Misschien goed om hier de woorden van William Albrecht te citeren uit het boek van Price:
Quote:
Momenteel groeit het besef dat een wereldwijde oorlog gestoeld is op een wereldwijde strijd om de bodemvruchtbaarheid en daarmee ons voedsel. Historische strijdtonelen zijn te vaak gezien in termen van legers en politiek en niet als een strijd om bodemvruchtbaarheid.
Gafsa was een klein plaatsje in Noord-Afrika dat nieuw leven werd ingeblazen omdat de Duitse bodems arm waren aan fosfor.
Naura, een klein eilandje in de Stille Oceaan, redde de aan voedingstekorten onderhevige Japanners.
Hitlers trek naar het oosten was vanwege de Russische vruchtbaarheidsreserves. Zijn oorlogsschip Graf Spee, dat zich in Montevideo bevond en zijn opmars in Argentinië waren veel meer gericht op de laatste rijkdommen ter wereld aan onontgonnen bodemvruchtbaarheid, in de vorm van maïs, tarwe en rundvlees, dan dat deze gemotiveerd was door politieke of strategische doeleinden.
[Noot van de vertaler: Albrecht heeft het hierboven over de eerste zeeslag van de Tweede Wereldoorlog in 1939 tussen de Britten en de Duitsers, waarbij de Britten zwaar getroffen werden en het pantserschip de Admiral Graf Spee schade opliep. Het schip trok zich terug in de neutrale haven van Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. De Britten wachtten geduldig af tot de Graf Spee de haven uit zou varen. De kapitein van de Graf Spee besefte dat het schip kansloos zou zijn en besloot het op te blazen en zijn bemanning te sparen.]
Albrecht constateert terecht dat oorlogen altijd gaan om het inpikken van grondstoffen.
mike
