Momenteel zit ik met groot plezier te lezen de online versie van Nutrition and Physical Degeneration. ([URL]http://www.journeytoforever.org/farm_library/price/pricetoc.html[/URL]). Het is zo helder geschreven, zonder poespas of pretentie. Heel roerende zijn z'n verhalen eigenlijk. En dan die foto's... Wat een geniaal boek. Wat een geniaal man!
Ik heb neefje van 14 en een nichtje van 12. Ze wonen in de VS (Seattle). Mijn neef heeft al een beugel, mijn nichtje moet er nog een krijgen. Z'n tanden zien er heel goed uit (spierwit), maar blijkbaar is er te weinig ruimte in hun kakken. Of zoiets.
Lezende WAP, ik veronderstel dat ze genoeg eiwit krijgen (ze groeien als kool), en waarschijnlijk zit er genoeg kalk in hun dieet (ze drinken veel melk), maar dat er zit te weinig van die belangrijke oplosbare vitamine in, met naam A en D, waardoor de "dental arches" niet ontwikkelen op de juiste manier.
Zou dit kloppen wat ik schrijf?
Ze drinken biologisch melk thuis (geen groeihormonen e.d.), maar het is wel gepasteuriseerd en de koeien zijn waarschijnlijk gevoerd met graan, dus van al dat melk krijgen ze niet de nodige vitaminen A en E.
Maar waarom hebben deze kinderen dit probleem met hun gebit en wij niet? Mijn broer, zus en ik hebben nooit een beugel gehad; onze tanden waren recht. Erfelijk kan het niet zijn.
Qua algemeen voeding kan het ook niet liggen. Ze eten een meer gevarieerde dieet dan wij als kinderen.
Mijn theorie nu: we zijn de fat-phobic generation. Mijn ouders (geboren voor tweede wereld oorlog) hadden in veel opzichten geen ideaal dieet, maar ze waren niet bang voor boter of spek. Wij integendeel wel; we zijn opgegroeid in een vel anti-verzadigd pro-PUFA milieu (mijn ouders deden ook vanaf de jaren 70/80 mee, maar we zijn ervoor geboren). Tot ruim na mijn 45ste dacht ik dat dierlijk vet gif was en melk drinken bespottelijk. Mijn zus is nog altijd steeds vet-fobisch; ze snijd de vet randjes van de vlees altijd weg. En nu betalen de kinderen dit vals geloof met hun gebit.
Mijn nichtje is een beeldschoon meisje: ze heeft de rond, breed gezicht en goed ontwikkeld neusgaten dat WAP bewonderd in de inheemse volkeren die hij tegenkwam. Zie hier een foto van haar op mijn Flickr pagina: [URL]http://www.flickr.com/photos/cbrace/7474928432/in/photostream[/URL]
Helaas is ze nu vegetariër geworden (al een maand of tien). Voor de kerst kreeg ze nota bene twee kookboeken waarvan een met uitsluitend "low-fat vegetarian" recepten. Oeie...
Ik heb tegen mijn zus gezegd, dat het meisje beter kan wachten met vegetariër worden tot dat ze volwassen is, maar mijn nichtje is koppig. Ik wil nog een keer iets zeggen... maar... hoe en wat?
Ik heb neefje van 14 en een nichtje van 12. Ze wonen in de VS (Seattle). Mijn neef heeft al een beugel, mijn nichtje moet er nog een krijgen. Z'n tanden zien er heel goed uit (spierwit), maar blijkbaar is er te weinig ruimte in hun kakken. Of zoiets.
Lezende WAP, ik veronderstel dat ze genoeg eiwit krijgen (ze groeien als kool), en waarschijnlijk zit er genoeg kalk in hun dieet (ze drinken veel melk), maar dat er zit te weinig van die belangrijke oplosbare vitamine in, met naam A en D, waardoor de "dental arches" niet ontwikkelen op de juiste manier.
Zou dit kloppen wat ik schrijf?
Ze drinken biologisch melk thuis (geen groeihormonen e.d.), maar het is wel gepasteuriseerd en de koeien zijn waarschijnlijk gevoerd met graan, dus van al dat melk krijgen ze niet de nodige vitaminen A en E.
Maar waarom hebben deze kinderen dit probleem met hun gebit en wij niet? Mijn broer, zus en ik hebben nooit een beugel gehad; onze tanden waren recht. Erfelijk kan het niet zijn.
Qua algemeen voeding kan het ook niet liggen. Ze eten een meer gevarieerde dieet dan wij als kinderen.
Mijn theorie nu: we zijn de fat-phobic generation. Mijn ouders (geboren voor tweede wereld oorlog) hadden in veel opzichten geen ideaal dieet, maar ze waren niet bang voor boter of spek. Wij integendeel wel; we zijn opgegroeid in een vel anti-verzadigd pro-PUFA milieu (mijn ouders deden ook vanaf de jaren 70/80 mee, maar we zijn ervoor geboren). Tot ruim na mijn 45ste dacht ik dat dierlijk vet gif was en melk drinken bespottelijk. Mijn zus is nog altijd steeds vet-fobisch; ze snijd de vet randjes van de vlees altijd weg. En nu betalen de kinderen dit vals geloof met hun gebit.
Mijn nichtje is een beeldschoon meisje: ze heeft de rond, breed gezicht en goed ontwikkeld neusgaten dat WAP bewonderd in de inheemse volkeren die hij tegenkwam. Zie hier een foto van haar op mijn Flickr pagina: [URL]http://www.flickr.com/photos/cbrace/7474928432/in/photostream[/URL]
Helaas is ze nu vegetariër geworden (al een maand of tien). Voor de kerst kreeg ze nota bene twee kookboeken waarvan een met uitsluitend "low-fat vegetarian" recepten. Oeie...
Ik heb tegen mijn zus gezegd, dat het meisje beter kan wachten met vegetariër worden tot dat ze volwassen is, maar mijn nichtje is koppig. Ik wil nog een keer iets zeggen... maar... hoe en wat?