Ik stel mij opnieuw voor: Lievergezond

Ik kan me inderdaad herinneren dat ik ooit, lang geleden naar de huisarts ben gegaan voor iets en dat ik toen ook een verdachte vlek op mijn been had. Ik vond dat er zelf toen precies zo uit zien als lyme. Ik maakte er nog een grapje van 'mocht ik ooit bepaalde klachten krijgen denk dan aan deze vlek...' Zoals ik ook weleens zeg 'ik heb thuis een papagaai, dus denk eraan dat ik weleens de papegaaienziekte kan krijgen.'

Toch denk ik nu niet dat ik lyme heb. Maar ik heb me er eerlijk gezegd nog nooit echt in verdiept, welke klachten je dan kunt hebben en zo. Hartkloppingen en blaasontstekingen ken ik in elk geval niet. Moe heb ik mezelf ook nooit gevonden in die jaren. Vanaf 2010 werd dat anders.

 
Ik zit even te googelen op lyme en dit is wat ik herken:

Haaruitval

Problemen met spreken (woorden vinden, verkeerde woorden zeggen, stotteren, slecht articuleren)

Somberheid en/of angstigheid, piekeren

Verwardheid, moeite een gedachtespoor vast te houden

Vergeetachtigheid, slecht korte-termijn geheugen

Pijn en/ of zwelling in gewrichten

Stijfheid van gewrichten en/of rug


 
Rapunzel lyme kan jaren sluimeren en dan ineens de kop op steken.

Dat als eerste.

Voor de rest zouden je klachten zeker bij de lyme kunnen horen of bij andere infecties ook overigens.

Lyme is vaak wel een zeer schadelijke infectie die erom bekend staat je immuunsysteem aan te kunnen tasten.

 
Tja.... nou, mijn immuunsysteem is inderdaad erg aangetast! Meer kan ik er niet van zeggen. Misschien een keer met mijn natuurarts bespreken dan...

 
Rapunzel, hier http://www.lymenet.nl/forum/viewtopic.php?f=4&t=3879#p37914 een verhaal van iemand die ook die pseudopelade van brocq had EN lyme.

Er wordt dan gezegd dat het een autoimmuunziekte betreft, maar ik denk dat het eerder een infectie was die eraan ten grondslag ligt, in dit geval de lyme.

Maar ja, als je immuunsysteem eenmaal in duigen ligt zoals bij mij dan krijg je een veelkoppig monster aan samenwerkende elkaar in stand houdende infecties.

Ineens staan ze dan met zijn allen op.

En lyme hoort daar dan ook bij vaak, al is die wel een hele gniepige, maar die heeft dan wel veel partners in crime.

 
Hoe lang is het geleden dat je die rode plek op je huid had Rapunzel?

De zogenaamde pcr-test voor lyme (die heb ik nog niet genoemd) telt 15 jaar terug en is de meest betrouwbare (maar nog niet 100%) bloedtest die door natuurartsen wordt geaccepteerd als bewijs dat je lyme hebt.

Je zou kunnen vragen of je natuurarts of huisarts het formulier bij het priksetje zou willen invullen (door huisarts meeste kans op vergoeding: vaak ook van tevoren melden bij verzekering) dat je kunt aanvragen bij www.prohealth.nl (daar kun je ook heenbellen, vraag naar de microbioloog, en ze staan je goed te woord).

Pcr is er op bloed of urine.

De test zoekt het dna van de bacterie, geen antistoffen: dat is wel een voordeel.

Ik zou bloed doen.

In elk geval moet je minimaal 6 weken geen antibiotische medicijnen of kruiden hebben ingenomen voor een zo betrouwbaar mogelijk resultaat.

 
Brrrrrr.... Wat een begin van de dag, het idee dat ik heel misschien lyme heb! :(

Ik heb werkelijk geen idee hoelang het geleden is, die rode plek! Mijn geheugen he.....

Ik weet wel dat het ongeveer 14 jaar geleden is dat Brocq begon. Voordat ik allerlei test setjes aan ga schaffen zal ik eerst de mogelijkheid eens met mijn natuurarts bespreken. Toch geloof ik niet echt dat ik dat heb... Stijf ben ik namelijk van kind af aan al geweest en die geheugenproblemen kunnen ook met stress en zelfs met dieet te maken hebben. Maar toch bedankt alvast voor alle tips! Je weet het maar nooit!

 
Rapunzel: jammer dat je niet meer goed weet wanneer je die vlek had.

In elk geval veel sterkte voor je!

 
Zo ik heb net ff niet zo slim gedaan.

Ik moest rennen voor mijn werk, ik was al laat en vermoeid.

En dan al die sapjes en soepjes ff gereed maken en sommige ook alvast tot mij nemen.

Dat is de ellende van buitenshuis werken vind ik zeker als je moet uitkijken met je voeding zoals ik: ik had net mijn ochtendsapje op en ik had nog wat yoghurtdrank over die niet in de beker met deksel pastte om mee te nemen en ik dacht ach ik drink dit wel alvast op.

Maar ik werd MISSELIJK na die yoghurt.

Het was gewoon te snel na het sapje.

Alles kwam er weer uit, inclusief die vieze levertraan!

Misschien toch maar met zo´n spuit achter in mijn keel, maar ik kan het dan niet tegelijk doen met de gefermenteerde boterolie want die is te klonterig.

De levertraan die ik heb van de rog (skate) die is er niet in combinatie met de boterolie jammer genoeg:-(

In elk geval ben ik thuis gebleven, ik kan zo misselijk zo niet naar het werk.

Dat is dan wel weer een voordeel (in elk geval vandaag is dat even een voordeel).

 
Beterschap van mij! Het lijkt mij inderdaad niet makkelijk om een baan te hebben als je op dit dieet zit. En jij kunt dan nog zuivel eten. Om over je energie niveau nog maar te zwijgen.

 
@lievergezond

Heb alles van deze tropic eens even zitten lezen, jeetje wat een gedoe om erachter te komen wat er nu werkelijk aan de hand is!

Ook ik zit een beetje in dit zelfde schuitje... Sinds dec allerlei vreemde klachten zoals: moe, pijnlijke spieren, stijf, ontzettende hoofdpijn, wazig/vreemd drukkend gevoel op mijn ogen, duizelig ect.. Via de huisarts bij een internist gekomen en deze heeft wat algemene onderzoeken gedaan. Vervolgens vond ze iets wat niet in orde was met de witte bloedlichaampjes, maar geen idee of hier nog iets uit gaat komen. Volgende week mag ik weer bij haar terug (waar ik al een maand tegenop zie omdat ze me niet bepaald meelevend behandeld)

Als hier niets uitkomt.. tja wat dan? Ondertussen werk ik hierdoor nu op AT basis halve dagen en de woe ben ik thuis. Maar maak me ontzettende zorgen hierover,... heb net alles goed op orde, mooi huisje waar ik ontzettend graag zou willen blijven wonen, maar als ik me niet beter ga voelen zal ik er financieel ook behoorlijk op achteruit gaan! Dit maalt de hele dag door,door mijn hoofd. Wat nu als ik straks niet meer kan rondkomen? de boel verkopen (is nu in deze tijd ook geen optie) en huren kost hier evenveel..

Moeilijk hoor!

Bij welke arts ben jij in behandeling geweest?

 
Hoi Ikke, wat een ellende voor je zeg.

Ik herken je zorgen over je gezondheid en ook wat je schrijft je angst om naar een ziekenhuis te gaan.

En dan ook nog de financiele zorgen on top of it.

Alsof je op die stress zit te wachten.

Je mag nog blij zijn dat ze nu regulier iets lijken te vinden: iets met je witte bloedlichaampjes.

Klinkt als een gevolg van/voedingsbodem voor een infectie.

Ik durf trouwens niet eens naar de maagleverdarmarts te stappen.

Dan moet ik onder narcose.

En mijn werk... tja bij mij een beetje drijfzand momenteel.

Ik was bij zoveel artsen! haha

En ik wil hier geen artsennamen noemen.

Mocht je geinteresseerd zijn, ik vertel je alles graag, dan kun je Mike misschien vragen of hij jouw emailadres aan mij wil doorgeven?

Of je kunt hem ook het mijne vragen als hij het nog heeft.

Sterkte voor je Ikke!

 
@liever gezond,

Ik begrijp je erg goed, vind het zelf oook steeds zo spannend om naar een arts te gaan! Maar er word wel van je verwacht dat je regulier gaat zoeken (vanuit de arbo dienst)

Op dit moment ben ik dagelijks steeds bezig met piekeren over wat nu, hoe nu verder? Ik vind het vreselijk om steeds te moeten zeggen dat het niet goed gaat.. dat kun je je ook niet voorstellen als je gewoon gezond bent en je goed voelt!

Ik heb dit nog nooit eerder gehad, word soms 's ochtends wakker en heb dan het idee niets meer te kunnen: stijf, lam, wazig, dizzy en ontzettende hoofd/oog pijn./

Ik vergat te vertellen dat ik in maart dit jaar verschillende infecties heb gehad die niet weg wilde gaan, voorhoofdsholte ontstekingen die zo'n pijn deden! Ik was ook voor het eerst sinds lange tijd behoorlijk ziek; misselijk, koorts!

Hierna werd de vermoeidheid steeds heftiger en alhoewel ik nu zachtjes aan kan zeggen dat de avonden langer worden, durf ik niet meer op mijn lichaam te vertrouwen.

Weet je, voorheen had dit bij mij altijd met eten te maken; even wat beter eten en ik voelde me ook beter.. maar nu..

Meer eten heeft geen zin, voel me er alleen maar lamlendiger door!

Ik weet ook dat mijn lichaam nu niet oke is, heb enorm ondergewicht wat het allemaal lastiger maakt nu. De artsen wijzen daar al snel alles op af en kijken niet meer verder. De internist wilde wel verder zoeken op de bloedlichaampjes, maar liet ook doorschemeren dat het waarschijnlijk met mijn anorexie te maken zou hebben ;(

Je vertelde dat je de diagnose Lymp hebt gekregen door een natuurarts? deze heeft dus goed gezocht? Ik zou wel willen weten bij welke arts je geweest bent. Ik zal Mike even vragen mijn emailadres door te mailen!

alvast bedankt

 
Hoi Ikke,

wat je beschrijft van het langzaam / snel ineens in een soort afgrond terechtkomen met klachten: dat herken ik en dat is ook wat ik bij een aantal lymepatienten meer lees; een ogenschijnlijk onbenullig griepje luidt een nieuwe onaangename periode in.

dat gebeurt met infecties: vanaf een bepaald moment staan ze ineens met zijn allen op en je staat erbij en kijkt ernaar.

ik had in het begin lang de illusie van: ik kom zo weer terug bij een redelijke gezondheid.

Dat was een soort optimisme dat nu terugkijkend na 4 jaar niet meer zo houdbaar is.

en de reacties van mensen idd zijn altijd lastig.

mensen hebben geen idee waar dit over gaat, ikzelf al nauwelijks.

het is voor een gezond mens nauwelijks voor te stellen wat voor een hel dit is.

ik begon met blaasontstekingen en oorontstekingen en keelontstekingen tijdens dat ¨griepje¨.

ik vroeg de huisarts om een antibioticakuur die alles kon aanpakken en vanaf dat moment kwam ik in een stroomversnelling terecht want die kuur vergalde alles verder.

je moet een bepaalde mate van immuunsysteem hebben wat ik niet had om antibiotica aan te kunnen.

maar ik was al way beyond dat.

dus...

maar ik bedoel te zeggen: jij hebt volgens mij infecties, no doubt.

dan de hamvraag: is het o.a. ook lyme? (want je hebt nooit alleen lyme als je lyme hebt).

de arts bij wie ik het eerst kwam was een lukraakarts van internet geplukt.

die begon gelijk over lyme.

dat gebeurt niet vaak hoor.

eerder het tegenovergestelde, maar ik had hier echt een cowboy te pakken zeg maar.

verder dan deze diagnose kwam hij ook niet, want lyme is niet zijn specialisme.

het is gewoon dat hij toevallig een vriend had die ook arts was die ook lyme had waardoor hij er meer op alert was.

dus mijn reis ging verder.

ik heb al zoveel artsen gehad.

ik weet niet wat je zoekt:)

ik kan je wel vertellen wat er allemaal te koop is.

ik zit nu ook weer bij eentje helemaal in het andere eind van het land, geen idee waarom precies, ik doe ook maar wat.

ik ben altijd bang dat ze me weer aan de antibiotica willen zetten, want zij weten niet wat het bij mij kan aanrichten.

maar die ik nu heb die luistert wel naar mijn verhaal gelukkig.

die dringt niets op.

het is wel zo dat als je tegen penicilline kan dat het dan wel handig kan zijn.

maar ikzelf zou iemand toch altijd een kruidenprotocol aanraden waarmee een bekende lymekennis van mij heel ver gekomen is en zich nu lymevrij kan noemen, maar nog steeds is haar imuunsysteem niet op orde overigens.

dus alleen op dat beestje focussen is het hem ook niet.

nou dan krijg je hopelijk misschien wel mijn mailadres:)

 
Hu.... lijkt me afschuwelijk die lyme! Heel veel sterkte ermee! En.... ik heb nooit infecties! Mijn lichaam is er waarschijnlijk te zwak voor (?)

 
Relatie alvleesklier en bijnieren.

Ik ben aan het zoeken naar info over de relatie bijnieren en alvleesklier.

Iets waar ik iets mee kan.

Zie hier wat info waar ik naar op zoek was.

Ik heb namelijk het gevoel dat ik in cirkels draai en daar schiet ik ook niets mee op:

http://www.herbaru.nl/artikelen/alvleesklier.html

Quote:
Het bloedsuikergehalte wordt in het lichaam nauwkeurig gecontroleerd en gereguleerd door de bijnieren en de alvleesklier. Tussen deze twee klieren bestaat een nauwe samenwerking. De bijnieren produceren adrenaline. De alvleesklier het insuline. Beiden reguleren het bloedsuikerniveau in het bloed.

Door angst, of allerlei vormen van stress en vaak ook door aanleg blijven de bijnieren een constante stroom van adrenaline aan het bloed afgeven. Dit verhoogt het suikergehalte van het bloed want er is om die grote spanningen de baas te blijven heel veel suiker nodig. Als deze toestand lang aanhoudt, treedt er een evenwichtsverstoring op tussen de bijnieren en de alvleesklier. De insuline gaat overheersen en daardoor wordt er meer suiker uit het bloed verwijderd dan goed is. Dat is dan hypoglycaemie.

In principe een ernstige ziekte want alle lichaamsorganen en vooral de hersenen hebben suikers nodig om goed te kunnen functioneren. Suiker tekort in de hersenen geeft zeer ernstige psychische klachten. Maar ook verlammingsverschijnselen, hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten, maagzweren, reumatische ge-wrichtsontstekingen, duizeligheid, geheugenverlies, slechte concentratie zelfs persoonlijkheidsveranderingen doen zich voor.


 
Wat is dan de cirkel waarin je zit? Heb je een antwoord gekregen naar aanleiding van de tekst? (Ik zie het nog niet helemaal..)

Hilda

 
Nou ja ik zag nog niet zo duidelijk die link tussen de bijnieren en de alvleesklier.

En verder: heb je gelijk dat het wel heel makkelijk is van zo´n stukje tekst duidelijkheid te krijgen om uit een cirkel te breken.

Ik heb ineens weer die verschrikkelijke hypoglycemiegevoelens die ik in 2010 had maar ook weer kwijtraakte gelukkig.

Wat een ellende zeg.

Ik weet het ff niet meer.

Geen stress (want ja nog meer hypoglycemie): ja doe dat maar eens even als je baan op de tocht staat en meer van die dingen.

Ik weet soms niet meer wat/hoe ik moet eten.

Ik heb net een boterham kaas gegeten, maar voelde me er nog niet lekker bij.

Dat unheimische gevoel blijft.

Ik had gedacht omdat ik de laatste tijd niet zoveel koolhydraten at (tenminste ineens weet ik ook niet meer precies wat nou wel/geen koolhydraten zijn: een glas melk dat is toch ook koolhydraten?) dat dat dan nu wel een goed gevoel zou geven, maar niets daarvan.

Ik voel me slecht eerlijk gezegd en ik weet niet zo goed welke kant ik opmoet.

Dan weer die kant (vet), dan weer die kant (toch maar weer koolhydraten).

Ik weet het ff niet meer.

Niet eten is ook geen optie.

Ik ga maar ff bloemkool met spek doen.

 
Ik oordeelde niet, ik was oprecht nieuwsgierig, ik volgde je nog niet helemaal.

En als je het ff niet meer weet met jezelf ga je overal antwoorden zoeken, ik herken dat wel. Zelfs wanneer het wel goed gaat en er gebeurt iets voorspelbaars maar heftigs (met je lichaam) ga je toch weer op zoek naar nieuwe antwoorden.

Misschien moet je dat even niet doen? ff Pas op de plaats en gewoon goed eten, want daar heb je vast een beeld van. Het unheimische verdwijnt niet zomaar en je lichaam moet wel de kans krijgen een balans te vinden. Bovendien komt je lichaam in een herstelmodus als je de juiste voeding binnenkrijgt. Ook dat geeft (juist) de voor jou herkenbare symptomen. Als voorbeeld kan ik je mijn eigen situatie geven: ik ben nu een maand of negen bezig - eerst GAPS, nu Bee - en plotseling, na een half jaar, kwam mijn huidprobleem zoals ik dat altijd had in alle hevigheid terug terwijl ik niets at waarvoor ik allergisch kon zijn. Dit heeft me een maand of drie/vier 'geteisterd' terwijl ik wist dat ik er botweg doorheen moest. Ik heb gezocht naar nieuwe oplossingen en ze niet gevonden. Nu, na een aantal maanden, is de uitslag in mijn gezicht (candida en nog wat eczeem) vanzelf weer verdwenen terwijl ik niets heb veranderd aan mijn voeding.

Bedenk dat je lichaam voor elk jaar dat je ongezond bent geweest ongeveer een maand nodig heeft om te herstellen. In die periode kun je alle klachten en symptomen tegenkomen die je ooit hebt ervaren. De kunst is je daardoor niet van de wijs te laten brengen en naast de goede voeding dingen te doen die je prettig vindt (sauna, strandwandeling, ...).

Hilda

 
Dank je wel voor je verhaal Hilda. Leuk om te lezen wat jij bent tegengekomen bij jezelf en dat ik dus niet de enige ben die hopelijk schijnbare onderbrekingen in de weg naar genezing tegekomt.

Jouw berekening van een maand voor elk jaar: ik ben 41 jaar, ik ben al 4 jaar bezig (maar niet met gaps overigens).

Maar ja... het zij zo.

Het is zoals het is.

Hoe anders is Bee dan gaps?

Die hypoglycemie daar was ik eerder al zo bang voor en nu is het terug.

Dat is wel ff flink balen en ik moet ervan bijkomen als het voorlopig weer de nieuwe modus is.

Ik hoop geen 3 a 4 maanden, maar goed als het moet dan moet het.

Ik heb net mijn therapeute gebeld en die zegt dat ze net een schimmel bij me aan het behandelen is geweest en dan kan het zijn dat dat ook nareacties geeft.

Maar ze zou ook nog kijken of ze de behandeling er opnieuw op moet afstemmen in mijn geval.

Ik had vorige week ineens hartkloppingen snachts, die had ik ook al een hele tijd niet meer gehad.

Toch hoop ik dat ik die ook achter me mag blijven laten.

Trouwens die spek en bloemkool zijn zeer goed gevallen gelukkig.

Een verademing als dat ook nog kan.

Sauna heb ik hier, maak ik nooit meer gebruik van.

Strandwandeling: misschien best eens een keer leuk, maar ik heb nu vooral veel behoefte aan geen beweging, al is dat geen populair geluid geloof ik.

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.463
Berichten
493.808
Leden
8.626
Nieuwste lid
RobertApank
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan