Leptineresistentie

[Webmaster]

Ik kreeg laatst een vraag via email over leptineresistentie en heb daar onderstaand antwoord op gegeven, dat ik jullie niet wil onthouden:

Leptine is het hormoon dat aangeeft wanneer het lichaam verzadigd is en de voedseltoevoer moet stoppen, anders kost de voedselvertering meer energie dan deze oplevert. Hoe kan het dat de cellen hun deuren sluiten voor een hormoon dat aangeeft dat je vol zit? Omdat je voortdurend suikers en koolhydraten, vaak in de vorm van zetmeel, consumeert. Het menselijk lichaam is niet gemaakt voor een suikerverbranding om drie redenen:

- Suikers leveren veel calorieen maar bitter weinig voedingswaarde op. Het lichaam zal hierdoor geneigd zijn om om meer te blijven vragen, aangezien het geen behoefte heeft aan calorieen, maar aan voedingsstoffen. Er is dus geen enkele prikkel om d.m.v. leptine het signaal af te geven dat je moet stoppen met eten, want het lichaam zal desnoods te veel calorieen uit suikers accepteren om och maar vooral aan voldoende voedingsstoffen te komen.

- Suiker wordt bijzonder snel verbrand. Alleen al als je dit lees verbrand je suikers (glucose), omdat je hersenen grootverbruikers zijn van glucose. Ga je daarnaast nog sporten, dan verbrand je al helemaal razendsnel suikers. Er zal daardoor een voortdurende behoefte zijn aan meer suikers om de voorraad weer aan te vullen en opnieuw dus geen prikkel om te stoppen met eten.

- Veel suikers in het bloed wordt door het lichaam in verband gebracht met stress. In tijden van stress moet er extra glucose vrijgemaakt worden door de lever om snel naar de hersenen en spieren te kunnen stromen, zodat je helder van geest wordt en beresterk. Dit stelt je in staat om razendsnel te beslissen of je gevaar tegemoet treedt (vechten) of er juist van wegloopt (vluchten). Een overdaad aan suikers in het bloed zet je hele systeem op scherp en heeft dus ook gevolgen voor je hormoonhuishouding, met name voor de anti-stresshormonen die de bijnieren produceren (cortisol en adrenaline).

Leptineresistentie gaat gepaard met insulineresistentie. Het lichaam is niet gebaat bij een te hoge bloedsuikerspiegel en zal daarom d.m.v. insuline proberen de overtollige suiker in de cellen te duwen, waar deze worden omgezet in vet en de cellen dus vervetten en uitzetten (dit leidt tot overgewicht). Na verloop van tijd vinden de cellen het mooi geweest en laten ze dit niet meer toe. Ze ontwikkelen dan insulineweerstand. Je zit dan met een situatie waarbij er sprake is van teveel vrije suiker en insuline in het bloed. Als de suikers niet meer in de cellen komen, kunnen ze de cellen ook niet meer van voldoende energie d.m.v. glucose geven, waardoor de cellen uithongeren. Het is dan niet meer dan logisch dat ze dan ook leptineresistentie ontwikkelen, omdat ze blijven vragen om meer energie. Je hebt dan naast teveel glucose en insuline dan ook nog eens teveel leptine in je bloed.

Het is dus een beetje dubbel. Aan de ene kant moeten cellen na verloop van tijd wel de deuren sluiten voor glucose en insuline om zichzelf te beschermen tegen de schadelijke effecten hiervan. Aan de andere kant komt er daardoor te weinig energie in de cellen en dus sluiten ze ook de deuren voor het hormoon dat een verzadigingsgevoel moet opleveren, nl. leptine. Dit geeft eens te meer aan hoe slecht een suikerverbranding werkelijk is en hoe ineffectief suikers/koolhydraten/zetmeel zijn als bron van energie en al helemaal als bron van voedingsstoffen. De oplossing is om van een suikerverbranding de overschakeling te maken naar een vetverbranding door langzaam de inname van koolhydraten af te bouwen en de inname van vetten op te bouwen. Uiteindelijk moet je op 50-100 gram koolhydraten per dag uitkomen. Het lichaam herstelt zichzelf dan vanzelf en de bloedsuiker- en hormoonspiegel komt weer in balans en als er 1 voedselgroep een verzadigingsgevoel geeft dan is het wel vet. Je kunt hier simpelweg niet te veel van eten want dan word je misselijk. Dat is dus de werking van leptine waardoor genoeg ook echt genoeg is.

Mike

 

[Poekie]

Quote:
en als er 1 voedselgroep een verzadigingsgevoel geeft dan is het wel vet. Je kunt hier simpelweg niet te veel van eten want dan word je misselijk. Dat is dus de werking van leptine waardoor genoeg ook echt genoeg is.


Dat klopt, niet dat ik misselijk wordt maar wel dat je een gevoel krijgt van, ik heb genoeg gegeten.

We eten ook minder dan voorheen. Toen deden we met gemak 2 glazen (250cc) aan smoothie.

Met deze super vette yoghurt smoothie heb ik aan 1,5 glas genoeg.

Het geeft ook geen fijn gevoel als ik teveel eet.

 

[Webmaster]

Hee, eindelijk een reactie! Dit is superbelangrijke informatie, dus het zou zonde zijn als dit aan iedereen voorbij gaat...

Mike

 

[Guest]

Ha Mike,

Bedankt voor je goede informatie, niet alleen hier maar overal op de site (ben veel aan het lezen op de site).

Hierboven staat mooi beschreven hoe overgewicht tot stand komt. Volgens mij hebben te veel mensen (in de westerse wereld), last van deze effecten. Wat jammer dat dit soort informatie zo weinig bekend is bij de grote schaapskudde in Nederland (het grote publiek)

Ik ben net begonnen met meer vet, gewoon rustig aan steeds meer vette dingen (de goede, geen vetboer friet vet) en ik ben mij aan het oriënteren op een h202 kuur om mijn lichaam te reinigen en op te peppen. Jullie horen in de loop van de tijd wel hoe het gaat.

Erik

 

[Guest]

Voor een paar weken terug had ik nog ernstig last van mijn boulimia. Ik kon niet stoppen met eten. Vreswelijke vreetbuien die bestonden uit enkel koolhydraten. Echter de dag dat ik meer vetten begon te eten waren mijn vreet aanvallen per direkt gestopt en heb ik dus geen behoefte meer aan volproppen en al helemaal geen zin in suikers. Wel neem ik nu iedere dag een zuurdem broodje met veel boter en rauwe kaas en dat voeld heerlijk. Dus binnen een dag waren mijn boulimia verschijnselen verdwenen. Ik moet nu zelfs oppassen dat ik niet te wijnig eet, want het lijkt of mijn trek in eten verdwenen is. Ben ook wel erg ziek geweest na mijn leverfluhs ( voelde eerder een totale darm flush ) maar goed. Het gaat beter nu gelukkig. dus voor mij staat deze theorie als een huis.

 

[fatsnotbad]

Erik, ben je ook al met keltisch zeezout begonnen? En ook zonder een reactie te geven ben ik er zeker van dat jou vele bijdrages gelezen worden hoor. Deze heb ik zelfs al verscheidenen keren gelezen, en wil deze ook aan Erik ( mijn man ) laten lezen, hij is nl zo'n onverzadigbaar type. Nooit genoeg, en altijd trek. Ook onze jongste heeft hier last van.

 

[ruud]

Robert Lustig, arts, over het verschil tussen glucose en fructose aangaande leptinen:

(als het goed is begint het juist op het punt dat ik hierboven benoem: het verschil tussen glucose en fructose aangaande leptinen):

#at=2610

Hier opnieuw Lustig bij Mercola:

http://blogs.mercola.com/sites/vitalvotes/archive/2012/02/10/the-toxic-truth-about-sugar--is-it-really-a-poison.aspx

According to Dr. Lustig, via the website Diet Doctor:

Quote:
“The problem with sugar isn’t just weight gain ... A growing body of scientific evidence is showing that fructose can trigger processes that lead to liver toxicity and a host of other chronic diseases. A little is not a problem, but a lot kills -- slowly.”

Lustig goes on to argue that sugar used to be available to our ancestors only as fruit or honey -- and then only for a few months of the year.

 

[ruud]

Quote:
als er 1 voedselgroep een verzadigingsgevoel geeft dan is het wel vet. Je kunt hier simpelweg niet te veel van eten want dan word je misselijk.


Kan het zijn dat je bij leptineresistentie te laat een verzadigingsgevoel krijgt?

En wat gebeurt er bij leptineresistentie: zet je dan vet om in vet net als bij insulineresistentie: suiker in vet omgezet?

Volgens mij heb ik het allebei: insuline en leptineresistentie.

Ik word op het moment overal dik van!

 

[Webmaster]

Heb je je bloedsuiker, insuline, triglyceriden en cholesterol al eens laten meten? Ik vermoed bij jou een trage schildklier.

Mike

 

[ruud]

Ja, nou ja een jaar geleden (2011 dus) heb ik het laten testen op 6 mei.

Toen kon men volgens mij uit de testen niet al te veel pathologisch aflezen.

Maar toen zat ik ook nog niet te weston prizen, dat begon na de zomervakantie.

Vrij t3 was toen 4.3 ref waarden 2.6-6.0

vrij t4 was toen 14.4 ref waarden 9.0-19.0

en tsh was toen 1.4 ref waarden 0.35 - 4.94

triglyceriden: was toen 1.38 bij ref waarden o tot 2.00

glucose niet nuchter was toen 5.3 bij ref waarden van 3.5 tot 11

cholesterol 5.75 bij ref waarden van 2.5 tot 6.5

hdl 1.52 bij ref waarden van 0.9 tot 3.0

ldl 3.42 bij ref waarden < 3.5

hdl chol ratio 3.66 bij ref waarden < 5

 

[ruud]

Ik vraag me nog steeds af of als je vetmetabolisme niet op orde is (wat die bij mij zeker niet is) of het dan ook zo is dat je vetter wordt van vet.

Ik denk het dus zeker van wel.

Het is mij duidelijk dat ik te hard van stapel ben gelopen en te hard heb geloofd dat die vet mij wel zou afremmen op tijd.

Maar ik vrees dat ik mezelf toch een beetje te veel heb laten gaan

 

[Webmaster]

Tijd om nog wat dieper op het hormoon leptine in te gaan, aangezien hier nog te weinig over gezegd en geschreven is op dit forum.

De vetcellen van ons lichaam maken leptine aan. Leptine heeft als functie om aan te geven of er sprake is van overvloed of schaarste. Het is een hormoon dat relatief recent ontdekt is (1994), maar het geeft ons een interessant inzicht in suikerverbranding tegenover vetverbranding. Ik zal het uitleggen:

Allereerst moeten we helemaal terug in de tijd naar het prille begin van de aarde. De aarde was toen een verstikkende gasmassa en het enige leven dat er was, bestond uit eencellige organismes die zich voedden op basis van fermentatie van glucose. De goede verstaander ziet hier meteen een verband tussen gebrek aan zuurstof en suiker (kanker), maar daarover zo meer.

Complex leven op deze planeet zou niet mogelijk zijn als deze eencellige organismes niet op een bepaald moment hadden besloten samen te clusteren. Het eerste product van deze samenwerking was de planten- en bomenwereld. Deze waren in staat koolstofdioxide uit de atmosfeer in te ademen en zuurstof uit te ademen. Daarna kwamen de dieren, de eerste op zuurstof gebaseerde, complexe organismes. Ten slotte kwam de mens.

Alle op zuurstof gebaseerde organismes hebben met elkaar gemeen dat ze vetzuren gebruiken als brandstof. Ter herinnering: anaerobe, simpele organismes verbranden glucose. Barry Groves legt hier feilloos uit waarom zelfs plantenetende dieren een vetrijk voedingspatroon aanhouden:

http://www.second-opinions.co.uk/should-all-animals-eat-a-high-fat-low-carb-diet.html

http://www.second-opinions.co.uk/should-all-animals-eat-a-high-fat-low-carb-diet-2.html

Geen wonder dus dat wij mensen vetcellen hebben die het hormoon leptine aanmaken. Zoals gezegd, leptine geeft aan of er sprake is van overvloed of van schaarste. Overvloed of schaarste aan wat? Vet natuurlijk! Wij mensen zijn als complexe, aerobe organismes natuurlijke vetverbranders. Dit betekent maar 1 ding: het moderne koolhydraat-, zetmeel- en suikerrijke voedingspatroon behoort niet toe aan complexe, organismes als ons mensen en het bevordert dan ook anaerobe fermentatie van suikers.

Dit is bijzonder ziekmakend en zelfs dodelijk! In 1925 ontdekte de Duitse biochemist Otto Warburg dat kanker anaeroob is en zich voedt d.m.v. fermentatie van glucose uit de bloedstroom. Hij ontdekte tevens dat er helemaal niet zoiets bestaat als een kankercel, maar dat het een gewone cel is die lijdt aan verstikking: bij een zuurstoftekort van 60% of meer verandert deze in wat we een kankercel noemen. In werkelijkheid gaat het evolutionaire geheugen van onze cellen terug naar de prille oertijd, lang voordat er mensen waren en geven ze hun hogere functie van samenwerking op. In feite worden het opnieuw eencellige, primitieve organismes die zich in anaerobe omstandigheden in stand houden d.m.v. melkzuurfermentatie van suiker.

Ik krijg vaak de vraag: hoe komt de moderne mens dan aan dat zuurstoftekort op celniveau? Nu weet je het antwoord: door veel suiker, zetmeel en koolhydraten te eten. Dit wordt allemaal glucose in het bloed en dit gebeurt op basis van vergisting (fermentatie). Een andere inwendige fermentatiebron kan zijn: overmatige consumptie van eiwitten zonder ondersteunende vetten (waardoor het lichaam de eiwitten omzet in glucose) of een gebrekkige eiwitvertering a.g.v. te weinig maagzuur.

Telkens zie je die woorden 'suiker', 'anzeroob' en 'fermentatie' terugkomen. Daartegenover staan 'vetten' en 'aeroob'. Nogmaals: op zuurstof gebaseerde organismes bedienen zich bij voorkeur van vet als brandstof. De celwanden van complexe, aerobe organismes zijn opgebouwd uit vetzuren, die vervolgens een optimale toevoer van zuurstof naar de cellen bevorderen.

Leptine geeft aan of er voldoende gezonde vetten in omloop zijn. Is dit het geval, dan kalmeert en ontspant het systeem, omdat 'de jacht gunstig is'. Vergeet niet dat we uit de IJstijd stammen als jager-verzamelaars en ons vrijwel uitsluitend voedden met dierlijk leven, vooral dierlijk vet.

Indien er echter onvoldoende vetten in omloop zijn, geeft leptine een krachtig signaal af dat er sprake is van schaarste. Dit is uiteraard het geval bij een modern koolhydraatrijk en vetarm eetpatroon. Leptine spoort dan de alvleesklier aan om insuline af te geven. Insuline duwt vervolgens op agressieve wijze de overtollige glucose in de bloedstroom in de cellen. Dit dient twee functies: de suiker is uit de bloedstroom verwijderd en kan daar geen schade meer aanrichten en de energie uit suiker wordt opgeslagen in de cellen en omgezet in vet, de brandstof waar het lichaam werkelijk om vraagt.

Hierdoor vervetten de cellen en zetten ze uit, waardoor er zoveel vetopslag plaatsvindt dat we overgewicht krijgen. Zelfs mensen met een snelle stofwisseling die mager zijn merken dit, omdat ze 'zwembandjes' ('love handles') krijgen die er maar niet af te trainen zijn. Je kunt nl. wel suiker verbranden, maar geen insuline. Die vrije insuline (en suiker als je onvoldoende lichaamsbeweging hebt) in het bloed richt veel schade aan aan bloedvaten, organen, gewrichten en andere weefsels. Een eiwitrijk dieet om de bloedsuikerspiegel stabiel te houden helpt evenmin, want zonder consumptie van ondersteunende vetten zal het lichaam de eiwitten gaan omzetten in glucose. De overmatige consumptie van suiker en eiwitten zonder voldoende ondersteunende en afremmende vetten zorgt voor versuikering (glycatie) van eiwitten, waardoor ons bloed dik en stroperig wordt en er zelfs levensgevaarlijke bloedproppen kunnen ontstaan. Er is nog nooit onomstotelijk bewezen dat verzadigd vet en cholesterol verantwoordelijk zouden zijn voor dergelijke bloedproppen.

We moeten eens en voor altijd begrijpen dat ons lichaam zit te wachten op VET als brandstof en niets anders. Geen koolhydraten en geen eiwitten. De mens is een vetverbrander, punt. Dit voorziet zijn cellen van zuurstof. Suiker in de vorm van koolhydraten of omgezette eiwitten berooft menselijke (en trouwens ook dierlijke) cellen van zuurstof. Vandaar dat we meer vetten moeten eten dan eiwitten en meer eiwitten dan koolhydraten, in die volgorde. Met een moeilijk woord heet dit een ketogeen voedingspatroon, verwijzend naar ketonen als brandstof i.p.v. glucose.

Voordat je nu echter de keuken in gaat en ruimschoots margarine of halvarine op je boterham gaat smeren of gaat bakken in ruimschoots zonnebloemolie of maisolie, laat me je dan ook daarin wereldwijs maken: dit zijn zwaar bewerkte, plantaardige 'plastic' olien en vetten die het tegenovergestelde effect bereiken en je cellen juist luchtdicht maken en doen verstikken! Bovendien zijn de zuurstofmoleculen in deze bewerkte vetten beschadigd en missen daardoor een elektron, waardoor deze 'moleculaire misbaksels' gevaarlijke vrije radicalen vormen en degeneratieve oxidatie veroorzaken. Zie hierover meer in deze tekst. Het eerste wat je zou moeten doen is dus alle bewerkte plantaardige olien en vetten linea recta in de prullenbak mikken en voortaan uitsluitend nog kokosolie, roomboter en olijfolie zowel warm als koud gebruiken. Je hoeft dan niet te kijken op een eetlepeltje meer. Leptine houdt vervolgens in de gaten of er voldoende vet in omloop is en indien dit het geval is wordt de alvleesklier ook niet meer aangespoord om insuline te blijven produceren.

Er komt hierdoor een algehele rust en ontspanning in je totale systeem, want er is geen stress. De bloedsuikerspiegel hoort nl. alleen in tijden van acute stress dramatisch te stijgen. Het lichaam heeft dan geen tijd voor de te langzame, geleidelijke vetverbranding. De bedoeling is om meteen glucose naar de hersenen en spieren te laten gaan, zodat we snel kunnen beslissen of we moeten vechten tegen of vluchten voor het gevaar en bovenmenselijke spierkracht krijgen om vechten of vluchten mogelijk te maken. Je kent het hormoon dat hiermee gepaard gaat wel: adrenaline. Dit is een hormoon dat geproduceerd wordt door de bijnieren, die de lever aansporen zijn glucogeenvoorraad direct af te geven aan het bloed, waar dit wordt omgezet in glucose.

Voortdurend de bloedsuikerspiegel verhogen door overmatige consumptie van koolhydraten en eiwitten zonder ondersteunende vetten werkt dus voortdurende stress in de hand. Leptine stuurt dan insuline aan om de glucose op te slaan als vet, als reactie op schaarste. Suiker = schaarste = stress. Vet = overvloed = ontspanning. Vandaar dat koolhydraten slechts energie op korte termijn verschaffen en er geen rem op de inname ervan lijkt te zitten, terwijl vetten lange termijnenergie verschaffen en je een krachtig verzadigingsgevoel geven, tot op het misselijke af als je er teveel van eet! Ooit iemand gezien die verslaafd is aan biefstuk? Ik niet. Ik zie wel niets dan suikerverslaafden. Dat verzadigingsgevoel is de werking van leptine en overmatige koolhydraatconsumptie gaat dit signaal van leptine tegen, waardoor je maar door blijft eten. Alles begint dus bij vet, precies wat Weston Price ook ontdekte, die naar vetoplosbare vitamines verwees als 'activators'.

Enne dames: je kunt niet vet worden van vet, als je vet verbrandt. Suikerverbranding, daarentegen, resulteert in vetopslag en, nog veel erger, celverstikking (zuurstoftekort op celniveau), waardoor je risico op kanker, diabetes en hart- en vaatziekte toeneemt, alsmede elke andere denkbare welvaartsziekte. En mager maar gezond? Ik dacht het niet! Ondergewicht is een nog veel groter probleem dan overgewicht, want je hebt dan geen reserves en geen reserves = schaarste. Door de stress die suikerverbranding creeert kan het lichaam te snel (ondergewicht) of te langzaam (overgewicht) gaan draaien, twee kanten van dezelfde medaille. Helaas hoor je bijna nooit iets over ondergewicht, omdat ons verwrongen beeld van een 'gezond gewicht' ondergewicht in de hand werkt en dus sociaal geaccepteerd is als zijnde 'mooi slank'.

Een suikerverbranding kan ook leiden tot leptineresistentie. Leptineresistentie kan weer leiden tot insulineresistentie. De cellen zitten dan overvol en willen geen suiker meer. Het kan ook zijn dat de plastic plantaardige vetten de celwanden dermate verzwakken dat de receptoren op deze celwanden niet of nauwelijks meer functioneren, waardoor er geen goede hormonale communicatie met de cellen meer mogelijk is. Er is maar 1 uitweg: geleidelijk je koolhydraatconsumptie verminderen tot ergens tussen de 50 en 100 gram koolhydraten per dag en je consumptie van vetten vermeerderen. Zolang je ofwel via te veel koolhydraten, ofwel via te veel eiwitten een te hoge insulinespiegel hebt, zul je geen gezonde vetverbrander worden en in de suikerverbranding blijven hangen en de daarbij behorende vetopslag in de cellen.

Als het om vet gaat, zijn er uiteindelijk maar twee keuzes: plantaardig of dierlijk. Planten zijn doorgaans niet rijk aan vet, maar dieren des te meer. We hebben ons het grootste deel van onze evolutie hoofdzakelijk gevoed met dierlijke vetten en eiwitten. De vetzuursamenstelling van dierlijk vet is afhankelijk van wat de dieren eten. De juiste planten horen aan de basis te staan van ons dierlijk voedsel en die planten horen weer te groeien in de juiste bodem, een bodem die mineraalrijk is. Opnieuw bevestigt dit het onderzoek van Price, die concludeerde dat de voeding van gezonde natuurvolkeren rijk was aan dierlijke vetten en aan mineralen. Bovendien is de keus voor dierlijk logisch als je beseft dat de meeste plantaardige vetten zwaar bewerkt zijn en dierlijke vetten niet.

Een gezonde vetverbrander eet onbeperkt dierlijk vet van de allerbeste kwaliteit, niet te veel en niet te weinig eiwitten en zo weinig mogelijk koolhydraten. Het lastigst is de overgang van suikerverbranding naar vetverbranding. Maak niet de fout door te drastisch je inname van koolhydraten te verlagen, want een leven lang glucose verbranden is niet zomaar ongedaan te maken. Streef echter wel naar minimalisering van inname van koolhydraten en maximale vetinname, met eiwitten ergens mooi daartussenin.

Mike

 

[Guest]

Goed stuk Mike.

 

[fatsnotbad]

Mike, komt dit stuk ook in de alleen lezen topic te staan? Dan kan ik dit gemakkelijker terugvinden. Mooi en duidelijk/chronologisch artikel

Oeps...sorry, zie net dat dit al is gebeurd

 

[Poekie]

Maar het is wel heel belangrijk dat je lever schoon genoeg is om in een goede vetverbranding te komen.

Het lijkt mij dat als je lever verstopt zit door leverstenen en je gaat je koolhydraten verminderen en je vetinname verhogen dat je lever dit niet kan verwerken. Of zie ik dit verkeerd?

Dit kan dan d.m.v. leverreinigingen.

 

[Guest]

@Poekie

Precies wat ik heb/had... inmiddels is de uitslag nu lekker rustig en wordt met de dag steeds minder. Het is nauwelijks meer te zien... jeej . Ik 'hoor' en 'voel' nu mijn lever elke keer als ik iets (voornamelijk bij vet) eet en is mijn ontlasting ook enorm verbeterd en dit na 2 maanden lever kuurtje te doen en nog wat andere 'tweaks' in mijn voedingspatroon.

Nu kan ik zonder probleem lekker vet eten... enorm verschil met 4-5 maanden terug!

@Mike

Super geschreven mike! Ik laat hem meteen lezen door een aantal bekende van mij, enorm informatief!

 

[Webmaster]

Dank jullie voor de complimenten, daar doen we het voor! Het werd onderhand tijd dat leptine eens wat meer onder de aandacht werd gebracht hier. Hopelijk maakt dit e.e.a. duidelijk.

Mike

 

[autumn]

Opeens gaat er ook een lampje branden over de bezwaren die mensen maken tegen te eiwitrijk eten of te veel vlees eten. Dit zou te veel schadelijke stoffen in de darmen veroorzaken en de nieren belasten. Dit is natuurlijk gebaseerd op die vetarme diëten waardoor de eiwitten ook niet goed kunnen verteren en daarbij natuurlijk ook nog eens het verkeerde vlees en een slecht functionerende spijsvertering. Zit ik zo warm? Nu vraag ik me nog wel af waarom of hoe vetten de vertering van eiwitten verbeteren?

 

[Webmaster]

Je zit niet alleen warm, je zit loeiheet! Vetten zijn 'activators', niet alleen voor de vertering van eiwitten, maar ook voor de opname van mineralen en spoorelementen. Interessant genoeg is voor beide ook voldoende maagzuur vereist. Ik heb geen idee hoe vetten de eiwitvertering ondersteunen, ik weet alleen dat ze dit doen. Mijn specifieke biochemische kennis schiet te kort, ik probeer liever het grote plaatje in de gaten te houden i.p.v. mezelf te verliezen in uiterst gedetailleerde biochemie.

Mike

 

[autumn]

Dan denk ik dat we het erover eens zijn dat een vetrijk of vetarm dieet zodanig van elkaar verschilt dat er werkelijk hele andere reacties in je spijsvertering en lichaam ontstaan. Hierdoor zijn de bevindingen van wetenschappers die mensen met vetarme dieten onderzoeken niet te vergelijken zijn met de bevindingen van wetenschappers die mensen met vetrijke dieten onderzoeken. Er lijken verschillende wetmatigheden op te gaan bij ieder van deze dieten, waardoor de een tot de conclusie komt dat veel vlees eten belastend is, terwijl de ander tot de conclusie komt dat veel vlees eten gezond is. Dat is eigenlijk wel een heel fundamenteel inzicht.