Lievergezond
Well-known member
Keer op keer zie ik het weer gebeuren: dat gewezen wordt naar onze genen als verklaring voor ziekten die in feite ook vaak juist het gevolg zijn van allerlei omgevingsfactoren in combinatie met onze aanleg.
Net las ik ook weer de volgende zin in een artikel over schizofrenie:
“Zo heeft de American Psychiatric Association, die de DSM-lijst opstelt, het op haar website over een ‘chronische hersenaandoening’ als het gaat om schizofrenie. In wetenschappelijke publicaties worden termen gebruikt als een ’invaliderende, neurologische aandoening’, een ‘verwoestende erfelijke hersenaandoening’ of een’ hersenaandoening met overwegend genetische risicofactoren’. Deze termen zijn erg suggestief alsof het gaat om een specifieke, genetische hersenziekte”, aldus Van Os. “Opmerkelijk is dat zulke termen niet worden gebruikt voor psychotische ziekten uit de overige categorieën, terwijl deze wel 70% van de totale psychotische ziektelast vormen.” http://www.maastrichtuniversity.nl/web/Main1/SiteWide/SiteWide11/SchizofrenieBestaatNiet.htm
Wat ik weet over ziekten uit het psychotische spectrum is dat men daar in deze Westerse samenleving uberhaupt geen raad mee weet, omdat onze samenleving de nadruk heeft liggen op ziekten uit het neurotische spectrum: denk aan bijv. narcisme, obsessief-compulsieve stoornissen e.d.. Daarom wordt genetica ineens uit de hoge hoed getoverd om schizofrenie te verklaren.
Bekend is de relatie tussen schizofrenie en glutenovergevoeligheid.
Daar hoor je de DSM dan weer niet over terwijl die relatie wetenschappelijk is aangetoond.
Zelf kom ik uit een familie die via mijn vaders tak schildklierziekte heeft overgeerfd. Erfelijkheid/genen spelen zeker een rol, maar ik weet bijna zeker dat dieet ook zeer belangrijk is bij deze ziekte, net zoals bij schizofrenie alleen al als het gaat over die glutenovergevoeligheid die ook bij hashimoto (auto-immuun-schildklierziekte) een grote rol speelt.
Maar daar hoor je geen arts over!
Sterker nog: dat hele hashimotogebeuren blijft uberhaupt onder de mat vaak.
Toevallig dat een complementaire arts me daarop eens getest heeft: mijn huisarts reageerde alsof hij iets nieuws hoorde toen ik het eens over hashimoto had.
Terwijl zijn bloedprikformulier zeker wel antistoffen tegen de schildklier als testopie geeft.
Wij mensen zijn niet bestand zijn tegen deze belaging door de gluten en ook meer rare dingen natuurlijk als suiker die onze darmflora kapot maakt.
Maar de info daarover: daar hoor je artsen nauwelijks over.
Wat een patjepee-ers.
Dan kun je wel naar de genen wijzen, maar zolang je niet die andere factoren meeneemt dan de genen, wat hebben wij daar dan aan?
Alles lijkt erop gericht dat wij mensen dom, onwetend en ziek gehouden worden.
Zeven jaar geleden vroeg ik mijn bedrijfsarts of het mogelijk is dat een schildklier ontsteekt temeer omdat het bij mij in de familie zoveel voorkomt: nou dat kon echt niet zei hij.
Patjepee-ers!
Ook van Alzheimer zegt men dat het genetisch bepaald is en van autisme bijvoorbeeld ook.
Echt om gek van te worden.
Terwijl bij beide ziekten duidelijk is hoezeer omgevingsfactoren (bij autisme zware metalen belasting, slechte darmflora, allergieen e.d.) en bij Alzheimer diabetes een rol spelen die ook voorkomen kan worden.
Om gek van te worden vind ik het: dat genetica-argument, zolang andere belangrijke medebepalende factoren maar buiten beschouwing blijven.
Net las ik ook weer de volgende zin in een artikel over schizofrenie:
“Zo heeft de American Psychiatric Association, die de DSM-lijst opstelt, het op haar website over een ‘chronische hersenaandoening’ als het gaat om schizofrenie. In wetenschappelijke publicaties worden termen gebruikt als een ’invaliderende, neurologische aandoening’, een ‘verwoestende erfelijke hersenaandoening’ of een’ hersenaandoening met overwegend genetische risicofactoren’. Deze termen zijn erg suggestief alsof het gaat om een specifieke, genetische hersenziekte”, aldus Van Os. “Opmerkelijk is dat zulke termen niet worden gebruikt voor psychotische ziekten uit de overige categorieën, terwijl deze wel 70% van de totale psychotische ziektelast vormen.” http://www.maastrichtuniversity.nl/web/Main1/SiteWide/SiteWide11/SchizofrenieBestaatNiet.htm
Wat ik weet over ziekten uit het psychotische spectrum is dat men daar in deze Westerse samenleving uberhaupt geen raad mee weet, omdat onze samenleving de nadruk heeft liggen op ziekten uit het neurotische spectrum: denk aan bijv. narcisme, obsessief-compulsieve stoornissen e.d.. Daarom wordt genetica ineens uit de hoge hoed getoverd om schizofrenie te verklaren.
Bekend is de relatie tussen schizofrenie en glutenovergevoeligheid.
Daar hoor je de DSM dan weer niet over terwijl die relatie wetenschappelijk is aangetoond.
Zelf kom ik uit een familie die via mijn vaders tak schildklierziekte heeft overgeerfd. Erfelijkheid/genen spelen zeker een rol, maar ik weet bijna zeker dat dieet ook zeer belangrijk is bij deze ziekte, net zoals bij schizofrenie alleen al als het gaat over die glutenovergevoeligheid die ook bij hashimoto (auto-immuun-schildklierziekte) een grote rol speelt.
Maar daar hoor je geen arts over!
Sterker nog: dat hele hashimotogebeuren blijft uberhaupt onder de mat vaak.
Toevallig dat een complementaire arts me daarop eens getest heeft: mijn huisarts reageerde alsof hij iets nieuws hoorde toen ik het eens over hashimoto had.
Terwijl zijn bloedprikformulier zeker wel antistoffen tegen de schildklier als testopie geeft.
Wij mensen zijn niet bestand zijn tegen deze belaging door de gluten en ook meer rare dingen natuurlijk als suiker die onze darmflora kapot maakt.
Maar de info daarover: daar hoor je artsen nauwelijks over.
Wat een patjepee-ers.
Dan kun je wel naar de genen wijzen, maar zolang je niet die andere factoren meeneemt dan de genen, wat hebben wij daar dan aan?
Alles lijkt erop gericht dat wij mensen dom, onwetend en ziek gehouden worden.
Zeven jaar geleden vroeg ik mijn bedrijfsarts of het mogelijk is dat een schildklier ontsteekt temeer omdat het bij mij in de familie zoveel voorkomt: nou dat kon echt niet zei hij.
Patjepee-ers!
Ook van Alzheimer zegt men dat het genetisch bepaald is en van autisme bijvoorbeeld ook.
Echt om gek van te worden.
Terwijl bij beide ziekten duidelijk is hoezeer omgevingsfactoren (bij autisme zware metalen belasting, slechte darmflora, allergieen e.d.) en bij Alzheimer diabetes een rol spelen die ook voorkomen kan worden.
Om gek van te worden vind ik het: dat genetica-argument, zolang andere belangrijke medebepalende factoren maar buiten beschouwing blijven.
