ON!
- Onderwerp starter fatsnotbad
- Startdatum
JulianB
Well-known member
Medusa
Well-known member
Blijkbaar niet. De reacties onder de tweet zijn weinig verheffend....
Johnny
Well-known member
Column: Het voortbestaan van ON! hangt af van Jonathan & Raisa Inc.
Max von Kreyfelt (met dank aan Jan Dijkgraaf)
Laat het duidelijk zijn, dat ik als initiator van kritische, pluriforme media een warm hart toedraag aan de zender, de oprichter Karskens en de vaak voortreffelijke programma’s van de medewerkers. Slechts de bestuurders en de beleidsverantwoordelijken liggen hier op de snijtafel.
Ergens in een parallel universum was ON! bedoeld, als dé omroep voor vrije geesten, dwarse denkers en ongehoorzaam volk. Maar in dit universum, lijkt ON! langzaam maar zeker veranderd in een private onderneming met slechts twee aandeelhouders: Jonathan Krispijn & Raisa Blommestijn.
Ze zijn geen bestuurders, geen gekozen vertegenwoordigers, geen afdelingshoofden. En toch draaien ze na het wegsturen van oprichter Karskens, aan de knoppen. Ze zijn de regisseurs, scenaristen, hoofdrolspelers en, als het moet ook de censuurcommissie. Noem het ON! BV, noem het Krispijn & Blommestijn Media Group. Noem het zoals je wilt, zolang je maar weet: ze zijn overal, ze zien en horen alles.
Jonathan, gewapend met oneigenlijk verkregen data over ca. 50.000 AVG ledeninformatie inclusief bankgegevens, heimelijk opgenomen interne gesprekken, en vele whatsapp screenshots, hanteert hij de macht als een binnenhuisgeneraal. Hij weet wie wat zei, wanneer, en tegen wie. En hij weet vooral wie eruit moet. Want wie niet zwijgt, gaat. Wie knikt, bukt of likt, mag blijven.
Raisa, de zelfverklaarde voorvechter van de vrije mening, blijkt intern vooral fan van de vrije eliminatie. Wie het waagt haar gedrag te benoemen, wordt, althans volgens de interne klokkenluiders, gecanceld via intimidatie, geruisloos afgevoerd of publiekelijk gedegradeerd. De klacht van een collega over haar gedrag werd eerst volgens Raisa “ingetrokken”, toen als “onzinnig” bestempeld, en vervolgens “niet ontvankelijk verklaard door de ledenraad” althans, volgens haarzelf.
Waar Jonathan het systeem manipuleert, beheerst Raisa het narratief. Waar hij het archief opent, bepaalt zij de camera-instelling. Samen vormen ze een perfect duo: de ene zet mensen schaakmat achter de schermen, de ander verslaat ze op beeld. ON! zegt dat het de omroep van de vrijheid is. Maar in de wandelgangen spreekt men van “de republiek Raisa Krispijn”. Het bestuur? Een decorstuk. De Raad van Toezicht? Weggetoverd en kersvers vervangen. De ledenraad? Gecoördineerd.
En de rest van het personeel?
Geïntimideerd, gemarginaliseerd en muisstil. Want wie zijn of haar mond zou kunnen opendoen, heeft een zwijgcontract met bijsluiter. Ofwel een juridisch dichtgetimmerd spreekverbod onder het mom van ‘teamvorming’.
De ironie is gruwelijk compleet.
De omroep die ageert tegen doorgeslagen macht en censuur is van binnenuit gekaapt door een tandem dat elke tegenspraak de mond snoert.
De vraag is dus niet langer óf ON! nog geloofwaardig is.
De vraag is of ON! bestaansrecht heeft zolang macht en intimidatie hand in hand gaan, zolang kritiek gezien wordt als sabotage, en zolang de grootste pleitbezorgers van de vrijheid intern handelen als een gesloten elite.
Zelfreflectie is geen zwakte. Het is de enige manier om uit deze fuik te zwemmen. Zolang Jonathan & Raisa Inc. blijven opereren zonder tegenmacht, zonder controle, zonder grens, is ON! geen omroep van het volk, maar een persoonlijk project met publieke middelen.
En dan rest slechts één vraag:
Wie fluistert de fluisteraars, in het belang van Nederland, dat het genoeg is geweest?
Max von Kreyfelt (met dank aan Jan Dijkgraaf)
Laat het duidelijk zijn, dat ik als initiator van kritische, pluriforme media een warm hart toedraag aan de zender, de oprichter Karskens en de vaak voortreffelijke programma’s van de medewerkers. Slechts de bestuurders en de beleidsverantwoordelijken liggen hier op de snijtafel.
Ergens in een parallel universum was ON! bedoeld, als dé omroep voor vrije geesten, dwarse denkers en ongehoorzaam volk. Maar in dit universum, lijkt ON! langzaam maar zeker veranderd in een private onderneming met slechts twee aandeelhouders: Jonathan Krispijn & Raisa Blommestijn.
Ze zijn geen bestuurders, geen gekozen vertegenwoordigers, geen afdelingshoofden. En toch draaien ze na het wegsturen van oprichter Karskens, aan de knoppen. Ze zijn de regisseurs, scenaristen, hoofdrolspelers en, als het moet ook de censuurcommissie. Noem het ON! BV, noem het Krispijn & Blommestijn Media Group. Noem het zoals je wilt, zolang je maar weet: ze zijn overal, ze zien en horen alles.
Jonathan, gewapend met oneigenlijk verkregen data over ca. 50.000 AVG ledeninformatie inclusief bankgegevens, heimelijk opgenomen interne gesprekken, en vele whatsapp screenshots, hanteert hij de macht als een binnenhuisgeneraal. Hij weet wie wat zei, wanneer, en tegen wie. En hij weet vooral wie eruit moet. Want wie niet zwijgt, gaat. Wie knikt, bukt of likt, mag blijven.
Raisa, de zelfverklaarde voorvechter van de vrije mening, blijkt intern vooral fan van de vrije eliminatie. Wie het waagt haar gedrag te benoemen, wordt, althans volgens de interne klokkenluiders, gecanceld via intimidatie, geruisloos afgevoerd of publiekelijk gedegradeerd. De klacht van een collega over haar gedrag werd eerst volgens Raisa “ingetrokken”, toen als “onzinnig” bestempeld, en vervolgens “niet ontvankelijk verklaard door de ledenraad” althans, volgens haarzelf.
Waar Jonathan het systeem manipuleert, beheerst Raisa het narratief. Waar hij het archief opent, bepaalt zij de camera-instelling. Samen vormen ze een perfect duo: de ene zet mensen schaakmat achter de schermen, de ander verslaat ze op beeld. ON! zegt dat het de omroep van de vrijheid is. Maar in de wandelgangen spreekt men van “de republiek Raisa Krispijn”. Het bestuur? Een decorstuk. De Raad van Toezicht? Weggetoverd en kersvers vervangen. De ledenraad? Gecoördineerd.
En de rest van het personeel?
Geïntimideerd, gemarginaliseerd en muisstil. Want wie zijn of haar mond zou kunnen opendoen, heeft een zwijgcontract met bijsluiter. Ofwel een juridisch dichtgetimmerd spreekverbod onder het mom van ‘teamvorming’.
De ironie is gruwelijk compleet.
De omroep die ageert tegen doorgeslagen macht en censuur is van binnenuit gekaapt door een tandem dat elke tegenspraak de mond snoert.
De vraag is dus niet langer óf ON! nog geloofwaardig is.
De vraag is of ON! bestaansrecht heeft zolang macht en intimidatie hand in hand gaan, zolang kritiek gezien wordt als sabotage, en zolang de grootste pleitbezorgers van de vrijheid intern handelen als een gesloten elite.
Zelfreflectie is geen zwakte. Het is de enige manier om uit deze fuik te zwemmen. Zolang Jonathan & Raisa Inc. blijven opereren zonder tegenmacht, zonder controle, zonder grens, is ON! geen omroep van het volk, maar een persoonlijk project met publieke middelen.
En dan rest slechts één vraag:
Wie fluistert de fluisteraars, in het belang van Nederland, dat het genoeg is geweest?
JulianB
Well-known member
Ik zie de opmerking "(met dank aan Jan Dijkgraaf)", wat gelijk enige scepsis oproept en me aan het denken zet.
Niet dat ik ON! kijk of er achter sta (heb mijn lidmaatschap reeds opgezegd toen ze toegelaten werden tot het publieke bestel).
Maar....
...zie wel degelijk goede dingen gebeuren bij ON!
Zie bijvoorbeeld Eric van de Beek als verslaggever.
Zie bijvoorbeeld Paul Cliteur die recentelijk tot de raad van toezicht is toegetreden.
Max von Kreyfelt heeft een scherpe pen en - zeker de laatste paar weken - zinnige dingen te zeggen.
Wil dat zeggen dat hij te vertrouwen is? Wil dat zeggen dat hij in balans is? Dat hij onbeïnvloedbaar is?
Schreef Ronald Plasterk ook niet prachtige maatschappijcritische columns in de cojonatijd?
Wat is het verband tussen Jan Dijkgraaf en Max von Kreyfelt?
Ik heb hier een slecht onderbuikgevoel bij.
Met het vertrek van o.a. Arnold Karstens en Rijnette Klever is de PVV de grip op deze omroep aan het verliezen en wordt het langzamerhand - hetgeen de "muiters" wordt verweten - een FvD spreekbuis. Is dat gevaarlijk voor het establishment? Reken maar van yes...
Ik denk dat Max goed zit, vooral over die Raisa. Wie mij volgt weet dat ik reeds voor haar functie bij ON! al een slecht voorgevoel had over haar. Dat was in de coronatijd al. Idem met Caroline v/d Plas toen ze nog journalist was en geen politicus. Ik krijg telkens gelijk in dit soort dingen.
Mike
Mike
JulianB
Well-known member
Ik zou je willen aanraden deze post eens terug te kijken en bijbehorende "Briefje van Jan" te lezen.
Zeker met het oog op de recente "Israël" en PVV ontwikkelingen is dit weer zeer actueel.
Raisa is niet perfect, beïnvloedbaar en reageert soms te emotioneel, maar ze is 100% zuiver in haar inzet voor ON!
Vergeet niet dat ze gepromoveerd is op het onderwerp Weimarrepubliek onder Paul Cliteur, hetgeen getuigd van een sterke intrinsieke motivatie.
Het is een non-argument om CDA-er v/d Plas erbij te halen.
Er zijn twee typen mensen in de politiek: politici en idealisten. De meesten, zoals mevrouw v/d Plas is van het eerste soort. Opportunisme dat niet gestoeld is op waarden. Thiery Baudet is noodgedongen in de politiek terecht gekomen als denker/filosoof en is duidelijk van het tweede soort.
Oja, Jonathan Krispijn en Max von Kreyfeld kennen elkaar vanuit de Weltschmerz tijd. Binnen Weltschmerz is het zelden rustig geweest en groot verloop. Hoe is de verstandhouding verlopen tussen Hart voor Humor (Jonathan) en Welschmerz (Max)? Is hier nog sprake van oud zeer/een persoonlijke vete?
Maar goed, ik heb dan ook geen Kreyfelt-worship syndroom omdat hij toevallig wat rake columns heeft geschreven (onder begeleiding van zijn column-mentor Jan Dijkgraaf?).
Als ik moest kiezen tussen Jan Dijkgraaf of Raisa Blommestein dan kies ik 100% de laatste.
Zeker met het oog op de recente "Israël" en PVV ontwikkelingen is dit weer zeer actueel.
Raisa is niet perfect, beïnvloedbaar en reageert soms te emotioneel, maar ze is 100% zuiver in haar inzet voor ON!
Vergeet niet dat ze gepromoveerd is op het onderwerp Weimarrepubliek onder Paul Cliteur, hetgeen getuigd van een sterke intrinsieke motivatie.
Het is een non-argument om CDA-er v/d Plas erbij te halen.
Er zijn twee typen mensen in de politiek: politici en idealisten. De meesten, zoals mevrouw v/d Plas is van het eerste soort. Opportunisme dat niet gestoeld is op waarden. Thiery Baudet is noodgedongen in de politiek terecht gekomen als denker/filosoof en is duidelijk van het tweede soort.
Oja, Jonathan Krispijn en Max von Kreyfeld kennen elkaar vanuit de Weltschmerz tijd. Binnen Weltschmerz is het zelden rustig geweest en groot verloop. Hoe is de verstandhouding verlopen tussen Hart voor Humor (Jonathan) en Welschmerz (Max)? Is hier nog sprake van oud zeer/een persoonlijke vete?
Maar goed, ik heb dan ook geen Kreyfelt-worship syndroom omdat hij toevallig wat rake columns heeft geschreven (onder begeleiding van zijn column-mentor Jan Dijkgraaf?).
Als ik moest kiezen tussen Jan Dijkgraaf of Raisa Blommestein dan kies ik 100% de laatste.
Let's see what happens.
Mike
Mike
Medusa
Well-known member
Forum statistieken
