Ik werk zelf in de kinderopvang en werk met leeftijdsgroepen van 0 - 12 jaar. In de praktijk heb ik het meeste van doen met 3 tot 9 jaar. Ik zit in een werkgroep om het voedingsbeleid aan te passen. Komend jaar komen er heel wat gezondere dingen op tafel te staan. Dat kunnen we natuurlijk wel mooi bedenken, maar hoe krijg je de kinderen mee? Daar zijn we natuurlijk ook mee bezig geweest. Een groot succes hebben we geboekt met een proeverij. Misschien dat ouders met basisschoolkinderen daar wat inspiratie uit op kunnen doen.
We hebben de kinderen een fictieve brief van een onderzoeker/wetenschapper voorgelezen. Deze man was bezig met een groot onderzoek naar gezonde voeding en zoekt dappere kinderen die hem daarbij als jury wilden helpen. De professor had na veel onderzoek 12 supergezonde producten gevonden die de kinderen 3x mochten gaan proeven. Ze mochten zelf kiezen of ze alles gingen proeven en of ze dit ook 3x wilden proeven. Ze kregen allemaal een proefkaart waar de producten op staan. Per keer proeven op verschillende dagen kregen ze een stempel. Na 3x een bepaald product geproefd te hebben verdienden ze een stikker. Pas dan mochten ze ook op de kaart aangeven of ze het product "heel lekker", "een beetje lekker" of "niet zo lekker" vinden. Het was dus tevens een enquêteformulier. Als ze 10 van de 12 producten 3x hadden geproefd hadden ze dus 10 stikkers op hun kaart. Dan hadden ze een proefdiploma verdiend. Opmerkelijk is trouwens dat kinderen na de aanvang helemaal niet meer met die professor bezig waren. Het heeft enkel de kickstart gegeven. Ze waren zeer gemotiveerd om hun proefdiploma te halen en zelden werd een product geen 3x geproefd.
De kinderen waren niet te stoppen! Sommige kinderen deden niet aan het onderzoek mee en wilden niks van heel die proeverij weten, sommige kinderen kwamen na verloop van tijd voorzichtig kijken om ook zo hier en daar eens een beetje te proeven. Maar veel kinderen vonden het super-interessant en spannend. Van ouders hoorden we dat ze thuis sommige van onze gezonde dingen ook wilden eten en dat ze allerlei nieuwe dingen wilden gaan proeven waar ze eerst niks van wilden weten.
Wat we hebben bereikt is dat kinderen leren dat het heel leuk kan zijn om nieuwe dingen te ontdekken en dat je na 1x proeven nog niet kunt weten of het lekker is. Je hebt vaak echt even tijd nodig om aan de smaak en structuur te wennen. De eerste keer proef je meestal heel voorzichtig en kritisch. Je vergelijkt het product met iets wat je al kent en misschien ook lekkerder vindt. Maar als je je meer en meer vertrouwd voelt met het product ga je het als een product op zichzelf zien. Vaak dan pas open je je ook voor de smaak.
Wij stonden er van versteld wat kinderen allemaal wel niet lusten: geitensmeerkaas, olijven, haring in tomatensaus en vooral rode pesto was heel populair. Je kunt zo'n proeverij extra avontuurlijk maken door geblindoekt te proeven en te raden wat het is. Je kunt met je kind naar de winkel gaan en hem de opdracht geven om 3 producten te zoeken die hij nog nooit heeft gehad. Zo betrek je hem ook bij het proces.
We hebben de kinderen een fictieve brief van een onderzoeker/wetenschapper voorgelezen. Deze man was bezig met een groot onderzoek naar gezonde voeding en zoekt dappere kinderen die hem daarbij als jury wilden helpen. De professor had na veel onderzoek 12 supergezonde producten gevonden die de kinderen 3x mochten gaan proeven. Ze mochten zelf kiezen of ze alles gingen proeven en of ze dit ook 3x wilden proeven. Ze kregen allemaal een proefkaart waar de producten op staan. Per keer proeven op verschillende dagen kregen ze een stempel. Na 3x een bepaald product geproefd te hebben verdienden ze een stikker. Pas dan mochten ze ook op de kaart aangeven of ze het product "heel lekker", "een beetje lekker" of "niet zo lekker" vinden. Het was dus tevens een enquêteformulier. Als ze 10 van de 12 producten 3x hadden geproefd hadden ze dus 10 stikkers op hun kaart. Dan hadden ze een proefdiploma verdiend. Opmerkelijk is trouwens dat kinderen na de aanvang helemaal niet meer met die professor bezig waren. Het heeft enkel de kickstart gegeven. Ze waren zeer gemotiveerd om hun proefdiploma te halen en zelden werd een product geen 3x geproefd.
De kinderen waren niet te stoppen! Sommige kinderen deden niet aan het onderzoek mee en wilden niks van heel die proeverij weten, sommige kinderen kwamen na verloop van tijd voorzichtig kijken om ook zo hier en daar eens een beetje te proeven. Maar veel kinderen vonden het super-interessant en spannend. Van ouders hoorden we dat ze thuis sommige van onze gezonde dingen ook wilden eten en dat ze allerlei nieuwe dingen wilden gaan proeven waar ze eerst niks van wilden weten.
Wat we hebben bereikt is dat kinderen leren dat het heel leuk kan zijn om nieuwe dingen te ontdekken en dat je na 1x proeven nog niet kunt weten of het lekker is. Je hebt vaak echt even tijd nodig om aan de smaak en structuur te wennen. De eerste keer proef je meestal heel voorzichtig en kritisch. Je vergelijkt het product met iets wat je al kent en misschien ook lekkerder vindt. Maar als je je meer en meer vertrouwd voelt met het product ga je het als een product op zichzelf zien. Vaak dan pas open je je ook voor de smaak.
Wij stonden er van versteld wat kinderen allemaal wel niet lusten: geitensmeerkaas, olijven, haring in tomatensaus en vooral rode pesto was heel populair. Je kunt zo'n proeverij extra avontuurlijk maken door geblindoekt te proeven en te raden wat het is. Je kunt met je kind naar de winkel gaan en hem de opdracht geven om 3 producten te zoeken die hij nog nooit heeft gehad. Zo betrek je hem ook bij het proces.
en ja als dat niet mogelijk is wat dan? goede vrienden die geen oma's/opa's kunnen worden? au pair? ik kan me wel voorstellen dat elk van deze opties beter zijn dan de creche voor een baby. iig vanaf 4 jaar lijkt de kinderopvang me wel echt een prima optie.
.
