Detox

ruud

New member
Quote:
Heb niet de illusie (of de arrogantie) dat nooit ziek zijn hetzelfde is als beresterk zijn of oergezond zijn. Ik ken genoeg verhalen van mensen die spontaan dood neervallen door een hart- of herseninfarct of 'plotselinge' uitgezaaide kanker (hoe kun je nu plotseling 60% zuurstoftekort opbouwen?). Deze mensen 'hadden nooit wat'. Misschien was dat wel het probleem. Door zuurstoftekort kan het lichaam niet goed ontgiften. Ben je een slechte ontgifter? Zuurstoftekort! Ontgifting is het naar buiten duwen van gifstoffen. Vaak zijn daar warmtemechanismes mee gemoeid (zuurstof dus): zweten, koorts, ontstekingen. Dit noemen we ziekte, in werkelijkheid is dit een reinigingsproces en alleen voldoende zuurstof maakt dit mogelijk. Wie nooit ziek is zou wel eens structurele celverstikking kunnen hebben!


Bovenstaand fragment is van Mike - https://www.fatsforum.nl/bbpress/topic.php?id=190.

Dit is voor mij de crux op het moment.

Ik ontgift heel slecht, mijn vriend niet.

Ik loop heel snel vast, mijn vriend niet.

Best lastig als je dan snachts ozon nodig hebt om niet overdag met die pijn aan de milt en oorpijn opgescheept te zitten met zo´n vriend die naast je slaapt en die juist heel makkelijk ontgift en gelijk ¨verkouden¨ wordt van een beetje ozon dat is blijven hangen wat voor mij helemaal niets is.

Hij had zich voorgenomen nu niet mee te doen met die citroenen en die knoflooktenen van het Tine van der Maasprotocol om te testen of hij dan niet ¨verkouden¨ zou worden, maar nu komt het alsnog met de ozon haha.

We hebben een soort patstellinkje nu (zeg maar goed dat ik boos op hem ben): want hij houdt het echt niet uit in die ozon en ik heb het heel hard nodig en het best is tijdens de slaap en ik heb maar 1 bed in mijn huis en daar slapen wij nu beide in, gelukkig in dit geval geen 7 dagen per week tegelijk want we wonen nog apart.

3 dagen per week is hij bij mij.

Dit als achtergrond voor mijn huidige inzicht dat is zoals volgt.

Mijn pijn aan mijn milt is niet alleen heel irritant maar ook een graadmeter.

Sommige mensen hebben een tumor als thermometer voor of ze iets goed doen of niet voor de gezondheid.

Doen ze iets goed wordtie kleiner, doen ze iets fout wordtie groter.

Ik heb kei en keihard mijn nachtelijke shot ozon nodig wil ik overdag geen pijn aan mijn milt en trouwens ook mijn oren en hoofd hebben en mijn vriend wil het niet die ozon.

Sommige dingen wennen heel snel.

Ik heb denk ik pas sinds een anderhalve week de ozonmachine in mijn bezit en nu ben ik al verslaafd.

De geur van ozon vind ik nou niet echt bemoedigend, maar ik kan gewoon niet zonder.

Ik snap best wel dat mijn vriend er niet tegen kan.

Hij gaat er zowat van over zijn nek, waarschijnlijk terecht in zijn geval, want hij hoeft niet zo nodig te ontgiften als ik.

Mooi klote want ik wil wel mijn dagelijkse/nachtelijke ozonshot asjeblieft dank je wel om te overleven.

Ik ken ook die mensen die te hard roepen dat ze nooit wat hebben en dan ineens vet kanker hebben.

Ik heb zo´n studievriend gehad tijdens mijn opleiding voor psychotherapeut.

Ik wist dat het niet goed zat bij hem als hij zei: ik heb nooit wat, ik zag het ook tijdens de opleiding dat hij nauwelijks meedeed met therapeutische oefensessies: hij haakte af.

En toen had hij ineens kanker.

Het ging toen ook mis tussen hem en mij.

Hij bleef zowat volhouden dat hij niet echt ziek was, dat dit een kleine episode was.

ff bestraling, ff wegsnijden en gewoon weer de draad oppakken op de oude voet verder.

Alles gladstrijken etc.

Ik heb zelf vanaf ongeveer mijn 32ste geen/nauwelijks koorts en griep meer gehad: 5 jaar later zak ik als een plumpudding in elkaar met vreselijke klachten.

Ik kan het niet uitstaan dat mijn vriend zojuist zegt: ¨maar hoe erg is die miltpijn dan¨.

Ik vind het heel erg dat hij dat zegt.

Wat weet hij hiervan?

Hij heeft last van al die dingen die mijn lichaam over de streep helpen om uit te scheiden.

Hij weet niet hoe natuurlijk het voor zijn lichaam is om dingen uit te scheiden en hoe mijn lichaam dat totaal niet kan.

Het is zo simpel en hij vat het niet.

Zolang hij het maar accepteert, want anders wordt het echt moeilijk en nu ben ik boos want ik ben bang dat hij het niet accepteert.

Het erge is nu dus dat we apart moeten slapen denk ik gatverdamme.

Of ik moet mijn pijn overdag op de koop toenemen.

Het kwartje begint bij mij steeds meer te vallen.

Alles draait bij mij om uitscheiding of geen uitscheiding.

Ik heb twee jaar een kruidencursus gevolgd.

De oude kruidengeneeskunde WEET dit.

Onze westerse geneeskunde verdoezelt dit gegeven.

Uitscheiding of geen uitscheiding, daar draait gezondheid om.

Het systeem van reckeweg beschrijft de stadia die een mens doormaakt richting kanker, het eindstadium van vergiftiging, en de verkoudheden, koorts etc liggen nog voor de kanker in het systeem.

Als mensen met kanker beter eerder hadden opgelet dan hadden ze meer acht geslagen op de verkoudheden etc die ze een tijd lang nog wel hadden, maar die onvoldoende als signaal dienden.

Ik ben redelijk bewust van het feit dat mijn leven zoals ik het nu leef niet genoeg aanleiding voor detox geeft afgezien van de technische / fysieke dingen die ik doe om te detoxen: Tine van der Maasprotocol, mariadistel, koffieklysma´s, ozon, chanca piedrathee: ik heb er een dagtaak aan!

Geestelijk ligt bij mij veel moeilijker, maar ik kan het wel en ik ben niet gek, ik zie wat er gebeurt en hoe de hazen lopen.

Mijn vriend begrijpt het niet.

Hij denkt dat ik gek ben, maar hij beseft niet hoe hard ik dit nodig heb.

Ik snap niet wat er niet aan te snappen valt.

Ik leg het hem uit en hij begrijp het niet.

Ik ben boos want ik denk dat hij het niet accepteert en dat pik ik niet.

We moeten maar een aparte rubriek ¨partners¨ aanmaken of zo om elkaar te steunen inzake eventuele partners die dit totaal niet begrijpen.

Mijn vriend is meer van de weg van de minste weerstand naar zijn werkelijke psychische behoeften toe, dat is ook een gave: hij laat makkelijk los wat niet bij hem hoort.

Dit zeg ik omdat ik jaloers ben dat hij zo makkelijk ontgift.

Ik ben iemand die makkelijk tegen haar behoeften in kan leven: ik verzamel heel wat om me heen dat allang niet meer bij me hoort of nooit bij me hoorde.

En dat wil ik graag anders krijgen in mijn leven.

Zoals mijn belangrijkste obstakel: mijn huidige verschrikkelijke energiezuigende baan.

Het kan niet zo zijn dat ik zoveel detox- en dieetfratsen moet blijven uithalen mijn hele leven om die baan maar te behouden.

Ik heb net besloten dat ik dan maar op de logeerbank ga liggen als mijn vriend hier komt.

Ik ga wel bij de cavia´s slapen met mijn ozon.

 
Je zegt dat je vriend heel makkelijk ontgift. Je bedoelt, zonder dat hij er aandacht aan schenkt (natuurlijke passieve manier) of dat hij ook echt iets toepast wat gewoon goed gaat?

 
Als hij iets doet, bijv. een detoxsmoothie met o.a. citroen en knoflook http://www.healsa.co.za/PDF Files/BasicWellness.pdf , dan wordt hij erna acuut ¨verkouden¨: slijm komt los (het stinkt ook volgens hem).

Dat noem ik een makkelijk ontgiftigingsverschijnsel, terwijl ik volgens een kruidendeskundige wel ook een slijmvliezenfiguur ben (zo loopt bij mij de ontgiftiging, te zien aan mijn iris).

Ik krijg dat allemaal niet.

Mijn slijm is denk ik gekristalliseerd of zo al.

Ik moet veel agressiever ontgiften om af te kunnen voeren en dan nog vertaalt de ontgiftiging zich bij mij in pijn, niet in loskomend slijm.

 
Jouw voorbeeld van die studievriend die 'nooit wat' had en dan 'ineens' kanker is heel treffend. Wat je nl. aangeeft is dat die persoon zelfs toen deze kanker had nog volop in de ontkenning zat. Ik ken hordes mensen die niet geleerd hebben ziek te zijn, die altijd maar doorduwen en geen 'aansteller' willen zijn.

Onze samenleving bevordert dit: stop er maar een paracetamolletje in en hup, weer naar het werk. Ik had ouders die zeiden: stel je niet aan! Wat wil je, de naoorlogse generatie die het land heeft helpen opbouwen. Dat was werken, werken, werken en geen tijd voor 'aanstellerij'. Nu help ik ironisch genoeg mijn ouders als ze ziek zijn, om hun weerstand te versterken. Mijn moeder neemt zelfs skate liver oil en BioKult en mijn vader drinkt H2O2 en Sole!

Jouw constatering dat het om uitscheiding gaat is helemaal correct. Ik vind het ook goed dat je die lijn doortrekt naar bijv. je baan. Nogmaals, onze samenleving bevordert dat we lichamelijke en geestelijke signalen opzij zetten om toch maar vooral aan die 'rat race' mee te blijven doen. Hierdoor lopen we onszelf letterlijk voorbij.

Ik lees hier vaak berichten van forumleden die soms met afgunst zitten te kijken naar 'gewone' mensen die zich 'nergens druk om maken' en van alles en nog wat in hun mond stoppen en toch 'gezond' zijn. De bevindingen van Price tonen klip en klaar aan dat NIEMAND IMMUUN IS. Hij zag mensen die het toppunt van menselijke gezondheid vertegenwoordigden en jammerlijk bezweken aan het bewerkte voedsel van blanken. Alleen omdat iemand ogenschijnlijk 'niets heeft' wil dus niet zeggen dat ook die persoon niet dagelijks Russische roulette speelt met zijn/haar gezondheid.

Uiteindelijk gaat het om natuurwetten en krijgt iedereen zijn/haar trekken thuis, niemand uitgezonderd. Het geeft alleen maar aan hoe veerkrachtig het leven is, dat mensen wandelende vuilnis- en gifbelten zijn en toch elke dag opstaan en gaan werken. En wanneer vallen deze mensen bij bosjes? Juist ja, als ze gepensioneerd zijn, na hun 60ste! De reden laat zich raden: nooit hebben deze mensen aandacht besteed aan signalen. Na verloop van tijd 'belt' het lichaam niet meer, want er neemt toch niemand op. Als er eenmaal sprake is van rust zonder al dat gejacht en gejaag, dan krijgt het lichaam eindelijk de gelegenheid om aan een ziekteproces te beginnen. Vanwege jarenlang alsmaar doorduwen is dat dan meteen chronisch en vaak dodelijk. Deze mensen hadden 'nooit wat'.

Yeah right, ze hebben zich gewoon gedragen als werkbijen. Perfect voor onze machthebbers om een werkende populatie te hebben die dood neervalt als ze stoppen met werken. De vergrijzing kost alleen maar geld want die mensen zijn niet meer productief. Het vergrijzingsprobleem lost zichzelf hiermee op! Sorry voor mijn cynisme, maar dit is de realiteit, want we worden helemaal niet ouder dan ooit, we worden juist zieker dan ooit.

Een ander goed voorbeeld dat je ook vaak ziet van mensen die ziek worden als ze rust nemen is als mensen op vakantie gaan na een jaar hard werken. Verdomd als het niet waar is, dan worden ze ziek! Ja logisch, want dan pas kan het lichaam eindelijk aan de noodzakelijke opruimwerkzaamheden beginnen.

Denk dus voor geen meter dat je weg kunt komen met het in je mond stoppen van allerlei rotzooi, hetzij door signalen te negeren die je niet van pas komen, hetzij door meditatie. We kunnen niet om de natuurwetten heen: ons lichaam moet gevoed worden en niet alleen maar gevuld.

Mike

 
Hoi Mike, mijn moeder zit ook aan de skate liver oil, boterolie en sole!

Dankzij mij, maar ik kom er weer aan dankzij jou!

Mijn moeder maakte van zichzelf al veel smoothies.

Ze heeft vroeger haar sapmachine uitgeleend aan een kankerpatient en die is ermee van de kanker afgekomen toen.

Toen kreeg ze haar sapmachine weer terug en die figuur dacht dat het klaar was, maar later kwam de kanker weer terug trouwens.

Ik lig nu apart van mijn vriend de ozonschade in te halen.

Hij krijgt weer door dat het menens is.

Hij verdiept zich nu hopelijk in dr. Atkins, over wie je het gisteren bij de ozongenerator had, die de dokter was van een vriendin van hem overigens (dat werkt dan weer mee) en die mensen met kanker hielp met ozontherapie.

Het is niet verkeerd dat hij zich verdiept want iemand in zijn buurt heeft ook kanker.

Mijn vriend heeft Atkins al eens verdedigd naar iemand toe die beweerde dat Atkins aan een hartinfarct overleden is, dat beweren boze tongen namelijk.

Dit terwijl hij overleden is door met zijn hoofd tegen een stoepje gevallen te zijn.

En dat verhaal over Otto Warburg daar kan hij natuurlijk ook niet omheen.

Hij denkt nu nog dat ozon schadelijk is.

De geur is ook niet perse prettig te noemen.

Mijn vriend heeft ook al in veel dingen meegemoeten met mij.

Een keer de bioresonantie.

Lymepatienten besmetten hun partners en omgekeerd.

Mensen komen er niet vanaf als hun partners niet mee worden behandeld.

Dus het was al eens erop of eronder.

Ik trof een andere lymepatient met een bioresonantiemachine en die ging behandelen als een gestoorde: hem en mij.

Hele dagen dat we daar zaten, maar de sfeer tussen haar en hem en mij werd broeierig.

Nu heb ik een behandelaaar die ons op afstand behandelt met resonantie, dat deed die vorige trouwens ook al, maar toch voor die bioresonantie moesten we beiden heel vaak en veel op het matje.

De vorige resonantiebehandelaar kreeg met die machine ook niet alles weg, of althans het kwam telkens weer terug.

Heel irritant.

Ze ging met die machine in de camper op vakantie.

Dus ik ben blij dat ik nu een behandelaar heb die ons beide op afstand kan behandelen.

Eerder heeft hij ook een zapper gekocht: de biowave zapper.

Maar ik kreeg hem niet zo steevast aan dat apparaat.

Het is ook moeilijk weet je, voor iemand zonder klachten om dit allemaal onder ogen te zien.

De nood is nu bij mij zo hoog ik moet wel.

Mijn vriend die nu geen citroenknoflooksmoothie gebruikt, zogenaamd als test, maar hij wil gewoon niet meer, die krijgt nu last van mijn knoflookgeur.

Het kan me nu niets meer schelen.

Ik ruik de overwinning.

Niemand stopt mij meer.

 
En de overwinning ruikt naar...knoflook! :mrgreen:

Wil je wel uitkijken met die arme hamster? Mogelijk geef je het arme beestje een ozonoverdosis. Ik heb om dezelfde reden als jij vorig jaar beneden op de bank geslapen, samen met de kat. Ik ozoneerde voor het slapen gaan de kamer, maar liet het apparaat niet langer dan 15 minuten lopen, vaak 10 minuten. De kat vond het heerlijk en duwde de neus in de lucht om de ozon beter op te snuiven! De planten in de kamer vonden het minder, hun bladeren vertoonden brandschade.

Mike

 
Mike, ja haha ja die knoflook!

En de overwinning ruikt inmiddels ook naar ozon natuurlijk:)

Jammer dat het voor mijn vriend minder lekker is.

Ik ging er vroeger nota bene van over mijn nek van de knoflooklucht vroeger!

Maar er is iets nog erger: de gefermenteerde boterolie staat bij mij met stip op 1 en daarmee in verband de roggelevertraan.

Ik kan die sochtends voor mijn werk ook niet innemen in mijn knoflooksmoothie, dan ga ik te zeer over mijn nek: de gedachte aan naar mijn werk gaan opgeteld bij die levertraan dat wordt echt te erg.

Ik heb het al eens gehad dat ik stond te kotsen in de WC daarna.

Savonds na het werk gaat wel met levertraan en boterolie.

Dus doe ik dat.

Mijn vriend verdiept zich nu in adapters.

Op amazon.uk had ik 1 ozongenerator gevonden, maar die komt qua energetische test niet goed uit de bus.

Dus nu zoek ik de opties van adapters.

Mijn vriend heeft er meer verstand van en hij zoekt het nu uit.

Ik ben totaal geprikkeld en ik wil perse

Cavia´s iets aandoen wil ik ook niet!

Planten verbrand van de ozon?!

Mien god, ik merk nauwelijks iets als ik het apparaat heel lang aanzet.

Ik zal wel heel ver heen zijn met verstikte cellen.

Mijn behandelaar zegt dat 2 uur in de ozon snachts tijdens de slaap gelijk staat aan 4 uur overdag ozoneren.

Dus snachts tijdens de slaap heeft het kennelijk meer effect.

 
de gedachte aan naar mijn werk gaan opgeteld bij die levertraan dat wordt echt te erg.



Je kunt het mooi brengen Lievergezond! Wat een verhalen allemaal! :D

 
@ Mike: de verwisseling cavia - hamster is epidemisch, valt niet tegen op te boksen:)

@ Rapunzel: ik weet het misschien leuk te brengen, maar het is allemaal minder leuk.

Maar goed, beter erom lachen.

En het duurt ook allemaal heel lang voor bewustwording op dingen is.

Ik krijg nu een lichte functie als onderonderondersecretaresse, terwijl ik ¨one of the guys¨ was.

En daar wil ik zowiezo al niet meer bijhoren, dus wat dat betreft krijg ik het nu misschien makkelijker, hopelijk.

 
Precies! Gefeliciteerd met je nieuwe baan! Onderonderondersecretaresse zijn is ook leuk. Want het is zo lekker rustgevend en toch betaald. We willen van die machtspiramides af. (Haha... wat een avondje Johan Oldenkamp al niet kan doen).

 
Het ging me al niet om macht en het voelt niet minder verantwoordelijk voor me: het werk dat ik nu doe of ondersecretaresse. Het betreft dezelfde organisatie en dat telt voor me. Het is hoogstens dat ik hoop minder aan mijn kop te hebben strax, maar ik vrees dat ook dat niet zal lukken.

Ik voel me klote want het lijkt op een patstelling met vriend.

Hij wil niet in de ozon, wel slepen met mijn matrassen maar dat wil ik niet, want dat is dan in de kamer waar ik koffieklysma´s doe en ik wil geen koffie op deze matrassen en de matrassen zijn erg zwaar ook nog.

 
@lievergezond dit is vast niet leuk om te lezen dus overslaan als je het niet hebben kan.

maar hier op afstand op een forum krijg ik de indruk dat je erg krampachtig aan de ozontherapie vasthoudt. het hoeft toch niet per se in de avond? het is toch weekend - dus het kan de volgende dag bijvoorbeeld terwijl je in bed blijft, misschien een boekje lezend terwijl hij ontbijt voor je maakt? of in de avond voordat hij komt?

ik kan me voorstellen dat hij zich veel moet aanpassen aan je ziekte - dat moet mijn vriend ook - maar zoals mijn vriend zegt - we moeten niet altijd alles rondom mijn ziekte doen/plannen want ik ben veel meer dan een ziek maagje :)

of is er eigenlijk iets anders aan de hand en dat de ozon therapie daar symbool voor staat? dus zie je het gewoon niet zitten met je vriend?

sorry als ik je verdrietig heb gemaakt. veel sterkte!

 
Claireelis, ik vind dat jij helemaal zelf moet weten en je vriend ook hoe jij tegen dingen aankijkt en hij en hoe jullie daar samen mee omgaan.

Ik moet overdag 4 uur ozon doen terwijl ik snachts maar 2 uur ozon hoef te doen.

Ik werk ook nog, dus ik weet niet waar ik ook nog 4 uur vandaan moet halen.

Het is in principe simpel voor mij: mijn gezondheid gaat voor.

Jij kunt mij krampachtig noemen en dat snap ik ook wel.

Ik ben nu ff in paniek omdat ik nu pas besef wat het betekent om voor mijn gezondheid te kiezen, maar dat gaat over, want het gaat idd om mijn gezondheid, en als het zo is dat iemand daar niet mee kan leven, dat begrijp ik helemaal, ik veroordeel die ander niet in zijn keuzes.

Mijn keuze staat echter als een huis.

Mijn vriend weet niet wat ik doormaak dat is het lastige en uit ook vooroordelen over pijn die ik voel en waar ik hem van vertel: dan zegt hij: ¨het is toch niet zo erg?¨

Dit doet mij vervolgens wel pijn, maar ik probeer ermee te leven dat die ander het echt niet snapt.

Ik ga tot het gaatje als het om mijn gezondheid gaat.

En ok, dan moet ik maar op de blaren zitten.

Ik zal er hier dan verder ook niet meer over klagen, het zijn mijn persoonlijke keuzes.

Ik ben alleen geschrokken van de keuze waar ik voor stond/sta.

Ik was me niet bewust dat het zo zou lopen.

 
Je hoeft vast niet je hele leven te slapen in ozon, kun je een tijdelijke lat relatie hebben? Gewoon ieders in eigen bedje, en gezellig samen dingen blijven doen, met vooral veel respect voor elkaars mening?

Ik ben getrouwd, heb kinderen, en reken maar dat er dan heel wat verschillende meningen rondzweven hier in huis. Nou en?

We zoeken er wel een oplossing bij, zonder elkaar onze meningen op te dringen.

 
Quote:
Je hoeft vast niet je hele leven te slapen in ozon, kun je een tijdelijke lat relatie hebben? Gewoon ieders in eigen bedje, en gezellig samen dingen blijven doen, met vooral veel respect voor elkaars mening?


Mijn idee!

Het komt alleen even rauw op ons beider dak nu.

Mijn vriend woont niet in mijn woonplaats.

Dus het is ff niet zo leuk om dit door te laten dringen nu.

Ik heb ook liever dat hij naast me ligt snachts.

 
Dat is wel te begrijpen, maar als hij zich echt niet lekker voelt door de ozon zal hij vast niet zo gezellig zijn 's nachts.

Geef het gewoon wat tijd, en vooral: geef hem de ruimte.

Mijn ervaring is, hoemeer ruimte je geeft,des te meer krijg je er voor terug.

Wat ik eigenlijk wil zeggen: maak er geen punt van. Jij hebt dit even nodig momenteel, maar hij heeft even wat anders nodig.

 
Nou de situatie is een beetje zo nu dat ik halverwege de nacht ben verkast naar de andere kamer boven naar een matje boven met ozonapparaat.

Slapen in de ozon heeft voor mij een soort voordeel boven overdag in de ozon zijn.

Dit heeft mijn behandelaar ook als zodanig getest maar ik voel het ook overduidelijk.

Ik word wakker en ik voel het gelijk in mijn geslonken milt.

Dat geeft toch te denken zou je zeggen.

Het moet iets met bloedlichaampjes te maken hebben en dat is ook zo: http://www.oxygenmedicine.com/articles.html .

Mijn vriend heeft alleen maar meer ¨verkoudheid¨ (bijv. verstopte neus) door de ozon.

Het voelt voor hem als last.

Ik zou eens goed gaan nadenken als ik hem was.

Maar een schijnbaar gezond mens die is daar nou eenmaal niet zo snel geneigd toe.

 
Als hij er verkouden van wordt dan kan hij het ook gebruiken, want de ozon lost bij hem overtollig slijm op. Het probleem is alleen dat we nooit geleerd hebben dat ziekte een positief ontgiftingsmechanisme is en we het liefst z.s.m. willen onderdrukken. Als hij hier anders in zou staan zou hijzelf ook baat hebben bij de ozon.

Mike

 
@lievergezond sorry dat ik je situatie niet goed begreep. ik ben wel blij dat je heel goed weet wat het beste voor je is en daar hard voor sta. ik wens jullie veel sterkte - het lijkt me idd een heeeeeel lastige situatie.

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.463
Berichten
493.690
Leden
8.626
Nieuwste lid
RobertApank
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan