Afgelopen maandag was mijn vakantie weer voorbij. In het begin van mijn vakantie heb ik naar aanleiding van de grote leverzuivering veel last gehad van mijn lever/galblaas, maar verder een prima vakantie gehad. Zelfs een dag weg geweest en daarbij "normaal" voedsel gegeten en nergens last van gehad. Afgelopen weekend begon de gevoeligheid, zondagavond weer aan het bitterzout gezeten ivm (dreigende) koliek.
Maandag op het werk erg misselijk, moest mezelf dwingen tot eten en drinken en lever, gal en alvleesklier erg gevoelig. Bij thuiskomst gelijk weer aan het bitterzout en voor het slapen gaan ook.
Nu heb ik het afgelopen jaar, voordat ik wapf at, maanden rondgelopen met 24/7 pijn en 3 tot 4 uur slaap per nacht, vaak ook nog gebroken. Ik heb me voorgenomen om dat dus niet meer te doen. Ik heb me daarom ook dinsdag ziek gemeld. Woensdag mezelf weer beter gemeld, maar toen kreeg ik 's avonds 2 telefoontjes van het werk en hop, daar gaat de lever/gal weer. Daarom vandaag weer niet gaan werken. In het laatste telefoontje (om half 10 's avonds) dringt mijn leidinggevende aan op een operatie. Tenminste, zo voelt dat dan toch. Dit omdat anderen hier veel baat bij hebben gehad en ik op deze manier geen betrouwbare werknemer ben. Ik heb aangegeven dat de stress mijn lichamelijk klachten veroorzaakt, maar hier wordt niet op ingegaan.
Nu liep ik al op mijn tandvlees op het werk voor de vakantie. Dit ook regelmatig aangegeven, maar het is nooit goed opgepakt. Zwemmen of verzuipen. Het is verzuipen geworden.
Nu verwacht ik volgende week opgeroepen te worden voor de arbo-arts. En die zal net als de huisarts pleiten voor een operatie verwacht ik. Want de huidige medische wereld heeft geen ander antwoord.
Ik voel me erg goed bij wapf, maar de stress is echt killing!
Heeft iemand tips om om te gaan met mijn werksituatie/ziektewet? Mijn lichaam geeft zo duidelijk aan STOP, pas op de plaats.
Maandag op het werk erg misselijk, moest mezelf dwingen tot eten en drinken en lever, gal en alvleesklier erg gevoelig. Bij thuiskomst gelijk weer aan het bitterzout en voor het slapen gaan ook.
Nu heb ik het afgelopen jaar, voordat ik wapf at, maanden rondgelopen met 24/7 pijn en 3 tot 4 uur slaap per nacht, vaak ook nog gebroken. Ik heb me voorgenomen om dat dus niet meer te doen. Ik heb me daarom ook dinsdag ziek gemeld. Woensdag mezelf weer beter gemeld, maar toen kreeg ik 's avonds 2 telefoontjes van het werk en hop, daar gaat de lever/gal weer. Daarom vandaag weer niet gaan werken. In het laatste telefoontje (om half 10 's avonds) dringt mijn leidinggevende aan op een operatie. Tenminste, zo voelt dat dan toch. Dit omdat anderen hier veel baat bij hebben gehad en ik op deze manier geen betrouwbare werknemer ben. Ik heb aangegeven dat de stress mijn lichamelijk klachten veroorzaakt, maar hier wordt niet op ingegaan.
Nu liep ik al op mijn tandvlees op het werk voor de vakantie. Dit ook regelmatig aangegeven, maar het is nooit goed opgepakt. Zwemmen of verzuipen. Het is verzuipen geworden.
Nu verwacht ik volgende week opgeroepen te worden voor de arbo-arts. En die zal net als de huisarts pleiten voor een operatie verwacht ik. Want de huidige medische wereld heeft geen ander antwoord.
Ik voel me erg goed bij wapf, maar de stress is echt killing!
Heeft iemand tips om om te gaan met mijn werksituatie/ziektewet? Mijn lichaam geeft zo duidelijk aan STOP, pas op de plaats.