Ik las net een boek over voeding op Java, Indonesie. Bananen (en rijst) vormden het hoofdbestanddeel van de voeding voor de lokale mensen, en dat was al zo voordat de Europeanen daar kwamen. Ze hadden veel vruchten maar aten die niet de hele dag door, maar bananen wel. In de 15e en 16e eeuw al, en eigenlijk nog steeds. Met veel bananen kom je nooit in de juiste verbranding. Je zou bijna zeggen: logisch dat Weston Price Java heeft overgeslagen, en dat hij meteen is doorgegaan naar de stille zuidzee. Met bananen kon hij niet veel.
Europeanen hebben de voeding van de gewone mensen nauwelijks veranderd, hooguit is er iets meer suiker bijgekomen met de suikerplantages. Misschien dat de lokale Javaanse adel de voeding heeft beinvloed? Misschien de heersers uit India die mensen uit de vetverbranding wilden halen? Of misschien aten ze dat daar al die tijd al, en maken wij een fout?
Ik vroeg het me zomaar af, want Java heeft nogal een reputatie op het gebied van natuurwijsheid en spiritualiteit, juist ook bij de Aziaten. Die zeggen: de Javaan, die weet alles van magie! Ik ben er geweest, en mensen zijn over het algemeen ook heel rustig en bedachtzaam (en alert).