pfas detoxen

EedeBee

Member
Ik zat dit artikel te lezen:

En ben benieuwd of iemand weet hoe je dit kan detoxen? Is het een zware metaal? of iets anders?
 
Het is geen zwaar metaal. Detoxen zal op den duur wellicht vanzelf gaan, het lichaam is oneindig intelligent, maar het kan een tijd duren voordat het lichaam de oplossing gevonden heeft. Je kan het lichaam helpen door met allerlei bacteriën in aanraking te komen, vooral via bodemleven waar vele bacteriën in zitten, veel oplossingen zitten in de grond. Geloof ook dat je lichaam het kan oplossen, we zijn enorm geïndoctrineerd om te geloven wat we zwak zijn en hulp nodig hebben van medici, wat ons juist verzwakt.
 
Gif slaat zich op in vet. Aajonus Vonderplanitz adviseerde om 15 tot 30 pond aan te komen, dit gewicht 2 maanden vast te houden en dan afvallen (detoxen) en dat dan 2x per jaar.
 
Ik zat dit artikel te lezen:

En ben benieuwd of iemand weet hoe je dit kan detoxen? Is het een zware metaal? of iets anders?
Het zou mij niet verbazen wanneer fulvinezuur of TRS dit kan ontgiften. Wellicht kan je met die zoektermen verder zoeken.
 
Deze maar even hier.

De proeven met hennep zijn daar veelbelovend in de strijd tegen PFAS. Daar is industriële hennep (niet geschikt om wiet van te produceren) geplant op vervuilde locaties. Dat hennepplanten PFAS kunnen opnemen, was al enige tijd duidelijk. In België wordt daarmee al volop geëxperimenteerd, maar PFAS bestaat uit grote moleculen die planten slechts langzaam kunnen opnemen.
 
Ik las nog dit artikel van Juglen deze week:

Vezelrijke voeding kan schadelijke PFAS-stoffen uit bloed verwijderen​


[...] Jarenlang dachten wetenschappers dat het vrijwel onmogelijk was om deze giftige stoffen uit ons systeem te krijgen. Een nieuwe studie van de Universiteit van Massachusetts biedt nu gelukkig hoop: vezelrijke voeding blijkt een krachtig wapen tegen PFAS-ophoping.

Het onderzoek, gepubliceerd in maart 2025, laat zien dat bepaalde voedingsvezels PFAS-concentraties in het bloed kunnen verlagen. Dit is goed nieuws voor iedereen die zich zorgen maakt over de gevolgen van deze wijdverspreide chemicaliën.

[...]

Hoe werkt het vezel-mechanisme?
Het werkingsmechanisme achter deze ontdekking is fascinerend en toont de slimheid van ons spijsverteringssysteem. Normaal gesproken volgen PFAS-stoffen in ons lichaam een cirkelgang die enterohepatische cyclus wordt genoemd. De lever scheidt PFAS uit via de gal naar de dunne darm. Daar worden ze door darmcellen weer opgenomen en via de bloedbaan teruggestuurd naar de lever. Dit proces herhaalt zich eindeloos. Oplosbare vezels zoals bèta-glucaan doorbreken deze cyclus op een slimme manier. Deze vezels vormen een gelachtige substantie in de darmen die PFAS-moleculen kan ‘vangen’ voordat darmcellen ze kunnen opnemen. Hierdoor worden de PFAS-stoffen definitief uitgescheiden via de ontlasting in plaats van gerecycled door het lichaam. De onderzoekers ontdekten deze mogelijkheid door de gelijkenis tussen PFAS en galzuren. Beide stoffen hebben vergelijkbare chemische eigenschappen: ze zijn amfifiel (hebben zowel water- als vetminnende delen), worden elektrisch geladen bij bepaalde pH-waarden en hebben een molecuulgewicht tussen 400-500 gram per mol. Omdat bèta-glucaan al bewezen effectief was tegen galzuren, lag het voor de hand om te testen of het ook tegen PFAS zou werken.

 
Vezelrijke voeding beschadigt je darmwand. Het menselijk spijsverteringsstelsel is niet gemaakt voor de vertering van plantenvezels. Herkauwers zoals koeien hebben er maar liefst vier fermentatiekamers (magen) voor nodig.

Ja maar, wij zijn monogastrisch (1 maag), net als plantenetende paarden. Ja, klopt. Maar paarden zijn zogeheten achterdarmverteerders met een gigantische blinde darm boordevol bacterien die zich voeden met... plantenvezels. Daarover beschikken wij mensen niet.

Mike
 
Integendeel.

Vezelrijke voeding maakt je darmwand juist sterker, o.a. door middel van - door fermentatie gevormd - boterzuur. Hoewel we dus één maag hebben, fungeert de dikke darm als "fermentatiekamer", waar niet-opneembare koolhydraten worden omgezet in deze - en andere - korteketenvetzuren. De geproduceerde vetten worden weer gebruikt voor een verscheidenheid aan functies in het lichaam, zoals ontstekingsremming, bloedsuikerregulatie en uiteraard energieproductie. Zo kun je een vetverbrander zijn terwijl je koolhydraten eet, grappig toch?

Maar daar gaat het artikel van Juglen niet over.

Het onderzoek gaat namelijk niet om voeding uit vezels, maar om uitscheiding door middel van de gel die gevormd wordt. (O.a.) PFAS bindt zich aan de gel en wordt uitgescheiden via de ontlasting. Het concept van binding is essentieel bij detoxen. Het stelt het lichaam in staat te kleine deeltjes toch uit het lichaam te werken, in plaats van weer opnieuw op te nemen.

Belangrijk nog om het onderscheid te maken tussen oplosbare en niet-oplosbare vezels. Waar jij op doelt zijn denk ik met name de NIET oplosbare vezels, die voor mensen niet maar voor veel dieren WEL te verteren zijn.
 
Vezelrijke voeding maakt je darmwand juist sterker, o.a. door middel van - door fermentatie gevormd - boterzuur.

Dit is een halve waarheid. Wat je nodig hebt voor de fermentatie van vezels tot boterzuur zijn bacterien in de blinde darm. Een monogastrische planteneter als een paard heeft een zeer grote dikke darm, bij ons mensen is deze te verwaarlozen en doen we er dus verstandiger aan om boter te eten. Zoals zo vaak wordt er pseudowetenschap gebezigd met als achterliggenda agenda de boodschap dat plantenstoffen uiterst gezond zouden zijn.

Zo horen we al heel lang dat betacaroteen in planten vit. A zou zijn. Dat is het niet, het is een voorloper van vit. A. Pas als carotenen worden verwerkt door een dier is het echte vit. A. De menselijke capaciteit om vit. A te maken van betacaroteen is zeer gering. We kunnen dus beter vit. A in dierlijk vet consumeren.

Ons wordt ook wijsgemaakt meervoudige en enkelvoudig verzadigde vetzuren met een korte teken in planten gezond zouden zijn. Opnieuw zien we slechts een gering vermogen van het menselijke spijsverteringsstelsel om deze vetzuurketens te verlengen. Plantenetende vissen kunnen dit wel en maken van korteketen omega-3 de lange varianten DHA en EPA. Aan de omega-6 kant zien we arachidonzuur en CLA, beide in dierlijke vorm vele malen bruikbaarder en beter opneembaar dan in de plantaardige vorm.

Een laatste voorbeeld. Vit. C, ook wel bekend als ascorbinezuur, zit in planten, maar als ascorbylpalmitaat wordt het verwerkt door dieren en is het opnieuw beter opneembaar voor mensen. Er zijn talloze andere voorbeelden te noemen, waarbij de dierlijke producten met de handen op de rug winnen van de plantaardige qua verteerbaarheid, opneembaarheid en voedingswaarde. Het is alleen niet hip om dit te benoemen.

Mike
 
Laatst bewerkt:
Allereerst startte de discussie vanwege de ondersteuning van het lichaam bij ontgifting van PFAS met behulp van een vezelrijk voedingspatroon, maar dat laten we hier maar even achterwege.

Laat het duidelijk zijn: ik voorsta een voedingspatroon met een groot aandeel uit dierlijke producten. Het lijkt of hier de discussie heen lijkt te gaan. Je laatste 3 alinea's ben ik het dan ook volledig mee eens. Graag wil ik toch even inzoomen op de eerste.

Vezelrijke voeding maakt je darmwand juist sterker, o.a. door middel van - door fermentatie gevormd - boterzuur.

Dit is een halve waarheid. Wat je nodig hebt voor de fermentatie van vezels tot boterzuur zijn bacterien in de blinde darm. Een monogastrische planteneter als een paard heeft een zeer grote dikke darm, bij ons mensen is deze te verwaarlozen en doen we er dus verstandiger aan om boter te eten. Zoals zo vaak wordt er pseudowetenschap gebezigd met als achterliggenda agenda de boodschap dat plantenstoffen uiterst gezond zouden zijn.


Wat betreft het fermentatie/boterzuur verhaal zijn er enkele opmerkingen te maken:
  • Boter bevat slechts een klein deel boterzuur (ca. 3 g per 100 g) [bron].
  • Fermentatie in de dikke darm levert circa 5,5-7,5 g boterzuur per dag [bron].
  • Wil je dezelfde hoeveelheid zonder fermentatie bereiken dan eet je bij 7,5 g boterzuur een pakje van 250 g boter per dag (nou weet ik wel dat sommigen hier dat doen 😜)

Er zijn echter enkele problemen, stel dat je dezelfde hoeveelheid uit boter zou halen (of in combi met andere zuivel)
  • Boterzuur uit voeding is eenvoudig opneembaar, waardoor dit al in de dunne darm gebeurd. Het komt vrij snel in je bloed terecht en oxideert in de mitochondriën om beschikbaar gemaakt te worden als energiebron [bron].
  • Slechts een kleine hoeveelheid bereikt dus bij orale inname andere weefsels, er is slechts beperkt effect voor helende werking op het darmstelsel zelf te verwachten.
  • Fermentatie zorgt voor een zeer geleidelijke, stabiele afgifte gedurende de gehele dag en bovendien tijdens je slaap. Belangrijk o.a. voor ontstekingsremming en dus de darmgezondheid.
  • Hierdoor heb je én bijna continue afgifte van boterzuur (en andere SCFA's!) en bovendien is de lokale beschikbaarheid in de dikke darm vele malen hoger.
Dit is overigens niet om een volledig carnivoor dieet te bagatelliseren. Dit heeft op zichzelf ook weer vele voordelen. Kun je zonder vezels gezond zijn? Denk het wel hoor.

Wat mij betreft niet of/of, maar er is zeker "voedingsbodem" voor plantaardige aanvulling op een hoogwaardig dierlijk voedingspatroon. Net zoals de bekende volkeren die Weston Price bestudeerde.

Stel dat je én boter/zuivel consumeert én zorgt dat je darm op een gezonde wijze fermenteert heb je het beste van twee werelden. Je hoeft namelijk niet te kiezen tussen boter of vezelrijke voeding. Je eet gewoon je boter op alles wat je maakt ;)
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.594
Berichten
584.144
Leden
8.684
Nieuwste lid
Shahin
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan