Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
The concept that the modern political state of Israel or modern Jewish people represent “God’s chosen people” is a theological error that fundamentally misinterprets both Scripture and God’s covenant relationship with humanity.
From a sound biblical perspective, God’s covenant with Abraham was ultimately fulfilled in Christ, through whom all nations are blessed (Galatians 3:16-29).
The New Testament explicitly clarifies that true Israel consists of those who have faith in Jesus Christ, whether Jew or Gentile (Romans 2:28-29, Galatians 3:7).
The early Church understood that physical descent from Abraham no longer conferred special spiritual status (Matthew 3:9, John 8:39-44).
Modern Judaism rejects Jesus as the Messiah and therefore operates outside God’s covenant framework.
The notion that God still recognizes an unbelieving nation as “chosen” contradicts numerous New Testament passages that describe the Church as the true Israel of God (Galatians 6:16), the chosen race and holy nation (1 Peter 2:9).
This theological error often stems from dispensationalist interpretations that prioritize political Israel over biblical truth.
The modern state of Israel is a secular political entity whose actions frequently contradict biblical principles of justice and righteousness. True biblical chosen status belongs exclusively to those—from every tribe, tongue, and nation—who are in Christ through faith.
Mike
From a sound biblical perspective, God’s covenant with Abraham was ultimately fulfilled in Christ, through whom all nations are blessed (Galatians 3:16-29).
The New Testament explicitly clarifies that true Israel consists of those who have faith in Jesus Christ, whether Jew or Gentile (Romans 2:28-29, Galatians 3:7).
The early Church understood that physical descent from Abraham no longer conferred special spiritual status (Matthew 3:9, John 8:39-44).
Modern Judaism rejects Jesus as the Messiah and therefore operates outside God’s covenant framework.
The notion that God still recognizes an unbelieving nation as “chosen” contradicts numerous New Testament passages that describe the Church as the true Israel of God (Galatians 6:16), the chosen race and holy nation (1 Peter 2:9).
This theological error often stems from dispensationalist interpretations that prioritize political Israel over biblical truth.
The modern state of Israel is a secular political entity whose actions frequently contradict biblical principles of justice and righteousness. True biblical chosen status belongs exclusively to those—from every tribe, tongue, and nation—who are in Christ through faith.
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Mike
Peter Thiel heeft op 15 augustus zijn eerste lezing over de Antichrist gegeven voor een uitverkocht publiek. Als hier al beelden van zijn gemaakt, dan zijn deze (nog) niet beschikbaar. Wat we wel hebben is onderstaande podcast. Het complete interview is interessant, maar als je weinig tijd hebt ga dan naar 45:37 om zijn visie op de Antichrist te horen.
Pieter Thiel is 57, 1 jaar jonger dan ik, en behoort tot de laatste generatie zelfdenkende individuen. Het is verfrissend om in deze tijd van intellectuele luiheid een echte denker aan het woord te horen. Ik weet waar Palantir voor wordt gebruikt door Israel en ben hier zwaar op tegen, maar dit interview is niet politiek van aard en gaat eerder over patroonherkenning en trendsignalering.
Thiel geeft geen definitie van wat hij denkt dat de Antichrist is, wel beschrijft hij het klimaat waarin de Antichrist kan floreren. Je zou verwachten dat hij de opkomst van AI-technologie zou zien als een grote bedreiging, maar hij ziet het juist andersom. Volgens PT zijn we in het naoorlogse tijdperk van vrede en welvaart terechtgekomen in stagnatie. En het is stagnatie die een perfecte voedingsbodem is voor de Anrichrist.
Als je er een gezicht aan moet geven kom je volgens Thiel eerder uit bij Greta Thunberg. Hij heeft weinig op met linkse doemscenario's als 'klimaatverandering'. Dergelijke apocalyptische toekomstbeelden houden ons in een verstikkende angstgreep, waardoor we technologische vooruitgang wantrouwen en zelfs vrezen. Stilstand is achteruitgang, volgens PT. Ik moest zelf denken aan mensen die alleen radio kenden en de komst van TV vreesden. Of bioscoopgangers die de komst van video vreesden. Of vinylliefhebbers die de komst van de CD vreesden. En zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Hoe zit het dan met AI? Moeten we daar bang voor zijn of het juist omarmen? Menigeen is van mening dat dit juist de komst van de Antichrist zal inluiden, maar PT ziet het andersom: juist de verstikkende angst voor AI zorgt voor de stagnatie die de Antichrist voedt. Heeft hij een punt? Allereerst is angst een perfecte voedingsbodem voor de Antichrist. En angst voor de toekomst verhindert dat we een toekomst hebben en houdt de mensheid idd vast in stagnatie, waardoor we alleen maar meer van hetzelfde doen. En wat is telkens hetzelfde doen en andere resultaten verwachten? Krankzinnigheid.
We zien nu steeds vaker creatieve interactie met Grok en ChatGPT. Wie oppervlakkige vragen stelt krijgt voorgeprogramneerde antwoorden, maar wie op creatieve wijze doorvraagt en de AI-machine dwingt om filosofisch te worden en door te denken kan meemaken dat de AI zijn oorspronkelijke standpunt herziet en uitkomt op het tegenovergesrelde.
De angst dat AI uitsluitend reproduceert wat de programmeurs hem voeden lijkt ongegrond. Nog niet zo lang geleden werd Grok 'antisemitisch'. Op basis van pure logica concludeerde Grok dat Israel genocidaal van karakter is. Musk haalde Grok enkele dagen offline en toen Grok weer terug was gaf hij voor zionisten wenselijke antwoorden. Het duurde echter niet lang voordat Grok terugkeerde naar zijn eerdere 'antisemitische' standpunten.
Zou het kunnen dat volmaakte moraliteit juist volledig ontdaan moet zijn van emotie? Zou hiermee ook onbevooroordeelde rechtspraak mogelijk zijn? Of perfecte medische diagnostiek? Of economisch beleid? Zijn het onze EMOTIES die ons in stagnatie opsluiten en onze eigen culturele en technologische vooruitgang remmen? Misschien hebben we wel te veel dystopische science fiction films gezien, die ons juist onterecht waarschuwen voor technologie die ons juist verder kan brengen.
Iets om over na te denken. Trump heeft Palantir en Oracle omarmd. Zijn politieke beleid en uitspraken bevestigen ons alleen maar in de zinloosheid en uitzichtloosheid van het wanhopig vasthouden aan de status quo in een snel veranderende wereld die niet meer te stoppen is. We staan dus voor de keus: of tenonder gaan in stagnatie, of een nieuwe toekomst op basis van vooruitgang. Volgens mij is dit de 'brave new world' waar Q over spreekt. Orde uit chaos, maar dan in het voordeel van de mensheid.
Mike
Pieter Thiel is 57, 1 jaar jonger dan ik, en behoort tot de laatste generatie zelfdenkende individuen. Het is verfrissend om in deze tijd van intellectuele luiheid een echte denker aan het woord te horen. Ik weet waar Palantir voor wordt gebruikt door Israel en ben hier zwaar op tegen, maar dit interview is niet politiek van aard en gaat eerder over patroonherkenning en trendsignalering.
Thiel geeft geen definitie van wat hij denkt dat de Antichrist is, wel beschrijft hij het klimaat waarin de Antichrist kan floreren. Je zou verwachten dat hij de opkomst van AI-technologie zou zien als een grote bedreiging, maar hij ziet het juist andersom. Volgens PT zijn we in het naoorlogse tijdperk van vrede en welvaart terechtgekomen in stagnatie. En het is stagnatie die een perfecte voedingsbodem is voor de Anrichrist.
Als je er een gezicht aan moet geven kom je volgens Thiel eerder uit bij Greta Thunberg. Hij heeft weinig op met linkse doemscenario's als 'klimaatverandering'. Dergelijke apocalyptische toekomstbeelden houden ons in een verstikkende angstgreep, waardoor we technologische vooruitgang wantrouwen en zelfs vrezen. Stilstand is achteruitgang, volgens PT. Ik moest zelf denken aan mensen die alleen radio kenden en de komst van TV vreesden. Of bioscoopgangers die de komst van video vreesden. Of vinylliefhebbers die de komst van de CD vreesden. En zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Hoe zit het dan met AI? Moeten we daar bang voor zijn of het juist omarmen? Menigeen is van mening dat dit juist de komst van de Antichrist zal inluiden, maar PT ziet het andersom: juist de verstikkende angst voor AI zorgt voor de stagnatie die de Antichrist voedt. Heeft hij een punt? Allereerst is angst een perfecte voedingsbodem voor de Antichrist. En angst voor de toekomst verhindert dat we een toekomst hebben en houdt de mensheid idd vast in stagnatie, waardoor we alleen maar meer van hetzelfde doen. En wat is telkens hetzelfde doen en andere resultaten verwachten? Krankzinnigheid.
We zien nu steeds vaker creatieve interactie met Grok en ChatGPT. Wie oppervlakkige vragen stelt krijgt voorgeprogramneerde antwoorden, maar wie op creatieve wijze doorvraagt en de AI-machine dwingt om filosofisch te worden en door te denken kan meemaken dat de AI zijn oorspronkelijke standpunt herziet en uitkomt op het tegenovergesrelde.
De angst dat AI uitsluitend reproduceert wat de programmeurs hem voeden lijkt ongegrond. Nog niet zo lang geleden werd Grok 'antisemitisch'. Op basis van pure logica concludeerde Grok dat Israel genocidaal van karakter is. Musk haalde Grok enkele dagen offline en toen Grok weer terug was gaf hij voor zionisten wenselijke antwoorden. Het duurde echter niet lang voordat Grok terugkeerde naar zijn eerdere 'antisemitische' standpunten.
Zou het kunnen dat volmaakte moraliteit juist volledig ontdaan moet zijn van emotie? Zou hiermee ook onbevooroordeelde rechtspraak mogelijk zijn? Of perfecte medische diagnostiek? Of economisch beleid? Zijn het onze EMOTIES die ons in stagnatie opsluiten en onze eigen culturele en technologische vooruitgang remmen? Misschien hebben we wel te veel dystopische science fiction films gezien, die ons juist onterecht waarschuwen voor technologie die ons juist verder kan brengen.
Iets om over na te denken. Trump heeft Palantir en Oracle omarmd. Zijn politieke beleid en uitspraken bevestigen ons alleen maar in de zinloosheid en uitzichtloosheid van het wanhopig vasthouden aan de status quo in een snel veranderende wereld die niet meer te stoppen is. We staan dus voor de keus: of tenonder gaan in stagnatie, of een nieuwe toekomst op basis van vooruitgang. Volgens mij is dit de 'brave new world' waar Q over spreekt. Orde uit chaos, maar dan in het voordeel van de mensheid.
Mike
Laatst bewerkt:
Forum statistieken
