Uit Genees tandbederf van Ramiel Nagel:
Een ‘second opinion’ inwinnen
Vijf jaar geleden vertoonde mijn gebit een aantal pijnlijke plekken. Ik maakte een afspraak met een tandarts, die röntgenfoto’s maakte van mijn gebit. Toen de röntgenfoto’s werden gemaakt voelde dit niet goed, omdat ik de schadelijke effecten hiervan voelde.
Deze tandarts vertelde me dat ik vier gaatjes had die moesten worden gevuld. Vreemd genoeg waren de kies waar ik last van had en de plekjes waar mijn tanden gevoelig waren niet te zien op de röntgenfoto en de tandarts merkte ze tijdens de controle ook niet op.
Deze tandarts wilde boren in tanden en kiezen die geen pijn deden. Noch uit zijn controle, noch uit de röntgenfoto, maakte hij op waar precies mijn tandglazuur zwakheden vertoonde en waar mijn tanden wel zeer deden (ik heb hem ook niet verteld over de pijnlijke plekken, omdat ik niet nog meer vullingen wilde).
Dit vond plaats voordat ik meer te weten kwam over de tandheelkunde.
Ik ging naar een andere tandarts, op een onderwijsinstelling, om mijn tanden te laten schoonmaken. Deze tandarts had geen winstmotief, omdat hij werd betaald om tandhygiënisten te onderwijzen en niet om vullingen te plaatsen.
Hij liet me weten dat, afgaande op dezelfde röntgenfoto’s (die ik mee had genomen van de vorige tandarts) en op dezelfde inspectiemethodes, dat ik maar één gaatje had. De tandarts zei ook dat ik dit niet hoefde te vullen, maar moest afwachten of er geen verbetering zou optreden.
Dit is een opzienbarend voorbeeld van hoe geld en financieel gewin verbonden aan tandheelkundige operaties ervoor zorgen dat de tandarts gaatjes ziet die er in werkelijkheid niet zijn. Door het geld vergeet menige tandarts dat niet ieder gaatje hoeft te worden behandeld, omdat het kan remineraliseren en genezen.
Ten slotte vertelde een vriend van me, die zelf tandarts is, afgaande op dezelfde röntgenfoto’s, dat ik drie gaatjes had die gevuld moesten worden en hij wees me deze op de foto aan.
Ik kon duidelijk één gaatje in het tandglazuur op de foto zien. Ik was er echter niet van overtuigd dat de andere twee daadwerkelijk bestonden.
Als je twijfelt over de diagnose van de ene tandarts, ga dan te rade bij een andere. Zelfs als je je tandarts volledig vertrouwt, maar niet zeker bent over de volgende stap, is het raadzaam om een ‘second opinion’ in te winnen. Als er iets is wat je tandarts je heeft verteld dat je verkeerd in de oren klonk, win dan een ’second opinion’ in.
Mike
