Ik ben zeer benieuwd naar een reaktie op onderstaand artikel.
MMS1 en MMS2 vs. Ozon en waterstofperoxide
door Jim Humble, 26 sep 2009
Deze vier stoffen zijn allemaal oxidanten - MMS1, MMS2, ozon en waterstofperoxide. Zij allen doden ziekteverwekkers door middel van oxidatie.
Ozon en waterstofperoxide werden jarenlang gebruikt in het menselijk lichaam om vele ziekten te doden. Ze oxideren tot op zekere hoogte zelfs zware metalen. Veel levens zijn gered en veel lijden is bespaard met behulp van deze twee oxidanten, meestal door intraveneuze injectie.
Ozon is de bekende meest krachtige oxidant en waterstofperoxide is een goede tweede. In het genezingveld waren ze beiden zeer nuttig want ze kunnen beide alle bekende pathogenen/ziekteverwekkers doden. Het probleem is dat deze twee oxidanten zo sterk zijn dat ze niet alleen de ziektekiemen doden, maar ze kunnen schade toebrengen aan gezonde weefsels. Natuurlijk, de ernst van de schade wordt vaak bepaald door de hoeveelheid stof in de oplossing. Maar het maakt niet uit hoe zwak de ozon of waterstofperoxide is, het kan nog steeds dingen in je lichaam oxideren die je niet wilt laten oxideren - zelfs niet in kleine hoeveelheden.
Dus dat is het grote nadeel van deze chemische stoffen, en dit is dan ook de reden waarom mensen antioxidant pillen en capsules kopen. Je wilt niet dat vrije zuurstof op drift raakt in spieren en ander weefsel. De enige veilige zuurstof wordt vervoerd in rode bloedcellen. Anders kan vrije zuurstof schade toebrengen aan onderdelen die je niet wilt beschadigen, hoewel een arts misschien zuurstoftherapie kan gebruiken om bepaalde zaken te verwijderen.
Wanneer zuurstof wordt gebruikt in het menselijk lichaam kan het goede lichaamscellen beschadigen alsmede pathogenen doden die aanwezig zijn. Bovendien zijn zuurstof en ozon zo krachtig dat ze snel verbruikt worden. En door deze snelheid kunnen ze niet diep genoeg in de weefsels doordringen waar veel ziekteverwekkers zich verbergen. Ze bereiken nooit belangrijke plaatsen omdat ze worden verbruikt voordat ze de ziekteverwekkers bereiken die men probeert te doden. Dus, voordat zuurstof ver genoeg doordringt om ziekteverwekkers te bereiken, wordt het tijdens de rit verbruikt om ook gezonde bacteriën te doden.
Dat wil niet zeggen dat ze niet nuttig zijn geweest bij de behandeling van bepaalde ziekten die niet op een andere manier vernietigd kunnen worden, maar ze veroorzaken onderweg wel een bepaalde hoeveelheid schade. Er zijn veel ziekten die eenvoudig te diep verborgen liggen in de weefsels waardoor zij niet met deze oxidanten bereikt kunnen worden. Een voorbeeld zou kunnen zijn - hiv en aids. Deze oxiderende stoffen kunnen gewoon niet hiv of aids doden omdat ze niet diep genoeg doordringen in de weefsels van het lichaam om de schuilplaatsen van deze ziekten te bereiken. Toch zijn er enkele gevallen bekend waarbij genoeg ziektekiemen gedood werden waardoor het slachtoffer een paar maanden tot een paar jaar ademruimte kreeg voordat de ziekte opnieuw zijn kop opstak.
Waterstofperoxide was ooit verkocht uit de schappen van bijna alle reformwinkels in Amerika, maar toen bleek dat het tijdens het gebruik een aantal gezondheidsproblemen veroorzaakte. Het doodde niet alleen pathogenen, maar ook vele nuttige bacteriën. Degenen die het doodde verlieten de speciale kamer voor ziekteverwekkers om te groeien of opnieuw te groeien.
Ik persoonlijk gebruik waterstofperoxide om mijn tanden te poetsen - conform het etiket. Ik deed het elke dag, maar ik kreeg een vreselijke smaak in mijn mond, dat ook nog eens onprettig rook. Ik ben uiteindelijk gestopt met waterstofperoxide en mijn mond werd weer gezond en sommige reformwinkels zijn met de verkoop gestopt omdat het duidelijk werd dat het meer kwaad dan goed deed. In de loop van de tijd begon een aantal reformwinkels het weer te verkopen, maar nu lopen ze het risico om aangeklaagd te worden omdat de informatie over de problemen met waterstofperoxide algemeen bekend zijn en zichtbaar zijn op het internet.
Er zijn nu ook een behoorlijk aantal voorstanders van ozon en waterstofperoxide. Ze volharden in het aanprijzen van deze twee oxidanten als het beste wat mogelijk is, of het enige wat mogelijk is om een aantal ziekten te genezen. Ik persoonlijk zou niet durven suggereren dat het niet waar is. Maar het zijn niet de enige mogelijkheden, want nu zijn MMS1 MMS2 in gebruik bij meer dan een miljoen mensen per dag. Met ozon en waterstofperoxide is het gebruik van intraveneuze injectie niet een eenvoudige zaak voor de meeste mensen op deze wereld. Het vereist apparatuur en specifieke kennis en het is een feit dat het grote publiek nooit in staat zal zijn zichzelf een intraveneuze injectie toe te dienen. Bovendien zijn er dan nog steeds al die problemen die ik hierboven vermeld heb.
Wat betreft MMS1 en MMS2.
MMS1 genereert chloordioxide, een heel bijzondere oxidatiemiddel dat helemaal niet krachtig is. Het is een zwakke oxidant, maar krachtig op een andere manier. Het beschikt niet over het vereiste oxidatiepotentieel om de meeste materialen te oxideren. Zowat het enige levende wezen dat het kan oxideren is een pathogeen (schadelijke bacterie). Er zijn veel niet-levende dingen dat het kan oxideren, maar niet de normale levende cellen. Als ik zeg dat het krachtig is op een andere manier, bedoel ik dat het een veel groter opruimingseffect heeft van ziekteverwekkers dan ozon of waterstofperoxide, terwijl het op hetzelfde moment niet in staat is om honderden andere dingen te oxideren die deze andere oxidanten wel kunnen oxideren.
MMS1 dringt diep door in de weefsels van het lichaam, terwijl het onderweg naar het doel niet verbruikt wordt. Het kan gewoon niet een van de levende cellen van het menselijk lichaam oxideren. MMS1 (chloordioxide) is een van de twee belangrijke chemische stoffen die het menselijk immuunsysteem op een natuurlijke wijze genereert om de ziekteverwekkers in het lichaam te doden en andere stoffen die moeten worden vernietigd. MMS2 is de andere belangrijke chemische stof die het immuunsysteem genereert. Is het niet grappig dat de twee miraculeuze mineralen die honderden malen effectiever zijn dan elke andere drug in feite chemische stoffen zijn die al honderden of duizenden jaren door het menselijk lichaam is gebruikt?
Maar ik denk dat het meest moeilijk te begrijpen is dat de moderne geneeskunde dit nog nooit ontdekt heeft in hun onderzoekingen die miljarden dollars hebben gekost. Bovendien hebben honderdduizenden mensen al bewezen dat MMS1 en MMS2 doeltreffend door de mens zelf kan worden toegediend. Hierdoor kan MMS1 en MMS2 op duizenden plekken op de wereld gebruikt worden waar ozon onmogelijk gebruikt kan worden.
MMS2 is een speciaal zwak zuur dat het menselijk immuunsysteem op een natuurlijke wijze genereert om honderden verschillende ziekteverwekkers te doden en andere dingen in het lichaam die schadelijk zijn. De naam van dit zuur is hypochloorzuur en het is een natuurlijk zuur dat in kleine hoeveelheden in het lichaam aangemaakt wordt. Hoewel het in het lichaam beschikbaar is, kan het lichaam blijkbaar niet genoeg genereren om, onder bepaalde condities, krachtige ziekten te behandelen. Als MMS2 onmiddellijk wordt ingenomen verandert dit in hypochloorzuur en in de meeste gevallen doodt het de ziekteverwekkers binnen een paar uur of meerdere dagen.
MMS2 genereert hypochloorzuur, een heel bijzonder zuur dat het immuunsysteem honderdduizenden jaren geleden leerde gebruiken. Dit zuur maakt zuurstof vrij wanneer de speciale eiwitten van patogenen/ziekteverwekkers aanwezig zijn, zoals virussen en de meeste andere micro-organismen. Dit zuur werkt met behulp van een speciaal mechanisme dat noch ozon, noch waterstofperoxide kunnen evenaren. Het zuur zelf is niet een oxidant, maar het wordt beschouwd als een oxidant, omdat het zuurstof vrijmaakt in de aanwezigheid van enkele eiwitten. Dus hypochloorzuur kan diep doordringen in de weefsels voordat het stuit op de eiwitten van de pathogenen en maakt vervolgens krachtige zuurstof vrij. Het lichaam maakte een goede keus toen het hypochloorzuur begon te gebruiken toen de pathogenen in honderdduizend jaar ooit een weerstand hadden ontwikkeld.
De verschillende ziekten kunnen diep verborgen liggen in de weefsels van het lichaam, maar het hypochloorzuur is een vloeistof dat langzaam steeds dieper doordringt in de weefsels totdat het arriveert bij de ziekteverwekkers. Zodra een molecuul van hypochloorzuur het eiwit herkent in een ziekteverwekker geeft het onmiddellijk het zuurstofmolecuul vrij en verandert in een keukenzout-ion en een waterstof-ion en wordt een onderdeel van het water. Er worden geen nieuwe verbindingen gemaakt en er wordt niets anders achtergelaten een molecuul van het zout. Er is niets om bijwerkingen te creëren.
Natuurlijk, de vrijkomende zuurstof vernietigt de ziekteverwekker, en wordt ontladen zuurstof dat als kooldioxide wordt uitgeademd bij de eerstvolgende uitademing.
Zo zie je maar, het miraculeuze MMS1 en MMS2 zijn mineralen die veel verder gaan dan ozon en waterstofperoxide en alle andere bekende oxidatiemiddelen. Beide stoffen hebben duizenden mensenlevens gered en werken samen om waarschijnlijk alle bekend ziekten te genezen. Tenminste, zullen ziekten neutraliseren die worden veroorzaakt door pathogenen en ik ken geen ziekte die niet op de een of andere manier wordt veroorzaakt door pathogenen. MMS1, MMS2 zullen vele ziekten genezen die niet door ozon en waterstofperoxide kunnen worden bereikt en ze zullen elke ziekte genezen wanneer nu deze oxidanten worden gebruikt.
Ozon en waterstofperoxide zijn dus niet meer nodig en kunnen verdwijnen. Sorry, maar ik heb meer dan 5.000 mensen behandeld en een aantal van deze werden in die tijd behandeld met ozon of waterstofperoxide. Ik heb altijd voorgesteld te stoppen met ozon- en waterstofperoxidebehandelingen en in plaats daarvan MMS te gebruiken dat altijd werkt. MMS1 en MMS2 en zijn vele malen effectiever en sneller. De chemische theorie van MMS1 en MMS2 is veel beter, het is veel gemakkelijker te gebruiken, en duizenden levens bewijzen dit nu.
Controleer aub de werkelijke feiten voordat u verder gaat met ozon of waterstofperoxide. Normaal gesproken is een intraveneuze behandeling met MMS niet noodzakelijk, maar het kan worden gebruikt in speciale gevallen. Normaliter zal alleen het drinken van een paar doses de meeste kleine aandoeningen genezen. En het HIV-protocol zal de meeste niet-ongeneeslijke ziekte genezen door gewoon 3 druppels geactiveerd MMS1 elk uur (8 tot 10 keer per dag) gedurende 3 weken. Veel patiënten kunnen zichzelf behandelen, maar sommige verlangen een speciale behandeling.
Bij een heel ernstige ziekte, bijvoorbeeld als de patiënt gaat sterven aan kanker, voeg je elke 2 uren MMS2 toe aan het MMS1-behandeling. Ik heb persoonlijk bij een aantal gevallen gezien dat ze in korte tijd verschillende ongeneeslijke ziekten overwonnen en weer aan het werk gingen. Dat wil zeggen - zij zouden sterven, maar gingen in twee of drie weken weer aan het werk.
Zie de diverse protocollen MMS op mijn site http://JimHumble.biz/.
Uitgebreide informatie MMS is verzameld in http://MMS-education.com/.
Jim Humble, schriftelijk uit Afrika, september 2009