Ook even voorstellen: Alexandra

Interessant deze conversatie tussen jullie twee, Alexandra en Rapunzel. De een (Rapunzel) denkt in termen van 'kan niet', de ander (Alexandra) in termen van 'kan wel'. Het is pessimisme tegenover optimisme, angst tegenover hoop. Churchill zei ooit dat hij een optimist was, omdat het toch geen zin had om een pessimist te zijn. De ultieme pessimistische gedachtengang, die op een vreemde manier toch weer leidt tot optimisme!

Mike

 
Alexandra is mijn grote voorbeeld qua pijngrens en doorzettingsvermogen. Dat is waar! Maar er zijn meer mensen op het forum die ik erg dapper vind.

 
Als ik eerlijk ben lees ik in de posts over leverreinigingen en dergelijke steeds maar dat mensen zich vreselijk beroerd voelen. Tijdens, daarna ...

Dat levert bij mij wat vragen op.

* Zijn jullie (die leverreinigingen en dergelijke doen) nu echt opgeknapt? En hoe lang dan? In welke zin voel je je er echt lichamelijk beter door? Of is het vooral het 'idee' dat je lever gezuiverd is dat je een beter gevoel geeft?

* Ook lees ik hier en daar tussen de regels door dat men naarmate men 'zuiverder eet' steeds minder voedingswaren verdraagt, omdat het lichaam steeds gevoeliger wordt. Dat lijkt een voordeel, (mijn lichaam wil alleen nog maar 'goed' voedsel) maar is het dat ook echt? Het belemmert je dan toch steeds meer? Ik bemerk bij mijzelf namelijk ook dat ik steeds minder verdraag, en eerlijk gezegd ben ik daar niet onverdeeld blij mee. Kon ik eerst alles eten, merk ik nu een grote gevoeligheid op het gebied van voeding.

* In het verlengde daarvan: geregeld lees je dat bepaalde voedingsmiddelen niet goed voor ons zijn, omdat ze te kort in het voedingspatroon van de mens zitten (evolutionair gezien) zoals granen. (Ik heb het dus niet over ongezond zijn, maar over dat het menselijk spijsverteringssysteem er 'nog niet op aangepast is')

Maar als ik daarover nadenk bekruipt mij de gedachte: door ze dan te blijven vermijden stop je dus de 'evolutionaire' ontwikkeling, en help je de toekomstige generaties ook niet. Toch? Het zou toch veel handiger zijn wanneer we MEER voedingsmiddelen kunnen gebruiken?

Is er iemand die hier wat licht op kan werpen?

 
Wat blijkt uit de posts van mensen die problemen ervaren met hun lever is hoezeer we dit probleem collectief onderschat hebben. De algemene gedachtengang lijkt te zijn dat alleen alcoholisten leverproblemen hebben. Dat er ook zoiets bestaat als 'non-alcoholic fatty liver disease' en dat de grote boosdoener fructose is, dat ontgaat de meeste mensen.

Ik zeg altijd: je hebt jezelf jarenlang het wak in gedraaid, dus het duurt ook jaren voor je er weer uit komt. Het gaat om geduld, geloof en vertrouwen, iets wat we met onze zwakke bijniertjes niet altijd even goed kunnen of willen opbrengen. Verwacht dan dus ook niet dat je dankzij een leverflush meteen opknapt, want helaas moet het soms eerst slechter worden voordat het beter wordt, het is niet anders. Laat ik 1 ding duidelijk stellen: ontgiften is NIET leuk, WEL noodzakelijk!

Je argument over de evolutie juist helpen door gluten en nachtschades te blijven consumeren, gaat voorbij aan het feit dat het duizenden, misschien wel miljoenen jaren kan duren voordat we ons hieraan zouden hebben aangepast. En die aanpassing vereist dat we 4 magen krijgen en gaan herkauwen! Gewoon niet eten dus, als monogastrische (1 maag) soort horen wij dit soort anti-voeding simpelweg niet tot ons te nemen.

Mike

 
Optimistisch, ja dat ben ik in de basis zeer zeker. Maar ook dwars en koppig, wat ik voor mijn gevoel nu ook echt nodig heb om deze manier voort te zetten. Met optimisme alleen redt ik t niet als het gaat om me staande te houden in mijn omgeving. Daarnaast is het ook een heel gesleep met liters rauwe melk, bakjes eten en weet ik veel meer wat ik allemaal meeneem naar t werk of als ik een paar uur weg ga. En voortaan dus ook bitterzout :p

Vet verdraag ik redelijk op t moment Rapunzel. Gisteren iets minder vet gegeten, überhaupt minder gegeten en gedronken, want misselijkheid weerhoud me van eten en drinken en bitterzout stilt de honger. Vandaag gaat t tot op heden weer goed. Ook het eten van kokosolie. Vandaag voor het eerst geen milde reiniging gedaan. Stond me gevoelsmatig tegen, dus een keer overgeslagen.

@ Ikie, ik weet geen andere manier om van de galstenen af te komen. Ik heb t geluk nooit last te hebben van ongemak tijdens de zuivering. Alleen ervoor en erna. Toen ik 24/7 pijn en ongemak had, keek ik juist uit naar de zuivering, omdat ik dan 24 uur pijnvrij was. Mijn doel is nog niet dat mijn lever ervan opknapt, daarvoor zit er nog te veel rotzooi in. Ik ben dus nog steeds stenen aan het lozen en andere rotzooi. Ik ga ervan uit dat dit eerst gedaan moet worden, voordat mijn lever de kans krijgt echt te gaan herstellen. Ondanks dat Morritz stelt dat iedereen er maximaal 12 keer over doet om schoon te worden sta ik er niet van te kijken als ik meer reinigingen nodig heb. Mij maakt het niet uit. Ik zie wel wat mijn lichaam aangeeft. En ja, er zit ook een psychisch aspect bij. IK ben zelf bezig om mijn lichaam in een optimale staat te krijgen, nadat ik voornamelijk uit ontwetendheid mezelf ten gronde heb gericht. En dat voelt gewoonweg goed.

Je zegt, ik kon alles eten. Nou, ik niet meer! Ik kon eigenlijk niets meer verdragen en alles wat ik in mijn mond stopte ging naar binnen met angst, angst voor nog meer pijn, nog meer ongemak. Angst geeft stress en stress voel je op je zwakke plek, in mijn geval de lever/galblaas. En zo blijf je in een cirkel zitten.... Door volgens de principes van wapf aan te gaan houden ben ik weer kunnen gaan eten, echt eten en zonder angst. Heerlijk! En ja, het is een gedoe. Maar ook hier zit weer een psychisch aspect,voor mij dan toch. Al jaren had ik een hekel om boodschappen te doen in de supermarkt. Ik kwam er liever niet dan wel. Nu rij ik een paar keer per week echt met plezier mijn rondje boerderijen en voel me er erg goed bij.

Ik ben nog zeker niet op een goede basis en t ontgiften door de reinigingen en de voeding is nog in volle gang. En ja, ik heb er zeker last van! Maar lang niet zoveel last als daarvoor :D en ja, ook ik ben weleens ongeduldig.... Ook ik wil graag een stijgende lijn omhoog, maar er zijn te veel invloeden, intern en van buitenaf, waardoor het een hobbelige weg is. Het doel is bekend, optimale gezondheid, maar de reis er naar toe wordt vast en zeker ook een mooie belevenis!

 
@ Alexandra,

dus jij was er eigenlijk heel, heeel, erg slecht aan toe VOORDAT je met die reinigingen begon. En nu maar af en toe slecht. Dat is dus een grote verbetering. :) Dat is wel fijn!

@ Mike: bedankt voor je antwoord. Nog een vraag: Hoe weet je eigenlijk het verschil tussen je beroerd voelen omdat je 'slecht' eet (of iets waar je niet tegen kunt) en je beroerd voelen als gevolg van 'ontgifting'? Want zoals ik lees voelen mensen zich van beide niet goed. Ik denk even aan het verhaal van ? die heftig reageerde op de rauwe melk. Is dat dan een 'allergische'/gevoelige reactie, of ontgifting, en hoe kun je dat vaststellen? Je lichaam reageert zo te zien met dezelfde symptomen ...

 
Dat is niet altijd zo makkelijk uit elkaar te halen en hier is ook geen pasklaar antwoord op. Vaak wordt het nog ingewikkelder als blijkt dat glutenintolerantie ten grondslag kan liggen aan lactose-intolerantie. Het is 1 grote puzzel die je voor jezelf moet zien op te lossen.

Mike

 
Nee, je stelling klopt niet Ikie. Ik had "ergens" wat last van, vooral in de avonden, en dat bleken galstenen te zijn. Dit werd na een half jaar geconstateerd. Ik ben toen begonnen met de zuiveringen. Daarnaast ook een homeopaat. En in de loop van de tijd ben ik zieker en zieker geworden. Ik wijt dat niet aan de leverzuivering. Geen idee waarom wel precies. Ik weet wel dat stress een grote factor is bij mij.

Mijn lichamelijke verbetering wijt ik aan goede voeding, supplementen en toch ook doorzetten van de zuiveringen. Het ruimt interne rotzooi op en dat kan alleen maar goed zijn. De zuiveringen alleen waren voor mij niet voldoende om processen om te keren.

 
Alexandra, hoe was jouw eetverleden? Heb je misschien een boulemie, anorexia, over-eet geschiedenis? Ik heb eerst jaren overeten en daarna heb ik een jaar of 18 vetarm/vetloos geleefd.

 
Alexandra, ik volg met belangstelling jou verhalen, je voelt je momenteel af en toe slechter, pijn etc. heb je wel eens geprobeerd wat rust in te bouwen tussen de reinigingen? ik doe de milde reinigingen, 4 dagen achter elkaar, en dan zeker 2 weken rust of meer.

Ik heb het idee dat jij reiniging op reiniging doet, mild en de echte, maar ik lees niets van een rustperiode.

 
Ik ben altijd een stevig kind geweest en vanaf de pubertijd overgewicht. Ik kende wel "eetbuien", maar niet in de voor van boulimia. Ben wel altijd bang geweest om te lijnen, omdat ik bang was om anorexia te krijgen. Ergens heb ik t idee dat ik daar gevoelig voor ben. Maar zeer zeker nooit gehad. Overeten kan ik eigenlijk niet, stopte bijna altijd wel. Heb het heus weleens gedaan hoor.

Een hele tijd gevoelig geweest voor "iets", weet nog steeds niet wat dat was. Dan at iedereen hetzelfde, maar ik zat op de wc.... Heel ongemakkelijk als je voor de eerste keer uit eten bent met de schoonfamilie :wink:

Ik at niet altijd even gezond volgens de standaard, maar heb ook geen bijzondere eetgeschiedenis. Op mijn episode van het Cambridge-dieet na. Maar dat was zogenaamd gezond en onder begeleiding....

Hou van kinds af aan al van vet eten en van vlees. Daarom ben ik ook zo ontzettend blij met wapf! Nu leer ik hoe ik dat op een gezonde manier kan doen!

 
Die ga ik even laten bezinken Dirtsa. Ik heb de grote reinigingen gedaan met soms ook wel langere tijd onderbreking. De "standaard" is minimaal twee weken rust, dat hou ik ook zeker aan. Heeft ook weleens drie maanden tussen gezeten.

De milde zuivering doe ik sinds ik ervan hoorde inderdaad dagelijks. Heb m ook wel twee keer per dag gedaan. En zoals ik al eerder schreef, vanochtend voor de eerste keer niet. Waarom weet ik niet, zo voelde t gewoon. Misschien wel een teken dat er even een rustperiode aankomt, ik weet t niet. Ik heb t idee, zolang ik er behoefte aan heb doe ik t, ik neem namelijk niets in tegen mijn zin. Dat valt altijd verkeerd. Dan gaat t zo de prullenbak of gootsteen in....

Ik weet eigenlijk niet wat ik van een geplande rustperiode vindt. Ben meer van luisteren naar waar ik behoefte aan heb.

 
Quote:
* Zijn jullie (die leverreinigingen en dergelijke doen) nu echt opgeknapt? En hoe lang dan? In welke zin voel je je er echt lichamelijk beter door? Of is het vooral het 'idee' dat je lever gezuiverd is dat je een beter gevoel geeft?


Wij ervaren een betere stoelgang. Die was 'verslechterd' sinds we beter zijn gaan eten (lees WP), moeilijk naar de wc kunnen.

Dat gaat na elke reiniging beter, gelukkig.

Lia

 
Ben een paar dagen weinig thuis geweest, maar heb wel nagedacht over wat Dirtsa schreef. Ik zie de milde reiniging als een supplement om mijn lichaam te ondersteunen. Een extra steuntje voor mijn lever, waardoor deze minder hard hoeft te werken. Net als de Adrenal mijn bijnieren ondersteunt, heb ik het idee dat de milde zuivering mijn lever ondersteunt. Ik zie dus niet in waarom ik een rustperiode in zou lassen.

Dirtsa, kan je me vertellen waarom jij t idee hebt waarom dat wel nodig is?

 
Ik kwam erop omdat je nogal wat klachten had, dus ik dacht: misschien is een rustperiode even goed. Ik merk na 3 a 4 dgn altijd dat ik even rust nodig heb, enkele weken, en dan merk ik ook weer dat ik weer een reiniging wil. Ik kan je alleen niet uitleggen waarom, is puur een gevoel.

 
Ja, ik heb veel klachten, maar veel minder dan dat het was :D

Ik heb juist het tegenovergestelde gevoel. Nu in ieder geval. Mooi dat we allebei naar ons gevoel en ons lichaam luisteren!

 
Ik wist niet waar het volgende te plaatsen, daarom maar als update in mijn voorsteltopic.

Ik gebruik sinds een aantal weken geen adrenal meer, omdat t op was. Toen de zoektocht naar een vervangd product, omdat de 300 mg niet meer te krijgen is, vervolgens zoeken naar een plek waar je zonder creditcard kan bestellen, creditcard besteld, creditcard weg gegooid ( :oops:) en weer een nieuwe aangevraagd. Al met al, ik ben nu veel te lang zonder adrenal....

En ik begin er flink last van te krijgen! Nu ben ik ook zeer zeker niet zonder stress geweest en nog steeds niet. Ik heb gemerkt dat er stapje voor stapje steeds meer klachten, terug, kwamen terwijl ik niets veranderde aan mijn eetpatroon. Ik ging weer veel te laat naar bed, werd vermoeider, kreeg wat last van maagzuur, ben aan t aankomen, vooral bij mijn buik. Tot het punt waar ik nu ben, oververmoeid, waar ik stabiel was in mijn gewicht ben ik fors aan het aankomen, groot tekort aan maagzuur, en helaas, sinds vandaag weer continue een gevoelige gal/lever.

Ondanks de goede voeding kan mijn lichaam deze roofbouw op mijn lichaam echt niet aan. En dat terwijl de roofbouw voortkomt uit "normaal" leven.

Ik vindt het wel bijzonder om te ervaren hoe de organen enzo allemaal met elkaar in verbinding staan. Vandaag last van mijn gal/lever, ik voel dat t niet goed zit met mijn maagzuur en neem een flinke portie vitamine c. Maagzuur komt tot rust, net als de lever/gal. Niet helemaal vrij van gevoeligheid, maar wel een stuk rustiger.

Deze week heb ik alle onderdelen van mijn nieuwe creditcard en dan bestel ik gelijk heel veel potjes adrenal. Voornemen voor 2013: nooit zonder adrenal zitten :lol:

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.469
Berichten
498.875
Leden
8.630
Nieuwste lid
Rene Collaer
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan