Als mensen nu zaken zien uitkomen, weten ze dat de overheid gefaald heeft, maar dan ben je nog niet van je verslaving af. Het voelt gewoonweg te goed om de overheid te geloven, je hoeft daarmee zelf geen verantwoording te gaan nemen, niet op te staan, niet tegen het systeem in te gaan, niet dingen uit te gaan zoeken, niet een leven zonder overheid te gaan leiden. Iedereen weet verduivelds goed dat echt opstaan uit dit systeem en echt ophouden met de verslaving een hele grote verantwoording met zich mee draagt en heel zwaar werken is met als risico dat je door iedereen gemeden wordt. Dit weet men. Dus daarmee is het verder gaan in de cult, het verder meegaan in de leugen, de verslaving veel gemakkelijker. Jezelf daarmee in slaap sussen en zeggen, ach het zal wel meevallen, het zal mij hopelijk niet treffen. Daarom gaan we er als samenleving niet uitkomen, hoe de leugen ook blootgelegd zal worden. Eenieder kan alleen maar zelf beslissen of hij/zij deze zware weg wil gaan. Als de TV het als een film zou afdraaien, als de overheid massaal per tribunaal gearresteerd zou worden, dan zou men het of te wel geloven of gek worden. Daarom weet ik niet eens of het R. Fuellmich compleet zal lukken, of het Trump gaat lukken, of het T. Baudet gaat lukken. Het is immens en dat weten de filmmakers van het script. Er is al bijna een eeuw aan gewerkt en het omvat politiek, geneeskunde, onderwijssysteem, financieel systeem, religie, etc. Natuurlijk zal die parallelle samenleving gaan ontstaan en daar wil ik deel van gaan uitmaken. Maar of de waarheid boven tafel komt,...ik hoop er op, maar brengt het de gewenste ontwakening? Diegene die van de verslaving af wil, moet zeer sterk in zijn schoenen staan, bijna onmenselijk sterk. Maar die mensen zijn er. Ik ben er een van en ga ervoor. Ik ga voor de waarheid, al moet ik alles verliezen.
Dorothé
www.disclosurenews.it
