Viruswaanzin/Viruswaarheid
- Onderwerp starter fatsnotbad
- Startdatum
Medusa
Well-known member
1. Willem vertelt…
Lieve mensen,
We kunnen eindelijk van de zomer genieten, de NAVO-top is bijna voorbij, maar de grote rooftocht is helaas nog niet ten einde. Ik hoop dat dit een wake-up call is voor iedereen die nog bezit heeft om dit veilig te stellen. Wat de crisis ook inhoudt het antwoord zal altijd zijn meer belasting en minder vrijheid, dat hebben de laatste jaren wel laten zien.
Inmiddels is alle 'desinformatie' verdacht om een denkbeeldige band met Rusland. Waar het eerst nog onafhankelijke scenario's waren, wordt nu alles in een trechter gegoten. Een kritische blik op klimaatverandering? Russische invloed, tegen de C19 injecties? Rusland. Tegen de CBDC en EU? Rusland enz. enz. Het is eentonig maar wel effectief. De oorlogspropaganda draait op volle toeren, niet dat daarmee direct een hete oorlog komt, maar wel een verdachtmaking van elke systeemcriticus.
Een valkuil die ik helaas veel zie is om datgene wat er op je wordt afgevuurd te omarmen als een geuzennaam. Zoals wappies, antivaxxers, anti-overheids extremist of Putin-apologist, dit zijn slechts enkele voorbeelden. Wat je daarmee doet is toch meedoen aan de polarisatie, evenals anderen slapers of schapen noemen of NPC's. Hoe verleidelijk het ook is om, vanuit het uiten van frustratie, je hierin te laten gaan, is het niet verstandig omdat een debat hiermee minder toegankelijk wordt.
Nog steeds heeft het 'volk' uiteindelijk de macht, maar niet als het volk verdeeld blijft. Wat we nu zien met de nieuwe verkiezingen is een herhaling van zetten. Een demissionair kabinet ramt alles wat al gedaan wordt door de deepstate er doorheen om een legitimatie achteraf te geven. Zelfs als je d.m.v. verkiezingen een kabinet bijeen zou kunnen krijgen dat daar fundamenteel tegenin gaat, dan nog zijn de instituten zo doordrenkt met agenda2030 dat er alleen marginale stappen worden gemaakt. Dan volgt er weer een periode van demissionair enz. enz. Het is dus op zijn best 1 stap vooruit en 10 stappen terug.
Moet je dan maar helemaal niet stemmen? Ik denk dat stemmen nog wel een functie heeft, bijvoorbeeld op van Meijeren en van Houwelingen die, door vragen te stellen en moties voor te leggen, zichtbaar maken dat de democratie van a tot z niet deugt. Daarmee ontmaskeren zij de schijndemocratie.
Want laten we eerlijk zijn, door te stemmen heeft de burger geen enkele invloed als er daarna door voorgeselecteerde vertegenwoordigers in een partijdiscipline een coalitieakkoord wordt gesloten. De regels voor het discours worden bewaakt door ongekozen ambtenaren en het beleid wordt bepaald door ongekozen ministers en SG‘s en DG's. En mocht er toch iets per ongeluk veranderen, dan wordt dit door voor het leven benoemde rechters weer teruggefloten. Alles omwille van agenda2030 dat steevast als artikel 2 en artikel 8 van het EVRM wordt aangeduid.
Demonstreren in een democratie heeft zin maar het tegendeel is ook waar. Demonstreren in een dictatuur heeft geen zin, er is immers geen verantwoording richting de kiezer, de burger etc. etc. Het enige dat nog werkt is stemmen met de voeten, stemmen met de beurs en staken. Waarom dit nog niet gebeurd is, is omdat dit acties zijn die bijna nooit zonder kleerscheuren zijn. Je zet je inkomen of je vermogen op het spel of je verlaat het land dat je juist wilt redden.
Toch is het uitstellen of negeren van de vraag wat je kan doen dat werkelijk invloed heeft op de macht, een verliezende strategie. Het is wachten op verdere escalatie vanuit het regime en denk niet het valt wel mee. Kijk objectief waar we nu zijn t.o.v. 2019. Is er al recht gesproken over het Covid schandaal? Is de massamigratie verminderd? Is de inflatie al afgenomen? Is terrorisme al verslagen? Is de oorlogsdreiging minder? Is het leven makkelijker geworden? Etc. etc. Het verandert niet vanzelf en gezien het Amerikaanse bombardement op Iran is de hoop op verlosser Trump nu ook echt wel voorbij.
Je zal het zelf moeten doen, of beter gezegd wij zullen het samen moeten doen. Dat is het accepteren dat 2019 niet meer terugkomt, dat de toekomst nu eenmaal onzeker is en op korte termijn niet opeens duidelijker. Dat is ook beseffen dat je stilhouden een verliezende strategie is. Dat is ook je realiseren dat een strijd zonder offers en schade alleen in films voorkomt.
De contacten en banden die zijn opgebouwd over de laatste jaren zijn cruciaal om je te informeren en in te zetten voor een leven buiten het regime. Dat zal niet makkelijk zijn en niet van de ene dag op de andere dag geregeld, maar als je jezelf een leven in vrijheid gunt, dan doe je wat nodig is voor die vrijheid.
Blijf in liefde, want dat is altijd je leidraad, hoe moeilijk het ook wordt.
Bedankt voor alle steun en donaties, dat betekent heel veel voor mij. Toch is het niet genoeg om alle kosten te dekken. Veel betaal ik nog zelf, van websites tot juridische kosten.
Nu komt daar een grote nieuwe kostenpost bij: de cassatiezaak, die ongeveer €10.000 kost. Wil je helpen dit mogelijk te maken? Elke bijdrage helpt.
Lieve mensen,
We kunnen eindelijk van de zomer genieten, de NAVO-top is bijna voorbij, maar de grote rooftocht is helaas nog niet ten einde. Ik hoop dat dit een wake-up call is voor iedereen die nog bezit heeft om dit veilig te stellen. Wat de crisis ook inhoudt het antwoord zal altijd zijn meer belasting en minder vrijheid, dat hebben de laatste jaren wel laten zien.
Inmiddels is alle 'desinformatie' verdacht om een denkbeeldige band met Rusland. Waar het eerst nog onafhankelijke scenario's waren, wordt nu alles in een trechter gegoten. Een kritische blik op klimaatverandering? Russische invloed, tegen de C19 injecties? Rusland. Tegen de CBDC en EU? Rusland enz. enz. Het is eentonig maar wel effectief. De oorlogspropaganda draait op volle toeren, niet dat daarmee direct een hete oorlog komt, maar wel een verdachtmaking van elke systeemcriticus.
Een valkuil die ik helaas veel zie is om datgene wat er op je wordt afgevuurd te omarmen als een geuzennaam. Zoals wappies, antivaxxers, anti-overheids extremist of Putin-apologist, dit zijn slechts enkele voorbeelden. Wat je daarmee doet is toch meedoen aan de polarisatie, evenals anderen slapers of schapen noemen of NPC's. Hoe verleidelijk het ook is om, vanuit het uiten van frustratie, je hierin te laten gaan, is het niet verstandig omdat een debat hiermee minder toegankelijk wordt.
Nog steeds heeft het 'volk' uiteindelijk de macht, maar niet als het volk verdeeld blijft. Wat we nu zien met de nieuwe verkiezingen is een herhaling van zetten. Een demissionair kabinet ramt alles wat al gedaan wordt door de deepstate er doorheen om een legitimatie achteraf te geven. Zelfs als je d.m.v. verkiezingen een kabinet bijeen zou kunnen krijgen dat daar fundamenteel tegenin gaat, dan nog zijn de instituten zo doordrenkt met agenda2030 dat er alleen marginale stappen worden gemaakt. Dan volgt er weer een periode van demissionair enz. enz. Het is dus op zijn best 1 stap vooruit en 10 stappen terug.
Moet je dan maar helemaal niet stemmen? Ik denk dat stemmen nog wel een functie heeft, bijvoorbeeld op van Meijeren en van Houwelingen die, door vragen te stellen en moties voor te leggen, zichtbaar maken dat de democratie van a tot z niet deugt. Daarmee ontmaskeren zij de schijndemocratie.
Want laten we eerlijk zijn, door te stemmen heeft de burger geen enkele invloed als er daarna door voorgeselecteerde vertegenwoordigers in een partijdiscipline een coalitieakkoord wordt gesloten. De regels voor het discours worden bewaakt door ongekozen ambtenaren en het beleid wordt bepaald door ongekozen ministers en SG‘s en DG's. En mocht er toch iets per ongeluk veranderen, dan wordt dit door voor het leven benoemde rechters weer teruggefloten. Alles omwille van agenda2030 dat steevast als artikel 2 en artikel 8 van het EVRM wordt aangeduid.
Demonstreren in een democratie heeft zin maar het tegendeel is ook waar. Demonstreren in een dictatuur heeft geen zin, er is immers geen verantwoording richting de kiezer, de burger etc. etc. Het enige dat nog werkt is stemmen met de voeten, stemmen met de beurs en staken. Waarom dit nog niet gebeurd is, is omdat dit acties zijn die bijna nooit zonder kleerscheuren zijn. Je zet je inkomen of je vermogen op het spel of je verlaat het land dat je juist wilt redden.
Toch is het uitstellen of negeren van de vraag wat je kan doen dat werkelijk invloed heeft op de macht, een verliezende strategie. Het is wachten op verdere escalatie vanuit het regime en denk niet het valt wel mee. Kijk objectief waar we nu zijn t.o.v. 2019. Is er al recht gesproken over het Covid schandaal? Is de massamigratie verminderd? Is de inflatie al afgenomen? Is terrorisme al verslagen? Is de oorlogsdreiging minder? Is het leven makkelijker geworden? Etc. etc. Het verandert niet vanzelf en gezien het Amerikaanse bombardement op Iran is de hoop op verlosser Trump nu ook echt wel voorbij.
Je zal het zelf moeten doen, of beter gezegd wij zullen het samen moeten doen. Dat is het accepteren dat 2019 niet meer terugkomt, dat de toekomst nu eenmaal onzeker is en op korte termijn niet opeens duidelijker. Dat is ook beseffen dat je stilhouden een verliezende strategie is. Dat is ook je realiseren dat een strijd zonder offers en schade alleen in films voorkomt.
De contacten en banden die zijn opgebouwd over de laatste jaren zijn cruciaal om je te informeren en in te zetten voor een leven buiten het regime. Dat zal niet makkelijk zijn en niet van de ene dag op de andere dag geregeld, maar als je jezelf een leven in vrijheid gunt, dan doe je wat nodig is voor die vrijheid.
Blijf in liefde, want dat is altijd je leidraad, hoe moeilijk het ook wordt.
Bedankt voor alle steun en donaties, dat betekent heel veel voor mij. Toch is het niet genoeg om alle kosten te dekken. Veel betaal ik nog zelf, van websites tot juridische kosten.
Nu komt daar een grote nieuwe kostenpost bij: de cassatiezaak, die ongeveer €10.000 kost. Wil je helpen dit mogelijk te maken? Elke bijdrage helpt.
Medusa
Well-known member
Weekoverzicht #26 2025 — d|facto
Palantir, Palantir, Palantir Natuurlijk wordt de NAVO-top besproken. Niet als diplomatieke bijeenkomst maar als geslaagde testfase voor wat in werkelijkheid een grootschalige gedragsoperatie is. Sociale lockdowns, gecontroleerde escalaties en permanente staat van paraatheid. Ondertussen worden b
www.dfacto.nu
Medusa
Well-known member
Lieve mensen,
Wat een heerlijke zomer is het nu al. Juli is pas net begonnen en overal gonst het al van een hitteplan. De boodschap is duidelijk, o wee als je wilt genieten van de zomer, je moet in de stress blijven. Elke week een nieuwe hoepel, elke week gekker.Wat ik zo mooi vind is dat velen het al niet meer erg vinden, of i.i.g. niet meer boos worden om al die leugens en nonsens van C19 tot climate change en van Oekraïne tot Iran.
Natuurlijk gebeuren er vreselijke dingen, tijdens C19 is er een aanzienlijk aantal mensen gestorven aan een verkeerde behandeling en later nog velen meer aan de experimentele gentherapie. Ook in Oekraïne, Gaza of Iran sterven velen nodeloos, zinloos.
Het verschil zit hem in ‘ondanks of dankzij’. Overheden die zich op de borst kloppen, Ngo’s die over elkaar heen rollen, NAVO-toppen die miljarden aan uitgaven beloven om ons veilig te houden: allemaal show. De werkelijkheid is dat overheden de grootste oorzaak zijn voor al dat nodeloos sterven. Niet eens omdat er bij alle bestuurders een groot complot van depopulatie zit, maar vooral door de overtuiging dat ingrijpen sowieso beter is dan niet ingrijpen.
De angst voor het onbekende, de existentiële twijfel, hoe je het ook noemt, de mens kan over het algemeen slecht met onzekerheid omgaan. Helaas is het meest voorkomende copingmechanisme om heel actief ‘iets’ te gaan doen.
Voor bestuurders is het natuurlijk fantastisch om angst aan te jagen, alles wat normaal niet kan, kan opeens wel. Mensen raken gemotiveerd, de schouders worden er onder gezet, in veel gevallen neemt het solidariteitsgevoel zelfs toe, we doen het samen.
Maar ook bestuurders vallen ten prooi aan die overactivatie door onzekerheid. De kunst van het rampen bestrijden zit in de rust bewaren en kijken wat er allemaal i.i.g. niét gedaan hoeft te worden. Maar de kunst van het marketen van een ramp is alles en iedereen aanzetten en stakeholder zijn van de ramp. Zelfs als het een storm in een glas water is, sterker nog, juist dan.
Toch is er een lichtpuntje, want climate change is met geen mogelijkheid tot een ramp te maken. Toegegeven; mensen die er in geloven zullen vast in de stress schieten, maar toch is die stress minder dodelijk dan een spuit in je arm of een bombardement.
Warm weer kan zeker ongemak geven, maar dodelijk is het niet. Natuurlijk gaan er oude van dagen vaker dood bij warm weer, maar vergeleken met koud weer is het niet indrukwekkend. Kou kan wel degelijk levensbedreigend zijn. Maar de mens kan zich prima aanpassen, door kleding en verbranding van hout, kolen of olie zijn we in staat om in gebieden te wonen ondanks de kou.
Het tegenovergestelde is ook waar. Door de komst van elektriciteit, met name koeling en airconditioning, is de mens ook veel beter in staat om in warme gebieden te wonen, of i.i.g. veel productiever te zijn vergeleken met wat er daarvoor kon.
De moraal van het verhaal is dat ons aanpassingsvermogen zo enorm veel groter is dan het ongemak van een warme dag of koude nacht, dat we echt kunnen stellen dat climate change een onmogelijke opgave is voor het bestuur om er een crisis van te maken. De vraag is of dat ook wel de opzet is. De miljarden aan gemeenschapsgeld die zijn geroofd onder het mom van klimaatactie en de miljarden die nog geroofd gaan worden onder het mom van iedereen meebetalen aan de CO2 ‘vervuiling’, zijn de echte ramp. CO2 is niet de aanjager van een global warming, dat is het nooit geweest en dus kan de mens daar ook niet verantwoordelijk voor zijn. CO2 is het tokeniseren van jouw beroving. Doe er dus niet aan mee, niet aan CO2 compensatiebijdrage, niet aan een CO2 boekhouding, niet aan emissiezones, gewoon allemaal niet.
Geniet dus van het weer, doe weinig en als je denkt dat er een ramp is, doe dan nog minder, het valt wel mee, zolang je je hoofd maar koel houdt.
Bedankt voor alle steun en donaties, dat betekent heel veel voor mij. Toch is het niet genoeg om alle kosten te dekken. Veel betaal ik nog zelf, van websites tot juridische kosten. Nu komt daar een grote nieuwe kostenpost bij: de cassatiezaak, die ongeveer €10.000 kost. Elke bijdrage helpt.
Wat een heerlijke zomer is het nu al. Juli is pas net begonnen en overal gonst het al van een hitteplan. De boodschap is duidelijk, o wee als je wilt genieten van de zomer, je moet in de stress blijven. Elke week een nieuwe hoepel, elke week gekker.Wat ik zo mooi vind is dat velen het al niet meer erg vinden, of i.i.g. niet meer boos worden om al die leugens en nonsens van C19 tot climate change en van Oekraïne tot Iran.
Natuurlijk gebeuren er vreselijke dingen, tijdens C19 is er een aanzienlijk aantal mensen gestorven aan een verkeerde behandeling en later nog velen meer aan de experimentele gentherapie. Ook in Oekraïne, Gaza of Iran sterven velen nodeloos, zinloos.
Het verschil zit hem in ‘ondanks of dankzij’. Overheden die zich op de borst kloppen, Ngo’s die over elkaar heen rollen, NAVO-toppen die miljarden aan uitgaven beloven om ons veilig te houden: allemaal show. De werkelijkheid is dat overheden de grootste oorzaak zijn voor al dat nodeloos sterven. Niet eens omdat er bij alle bestuurders een groot complot van depopulatie zit, maar vooral door de overtuiging dat ingrijpen sowieso beter is dan niet ingrijpen.
De angst voor het onbekende, de existentiële twijfel, hoe je het ook noemt, de mens kan over het algemeen slecht met onzekerheid omgaan. Helaas is het meest voorkomende copingmechanisme om heel actief ‘iets’ te gaan doen.
Voor bestuurders is het natuurlijk fantastisch om angst aan te jagen, alles wat normaal niet kan, kan opeens wel. Mensen raken gemotiveerd, de schouders worden er onder gezet, in veel gevallen neemt het solidariteitsgevoel zelfs toe, we doen het samen.
Maar ook bestuurders vallen ten prooi aan die overactivatie door onzekerheid. De kunst van het rampen bestrijden zit in de rust bewaren en kijken wat er allemaal i.i.g. niét gedaan hoeft te worden. Maar de kunst van het marketen van een ramp is alles en iedereen aanzetten en stakeholder zijn van de ramp. Zelfs als het een storm in een glas water is, sterker nog, juist dan.
Toch is er een lichtpuntje, want climate change is met geen mogelijkheid tot een ramp te maken. Toegegeven; mensen die er in geloven zullen vast in de stress schieten, maar toch is die stress minder dodelijk dan een spuit in je arm of een bombardement.
Warm weer kan zeker ongemak geven, maar dodelijk is het niet. Natuurlijk gaan er oude van dagen vaker dood bij warm weer, maar vergeleken met koud weer is het niet indrukwekkend. Kou kan wel degelijk levensbedreigend zijn. Maar de mens kan zich prima aanpassen, door kleding en verbranding van hout, kolen of olie zijn we in staat om in gebieden te wonen ondanks de kou.
Het tegenovergestelde is ook waar. Door de komst van elektriciteit, met name koeling en airconditioning, is de mens ook veel beter in staat om in warme gebieden te wonen, of i.i.g. veel productiever te zijn vergeleken met wat er daarvoor kon.
De moraal van het verhaal is dat ons aanpassingsvermogen zo enorm veel groter is dan het ongemak van een warme dag of koude nacht, dat we echt kunnen stellen dat climate change een onmogelijke opgave is voor het bestuur om er een crisis van te maken. De vraag is of dat ook wel de opzet is. De miljarden aan gemeenschapsgeld die zijn geroofd onder het mom van klimaatactie en de miljarden die nog geroofd gaan worden onder het mom van iedereen meebetalen aan de CO2 ‘vervuiling’, zijn de echte ramp. CO2 is niet de aanjager van een global warming, dat is het nooit geweest en dus kan de mens daar ook niet verantwoordelijk voor zijn. CO2 is het tokeniseren van jouw beroving. Doe er dus niet aan mee, niet aan CO2 compensatiebijdrage, niet aan een CO2 boekhouding, niet aan emissiezones, gewoon allemaal niet.
Geniet dus van het weer, doe weinig en als je denkt dat er een ramp is, doe dan nog minder, het valt wel mee, zolang je je hoofd maar koel houdt.
Bedankt voor alle steun en donaties, dat betekent heel veel voor mij. Toch is het niet genoeg om alle kosten te dekken. Veel betaal ik nog zelf, van websites tot juridische kosten. Nu komt daar een grote nieuwe kostenpost bij: de cassatiezaak, die ongeveer €10.000 kost. Elke bijdrage helpt.
Forum statistieken
