Misschien wel leuk om even te vermelden.
Ik slikte hydrocortison (bijnierschorshormoon) om mijn bijnieren op gang te houden. In het begin (en eigenlijk tot niet heel lang geleden) heb ik er veel baat bij gehad en voelde ik overduidelijk dat ik het nodig had en nam ik op zulke momenten een beetje extra.
De laatste weken kon ik echter zo veel gebruiken als ik zelf wilde en voelde ik me er absoluut niet beter door. Ik begon me af te vragen of ik het nog wel opnam of dat het voor mij gewoon niet meer werkte. Was ik er misschien zo aan gewend?
In ieder geval vroeg ik me af, als ik het dan toch niet merkte om meer te nemen, of ik er iets van zou merken als ik minder zou nemen.
Ik durfde niet goed, omdat ik me zo verschrikkelijk ellendig heb gevoeld zonder en ook als ik minder nam.
Echter, afgelopen week ben ik met de zapper begonnen en heb ik H2O2 flink opgebouwd. Van beide voelde ik eerder niks, maar deze keer geeft minstens één van deze twee iets dat ik nodig heb. Ik was niet meer zó moe. Het voelt een beetje als een zetje in de rug voor mijn lijf.
Laten Marja en mijn arts het maar niet horen, maar ik heb besloten hc af te bouwen en uit te testen of het nog iets voor me doet. De grootste verrassing is dat ik het op de meeste momenten niet mis en ik me misschien zelfs wel beter voel (maar dat weet ik niet zeker). Op sommige momenten voel ik ook dat mijn bijnieren het niet trekken en dan neem ik 1/5 van wat ik voorheen op een dag slikte.
Ik hoop nog eens te ontdekken wat eraan voorafgaat wanneer ik me zo beroerd voel dat ik toch een kleine dosis neem. Eigenlijk is het dan natuurlijk al te laat om nog bij te slikken, hoewel het vooralsnog goed helpt.
Verder is het een kwestie van aftasten en uitvinden of ik het ook na de vakantie (met studiestress) nog red zonder (of met veel minder) hc. Ook is het de vraag of ik het op de langere termijn red, omdat ik eerder gestopt ben en toen steeds angstiger werd, maar dat is een kwestie van heel goed in de gaten houden.
Uiteraard kan ik ook niet exact zeggen waar het door komt dat ik het op dit moment ineens veel beter red zonder hc. Er is namelijk wel e.e.a. veranderd te afgelopen tijd.
Ooit hoop ik er nog achter te komen.
Ik slikte hydrocortison (bijnierschorshormoon) om mijn bijnieren op gang te houden. In het begin (en eigenlijk tot niet heel lang geleden) heb ik er veel baat bij gehad en voelde ik overduidelijk dat ik het nodig had en nam ik op zulke momenten een beetje extra.
De laatste weken kon ik echter zo veel gebruiken als ik zelf wilde en voelde ik me er absoluut niet beter door. Ik begon me af te vragen of ik het nog wel opnam of dat het voor mij gewoon niet meer werkte. Was ik er misschien zo aan gewend?
In ieder geval vroeg ik me af, als ik het dan toch niet merkte om meer te nemen, of ik er iets van zou merken als ik minder zou nemen.
Ik durfde niet goed, omdat ik me zo verschrikkelijk ellendig heb gevoeld zonder en ook als ik minder nam.
Echter, afgelopen week ben ik met de zapper begonnen en heb ik H2O2 flink opgebouwd. Van beide voelde ik eerder niks, maar deze keer geeft minstens één van deze twee iets dat ik nodig heb. Ik was niet meer zó moe. Het voelt een beetje als een zetje in de rug voor mijn lijf.
Laten Marja en mijn arts het maar niet horen, maar ik heb besloten hc af te bouwen en uit te testen of het nog iets voor me doet. De grootste verrassing is dat ik het op de meeste momenten niet mis en ik me misschien zelfs wel beter voel (maar dat weet ik niet zeker). Op sommige momenten voel ik ook dat mijn bijnieren het niet trekken en dan neem ik 1/5 van wat ik voorheen op een dag slikte.
Ik hoop nog eens te ontdekken wat eraan voorafgaat wanneer ik me zo beroerd voel dat ik toch een kleine dosis neem. Eigenlijk is het dan natuurlijk al te laat om nog bij te slikken, hoewel het vooralsnog goed helpt.
Verder is het een kwestie van aftasten en uitvinden of ik het ook na de vakantie (met studiestress) nog red zonder (of met veel minder) hc. Ook is het de vraag of ik het op de langere termijn red, omdat ik eerder gestopt ben en toen steeds angstiger werd, maar dat is een kwestie van heel goed in de gaten houden.
Uiteraard kan ik ook niet exact zeggen waar het door komt dat ik het op dit moment ineens veel beter red zonder hc. Er is namelijk wel e.e.a. veranderd te afgelopen tijd.
Ooit hoop ik er nog achter te komen.
Zoals gezegd,zonlicht voelt nu als een vriend/ben t liefst de hele dag buiten. Ik heb ook het idee dat de flinke theelepel (soms meer,soms minder) edelgist die ik vrijwel iedere dag over mn eten strooi,ook z'n positieve uitwerking heeft in het geheel. Aangezien het kalmerend werkt voor o.a. het centraal zenuwstelsel. Daarbij heb ik in de afgelopen dagen,ook weer eens een paar nachten fatsoenlijk geslapen.
