G
Guest
Guest
Gautama Boeddha, De Weston Price van zijn tijd.
Als Boeddhistisch beoefenaar verdiep ik mij natuurlijk dagelijks in de sutta's en de Pali Canon, om op die manier de directe leer van de historische Boeddha te bestuderen. Vandaag luisterde ik naar een podcast van de Against the stream Sangha in Los Angeles, waarin een westerse monnik uitlegt wat de Boeddha zijn Bhikkus ( monniken ) vertelde over het begin van de Mens. Voor wie er geïnteresseerd is in deze sutra ben ook best bereid uit te zoeken hoe deze tekst heet, zodat iedereen een conclusie voor zichzelf kan trekken! Ik ben er voor mijzelf al uit De Boeddha was de Weston Price van zijn tijd!
In het begin van de sutra heeft de boeddha het over een wereld waar alleen maar water is. Er is nooit licht en de lucht is dus donker. De zon en de maan
zijn op onze planeet niet zichtbaar. Dan begint zich een dun laagje te vormen op het water, Te vergelijken met het velletje op een pannentje gekookte melk ( zonde van de melk ). Deze aarde voelt zo zacht als Ghee, en rook zoet als honing. de zon en maan veschijnen.
Op dit dunne laagje ( voor ons beter bekent als de Aarde ), komen ook levende wezens voor! Zij zijn liefdevol en leven in harmonie met alle andere levende wezens. Tussen deze wezens leeft ook een wezen dat wij vandaag de dag de mens noemen. Toch was dit wezen anders. Mooier, zonder geslacht en zonder hebzucht.
OM EEN LANG VERHAAL KORT TE MAKEN.
Het duurde niet lang voordat de mens de verleiding niet meer kon weerstaan. De aarde voelde zo zacht aan, en rook toch zo heerlijk naar zachte honing. Zo zoet en zacht, daar moesten deze wezens toch wel eens een hapje van nemen! De mensen begonnen de stukken honing af te breken en op te peuzelen, ze konden er niet meer mee stoppen,en geen genoeg meer van krijgen.
De Boeddha zegt hierna: This is the begininning of craving and desire. Vanaf dit moment was de geest van de mens besmet en niet langer zuiver. Het begin van de Degeneratie van de mens, zo zij de Boeddha. De sutta's zijn zoals jullie misschien weten erg lang en ingewikkeld. Het komt erop neer dat de mens na het eten van de honing Egoïstisch wordt, verlangens ontwikkeld, moordlustig wordt, oorlog voert om land, er heerst grote schaarste, terwijl de ander zijn overvloed niet wilt delen. Klinkt aardig hedendaags vindt je niet?
Tijdens mijn tramritje van mijn werk naar huis spookt dit verhaal steeds door mijn hoofd. Er is iets aan dit verhaal dat mij bekend voorkomt, MAAR NATUURLIJK! Zelfs de Boeddha zag in dat het consumeren en verslaafd raken aan suiker het begin van het einde was. De oorzaak van de degeneratie, en het begin van oorlog en geweld! Was de Boeddha de Weston Price van het oude India? Of het bewust was of niet, hij riep het 2600 jaar geleden al. Die suikers brengen alleen maar ellende!!!
En voor al de Christenen die helemaal geen waarde hechten aan die gekke Boeddha en zijn uitspraken. De Fructose uit de verboden vrucht hebben ook weinig goeds gebracht! Lees het maar in de bijbel, of vraag het aan Adam en Eva.
( wilde deze grappige interpretaties toch even met jullie delen )
Als Boeddhistisch beoefenaar verdiep ik mij natuurlijk dagelijks in de sutta's en de Pali Canon, om op die manier de directe leer van de historische Boeddha te bestuderen. Vandaag luisterde ik naar een podcast van de Against the stream Sangha in Los Angeles, waarin een westerse monnik uitlegt wat de Boeddha zijn Bhikkus ( monniken ) vertelde over het begin van de Mens. Voor wie er geïnteresseerd is in deze sutra ben ook best bereid uit te zoeken hoe deze tekst heet, zodat iedereen een conclusie voor zichzelf kan trekken! Ik ben er voor mijzelf al uit De Boeddha was de Weston Price van zijn tijd!
In het begin van de sutra heeft de boeddha het over een wereld waar alleen maar water is. Er is nooit licht en de lucht is dus donker. De zon en de maan
zijn op onze planeet niet zichtbaar. Dan begint zich een dun laagje te vormen op het water, Te vergelijken met het velletje op een pannentje gekookte melk ( zonde van de melk ). Deze aarde voelt zo zacht als Ghee, en rook zoet als honing. de zon en maan veschijnen.
Op dit dunne laagje ( voor ons beter bekent als de Aarde ), komen ook levende wezens voor! Zij zijn liefdevol en leven in harmonie met alle andere levende wezens. Tussen deze wezens leeft ook een wezen dat wij vandaag de dag de mens noemen. Toch was dit wezen anders. Mooier, zonder geslacht en zonder hebzucht.
OM EEN LANG VERHAAL KORT TE MAKEN.
Het duurde niet lang voordat de mens de verleiding niet meer kon weerstaan. De aarde voelde zo zacht aan, en rook toch zo heerlijk naar zachte honing. Zo zoet en zacht, daar moesten deze wezens toch wel eens een hapje van nemen! De mensen begonnen de stukken honing af te breken en op te peuzelen, ze konden er niet meer mee stoppen,en geen genoeg meer van krijgen.
De Boeddha zegt hierna: This is the begininning of craving and desire. Vanaf dit moment was de geest van de mens besmet en niet langer zuiver. Het begin van de Degeneratie van de mens, zo zij de Boeddha. De sutta's zijn zoals jullie misschien weten erg lang en ingewikkeld. Het komt erop neer dat de mens na het eten van de honing Egoïstisch wordt, verlangens ontwikkeld, moordlustig wordt, oorlog voert om land, er heerst grote schaarste, terwijl de ander zijn overvloed niet wilt delen. Klinkt aardig hedendaags vindt je niet?
Tijdens mijn tramritje van mijn werk naar huis spookt dit verhaal steeds door mijn hoofd. Er is iets aan dit verhaal dat mij bekend voorkomt, MAAR NATUURLIJK! Zelfs de Boeddha zag in dat het consumeren en verslaafd raken aan suiker het begin van het einde was. De oorzaak van de degeneratie, en het begin van oorlog en geweld! Was de Boeddha de Weston Price van het oude India? Of het bewust was of niet, hij riep het 2600 jaar geleden al. Die suikers brengen alleen maar ellende!!!
En voor al de Christenen die helemaal geen waarde hechten aan die gekke Boeddha en zijn uitspraken. De Fructose uit de verboden vrucht hebben ook weinig goeds gebracht! Lees het maar in de bijbel, of vraag het aan Adam en Eva.
( wilde deze grappige interpretaties toch even met jullie delen )