Lief dagboek,
Vandaag was mijn eerste werkdag sinds het 'dringende mondkapjesadvies'. Hoewel ik de avond ervoor nogal nerveus was, had ik 's ochtends toch goede moed om voor mijn overtuigingen op te komen.
De eerste klant had geen mondkapje op, dat was voor mij bemoedigend. Mijn collega's vroegen wel (uit interesse) waarom ik er geen droeg. Hoewel sommigen zeiden dat ik er te moeilijk over deed, begrepen anderen mijn afwegingen wel. Gelukkig geen gedoe en tijdens de lunch een paar fijne gesprekken.
Ongeveer de helft van onze klanten droeg een mondkapje vandaag. Dat is een lager percentage dan ik had verwacht. De enige die een opmerking maakte, was een dame die óók liever niet een kapje droeg, maar dacht dat het verplicht was. Ik legde haar de situatie uit en we begrepen elkaar direct.
Toch zal ik me soms pragmatisch opstellen. Mijn contract werd al niet verlengd, maar met geruzie ben ik eerder de laan uit. Ik vind het niet erg om tijdens spitsuur (en dat is bij Marqt maar kort, want zo druk is het niet) een kapje te dragen als ik me in de winkel begeef tussen de klanten. Maar voor het grootste gedeelte sta ik op m'n werkplek, waar de afstand sowieso al groot genoeg is, en mensen fijn kunnen genieten van mijn glimlach, in plaats van een zwart en emotieloos gedrocht.
Tot slot vind ik dat Maurice de Hond een redelijk sterk argument heeft: mondkapjes lossen maar heel weinig op, maar een lange blootstelling aan aerosolen vergroot de viral load, waardoor je een grotere kans hebt om merkbaar ziek te worden. Het beste idee is om alle ruimtes te ventileren en daarmee corona proof te maken, maar tot die tijd kunnen mensen die langere tijd binnen zijn overwegen een kapje te dragen. Of zie ik dat compleet verkeerd? Ik ga het alleen niet doen, omdat frisse lucht tijdens fysieke arbeid mij dierbaar is.
Tot de volgende keer!