Quote:
Do we die without even trying to stop them?
Word ik hier aangespoord om een strijd aan te gaan, om mensen te gaan verzamelen?
Mijn enige strijd is dat ik mezelf ontwikkel, verander, en op die manier mensen in mijn directe omgeving beinvloed. En dat is genoeg. Want wat er gebeurt als je dat doet is al heel bijzonder.
Die plannen over transhumanisme liggen er echt, het kan geen kwaad om je er even in te verdiepen, maar oorlogen, aanslagen en angst, dat gaat de energie niet meer toestaan, te beginnen bij die van mij.
Er wordt niet verteld welke positiviteit er de laatste 2000 jaar ook verborgen is gebleven. Het hele magische aspect van het universum - wat oude mystici gewoon wisten - dat horen we niet.
De magie, dat er mensen en dingen op je pad komen zodra je je ergens in gaat verdiepen, stom toeval, en nóg een keer stom toeval, en nóg een keer. Iedereen die serieus aan zichzelf werkt gaat dat merken (synchroniciteit). Een klein beetje verhoogd bewustzijn kan de wereld veranderen, als je je maar bewust bent van waar je je energie in steekt.
Ik moest vanochtend in Den Haag zijn, en ik heb daarna het veteranendefilé staan observeren. Het was de 20e eeuw revisited. De oudjes (woII en indie-veteranen) waren kras en gezond. Het was hun wereld die even werd opgeroepen, zo werkte het voor die mannen en ik gunde het ze wel.
De vlaggen, de orders, de eer, de vijand, het vaderland, de vrijheid. Als dat onze belevingswereld is, kan dit doorgaan. Je kunt het echt even terugroepen, maar dan voel je meteen dat het een enorme leegte heeft die niet meer terugkomt. Energie... ik heb de oudjes toegeklapt, dat vonden ze prachtig. Zo werkt het dus.
Bij de veteranen van de latere oorlogen zag ik vooral treurnis in de blikken. Mensen die gedrild zijn in iets wat de ziel helemaal niet wil, het was ze echt aan te zien. Het type dat in een kroeg gestoken kan reageren als er ook maar één verkeerd woord valt: trauma, leeg voor je uitkijken, alleen nog de orders links rechts links .... links.... En zwaaien want daar leven we toch voor, voor de eer.
Dat was waar onze koning en onze premier vandaag de hele dag hun energie aan besteedden. En de mensen niet. En daarom gaat dit allemaal niet meer lukken.
Toevallig had ik de dag daarvoor op school beelden laten zien van militaire parades in de jaren '30 (
tussen hoop en vrees). Een compleet andere energie! Zoiets werd geleefd. Hele debatten, ideologieen werden verspreid waar we dan onze aandacht op moesten richten, die werden vervolgens slim tegen elkaar uitgespeeld. En iedereen deed mee. Communist, fascist, liberaal, protestant, katholiek, koningsgezind etc - en alles in handen van een paar gladde types. En toen was het ineens oorlog.
Dat waren de hoogtijdagen van de hypnose.
Wat ze wel voor elkaar hebben is dat we flink ziek zijn geworden, dus depopulatie gaat wel lukken, dat is eigenlijk allang begonnen. Maar een oorlog om onze mind gaat uiteindelijk altijd om onze energie.