Ondertussen ben ik twee keer naar de GGZ geweest. Heb geen idee wat voor soort "loog" ik gekregen heb, maar het is een zeer kundige man op het gebied van traumaveerwerking. Lekker praktisch, kan goed uitleggen en een fijn persoon. Wat betreft de verwerking zit ik op de goede weg volgens hem en zo voelt het voor mij ook.
Maar nu het volgende. Ik heb me afgelopen dinsdag voor de tweede keer ziek gemeld ivm een koliekaanval. Dit werd me absoluut niet in dank afgenomen door mijn leidinggevende. De aanval kwam 3 kwartier voordat mijn dienst begon opzetten, maar dat heb ik ook niet voor t kiezen. Mijn baas is in mijn beleving toen agressief naar mij toe geworden, eiste van mij dat ik me laat opereren en dat ik pijnstillers zou nemen en aan het werk zou gaan. Hem rustig gezegd dat ik niet stoned van pillen kan functioneren en gewoonweg niet in staat ben om te werken. Hij ging telefoontjes plegen, ik moest in overleg met mijn collega. Na een kwartier werd duidelijk dat iemand mijn dienst over kon nemen.
Maar het zat mij helemaal niet lekker dat ik op agressieve wijze ben aangesproken. Gisteren zat ik er nog mee in mijn maag en vandaag heb ik hem hier face-to-face over aangesproken. Dat ik door niemand, dus ook niet door hem, op deze manier wens te worden aangesproken. Volgens hem was hij niet agressief, hij was gefrustreerd, omdat ik mijn verantwoordelijkheid niet nam door te gaan werken. Vervolgens gaf hij aan dat hij wel boos was. Ik heb het gehouden op dat hij mij niet op die manier mag toespreken en dat het voor mij wel agressie was en is. En dat het mijn verantwoordelijkheid is dat ik niet werk als het niet gaat. Ik moet me volgens hem wederom laten opereren, want op deze manier ontrek ik me aan mijn verantwoordelijkheden. En leg ze waar die niet horen, bij de leidinggevende. En daar is hij dan weer niet van gediend.
Ik heb gezegd dat ik verwacht dat hij dit niet nog een keer zo tegen mij zal doen en ik krijg terug dat het mijn eigen schuld is, omdat ik niet luister naar de medici. Aangegeven dat ik artsen heb die wel achter mijn besluit staan.
En toen kwam de aap uit de mouw. Ze zijn aan het onderzoeken of ze een juridisch traject kunnen starten. Doel is me onbekend. Want ik wil niet luisteren naar de medici. Tot op heden ben ik nooit aangesproken op mijn functioneren of wat dan ook. Maar het lijkt erop dat mijn galstenen ervoor zorgen dat ik een andere werkplek mag gaan zoeken.
Maar ik heb wel gezegd wat ik op mijn lever heb :lol:
