werken en GAPS

Wat me nu toch is overkomen... De TNT belde net. Ik dacht dat ik morgen weer moest werken (had verlof gekregen) maar ik ben ontslagen!!! Ze begonnen ALWEER met dat verhaal dat je een bepaald tempo moet halen en zeiden er meteen bij dat een beginneling de snelheid van een vaste kracht niet meteen kan halen. Nou.... wat willen ze dan van mij?? Aan de motivatie lag het niet, want ze zagen wel dat ik erg mijn best deed. Maar ja, TNT eist een zeker tempo van zijn personeel. Ik heb mijn zegje gezegd en ook dat ik hem gisteren al aan voelde komen en dat ik er vrede mee heb dat TNT me niet wil. Ergens ben ik ziedend en ergens ben ik blij dat ik er vanaf ben. Ik ben weer vrij! Hoera!

 
Tja goed... Of je het werk inhoudelijk wel of niet in je zou hebben, moeten zij bepalen. De manier van ontslaan verdient echter niet de schoonheidsprijs. Daar valt voor TNT toch nog wel flink wat winst te behalen :O

 
Ik denk dat die mannelijke teamleider mij gisteren mondeling had moeten ontslaan. Nu lieten ze de vrouwelijke teamleider het telefonisch afhandelen. Ze zei niet rechtstreeks 'je hoeft niet meer terug te komen'. Ik moest er zelf naar raden! Maar goed, mijn voorgevoel heeft me dus niet bedrogen. Ik had het alleen niet zo snel verwacht.

 
Oh, dat is nog minder netjes. Uit principe zou ik mooi niet geraden hebben en fijn hebben gewacht tot ze het zelf zouden zeggen.

Maar om het telefonisch af te laten handelen... We leven dan wel in 2012, maar dit soort dingen doe je face-to-face. -1 voor TNT...

 
:x het komt op mij over als geen echte kans geven, en misschien moet je blij zijn dat je hier niet mee door hoeft te gaan, maar het steekt natuurlijk wel. Je geeft alles, doet enorm je best en je mag niet eens groeien in het proces.

 
Een schrale troost wellicht Rapunzel: dit was niet jouw baan. Niet vanwege de stress rondom je etenstijden, niet met het werktempo wat zij eisten.

De winst uit je verlies is je herwonnen vrijheid.

 
Ja dat is een rare situatie: "ontslagen" worden als je zelf eigenlijk al niet tevreden was/bent met het hele gebeuren. Ik ken het maar al te goed!

 
Dirtsa, ik kan me voorstellen dat het klinkt als geen echte kans geven om te groeien in het proces. Echter, van sommige mensen zie je na één of twee dagen al of zij wel of niet op redelijke termijn aan de eisen van het werk zullen voldoen. Sommige mensen leren het echt nooit, sommige mensen hebben veel tijd nodig en sommige mensen lijken het in één keer goed op te pakken (en ook daarin kun je soms bedrogen uitkomen). De vraag is hoeveel tijd, bereidheid en mogelijkheden je hebt om in iemand te investeren. Soms wil je wel, maar is veel investeren echt geen optie.

Als je al vrij snel ziet dat de benodigde investering niet haalbaar is, dan kan het soms, hoe hard en moeilijk ook, beter zijn om iemand vrij snel te ontslaan. Bij de ander voorkom je dan valse hoop en jezelf scheelt het tijd, geld, moeite en in sommige gevallen irritatie van het inwerken.

Hoe goed je bedoelingen ook zijn, hoe hard je ook je best doet: als een baan de jouwe niet is, dan haal je de resultaten niet en dát is waar het om draait. Het klinkt misschien hard en zakelijk, maar tenslotte is het uitvoeren van het werk de graadmeter; niet de intenties.

Desondanks is ontslagen worden (bijna?) nooit leuk: het is toch een teken dat een alternatief de voorkeur boven jou geniet.

 
Pinklady, dat is het natuurlijk geweest. Ze hebben er een beetje kijk op en hebben meteen na dag 1 al in de gaten gehad dat ik 'het' niet heb. Ergens kan ik me dat wel voorstellen. Om te beginnen heb ik niets met cijfertjes en je moest steeds maar bepalen of een bepaald getal even/oneven is omdat de ingooikast zo ingedeeld is. Straatnamen die veel op elkaar lijken zijn geen enkel probleem voor mij omdat ik iets heb met taal. Verder kun je niet bepaald helder denken op een ontbijt van soep met linzen. Want net als Boschje zeg ik: een ontbijt van vlees/vis ligt me niet zo. En later - wanneer je helemaal leeg bent van de honger - kun je al helemaal niet meer denken! Verder ben ik van nature al niet de snelste vanwege mijn lekke darm (ongewenste stofjes in de hersenen) en nu mogelijk een trage schildklier. Ontslagen worden is inderdaad niet leuk want het voelt als falen (ego) maar toch heb ik me er al mee verzoend en ga volgende week lekker mijn zus helpen met haar huishouden. Het was overigens maar een tijdelijke baan voor 3 maanden... TNT kan veel beter nieuwe krachten eerst een geschiktheidstest laten doen.

 
Waarschijnlijk is je proeftijd de geschiktheidstest ;) Een geschiktheidstest kost ook tijd en geld en kan nooit zo'n goede indruk geven als het werken zelf.

Het is natuurlijk wel zuur dat je zelf weet dat een deel van je moeite in gezondheidsproblemen zit. Zij kunnen dat als bedrijf niet ruiken en het is de vraag of ze er rekening mee willen houden. Zelf ben ik eigenlijk blijven plakken op mijn huidige werk, omdat ik weet dat ik bij een nieuwe baan niet kan laten zien wat ik in me heb. Mijn huidige werk kan ik ook min of meer zonder nadenken en ze weten daar wat ze aan me hebben qua inzet e.d. Dat maakt het een stuk makkelijker. Ik zou ook niet weten of ik mezelf zou aannemen, zoals ik nu ben.

Ik zou bijna zeggen: vermeld bij een volgende sollicitatie van tevoren dat je je beperkingen hebt, zodat de verwachtingen wat dat betreft bijgesteld kunnen worden. Het is natuurlijk vervelend als je iemand aanneemt die niet volledig kan meedraaien, terwijl je dat wel verwacht had. Van mezelf weet ik ook dat ik best bereid ben rekening te houden met wensen van collega's, maar niet als ze daar op de eerste werkdag pas mee komen. Dat schopt echt je verwachtingen in de war.

Overigens zou ikzelf als ik ooit wegga hier, en dat heb ik in principe zelf in de hand, om problemen met een "ik weet dat ik het kan, maar nu even niet en ik heb ook dagen dat het beter lukt dan andere" te voorkomen, proberen via het UWV aan een begeleide wahjong-baan te komen. Dat scheelt een heleboel druk op mezelf en er wordt meer rekening gehouden met wat je wel en niet kunt. Voor mij ook niet ideaal om een "uitzonderingspositie" te hebben, maar als ik mezelf overwerk om maar aan de eisen te voldoen wel een betere optie. Ik weet niet of jij ooit in een ziektewet hebt gezeten of erin kunt komen, maar misschien is zoiets voor jou wel een optie.

 
Nee voor mij is alles voorbij. Ik heb 3 jaar ww gehad en nu krijg ik niets meer. Ik heb namelijk een man, een auto en een koophuis. Toch vraag ik me af of TNT ook zo geweest was als ik er pakweg 40 jaar geleden gesolliciteerd had. De tijden zijn zo veranderd. Vroeger was er wel werk geweest voor een werknemer die wat meer tijd nodig heeft, dat weet ik zeker!

 
Dat geloof ik best. Alles moet sneller en elk bedrijf wil het beste van het beste. Maar: alles moet ook goedkoper, zowel voor cliënten als voor de top (want meer bonus).

Dat leidt dus ook tot verwachtingen.

Ik denk dat menig manager best bereid is tot het aannemen van iemand die meer tijd of extra voorzieningen nodig heeft, mits dat ergens anders maar aangevuld wordt. Als degene die extra tijd nodig heeft wordt aangenomen als volwaardige kracht, zit je tenslotte toch met een gat. Als ik uit eigen ervaring spreek, vind ik het prima om mensen aan te nemen die meer tijd nodig hebben, mits dat gat dan maar opgevuld kan worden.

Probleem is dat dat vaak extra geld kost en dat heeft een werkgever er niet voor over (of heeft het gewoon helemaal niet, dat kan ook). Bezuinigingen, bezuinigingen, bezuinigingen en daarnaast worden mensen ook gewoon steeds inventiever in graaien én vinden ze steeds meer en betere(?) manieren om op personeel te bezuinigen.

 
Gelukkig komen er betere tijden aan volgens Johan Oldenkamp! We worden weer liefdevol en menselijk. 15 Juli 2012 is het keerpunt. :)

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.469
Berichten
498.727
Leden
8.630
Nieuwste lid
Rene Collaer
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan