Ontwikkelingsachterstand

[Noor]

Laatste weken waren erg stressvol geweest. Ik heb mijn dochtertje overgeplaatst naar een nieuwe school ivm misstanden op haar vorige school. Nu komt alle ellende naar voren. Mijn dochter die in groep drie zat bezit niet eens de basiskennis van groep 2. Dat ze moeilijk lerend was was mij al bekend. Maar dat haar achterstand zo enorm zou zijn verscheurt mijn moerderhart in honderden stukjes. Ondertussen zijn heel wat ouders overgestapt naar een andere school en allemaal zeggen ze dat hun kinderen enorme achterstanden hebben. Dus deels ligt het niet helemaal aan de prestaties van mijn dochter maar voor een groot gedeelte aan de wanprestatie van haar vorige school.

Haar zwangerschap is verder zeer traumatisch geweest. Voor haar heb ik een kind verloren en als troost ben ik weer gelijk zwanger geraakt. Ik was daar super gelukkig mee totdat ze bij de echo van 10 weken zeiden dat embryo afwijkingen vertoonde in zo'n mate dat het niet levensvatbaar was. Ik kreeg dus het advies om de zwangerschap af te breken.

Ik heb Gelukkig de Kracht van God in mijn leven en heb ook nooit naar de artsen geluisterd. Als God het wou dan zou het goed komen op welke manier dan ook. Of Hij zal haar ziel meenemen en ik zou me daar bij neerleggen of ze zal gezond geboren worden.

En gezond is ze geboren. Met alles er op en eraan. Enkel wat gedragsproblemen en nu dus ook leerproblemen.

Wat zou voor haar het beste werken om haar rustiger te maken en haar hersencellen te stimuleren.

 

[Webmaster]

Noor, in je voorsteltopic schrijf je:

Quote:
Verder heb ik een 3 kinderen waarvan 1 met autisme, ander met leerproblemen en de jongstge ook lichte vorm van autisme heeft. En hebben tevens ook alle drie astma.

Als ik er nu op terugkijk dat hun zijn geboren vanuit een moeder is zelf volledig leeg was qua voedingstoffen dan vind ik het niet gek dat ze met zoveel gezondheidsproblemen zitten.


Dat zegt genoeg, lijkt me. Ik kan je dit artikel aanbevelen.

Mike

 

[Noor]

Dank je wel mike. Je artikel heb ik ironisch genoeg zo vaak gelezen. En het geeft me hoop dat het goed kan komen. Iets waar ik toch al in geloof. Ik moet alleen de juiste puzzelstukjes bij elkaar zien te sprokkelen. Maar zal dit het dan echt zijn?

Ik heb zo veel therapieën gevolgd. Zonder resultaat. Ik zie hier de naam Tinus smits vaak voorbij komen met zijn cease therapie, waarbij mijn haren recht overeind gaan staan. Een therapie wat dus niets heeft opgeleverd.

 

[Guest]

Voer! (goede voeding)

Zonder een goede basis zullen therapieën weinig zin hebben.

Ik ben pas een paar maanden bezig, maar zie zoveel subtiele veranderingen dat ik bijna niet kan wachten wat er nog komen gaat. (ik heb geen autisme, wel ADD)

Voorlopig je energie even in voeding steken, lijkt me ook wel een keertje rust in de tent brengen om een tijd geen therapie te doen.

 

[Guest]

Dag Noor,

Quote:
Ik moet alleen de juiste puzzelstukjes bij elkaar zien te sprokkelen. Maar zal dit het dan echt zijn


Als ik goed meelees zit je dochtertje in de leeftijdscategorie van 6 tot 7 jaar oud is. Het eerste wat ik je wil meegeven dat je hierover vooral niet schuldig over mag voelen. Je zal zien dat er met het nodige zoekwerk zich een passende oplossing

zal aandienen.

Zelf heb ik een zoontje van 4 met ook een ontwikkelingsachterstand en kan ik over de zorgen, de twijfels en je als ouder assertief moeten opstellen en soms heel ver moeten gaan om het vinden van de meest passende oplossing meepraten.

In jouw geval speelt de vorige school ongetwijfeld een rol maar mogelijkerwijs, ligt er hier een lichamelijke oorzaak voor haar leerproblemen ten grondslag. Zelf hebben wij eerder dit jaar enkele intelligentietesten laten afnemen in combinatie met een bezoek aan de NKO-arts en de oogarts.

Wat bleek : onze zoon bleek weinig tot niet te horen en vervormd te zien. Zelfvertrouwen had hij helemaal niet. Tevens werd er een diagnose van motorische dyspraxie gesteld en dan is het een kwestie van zo snel mogelijk een aangepaste therapie op te starten. Het grootste probleem was de ontwikkeling van zijn fijnmotoriek en taalvaardigheid.

Wij zijn nu een half jaar verder na de eerste lichamelijke onderzoeken en het gaat heel goed met onze kleine vriend. Hij spreekt vloeiend, blijkt heel leergierig te zijn en haalt zijn achterstand op bepaalde vlakken versneld in.

Onze zoon heeft momenteel het grootste probleem met iets visueel waarnemen en hierop snel lichamelijk te reageren. Dit wordt in vaktermen de oog / handcöordinatie genoemd. In de herfstvakantie kwam zijn verminderd evenwichtsgevoel ook duidelijk naar boven.

Hier heb ik hele goede resultaten geboekt met de combinatie van (authentieke) edelstenentherapie, jodiumrijke voeding, logopedie en fysiotherapie.

Ook heb ik niet stil gezeten op het vlak van het aanschaffen van aangepast speelgoed en opeens blijkt hij goed te kunnen puzzelen, rijgen en fietsen. Een half jaar geleden hadden wij echt niet verwacht dat het allemaal zo vlot kon gaan verlopen.

Als je specifieke vragen hebt, laat dan vooral van je horen. Misschien kan ik je verder op weg helpen.

 

[Noor]

dank je wel vivian voor je verhaal. Ik herken er zo veel in. Op dit moment moet ik nog het een en ander gaan verwerken. Ik ben helemaal verslagen en kapot van wat ik vandaag tijdens een gesprek te horen heb gekregen.

Mijn dochter word over 1 maand 7 en zit in groep 2, dus de oudste kind in de klas met de beroerste resultaten. De angst bestaat dat ze het niet gaat redden als ze nu niet alles oppakt. En over haar sociaal emotioneel aspect moet ik het op dit moment al helemaal niet over hebben. Vanavond als ik wat rustiger ben of van het weekend zal ik op je bericht reageren. Ik heb inderdaad heel veel vragen. Fijn dat je het met ons wilt delen. Misschien hebben anderen moeders er ook wat aan.

 

[Guest]

Ik heb het blad Vrije Opvoedkunst in huis en daar staat een stukje in wat ik je niet wil onthouden. Wellicht kan het je op een of andere manier inspireren.

Het gaat over een boek geschreven door een vrouw die 4 kinderen heeft en drie daarvan hebben een ontwikkelingsstoornis.

Jammer genoeg kan ik het artikel hier niet plaatsen maar het gaat over dit boek...

http://www.bol.com/nl/p/willen-wij-als-ouders-te-veel/9200000005554536/

 

[Noor]

Quote:
Voer! (goede voeding)


absoluut!!

Als ik naar mijn kinderen kijk dan herken ik natuurlijk ook veel van mezelf erin. Ik heb ook altijd gedacht dat ik add heb gehad. Omdat ik altijd onrustig in mijn hoofd was. Ik hoorde ook stemmen in mijn hoofd. Weet niet of jij dat ook zo ervaar. Ik heb mijn hele levenswijze omgegooid. En kan nu wel zeggen dat ik alle rust in mijn lijf terug heb gekregen. Afgezien natuurlijk van onverwachte situaties. Waar ik vroeger dan maanden druk om kon maken, lukt het me tegenwoordig om dat binnen een paar dagen voor elkaar te krijgen.

Fijn dat je zoveel resultaat boekt. Dat is voor mij alleen nog een extra motivatie om door te gaan.

 

[Noor]

Quote:
Wellicht kan het je op een of andere manier inspireren.


Zeer zeker, ik ben altijd op zoek naar ervaringen. En hoe anderen problemen oplossen.

 

[Noor]

Quote:
Als ik goed meelees zit je dochtertje in de leeftijdscategorie van 6 tot 7 jaar oud is. Het eerste wat ik je wil meegeven dat je hierover vooral niet schuldig over mag voelen. Je zal zien dat er met het nodige zoekwerk zich een passende oplossing

zal aandienen


De rust is wat terug gekeerd en ben bezig met een plan van aanpak. En heb al heel wat op papier gezet. Schuldig zal ik me toch wel voelen. Ik heb haar op een school gezet die praktisch voor mij was voor het halen en brengen. In de tijd dat ik alleen aan het overleven was.

Quote:
In jouw geval speelt de vorige school ongetwijfeld een rol maar mogelijkerwijs, ligt er hier een lichamelijke oorzaak voor haar leerproblemen ten grondslag. Zelf hebben wij eerder dit jaar enkele intelligentietesten laten afnemen in combinatie met een bezoek aan de NKO-arts en de oogarts.


Ze heeft asmta en daardoor ook een gehoorprobleem. Ze heeft buisjes gekregen toen ze 1 jaar was en tijdens de laatste bezoek aan de schoolarts kwam naar voren dat ze gehoorproblemen heeft. Bij een vervolgonderzoek in het ziekenhuis bleek het opeens wel in orde. Dus daar kan ik ook geen grip op krijgen. Verder heeft ze helaas ook alle vaccinaties gekregen. En aangezien haar afweersysteem toch al laag was zal dat zeker ook schade gebracht hebben.

Heb je iets gemerkt dat haar oogjes niet goed zijn waardoor je het heb laten testen. Ik ben bang dat ik haar intelligentie ook moet laten testen. Ben echter bang voor de resultaten.

Quote:
grootste probleem was de ontwikkeling van zijn fijnmotoriek en taalvaardigheid.



Hier herken ik mijn oudste kind erin. Hij is motorisch ook erg onhandig en zijn hand oog coördinatie werkt niet optimaal. Een sensorische integratie stoornis. Ik weet niet in hoeverre dat verschilt met dyspraxie. Maar lees dus ook heel wat zorgen in je verhaal.

Quote:
Wij zijn nu een half jaar verder na de eerste lichamelijke onderzoeken en het gaat heel goed met onze kleine vriend. Hij spreekt vloeiend, blijkt heel leergierig te zijn en haalt zijn achterstand op bepaalde vlakken versneld in.


Super zeg, wat een resultaat! Jou kind het het voordeel dat er snel ingegrepen is. En je bent ook een super mama. Alleen daarmee kan je zulke resultaten boeken.

 

[Guest]

Beste Noor,

Met betrekking tot de oogjes merkten wij dat ons zoontje ongelukjes had of ongelukjes veroorzaakte. Hij reed b.v. met zijn fietsje in de sloot of met zijn fiets tegen de fiets van zusje als ze samen gingen fietsen. Ook zag hij nooit het gevaar van iets in en dat zorgde voor onrustwekkende situaties.

Oog/handcoördinatie valt op verschillende manieren op te lossen. Zelf werk ik hier met aangepast speelgoed b.v. Mini Loco van Noordhoff Uitgevers wat je modulair en op basis van de leeftijd kan opbouwen. Ook hebben we hier het spelletje Klik van 999 Games in Almere in huis gehaald.

Hier even naar de betekenis van sensorische integratie gekeken dat is op grond van onze ervaringen een onderdeel van motorische dyspraxie. Motorische dyspraxie gaat verder en is een verzamelterm voor meerdere problemen die op motorisch vlak optreden. Het is een combinatie van vertraagd reageren maar ook geen handigheid in iets hebben zoals b.v. niet goed kunnen rijgen, niet goed een kindtekening kunnen maken om de reden dat er geen besef is van hoe je hieraan dient te beginnen en b.v. niet goed een potlood kunnen vasthouden.

Zelf realiseer ik me ten volste dat we er nog niet zijn.

Mijn zoontje slaapt ook met edelsteentjes van een eerlijke leverancier in zijn hoofdkussen en wij merken een opvallende vooruitgang in zijn ontwikkeling sinds we hier mee begonnen zijn. Je kan specifiek op bepaalde problemen werken. Zelf hebben we gekozen voor steentjes die de ontwikkeling van de kleine hersenen stimuleren, het zelfvertrouwen bevordert en dyspraxie behandelen.

 

[Webmaster]

Motorische storingen en onhandigheid/klunsig gedrag zijn schildkliergerelateerd. De schildklier van jullie kids loopt te traag.

Mike

 

[Noor]

@

Viviane, dank je wel voor de nadere uitleg. Intressant die edelsteen therapie.

Mijn vermoeden deze weekend zijn bevestigd. Mijn kinderen hebben en vooral mijn zoontjes hebben te maken met een spraaktaal probleem. (hebben ze trouwens niet van een vreemde hihi) Deze zijn erg visueel ingesteld, met andere woorden, echte beelddenkertjes. Afgelopen jaren heb ik vooral al mijn tijd aan hun besteed.

Nu heb ik wat testjes gedaan bij mijn dochter en mijn vermoedens zijn bevestigd.

Mijn kleine meid heeft geen leerachterstand. Ten minste die heeft ze wel in de huidige vorm van lesgeven.

Ik ben met haar gaan oefenen en alles wat ik leerde koppelde ik aan een gebaar. De meest ingewikkelde opdrachtjes kon ze de volgende dag zonder problemen opnoemen.

Dus ga aan de slag om haar te leren lezen en rekenen via de davis methode. Komt helemaal goed met haar. Ik ben trouwens ook een beelddenker en die zijn hardstikke dyslecties, maar zeker niet dom. Dus excusses voor de spelfouten en vreemde zinnen.

@Mike

ik krijg even weer een schrik te verwerken. Ik kreeg even een flashback. Toen mijn zoontje(9)zijn eerste hielprik kreeg bleek hij positief te zijn voor één van de ziektes waar hij op getest werd. Ik kan alleen niet meer terughalen welke dat was. De conultatiebureau stond paar dagen later onaangekondigd aan de deur om nogmaals een hieplrik af te nemen zodat mijn zoontje gelijk behandeld kon worden. Dit zou met spoed gecontroleerd worden. Gelukkig bleek achteraf dat niet zo te zijn. Maar ik blijf het vaag vinden waarom hij de eerste keer wel positief op reageerde.

Ik ga proberen te achterhalen over welke ziekte het ging.

 

[Noor]

Ik heb het rivm gebeld om het te achterhalen waar hij opnieuw voor is geprikt is. Het bleek inderdaad CH te zijn, dus zijn schildklier. Ik heb lang met de medewerkster gepraat en ze vertelde dat ik me geen zorgen hoefde te maken.

Ze vertelde me dat een geboorte op zich al een stress volle gebeurtenis is voor een baby en dat je daardoor tijdelijk de schilklier harder gaat werken. Als deze op een later moment word herhaald dan is de rust teruggekeerd, waardoor ook de schildklier normaal word.

Een heel verhaal. Feit blijft wel waarom dan niet alle kindjes er dubieus op reageren.

Ik zit hier nu met nog meer vragen.

 

[Guest]

@ Noor

Heel goed dat je weet dat de kinderen visueel ingesteld zijn en de Davis methode in dat geval goed werkt.

@ Mike

Blijkbaar heb ik de eigenschap van een te traag werkende schildklier tijdens de zwangerschap aan ons zoontje doorgegeven.

 

[Webmaster]

CH = congenitale hypothyreoiderie = aangeboren trage schildklier. Wat zijn precies je vragen?

Mike

 

[Noor]

@Mike

Ik begon de topic over mijn dochtertje en nu gaat mijn grootste zorg naar mijn zoon toe.

Nadat je schreef dat motorische onheindigheid met de schildklier te maken heeft. Zijn oude herinneringen naar boven gekomen. Ik heb een hele zware zwangerschap met hem achter de rug. Halverwege de zwangerschap had ik al vollop weeën. Een zorgelijke groeiachterstand volgde. Over de bevalling nog maar niet te spreken. Hij is met veel "geweld" op de wereld gekomen. Ik zie de angst van de verloskundige nog voor mij die in 1 seconde de verloskamer verliet en terugkwam met drie verpleegsters. Deze hebben de baby heel hard geduwd zodat hij gelijk geboren werd.

Bij de geboorte zijn de longen direct leeggezogen en kreeg hij zuurstof toegediend.

Hij heeft gelijk al een hele slechte start gekregen. En daarbij kwam dus bij dat we te horen kregen dat hij mogelijk de ziekte van ch had. Heel veel overleg gehad met artsen in die tijd. Achteraf bleek dit dus een debieuze uitslag te zijn. Volgens de medewerkster van de rivm houd dat in dat ze de test niet goed konden uitvoeren. Maar na herhaling van de hielprik was alles in orde. De test was dus in orde dit in tegenstelling van mijn zoon.

Hij weigert elke vorm van zuivel tot zich te nemen. In geval van de gepastureerde versie kan ik hem nu geen ongelijk geven. Hoe moet ik dat dan oplossen? Ivm zijn autisme wilt hij ook nooit nieuwe produkten uitproberen.

Sinds ik met de sole begonnen ben merk dat hij er vaak om vraagt. Dus ik laat hem beslissen hoeveel hij er van drinkt. Meestal 2 of 3 keer per dag een halve thee lepeltje. Ik merk dat het hem wel goed doet.

Op welke manier kan ik zijn schildklier beter laten functioneren. En ken je een natuurarts waar ik met hem naar toe kan gaan.

 

[ruud]

Hey Noor, ontzettend raar dat: je zoon eerst blijkbaar volgens de hielpriktest een mogelijke genetische predispositie blijkt te hebben voor een schildklierprobleem. En dan later geeft die RIVM-persoon aan dat de schildklier mogelijk tijdelijk van de waps was vanwege een stressvolle bevalllingstijd. Maar is toch in het geheel geen verklaring voor een evt erfelijke aanleg? Volgens mij was die RIVM-persoon aan de telefoon alleen bezig met jou sussen en niet met jou proberen te achterhalen wat daar echt aan de hand moet zijn geweest.

 

[Noor]

@Lievergezond

Ik weet ook niet meer wie ik moet vertrouwen. Je hoort zoveel verschillende berichtgevingen. Ik had eigenlijk wel de indruk dat ze wist wat ze zei. Komt er op neer dat ik niet moet twijfelen dat zijn schildklier bij de geboorte goed was. En als ik nu twijfels over heb dat ik bij de huisarts een bloed test moets aanvragen. Zodat mijn zorgen hierom ook verdwijnt.

 

[ruud]

@ Noor: je bent de enige die ik ken met een verhaal dat die is teruggeroepen na de hielprik trouwens. Niet dat je er dan blij mee moet zijn verder. En voor zover dat er iets aan de hand zou zijn met je zoontje, gaat het om een aanleg: dat hoeft zich dan niet noodzakelijk ook te manifesteren en dan nog stel het manifesteert zich dan kan dat mogelijk ook weer wijzigen. Dat is de epigenetica: dat je zelf invloed hebt op je genen. Maar goed, in het geval van je zoontje is het dus maar de vraag of er erfelijk iets mis is. En kennelijk heeft men het gecheckt. Maar ik zou het naadje van die kous willen weten eerlijk gezegd. Misschien kun je beter het lab of de dokter erover informeren en idd extra testen! Meten is weten. Vraag de exacte waarden op als je je zoontje laat testen want de normaalwaarden bij de dokter liggen verkeerd: dan kun je de waarden vergelijken.