Mijn broer overleden psychose /schizofrenie

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Debsy
  • Startdatum Startdatum
D

Debsy

New member
Afgelopen zaterdag is overleden onverwachts, (maar ergens ook weer niet) mijn lieve broer. Hij is 39 jaar geworden. Een ontzettend lieve, integere jongen, die heel slim en sociaal was. Een ontzettend gemis. Psychisch was hij de laatste jaren heel stabiel. Fysiek is hij met de jaren erg achteruit gegaan. Hij was ook een kettingroker (dat doen veel mensen op medicatie). Ik vermoed het metabool syndroom. (wordt toegelicht in een artikel wat ik hieronder zal plaatsen). Vooral het laatste jaar werd hij steeds dikker en vermoed ook dat hij veel vocht vasthield. De hitte is hem denk ik fataal geworden.
Op zijn 20e kreeg hij een psychose en is eerst via het AMC opgenomen. Daar is het traject begonnen met medicatie. En daar is hij helaas nooit meer vanaf gekomen.

Ik weet dat veel mensen tegenwoordig internet raadplegen en dat WAPF steeds meer bekendheid krijgt.

Ik wil daarom deze website gebruiken voor zaken die ik en mijn ouders toentertijd geen kennis van hadden, maar om mensen (ouders) die hiermee te maken krijgen van tevoren waarschuwen.

Hier volgen wat bruikbare links waar veel nuttige info opstaat.

https://www.schizofreniebestaatniet.nl

http://www.zielenknijper.nl/de-gevolgen-van-antipsychotica-gebruik-bijwerkingen-en-risicos.html

Het Metabool Syndroom

Gebruikers van antipsychotica sterven gemiddeld 30 jaar eerder dan mensen die het medicijn niet gebruiken. De oorzaak wordt gezocht in een bijwerking van antipsychotische medicijnen: het Metabool Syndroom.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Metabool_syndroom



In een recente 15 jarige studie is aangetoond dat 40% van alle schizofrenie gediagnosticeerde patiënten die geen enkele behandeling ontvangen binnen 2 jaar over de problemen heengroeien, terwijl patiënten die een behandeling met antipsychotica ontvangen 95% kans hebben om helemaal nooit meer beter te kunnen worden, en ongeneeslijk ziek worden.



In studies naar alternatieve behandelingen zoals geavanceerde vormen van psychotherapie blijkt dat meer dan 95% van alle psychiatrisch zieken beter kan herstellen zonder medicijnen dan met medicijnen maar mét geavanceerde psychotherapie.

Een voorbeeld van een psychotherapeutische behandeling van schizofrenie is Soteria. Soteria is bedacht door wijlen hoogleraar psychiatrie Loren Mosher uit Amerika. Met zijn therapie konden patiënten tegen lagere kosten beter tot herstel komen, ook in de acute fase (eerste drie weken na opname) van schizofrenie. En dat zonder of met minimaal gebruik van medicijnen.

Twee artsen willen proberen om Soteria in Nederland te introduceren. Zie voor meer informatie: “Soteria in Nederland”

Verder is er bijvoorbeeld een recente studie naar de effectiviteit van Lange Termijn Psychodynamische Psychotherapie (LTPP) ten opzichte van de gebruikelijke combinatie van medicijnen en psychiatrische therapie. Hieruit blijkt dat 96% van alle zeer ernstig psychiatrisch zieken meer baat hebben bij de psychotherapeutische benadering zonder medicijnen en dat velen van hen volledig tot herstel kunnen komen, terwijl de patiënten die antipsychotica gebruiken vrijwel geen kans hebben om ooit nog beter te worden.
http://www.zielenknijper.nl/soteria-in-nederland.html

stoppen met psychofarmaca
http://www.metzelf.nl/stoppen.html
https://psychoseanders.wordpress.com/2009/07/07/afbouwen-antipsychotica/
 
https://psychoseanders.wordpress.com/psychose-vriend-in-vermomming/

Psychose: Vriend in Vermomming
Het imago van de psychotische ervaring, de stembeleving of de zogenaamde waanvoorstelling is niet al te best in de huidige psychiatrische wereld. Het streven lijkt momenteel er vooral op gericht om dergelijke ervaringen te betitelen met woorden als gek, ongewenst, gestoord, gevaarlijk en verlammend. Er wordt veel energie gestoken in het zwartmaken van de ervaring en bovendien wordt er met man en macht aan gewerkt om de ervaring te onderdrukken.
Als je zelf voor het eerst met een psychose te maken krijgt dan is natuurlijk erg verwarrend. Als je dan in contact komt met ‘wijze’ mensen die je vertellen dat een psychose iets zeer ernstigs is, vaak ten gevolge van niet goed functionerende hersenen dan is het aanlokkelijk om dat perspectief dan maar over te nemen en er op die manier je eigen waarheid van te maken.
gandhi De vraag is echter of deze interpretatie van het verschijnsel ‘psychose’ de ultieme waarheid is. Wellicht is het mogelijk een andere waarheid te scheppen door te overwegen dat een psychose niet een uiting is van een ziekte die met alle mogelijkheden dient te worden onderdrukt en weggestopt.
Wellicht is de psychotische ervaring een samengebundelde krachtsexplosie afkomstig van diepere lagen van je onbewuste, die op deze manier probeert je bewustzijn te bereiken. Alleen werkt het onbewuste vaak niet met net geformuleerde volzinnen, maar spreekt ze voornamelijk in symbolentaal, vergelijkingen en beelden die een sterke overlap vertonen met de soort beelden die je in de droomtoestand kan ervaren (zie Tweelagenbenadering)
Als je zou leren de psychotische ervaring te gaan beleven als een poging van een andere laag van jezelf om je een boodschap te vertellen die kan leiden tot begrip van de gehele situatie, dan kun je die psychose leren te omarmen als een roep vanuit je innerlijk om bepaalde angsten, onprettige gedachten onder ogen te komen. Geen enkele angst, schaamte of schuldgevoel is té groot om te bezien.
Het onbewuste zal je meedogenloos blijven achtervolgen totdat je bereid bent die psychotische inhoud en de daarom ontwikkelde interpretatiepogingen in je bewustzijn toe te laten, hoe onaangenaam het ook moge zijn.
Omdat je bewustzijn vaak een sterke weerzin heeft om zich te openen voor deze verwarrende situatie is het onder ideale omstandigheden ideaal als je iemand in je omgeving hebt die vaardigheden heeft ontwikkeld met het omgaan met symbolentaal. Iemand die de uitingen niet-letterlijk neemt, maar in staat is om zich af te stemmen op de bron van deze psychotische ervaring. Deze persoon zou je dan kunnen begeleiden in het samen vormen van een nieuw interpretatiekader dat een goede inbedding biedt voor het aangeleverde materiaal.
Zodra het onbewuste de boodschap heeft kunnen doorgeven aan het bewustzijn is het tevreden en is het niet langer nodig om dergelijke informatie over te dragen. De psychose heeft dan haar werk gedaan en opgelost is het probleem.
Het vak van psychosebegeleider zou in mijn beleving een rijke aanvulling betekenen voor de werkelijke oplossing van wat nu verworden is tot een horrorachtige chronisch schizofreniebeeld. De hoofdtak van een dergelijke psychosebegeleider is mensen te begeleiden in de afbouw van de medicatie opdat de psychotische boodschap haar werk kan doen en niet langer onderdrukt wordt.
Een psychose is in deze visie geen uiting van een ziek systeem, maar van een gezond systeem dat overbelast is geraakt en via de psychotische ervaring handreikingen doet om tot een nieuwe balans te komen
 
Debsy,

Gecondoleerd met je verlies. Laten we hopen dat je met bovenstaande info anderen kunt behoeden voor onnodig leed en vrorgetijdig overlijden.

Mike
 
Debsy, gecondoleerd met dit grote verlies voor jou en je familie.

Het is heel goed dat je aan dit onderwerp aandacht besteedt.
De psychose is een overlevingsmechanisme.
En zoals wel vaker worden juist onze overlevingsmechanismen gestigmatiseerd als het absolute kwaad.
Daarnaast is de psychose een overlevingsmechanisme dat niet past in het mannelijke model van de huidige psychiatrie dat juist meer op de neurotische organisatie van onze psyche steunt (controle: de DSM is van zichzelf al een zeer goed voorbeeld daarvan).
De psychiatrie weet zich al helemaal geen raad met overlevingsmechanismen uit het psychotische spectrum en stopt mensen met een psychose het liefst onder de pillen die inderdaad schadelijk zijn.
Fernand Haesbroek, een Belgische apotheker, schrijft hier zeer veel over: https://www.google.nl/?gws_rd=ssl#q=fernand+haesbrouck+antipsychotica
Ik las eerder een boek uit de antipsychiatriebeweging (ben de titel kwijt) en dat ging ook over een psychiater die gewoon de tijd nam voor zijn schizofrene patienten en dan zie je zeker wel dat zij langzaam opkrabbelen.
Maar het is de tijd die wij tegenwoordig niet meer hebben kennelijk.
 
Debsy,
Sterkte met dit verlies.
Knap van je om het verlies om te zetten in kracht om anderen te waarschuwen/informeren.
Blijf wel jezelf onder controle houden.....vergeet het rouwproces niet.
ad
 
Blijf wel jezelf onder controle houden…..vergeet het rouwproces niet.


Ja ik twijfelde ook al of ik het nu al moest plaatsen..

Hoe doe ik dat goed.. mijn emoties helemaal doorvoelen?
Heb volgende week ook een gesprek met mijn coach.
 
Hoi Debsy,
Gecondoleerd met jullie verlies en veel kracht gewenst voor de komende tijd.

Dank je voor je heldere en informatieve stuk. Het is heel moeilijk om te zien dat de dingen anders hadden gekund en het is heel moedig om dit hier te schrijven. Je berichten zijn een goed voorbeeld voor anderen met heel belangrijke informatie die helaas niet wordt ingezien door de geestelijke gezondheidszorg. Sterker nog, ze ontkennen glashard dat de pillen jaren van je leven afsnoepen.
 
Hoi Debsy,

Veel sterkte in het dragen van dit grote verlies.

Ikzelf heb eens een 3-jarige relatie gehad met een jongen die opeens schizofrenie kreeg. Dat was heel erg. Ik denk hier nu opeens weer aan.
Ja, door zo een ernstige ziekte, staat men veel dichter bij deze persoon.

Veel kracht,
Dorothé
 
Hi Debsy,

mooie info

Wat erg dat je je broer nu al moet missen.....
sterkte ermee.

(voor rouwen zijn er ook al geen protocollen, als je maar even stilstaat af en toe zodat je aan je verdriet toekomt als jij daar aan toe bent)
 
Gecondoleerd en heel veel sterkte met het verlies van je broer Debsy. Bedankt voor de info die je hebt geplaatst.
 
Beste Debsy,

Van hieruit wens ik je heel veel kracht toe met het verwerken van het verlies van je broer. Hier vind ik het heel bewonderenswaardig dat je heel bruikbare informatie op dit vlak met ons deelt.

Hier is me bekend dat er vaak een wisselwerking is tussen een niet vastgesteld vitamine B12 tekort en het optreden van een psychose. De toegediende medicijnen kunnen ook de B12 voorraad aantasten. Onze medische deskundigen zijn er jammer genoeg niet altijd voldoende kundig opgeleid om een B12 tekort te herkennen !
http://www.deelbewust.com/introductie-b12-tekort/
 
Gecondoleerd en heel veel sterkte Debsy.

Hoe doe ik dat goed.. mijn emoties helemaal doorvoelen?

Zoek een rustig plekje op en ga het helemaal voelen (vooral op een moment dat de emoties opspelen). Kijk waar je het voelt in je lichaam en geef het aandacht. Blijf bij het gevoel. Gedachten zijn niet erg, maar stel je voor dat die door je heen glijden. Gedachten hebben de neiging om jouw aandacht te vangen. Stel je voor dat het gasten zijn die bij jou op een bijeenkomst komen, die je net nu even niet gepland hebt. Bedank ze voor hun komst en vertel ze dat het nu niet gelegen komt en - heel concreet - wanneer dan wel (bv dat je morgen om 15 uur gaat zitten en dat ze dan welkom zijn en tijd voor ze hebt - ook doen dan). Ga niet met ze in gesprek als je bezig bent met je gevoelens en emoties. Visualiseer dat die gedachten weer naar buiten wandelen en ga iedere keer daarna direct weer terug naar je gevoel. Ga niet proberen die gedachten buiten te houden. Dat lukt toch niet. Het zijn gewoon voorbijgangers. Niet meer en niet minder (enkel observeren, als ze verbinding zoeken wegsturen dus). Geef alle aandacht aan je gevoel. Koester het als een moeder die haar kindje aan het voeden is. Je zult zien dat ze dan langzaam verdwijnen. Als ze daarna weer opspelen, gewoon hetzelfde opnieuw doen. Na verloop van tijd komen ze niet meer, omdat jij ze de aandacht en liefde hebt gegeven die nodig waren om te transformeren.

--------------------------------------------------------------------------

Ik had 12 jaar een relatie met iemand met een bi-polaire stoornis. Het is mij duidelijk dat zo'n conditie komt van het onderdrukken van de diepste gevoelens en traumas. Therapie is prachtig, maar dan moet degene wel eerst erkennen dat deze een probleem heeft. Bij een categorie mensen ontbreekt dat inzicht. Zij zijn in ontkenning en willen niet behandeld worden, omdat zij niet zien dat zij zelf een probleem hebben. Daar zitten ook mensen tussen die een gevaar zijn voor zichzelf en hun omgeving. De meest naasten moeten het dan vaak ontgelden (ouders, vrouw, kinderen).

Bij sommige mensen met zulke problemen spelen nog andere zaken, bijvoorbeeld narcisme. Niet vreemd ook, als je bekijkt hoe narcisme zich ontwikkelt. Het past in dat beeld om zichzelf te bestempelen als oké en de buitenwereld als niet oké en zelfs als de katalysator van bv hun agressie.

Ik vraag me af wie de moeite gaat nemen om zulke mensen er van te overtuigen dat ze een probleem hebben en hoe ze dat gaan doen. Een eventuele verplichte opname moet uitgaan van de naasten. Dat loopt via de rechtbank. Het is haast onmenselijk dat te vragen. Kun je voorstellen dat je in de rechtbank moet getuigen tegen iemand waar je van houdt en die ziek is, alsof het gaat om een crimineel? En stel dat de verplichte opname niet doorgaat, omdat de persoon in kwestie meester is in het verbergen van zijn probleem en vanuit zijn overlevingsmechanisme geleerd heeft zo goed toneel te spelen dat het lijkt alsof deze prima zelfstandig kan functioneren en het gevaar voor de omgeving niet evident is? Dan moet je er weer mee naar huis en is de lading weer een stukje toegenomen. Je hebt er dan een nieuw probleem bij, in plaats van dat het is opgelost. Het vertrouwen in die mensen waarbij degene nog enige veiligheid ervoer is dan helemaal weg.

Omwille van de veiligheid en geestelijke gezondheid van jezelf en andere gezinsleden kun je soms niet anders dan je van zo iemand te distantiëren, ermee te breken. Het drama gaat dan gewoon verder. Het probleem wordt nergens (h)erkend - in de eerste plaats niet door degene zelf - en je ziet hem opnieuw afzakken, in afhankelijkheidsrelaties met niets vermoedende anderen terecht komen (werkgevers of partners) die aanvankelijk niet door hebben dat er een probleem is, schulden maken, ten onder gaan aan alcohol en/of drugsmisbruik, een zelfmoordpoging... etc etc.

Helemaal er vanaf kom je niet, zeker niet als er kinderen in het spel zijn en je afhankelijk bent van bv te ontvangen alimentatie. Deze mensen blijven ook steeds aankloppen, omdat ze niet op eigen benen kunnen staan en niet in staat zijn hun leven een nieuwe draai te geven en steeds weer uit de problemen geholpen moeten worden, omdat ze dat zelf niet kunnen.

Als samenleving hebben we allerlei verwachtingen van de hulpverlening mbt deze problematiek (zij het op het gebied van medicatie, zij het op het gebied van therapie). Toch zien we dat het niet werkt. Ook Soteria zal slechts werken voor een bepaalde categorie.

De stigma's en labeltjes zijn niet van de lucht inderdaad. Leren te benoemen wat niet acceptabel is (in de context van "gestigmatiseerd als het absolute kwaad") vind ik daarentegen wel belangrijk. Dit omdat naasten meestal ver over hun grenzen gaan en vanuit hun begrip en empathisch vermogen véél meer tolereren dan goed is voor hen.

Het moge duidelijk zijn dat het nemen van de tijd en het geestelijk ontlasten van mensen met zulke problemen helend werkt en dat de psychiatrie daarin ernstig tekort schiet, maar er gaat nog een stapje aan vooraf. Een stapje dat helaas niet altijd genomen wordt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.514
Berichten
527.286
Leden
8.652
Nieuwste lid
duncan
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan