The Mood Cure

G

Guest

Guest
Hallo Iedereen,

Sinds de meeste GAPSers hier zitten is iedereen bekend met het gedeelte Psycholgy in GAPS. Vertering heeft veel met je emoties te maken,maar inmiddels weten de meeste ook wel dat er meer meespeelt dan darmen alleen.

Vandaag kwam ik het boek:The Mood Cure van Julia Ross op internet tegen. Dit boek zou dus echt gericht zijn op het verhelpen van depressie,angsten,OCD,mood swings etc. die samenhangen met verschillende ontregelde stofwisselingsorganen dmv voeding.Ze heeft verschillende vragenlijsten en aan de hand vd scores kun je opzoeken welke supplementen&voedingsadviezen geschikt voor je zijn.

Heeft er iemand ervaring met dit boek?

 
Hoi Joey,

Met The Mood Cure zelf heb ik geen ervaring, maar met het zusje ervan, The Diet Cure, wel. Dat boek is gericht op eetstoornissen en lijngedrag en heb ik thuis staan. Je kunt op internet opzoeken welke supplementen ze aanraadt voor zowel The Mood Cure als The Diet Cure. De bedoeling is dat je het boek koopt om dan tot de ontdekking te komen welke supplementen je precies nodig hebt.

Als het goed is, zijn The Mood Cure en The Diet Cure wel op hetzelfde programma gericht, de schrijfster gebruikt in het ene geval depressie, OCD, etc. en in het andere geval verstoord eetgedrag.

Zelf ben ik niet zo heel kapot van The Diet Cure. Ze gebruikt vooral L-glutamine (voor de suikerspiegel), L-tyrosine (om verslavingsgedrag tegen te gaan), DL-phenylalanine (om (emotionele) pijn te verlichten) en 5HTP/L-tryptofaan (om depressie tegen te gaan).

Daarnaast zijn de voedingsadviezen heel algemeen: eet geen geraffineerde suikers, verkeerde vetten, etc. In The Diet Cure wijst ze acht oorzaken van eetgestoord gedrag aan.

Ergens ver weg heeft ze wel een punt met het hele biochemische gebeuren, maar het typisch Amerikaanse ergert me verschrikkelijk. Het hele boek is, zoals zo veel boeken, geschreven aan de hand van patiëntvoorbeelden: dat meisje kwam binnen, we gaven haar L-tyrosine en binnen 10 minuten voelde ze zich véél beter. Toen we haar ook nog DL-phenylalanine gaven, was alles goed.

Verder ben ik niet zo heel erg van de isolaten om de hersenchemie aan te pakken. In het lichaam vind ik het al niet meer zo geweldig, maar in de hersenen vind ik het tegenwoordig helemaal eng. Maar, dat ben ik.

Overigens vond ik het, toen ik het las, nog wel heel aannemelijk klinken. Die supplementen heb ik bijna allemaal wel een keer geprobeerd en ik heb er zelf geen baat bij gehad. Vergeet ook niet dat een supplement niet zomaar opgenomen word, dus misschien is dat een probleem geweest. Inmiddels geloof ik niet meer dat je iemand van een eetstoornis kunt genezen met een beetje L-tyrosine. Sterker nog, ik hoop dat je niet het hele dopaminerge systeem door elkaar schopt, als dat nog niet gebeurd is.

 
Pinklady,

Ik ben het helemaal met je eens over al die geisoleerde aminozuren! En... als je dan toch The Diet Cure schrijft, neem dan ook dat tweede woord serieus en beschrijf in welke VOEDING deze aminozuren zitten. Die aminozuren zijn niet geevolueerd tot supplement, ze zitten in VOEDING!

Een supplement dat echter wel zinvol zou kunnen zijn om je een groter 'geluksgevoel' te geven, is....(tromroffel)...LDN! Ja, ik weet het, ik ben eerder dit jaar in een heftige discussie verzeild geraakt met Marja op haar forum, maar voortschrijdend inzicht heeft mij ertoe gebracht dat als Mood Cure, maar ook als immuunbooster LDN wel eens effectief zouden kunnen zijn voor sommigen. Lees hier wat Thomas Cowan, arts verbonden aan de WAPF, schrijft over LDN:

http://fourfoldhealing.com/2010/06/08/moods-and-the-immune-system/

Mike

 
Maar wanneer zou LDN dan wel helpen? Ik heb een tijdje het forum hierover gevolgd, en ondanks dat er enkele zeer enthousiaste gebruikers zijn, als je goed leest vind ik het vooral erg vaag.

Als iemand meldt er geen baat bij te hebben, dan wordt al snel gezegd dat het soms wel 9 maanden tot nog langer kan duren voor het enigzins werkt.

Klachten kunnen zelfs langdurig verergeren, maar je moet er maar op vertrouwen dat het op de duur, misschien, voor jou wel gaat werken.

Intussen ben je zo jaren aan het slikken, met de hoop dat het wat gaat doen.

 
Ik ben geen expert op het gebied van LDN. Ik denk dat je het gewoon zou moeten proberen, kijken wat het voor je doet. Vertrouw op je intuitie, of het het goed voelt, goed 'binnenkomt'. Doet het iets voor je, dan ga je ermee door. Doe het niets voor je, dan stop je ermee en richt je je op iets anders. Zo ben ik al ruim 4 jaar met mijn eigen gezondheid bezig. Vergeet wat anderen zeggen, het gaat erom wat JIJ te zeggen hebt!

Mike

 
Mijn ervaring met LDN is ook niet zo positief (maar ook niet heel negatief). Al diverse malen heb ik het geprobeerd. In eerste instantie lijkt het iets voor me te doen (qua energie), maar na een week of twee lijkt er een bepaalde tolerantie op te treden. Dan kan ik op de maximale dosis gaan zitten, maar dan merk ik er niks meer van. Dus ik gebruik het niet meer.

 
Trouwens, Dirtsa, niet om wie dan ook af te vallen, maar ik geloof niet zo heel erg in die wonderverhalen over LDN die ik her en der lees. Bij sommigen duurt het knap lang voor ze iets merken en als ze dan iets merken, dan is het LDN dat het gedaan heeft (maar hoe weet je dat ooit als het zo veel tijd nodig heeft?). Nu is het een nogal sterkte menselijke behoefte om dingen te attribueren, maar ik vraag me soms af of we daarin niet te snel willen gaan. Zo ook met LDN. Uiteraard zal het sommige mensen zeker wel veel kunnen brengen, vooral wanneer het immuunsysteem gewoon echt heel slecht is, maar toch.

Het is altijd makkelijk om een uitweg te hebben ("het kan tot 9 maanden duren") voor iets dat misschien toch niet zo veel houvast biedt als men wil geloven.

Misschien heeft het met mijn eigen ervaring te maken, maar ik heb niet heel erg veel met LDN en überhaupt heb ik wat sommige remedies mijn scepsis, omdat er altijd meerdere mogelijke "verdedigingen" zijn, waarvan er altijd één in de strijd gegooid kan worden.

 
LDN = Low Dose Naltrexone. Lees hier hoe Thomas Cowan uitlegt wat het is en wat het doet:

http://fourfoldhealing.com/2010/06/08/moods-and-the-immune-system/

Het is ook voor jou het proberen waard, Joey!

Mike

 
Volgens mij zou het vooral wat kunnen doen bij verstoord immuunsysteem, of auto-immuunziekte?

Maar het is zeer twijfelachtig of MS uberhaupt auto-immuun is, dit is nog steeds een aanname. Omdat ze verder geen enkel idee hebben, of geweigerd wordt verder te kijken.

Ik geloof dat het in ieder geval nauwelijks bijwerkingen heeft, zover bekend. Lang niet zoveel in ieder geval als de reguliere medicatie die bij MS voorgeschreven wordt.

Dus ik begrijp wel waarom er patienten zijn die dit gaan uitproberen.

 
Die hele benaming 'autoimmuun' klopt niet. Het is niet dat het immuunsysteem onderdelen van je immuunsysteem aanvalt, maar dat je cellen zichzelf moeten opofferen om te compenseren voor voedingstekorten. Als er onvoldoende eiwitinname of -opname is in het lichaam, dan zal het lichaam van zijn eigen spieren gaan lenen om alsnog voldoende eiwitten in het bloed te krijgen. Als er sprake is van onvoldoende mineraalinname of -opname dan zal het lichaam van zijn eigen botten, gebit, nagels en haren gaan lenen om alsnog voldoende mineralen in het bloed te krijgen. Jouw zenuwstelsel en spieren worden niet aangevallen, ze worden opgeofferd omdat ze onvoldoende gevoed worden. Het is een langzaam afbraakproces dat alleen maar te stoppen en om te keren is door de spijsvertering te sterken en voedingstekorten aan te vullen.

Mike

 
Dus kom je terug op voeding/mineralen en uiteraard de darmen, die alles moeten opnemen.

Maar waar is dan de LDN goed voor?

 
De LDN zorgt voor extra endorfineaanmaak, m.a.w. gelukzaligheid. En dat is extreem helend! Het neemt nl. stress weg en stress is de grootste belemmering voor heling, ongeacht wat je doet, of dat nu WAPF, GAPS, WAPS of H2O2 of wat dan ook is. Het kan ervoor zorgen dat je sterker GELOOFT in wat je doet. En geloof is ALLES! Die mensen die maar niet willen helen, ongeacht wat ze doen, saboteren zichzelf met hun gedachten en innerlijke boodschappen naar de cellen. Ze lijden aan het stress-syndroom. In tijden van stress doen de cellen de deuren dicht en komt er dus ook niets binnen, hoe helend de voedingsstoffen ook mogen zijn. LDN kan helpen die deuren weer open te zetten, waardoor je helingsprotocol effectiever verloopt.

Mike

 
In het boek The One Minute Cure, dat je hier kunt downloaden...:

http://files.meetup.com/562554/OneMinuteCure.pdf

...staat het volgende te lezen over de bijzonder negatieve uitwerking van stress:

Given the

fact that bio-oxidative therapies flood the body with oxygen;

and in turn, efficiently deliver that oxygen to the blood;

which in turn delivers that oxygen to the cells—and given

the fact that a high level of tissue oxygen creates an

environment that kills viruses, harmful bacteria, pathogens,

toxins and diseasemicroorganism, while revitalizing normal

cells—shouldn’t everyone be healed?

The answer is yes—but only IF the cells are able to

receive the oxygen delivered by the blood. When the cells

are open, they will be able to receive the oxygen, and your

body will then be equipped to heal itself. If the cells are

closed, they will not receive the oxygen and therefore, your

body will not be able to heal itself. It’s as simple as that.

So what causes cells to close? In one word—stress.


En;

Therefore, the key to properly dealing with stress is not

necessarily to remove yourself from stressful situations but

to neutralize the wrong beliefs that cause you to interpret

the situation as stressful in the first place. Although there

are beneficial ways to remove stress such as doing deep

breathing, yoga, Tai-Chi, meditation, etc.—and they

certainly are helpful to practice before, during and after the

administration of hydrogen peroxide for maximum oxygen

delivery to the cells—they do not remove the underlying

cause of the stress. Neither do they alter the way you

respond to the stress. The next time you face the same

situation, you will again experience stress because the wrong

belief is still there.


Mike

 
Aha. Als ik dit lees, klinkt het alsof de deuren bij mij gewoon gebarricadeerd, gebunkerd en dan nog op extra stevig op slot zijn. Ik reageer op zo veel dingen totaal niet. Ook emoties moeten in de cellen terechtkomen en dat doen ze niet. Voor zo ver ik kan ontdekken treedt bij mij bij ongeveer alles een tolerantie-effect op. Zelfs op LDN reageer ik nauwelijks.

Op H2O2 reageer ik overigens ook nauwelijks, voor zover ik een normale dosis heb uitgeprobeerd (3x 25 druppels 3%).

Zou het misschien zomaar kunnen dat die tolerantie optreedt, omdat ik nogal geneigd ben mijn grenzen te verleggen, indien mogelijk. Wanneer ik energie heb, gaat die op, omdat er nog een waslijst aan dingen op me staat te wachten. Zou het dan een overlevingsmechanisme van mijn lijf zijn om te zorgen dat ik op weinig dingen reageer, zodat ook stress (en alle andere destructieve zaken) niet binnen kan (kunnen) komen?

Het enige waar ik mijn twijfels bij heb, is de stress waar deze beste man (vrouw?) het over heeft. Stress kan inderdaad extern zijn, maar er is ook nog iets als interne stress. Uiteraard is echt niet alle stress intern, maar gezamenlijk vormt het toch de totale hoeveelheid stress.

 
Wat hij (Madison Cavanaugh) zegt is dat het niet de stress is maar je stressbestendigheid, m.a.w. de kracht en vitaliteit van je bijnieren. Het verschil tussen een crisis en een uitdaging zit hem in de staat van je bijnieren. Er wordt vaak beweerd dat de bijnieren stresshormonen produceren. Nee, ze produceren ANTI-stresshormonen. Zij zijn jouw 'firewall' tegen stress. Vandaar dat de een compleet gestresst is en de ander z'n schouders ophaalt en zegt 'komt goed'.

Er is echter ook nog een ander fenomeen en dat is wat jij beschrijft. Voortdurende stress maakt je ook ongevoelig. Evan heeft dat ook en zo ken ik nog wel een paar mensen. Je hebt gelijk: ook emoties moeten in de cellen terechtkomen en dat gaat niet als je een bunker om je hart heen hebt gebouwd. Het is een overlevingsmechanisme dat je weliswaar bescherming biedt maar niet veel verder helpt. Niemand van buiten komt binnen, maar jij komt ook niet meer naar buiten.

Voor jou is stress een tweede natuur geworden, daardoor weet je letterlijk niet beter. Je bent echter in rap tempo via dit forum en andere plaatsen een stuk wijzer aan het worden, dus nu weet je wel beter! Tijd om de poort open te gooien!

Mike

 
Misschien vinden jullie dit off-topic.

Maar toch mijn vraag:

mijn schoonvader gebruikt al (10?) jaren Venlafaxine (SSRI) tegen narcolepsie. Volgens mij is dit middel gewoon een anti depressieva

Hij is depressief en heeft al een aantal malen een doodswens geuit en kent vele angsten enz. Heeft iemand enig idee met welke natuurlijke middelen hij geholpen kan worden en van de Venlafaxine af kan komen?

 
Deze vraag is al vaker beantwoord. St Janskruid is een natuurlijk rustgevend alternatief. Denk ook aan hop en lavendel.

Mike

 
Marijan, dat is heel, heel moeilijk, om van SSRI's zomaar te stoppen, zeker als je er al 10 jaar aanzit.

Dat moet je eigenlijk onder begeleiding doen.

&feature=related

Het is niet anders dan dat je van de coke moet afkicken.

Het is verschrikkelijk dat er geen afkickklinieken zijn voor dit soort doeleinden want het vraagt heel veel investering met pijn en moeite.

Kijk maar eens op youtube: de verhalen van mensen die van dit soort middelen afkicken en wat het aan investering kostte.

Ik ken ook iemand die met een ssri stopte en die kreeg hevige darmklachten.

Je zou je vraag ook neer kunnen leggen bij fernand haesbrouck (website www.adhdfraude.net ) hoe je vader het zou kunnen doen of dat hij mensen kent die hem zou kunnen begeleiden.

Wel goed te beseffen dat jij wel wil dat je vader afkickt, maar je vader moet het zelf met 200% ook willen dan.

En met wat ik van depressiviteit ervaren heb breekt het ook je wilskracht omdat je niet meer je mogelijkheden kan overzien/voelen.

Een dieet volgens Weston Price zou ook erg belangrijk zijn dat het lichaam zelf weer goed kan functioneren om de hersenen te voeden o.a.

De arts hierboven heeft het over serotonine bijv.

Zie deze passage over serotonine die vast niet Weston Price-proof is, maar er staan wel belangrijke dingen in die passage:

Quote:
Voor een goed evenwicht van serotonine in het lichaam is het gewenst een teveel aan suikerrijk voedsel te vermijden. Als regel wordt gesteld dat voedsel rijk aan complexe koolhydraten het serotoninegehalte in de hersenen op peil helpt houden, terwijl het eten van veel eiwitrijk voedsel het gehalte aan opwekkende neurotransmitters zou verhogen.

De bloed-hersenbarrière bepaalt in hoeverre een stof als serotonine de hersenen vanuit het lichaam kan bereiken. Serotonine komt namelijk ongeveer zo'n 90% in het maag-darmkanaal en het bloed voor en maar voor 2% in de hersenen.


http://www.natuurdietisten.nl/detail.php?id=636&cod=430&page=9

 
@ Marijan Is inderdaad een anti depressieva, echter de meeste medicatie en vooral die er voor hoofdproblemen zijn (niet de anti depressieva) hebben sinds een jaar of 5a10 een extra functie dan wel mogelijke kracht en dat is het oplossen van psychische klachten dus ook depressie. Het zal je niet verbazen dat ik hier geen voorstander van ben. Dit is een keuze en manier van werken door: de medici, pharmabedrijven, zorgverzekeraars en overheid wel dit om de kosten te drukken.

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.463
Berichten
493.780
Leden
8.626
Nieuwste lid
RobertApank
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan