Deze dagen met de zon het dichtste bij is, uiteraard, de zonkracht het hoogst. Er wordt veel voor gewaarschuwd, natuurlijk, de mensheid hypet graag. Is een religieus restverschijnsel.
Nu wil ik voor ik op fietsvakantie ga graag een beetje bruin zijn, dat geeft bescherming. Om niet lang in de zon te hoeven liggen ga ik dus bij de meeste zonkracht even in de zon liggen. Er verbrandt niets, ik wordt mooi bruin.
De enige keer dat er iets gebeurd is was enkele jaren geleden toen ik op mijn kale hoofd een plek kreeg, een soort pigmentvlek, ik reed dan de hele dag in de zon zonder iets op mijn hoofd. Volgens de huisarts was dat niet iets om je druk over te maken. De assistente heeft het bevroren met CO2, naar mijn idee veel te weinig, dus heb ik het thuis nog even beter gedaan met en diepvriesspray (wordt in de elektronica gebruikt om breuken in printen op te sporen). Je krijgt daarmee een lichte brandwond en na enkele dagen valt het korstje er af en zit daar weer mooie, gave, roze hui. Een paar jaar later is er nog steeds niets meer te zien op die plek.
Tegenwoordig dus maar een petje op.
Ik gebruik standaard vrij veel vitamine C, ongeveer 5 tot 6 gram over de dag verdeeld in water samen met Keltisch Zeezout. De verhouding tussen zout en vitamine C is zodanig dat de smaak ergens in het midden ligt: het smaakt niet uitgesproken zuur en niet uitgesproken zout.
Ik denk dat de huid zichzelf goed kan beschermen als de juiste stoffen aanwezig zijn, vitamines en mineralen.
Onze huid moet vooral langer in de zon, maar ja, we leven veel binnenshuis met een verstoord daglicht evenwicht (glas filtert een deel van het spectrum uit het licht).
Het beste zou zijn om, zodra het weer het toelaat, buiten te zijn. Vindt maar eens zo'n kantoor.......