wat dat betreft wel open gegaan. Waar zadelen we onze kinderen mee op als we geen verantwoording nemen voor onze levensstijl.
Ik besef nu dat hij met behoorlijke tekorten heeft te kampen, en waarschijnlijk al verzwakte bijnieren heeft.
Daardoor ben ik heel anders naar de gedragsproblemen van mijn zoon gaan kijken. Ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen. Ik voel heel sterk dat ik het nu ook maar in orde moest maken voor hem.
Stapje voor stapje ben ik het roer om gaan gooien, maar het gaat moeizaam. Vanaf dat hij naar de middelbare school ging was het bijna onmogelijk. Overal lagen de verleidingen op de loer, party....party....party.... Junkfood, niet alleen door de snackbars maar ook bij vrienden thuis. Koken daar doen de ouders niet aan, pakje, blikje, of glaasje open trekken en opwarmen in de pan. Tot overmaat van ramp is hij gaan roken, drinken en heeft een periode wiet gebruikt. Daar is hij nu gelukkig mee gestopt.
Mijn man en ik hebben wat dat betreft tropenjaren achter de rug, wat onze bijnieren ook geen goed heeft gedaan.
Ik ben ontzettend blij dat ik dit forum heb ontdekt. Sinds ik mijn zoon overlaadt met gezonde vetten gaat het steeds beter met hem. Hij communiceert beter, is rustiger in zijn hoofd,kan zich beter concentreren, hij ervaart meer geluksgevoel.... Hij is wel nog steeds beïnvloedbaar dus blijft het voor mij af en toe nog vechten tegen de BIERkaai. Het feit dat hij rookt helpt natuurlijk ook niet echt mee. Dit jaar is hij een jaar thuis omdat hij nog niet weet wat hij wil gaan studeren. Hij heeft zijn Havo diploma gehaald. Dit jaar wil hij gaan gebruiken om gezonder te leven zegt hij en ik mag hem daarbij gaan helpen.Hij wil graag in gewicht aankomen en het liefst van zijn puistjes afraken. Zijn motivatie is vooral nog een uiterlijke maar iets is beter dan niets.Hij is zelfs al twee keer mee geweest naar een lezing van Mike, want Mike Donkers kan niet meer stuk bij hem.
Mijn zoon deed het nl. niet zo goed op het eetpatroon van Jan Dries, de rauwkost kwam hem de neus uit. Over de vleesloze maaltijden nog maar te zwijgen. Hij is dus heel blij met jou Mike. Lekker veel eieren eten, dik de roomboter en kaas op zijn brood, slagroom, weer regelmatig vlees op het menu. Hij drinkt zelfs sole, appelazijn en is aan de levertraan en de H2O2.
Ik zit voor mezelf op dit forum maar hoofdzakelijk ook voor hem. Ik heb het gevoel dat ik het komende jaar wel wat hulp kan gebruiken. Als het bij hem lukt dan lukt het bij iedereen is mijn nieuwe motto. De reden waarom ik zo lang heb gewacht met me aan te melden was een beetje uit "angst" voor Mike's confronterende antwoorden op sommige vragen. Zelf ben ik wat subtieler.
Maar volgens mij ben ik nu wel zover dat ik zo'n " veeg uit de pan " van Mike wel kan hebben. ( waarschijnlijk zijn mijn bijnieren al minder verzwakt)
Trouwens die directe aanpak van Mike is juist de reden waarom mijn zoon eerder iets aanneemt van Mike dan van anderen, dit confronterende vindt hij geweldig. Mijn toilet ligt helemaal vol met artikelen van Mike. De enige plek waar mijn zoon met niets anders bezig kan zijn dan met lezen :wink: Hij leest deze artikelen ook trouw.Hij wil zich ook aanmelden op dit forum maar dat durft hij nog niet goed.
Ik besef dat ik nog een lange weg te gaan heb, ook wat mijn eigen bijnieren betreft maar oké, we zijn op de goede weg.
Gelukkig hebben we dit forum.Bedankt daarvoor.
Ik ben 52 jaar en al een aantal jaren intensief bezig met gezonde voeding.
Mijn interesse werd gewekt naar aanleiding van een informatie avond op de school van mijn zoon.
Ik werd zo enthousiast over wat ik daar hoorde dat ik de volgende dag aan het googlen ben gegaan.
Al snel kwam ik op de site van Ron Fonteine, ik was daar niet meer weg te slaan.
Stapje voor stapje ben ik onze voeding gaan omgooien van industrieel naar gezonde verse biologische volwaardige voeding.
De veranderingen waren niet van de lucht maar wat mij het meeste heeft geraakt ( en nog steeds) is de invloed van deze voeding op onze gemoedstoestand. Vandaar mijn naam.
Mijn speurtocht heeft ertoe geleid dat ik drie jaar geleden aan een opleiding ben begonnen als gezondheid en voedingsconsulente aan de Europese Academie voor Natuurlijke Gezondheidszorg.
Ik heb een dochter van 25 en een zoon van 19 jaar. Volgens mij ben ik door mijn zoon op het pad gekomen van gezonde voeding en is voeding mijn passie geworden.
Mijn zoon had als klein kind al behoorlijke gedragsproblemen, last van driftbuien, enorme agressie, moeilijk concentreren, een heel scala aan symptomen.
Het label ADHD zou hem niet slecht hebben gestaan maar ik heb hem bewust nooit laten testen.
Ik ging zelf op onderzoek uit. Inmiddels heb ik antwoord gekregen op veel vragen. Ik snap nu dat mijn zoon "slachtoffer" is van de levensstijl van mij en mijn man in onze jonge jaren.
Plus onze ouders leefden ook al niet meer helemaal gezond. Dronken graag een stevige pot bier, aten industrievoeding, rookten.
Door het boek van Weston Price zijn mijn ogen wat dat betreft wel open gegaan. Waar zadelen we onze kinderen mee op als we geen verantwoording nemen voor onze levensstijl.
Ik besef nu dat hij met behoorlijke tekorten heeft te kampen, en waarschijnlijk al verzwakte bijnieren heeft.
Daardoor ben ik heel anders naar de gedragsproblemen van mijn zoon gaan kijken. Ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen. Ik voel heel sterk dat ik het nu ook maar in orde moest maken voor hem.
Stapje voor stapje ben ik het roer om gaan gooien, maar het gaat moeizaam. Vanaf dat hij naar de middelbare school ging was het bijna onmogelijk. Overal lagen de verleidingen op de loer, party....party....party.... Junkfood, niet alleen door de snackbars maar ook bij vrienden thuis. Koken daar doen de ouders niet aan, pakje, blikje, of glaasje open trekken en opwarmen in de pan. Tot overmaat van ramp is hij gaan roken, drinken en heeft een periode wiet gebruikt. Daar is hij nu gelukkig mee gestopt.
Mijn man en ik hebben wat dat betreft tropenjaren achter de rug, wat onze bijnieren ook geen goed heeft gedaan.
Ik ben ontzettend blij dat ik dit forum heb ontdekt. Sinds ik mijn zoon overlaadt met gezonde vetten gaat het steeds beter met hem. Hij communiceert beter, is rustiger in zijn hoofd,kan zich beter concentreren, hij ervaart meer geluksgevoel.... Hij is wel nog steeds beïnvloedbaar dus blijft het voor mij af en toe nog vechten tegen de BIERkaai. Het feit dat hij rookt helpt natuurlijk ook niet echt mee. Dit jaar is hij een jaar thuis omdat hij nog niet weet wat hij wil gaan studeren. Hij heeft zijn Havo diploma gehaald. Dit jaar wil hij gaan gebruiken om gezonder te leven zegt hij en ik mag hem daarbij gaan helpen.Hij wil graag in gewicht aankomen en het liefst van zijn puistjes afraken. Zijn motivatie is vooral nog een uiterlijke maar iets is beter dan niets.Hij is zelfs al twee keer mee geweest naar een lezing van Mike, want Mike Donkers kan niet meer stuk bij hem.
Mijn zoon deed het nl. niet zo goed op het eetpatroon van Jan Dries, de rauwkost kwam hem de neus uit. Over de vleesloze maaltijden nog maar te zwijgen. Hij is dus heel blij met jou Mike. Lekker veel eieren eten, dik de roomboter en kaas op zijn brood, slagroom, weer regelmatig vlees op het menu. Hij drinkt zelfs sole, appelazijn en is aan de levertraan en de H2O2.
Ik zit voor mezelf op dit forum maar hoofdzakelijk ook voor hem. Ik heb het gevoel dat ik het komende jaar wel wat hulp kan gebruiken. Als het bij hem lukt dan lukt het bij iedereen is mijn nieuwe motto. De reden waarom ik zo lang heb gewacht met me aan te melden was een beetje uit "angst" voor Mike's confronterende antwoorden op sommige vragen. Zelf ben ik wat subtieler.
Maar volgens mij ben ik nu wel zover dat ik zo'n " veeg uit de pan " van Mike wel kan hebben. ( waarschijnlijk zijn mijn bijnieren al minder verzwakt)

Trouwens die directe aanpak van Mike is juist de reden waarom mijn zoon eerder iets aanneemt van Mike dan van anderen, dit confronterende vindt hij geweldig. Mijn toilet ligt helemaal vol met artikelen van Mike. De enige plek waar mijn zoon met niets anders bezig kan zijn dan met lezen :wink: Hij leest deze artikelen ook trouw.Hij wil zich ook aanmelden op dit forum maar dat durft hij nog niet goed.
Ik besef dat ik nog een lange weg te gaan heb, ook wat mijn eigen bijnieren betreft maar oké, we zijn op de goede weg.
Gelukkig hebben we dit forum.Bedankt daarvoor.