Ik maak me zorgen over de ontwikkeling/toename van mijn osteoporose/botontkalking.
Ruim 6 jr. geleden (eind 2006) ben ik geschept door een auto en heb daarbij een ruggenwervel gebroken. (L 1 ). In het ziekenhuis werd een Dexa-scan gemaakt, waaruit bleek dat ik ook een osteoporose ontwikkelde. (ik ben nu 62 jr.). Past bij de leeftijd zeggen ze dan en er werd dringend geadviseerd om fosamax te gaan slikken. Dat heb ik geweigerd. De huisarts heeft me de laatste jaren steeds op het hart gedrukt het wel te gaan doen. Niet dus. Met dat soort medicatie ben ik bang voor de ontwikkeling van kanker omdat dat erg veel voorkomt in mijn familie. (mijn moeder, vier tantes en twee nichtjes zijn inmiddels aan kanker overleden). Bij mij zelf is in 2001 een lisexcisie verricht i.v.m. baarmoederhalskanker ( pap-2). In 2003 heb ik een zeilongeluk op zee gehad, waarbij ik bijna ben verdronken. In 2004 liep ik de ziekte van Lyme op (is behandeld met medicatie). In 2005 werd een basaalcelcarcinoom geconstateerd. (kwaadaardige tumor op de bovenlip), is operatief verwijderd. In 2006 kreeg ik dus bovengenoemd ongeluk. Dus mijn lijf heeft in die jaren wel veel moeten verwerken en ik niet minder.
Ik ben sinds 2007 onder behandeling van een Cranio Sacraal Therapeut, die me regelmatig behandeld waardoor ik dan weer minder pijn heb. In het voorjaar van 2011 ben ik gevallen en hoorde toen rond L 2 (lendenwervel) drie x krak. 6 weken thuis geweest om te herstellen en toen weer aan het werk. Sindsdien heb ik steeds meer last van mijn rug en heb veel moeite met bukken, maar vooral met tillen.
Kort daarna ben ik bij Ron Velthuis geweest en die heeft me het supplement Osteocomplex geadviseerd. Dat gebruik ik nog steeds dagelijks. Hij zei niets over voeding. Op de vragen die ik daar toen over stelde kon hij me niet veel meer vertellen dan ik zelf al wist.
Ik had in die tijd nog geen kennisgemaakt met dit forum. (Helaas…….maar gelukkig, sinds begin januari van dit jaar dus wel. Daar ben ik nog steeds heel blij mee.!!!).
Mij is inmiddels wel duidelijk dat gezonde voeding heel veel voor mij kan doen. Op advies van Mike en Pike ben ik ( na 35 jr vegetarisch) weer vlees gaan eten. Sinds januari haal ik rauwe melk en maak mijn eigen kefir en yoghurt. (Nu 4 liter per week). Verder alles biologisch of BD.
Mijn cranio sacraal therapeut kent mijn rug goed en sprak haar zorgen uit….’je moet er toch echt iets aan gaan doen…’ ze adviseerde een corset. Het zweet brak me uit. Ook daar ben ik niet zo voor, maar ik zou het kunnen gaan dragen als ik lange werkdagen heb en veel in de auto moet zitten. Daarnaast mijn oefeningen en korte wandelingen blijven doen.
Vorige week kwam de uitslag van een nieuwe dexa-scan en op de daarnaast gemaakte foto’s is duidelijk te zien dat mijn rug ‘niet blij is’. De scan liet een achteruitgang zien van een T-score van 2,5 naar 2,8.
WEER is de discussie begonnen over medicatie. En nu ben ik aan het dubben, als het zo doorgaat kan ik steeds minder, ik wil graag blijven werken (ik ben maatschappelijk werker) en zo nu en dan wil ik wat in de tuin doen, dat laatste is al moeilijk, daar heb ik ook hulp voor, maar ik doe het zo graag zelf. En uiteraard zijn er meer dingen die ik sowieso zelf wil (blijven) doen.
Wat is WIJSHEID??
Ik voel niets voor medicatie, ben goed bezig met voeding, maar HOELANG duurt het voordat de voeding me helpt dat ik niet meer achteruit ga. Is het een verstandige optie om wel 1 of 2 jr. medicatie te gebruiken en daarna te ontgiften en weer te stoppen met de medicatie zodat mijn gezonde voeding het dan helemaal overneemt? Zoals ik in de posts van Mike lees kan het lichaam heel veel aan. Maar gezien de geschiedenis met kanker in mijn familie en bij mezelf ben ik ook bang om met zo’n slechte medicatie een nieuwe kanker te ontwikkelen.
Ik ben bang om sneller achteruit te gaan en vraag me af of een tijdelijke ondersteuning van medicatie een goede optie is. Het voelt als een brei in mijn gedachten hierover. :mrgreen:
Ik wil heel erg graag jullie advies. :idea:
Alvast bedankt. :!:
Miek.
Ruim 6 jr. geleden (eind 2006) ben ik geschept door een auto en heb daarbij een ruggenwervel gebroken. (L 1 ). In het ziekenhuis werd een Dexa-scan gemaakt, waaruit bleek dat ik ook een osteoporose ontwikkelde. (ik ben nu 62 jr.). Past bij de leeftijd zeggen ze dan en er werd dringend geadviseerd om fosamax te gaan slikken. Dat heb ik geweigerd. De huisarts heeft me de laatste jaren steeds op het hart gedrukt het wel te gaan doen. Niet dus. Met dat soort medicatie ben ik bang voor de ontwikkeling van kanker omdat dat erg veel voorkomt in mijn familie. (mijn moeder, vier tantes en twee nichtjes zijn inmiddels aan kanker overleden). Bij mij zelf is in 2001 een lisexcisie verricht i.v.m. baarmoederhalskanker ( pap-2). In 2003 heb ik een zeilongeluk op zee gehad, waarbij ik bijna ben verdronken. In 2004 liep ik de ziekte van Lyme op (is behandeld met medicatie). In 2005 werd een basaalcelcarcinoom geconstateerd. (kwaadaardige tumor op de bovenlip), is operatief verwijderd. In 2006 kreeg ik dus bovengenoemd ongeluk. Dus mijn lijf heeft in die jaren wel veel moeten verwerken en ik niet minder.
Ik ben sinds 2007 onder behandeling van een Cranio Sacraal Therapeut, die me regelmatig behandeld waardoor ik dan weer minder pijn heb. In het voorjaar van 2011 ben ik gevallen en hoorde toen rond L 2 (lendenwervel) drie x krak. 6 weken thuis geweest om te herstellen en toen weer aan het werk. Sindsdien heb ik steeds meer last van mijn rug en heb veel moeite met bukken, maar vooral met tillen.
Kort daarna ben ik bij Ron Velthuis geweest en die heeft me het supplement Osteocomplex geadviseerd. Dat gebruik ik nog steeds dagelijks. Hij zei niets over voeding. Op de vragen die ik daar toen over stelde kon hij me niet veel meer vertellen dan ik zelf al wist.
Ik had in die tijd nog geen kennisgemaakt met dit forum. (Helaas…….maar gelukkig, sinds begin januari van dit jaar dus wel. Daar ben ik nog steeds heel blij mee.!!!).
Mij is inmiddels wel duidelijk dat gezonde voeding heel veel voor mij kan doen. Op advies van Mike en Pike ben ik ( na 35 jr vegetarisch) weer vlees gaan eten. Sinds januari haal ik rauwe melk en maak mijn eigen kefir en yoghurt. (Nu 4 liter per week). Verder alles biologisch of BD.
Mijn cranio sacraal therapeut kent mijn rug goed en sprak haar zorgen uit….’je moet er toch echt iets aan gaan doen…’ ze adviseerde een corset. Het zweet brak me uit. Ook daar ben ik niet zo voor, maar ik zou het kunnen gaan dragen als ik lange werkdagen heb en veel in de auto moet zitten. Daarnaast mijn oefeningen en korte wandelingen blijven doen.
Vorige week kwam de uitslag van een nieuwe dexa-scan en op de daarnaast gemaakte foto’s is duidelijk te zien dat mijn rug ‘niet blij is’. De scan liet een achteruitgang zien van een T-score van 2,5 naar 2,8.
WEER is de discussie begonnen over medicatie. En nu ben ik aan het dubben, als het zo doorgaat kan ik steeds minder, ik wil graag blijven werken (ik ben maatschappelijk werker) en zo nu en dan wil ik wat in de tuin doen, dat laatste is al moeilijk, daar heb ik ook hulp voor, maar ik doe het zo graag zelf. En uiteraard zijn er meer dingen die ik sowieso zelf wil (blijven) doen.
Wat is WIJSHEID??
Ik voel niets voor medicatie, ben goed bezig met voeding, maar HOELANG duurt het voordat de voeding me helpt dat ik niet meer achteruit ga. Is het een verstandige optie om wel 1 of 2 jr. medicatie te gebruiken en daarna te ontgiften en weer te stoppen met de medicatie zodat mijn gezonde voeding het dan helemaal overneemt? Zoals ik in de posts van Mike lees kan het lichaam heel veel aan. Maar gezien de geschiedenis met kanker in mijn familie en bij mezelf ben ik ook bang om met zo’n slechte medicatie een nieuwe kanker te ontwikkelen.
Ik ben bang om sneller achteruit te gaan en vraag me af of een tijdelijke ondersteuning van medicatie een goede optie is. Het voelt als een brei in mijn gedachten hierover. :mrgreen:
Ik wil heel erg graag jullie advies. :idea:
Alvast bedankt. :!:
Miek.