Chiko,
Ik twijfel niet aan de informatie die je geeft over quinoa en rijst, maar het was al duidelijk dat plantaardig voedsel allerlei gifstoffen bevat en dat de inheemse wijsheid aangeeft dat deze geneutraliseerd moeten worden d.m.v. weken, kiemen, fermenteren en koken. Weston Price had het volgende te zeggen over quinoa, oftewel linga-linga in Afrika:
Quote:
De zogende moeders in diverse Afrikaanse stammen nuttigden een graan dat zij linga-linga noemden. Dit bleek hetzelfde graan te zijn dat de Peruaanse Indianen quinoa noemen en veelvuldig consumeren, vooral zogende moeders. Dit graan is niet alleen rijk aan mineralen, maar stimuleert ook op krachtige wijze de productie van moedermelk.
Ik heb nergens bewijs kunnen vinden voor de consumptie van soortgelijke granen door Engelstaligen of door Amerikanen.
In zijn boek Cure Tooth Decay schrijft Ramiel Nagel over quinoa:
Quote:
Hoewel het weken van quinoa zelfs tot meer fytinezuur leidde, leidt het weken en daarna koken van quinoa tot een verlaging van fytinezuur van meer dan 61%.
Er is een lange geschiedenis en traditie van consumptie van quinoa, zowel op het Afrikaanse als het Zuid-Amerikaanse continent en ik denk niet dat ik je hoef te vertellen dat men al eeuwenlang rijst eet in Azie, Afrika en Zuid-Amerika. Over rijst schrijft Ramiel Nagel in zijn boek:
Quote:
In een voedingspatroon dat gebaseerd is op rijst worden gifstoffen geneutraliseerd door zuur fruit en groenten die rijk zijn aan vitamine C, orgaanvlees van land- en zeedieren die rijk zijn aan vetoplosbare vitamines en soms door middel van fermentatie van rijst of bonen.
Verder beschrijft hij dat je beter rijst kunt weken in een cultuur die rijk is aan fytase, zoals bijv. een desemcultuur. Het is natuurlijk ook een goed idee om de quinoa hierin te weken.
Je bent zeer fanatiek anti-koolhydraten, maar gaat voorbij aan het feit dat velen hier niet te laag in koolhydraten mogen zitten i.v.m. hun lever en bijnieren, die dit simpelweg niet trekken. M.i. zijn rijst en quinoa dan prima oplossingen. En de meesten van ons kunnen in ieder geval zeggen: Hee, maar ik rook niet! :wink:
Mike
) dat het moleculair zwaar is veranderd sinds de oergranen. Zo is ook het glutengehalte vele malen hoger gekweekt wat het zelfs verslavender maakt omdat gluten op opiaat receptoren invloed hebben.
