Myers-Briggs persoonlijkheidsprofielen

Dan ken je me nog steeds niet goed genoeg. Geeft niet, story of my life.

Wat je van mijn persoonlijkheidstype moet begrijpen is hoe NEUTRAAL we zijn. Het is voor iemand als ik heel makkelijk om 'advocaat van de duivel' te spelen, niet vanwege het discussieren om.te discussieren, zoals een Debater doet als een test om te zien welk standpunt hij/zij moet aanhangen. Eerder om elke argumentatie helemaal tot aan het eind door te redeneren teneinde de validiteit van de gehanteerde (schijn)logica te doorgronden en te ontmaskeren.

Deze retorische techniek wordt in het Engels aangeduid als een 'steel man'. Dit in schril contrast met de 'straw man'. Zwakke debaters (vooral vrouwen!) hanteren de tactiek van de 'straw man' waarmee ze pogen hun tegenstander onderuit te halen door de aandacht af te leiden van de inhoud en op de man te spelen door van hem een karikatuur te maken. Dat is de beruchte 'dus jij zegt...', veelvuldig gehanteerd door vrouwen.



Je ziet de frustratie van Jordan Peterson hier, vooral de moeite die hij moet doen om niet in de zorgvuldig opgezette emotionele valkuilen te vallen en om bij de inhoud te blijven en de karikatuur die zij neerzet niet persoonlijk te nemen. Elke man die heeft 'gediscussieerd' met vrouwen herkent dit. Wat dat betreft kunnen we leren van de retorische vaardigheden van Andrew Wilson. Hij doorziet de 'straw man' onmiddelijk en is daar niet van onder de indruk en zegt "let me steel man your position", waarna hij het 'argument' helemaal tot aan het eind doorvoert en aantoont hoe absurd en onhoudbaar de argumentatie werkelijk is.

Dat is wat een INTP'er doet als hij advocaat van de duivel speelt. Wij investeren niet in welke theorie, filosofie of stroming dan ook, juist omdat we zo goed zijn om.alles vanuit meerdere invalshoeken te belichten. Kleine beslissingen overdenken of moeilijk knopen door kunnen hakken passen binnen het spectrum van het archetype, maar je ziet het goed als je dit niet bij mij herkent en beschouwt als verspilde tijd en moeite. Het ligt er maar net aan welke van de 4 letters overheerst. Is het de T, dan denk je te veel na over verschillende dingen. Bij mij is de N sterk ontwikkeld, dus ik VOEL of iets of iemand wel of niet deugt of klopt. Dat is een heel sterk gevoel dat ik wel of iets wel of niet MOET doen, alsof ik geen keus heb, ook niet als dit schijnbaar irrationeel is. Ik ben hier nog nooit in teleurgesteld, het is echt een innerlijk kompas dat het denken overstijgt.

Hopelijk verduidelijkt dit e.e.a.

Mike

Hier een schitterend voorbeeld van de manier waarop Andrew Wilson vakkumdig afrekent met diverse stromannen van vrouwen.



Mike
 
Gezellige uitgaanstip voor introverten:
15 miljoen mensen (nu meer inmiddels) op dit toch al zo kleine stukje dichtbevolkte aarde : Giethoorn:

 
Laatst bewerkt:
Dan ken je me nog steeds niet goed genoeg. Geeft niet, story of my life.

Wat je van mijn persoonlijkheidstype moet begrijpen is hoe NEUTRAAL we zijn. Het is voor iemand als ik heel makkelijk om 'advocaat van de duivel' te spelen, niet vanwege het discussieren om.te discussieren, zoals een Debater doet als een test om te zien welk standpunt hij/zij moet aanhangen. Eerder om elke argumentatie helemaal tot aan het eind door te redeneren teneinde de validiteit van de gehanteerde (schijn)logica te doorgronden en te ontmaskeren.

Deze retorische techniek wordt in het Engels aangeduid als een 'steel man'. Dit in schril contrast met de 'straw man'. Zwakke debaters (vooral vrouwen!) hanteren de tactiek van de 'straw man' waarmee ze pogen hun tegenstander onderuit te halen door de aandacht af te leiden van de inhoud en op de man te spelen door van hem een karikatuur te maken. Dat is de beruchte 'dus jij zegt...', veelvuldig gehanteerd door vrouwen.



Je ziet de frustratie van Jordan Peterson hier, vooral de moeite die hij moet doen om niet in de zorgvuldig opgezette emotionele valkuilen te vallen en om bij de inhoud te blijven en de karikatuur die zij neerzet niet persoonlijk te nemen. Elke man die heeft 'gediscussieerd' met vrouwen herkent dit. Wat dat betreft kunnen we leren van de retorische vaardigheden van Andrew Wilson. Hij doorziet de 'straw man' onmiddelijk en is daar niet van onder de indruk en zegt "let me steel man your position", waarna hij het 'argument' helemaal tot aan het eind doorvoert en aantoont hoe absurd en onhoudbaar de argumentatie werkelijk is.

Dat is wat een INTP'er doet als hij advocaat van de duivel speelt. Wij investeren niet in welke theorie, filosofie of stroming dan ook, juist omdat we zo goed zijn om.alles vanuit meerdere invalshoeken te belichten. Kleine beslissingen overdenken of moeilijk knopen door kunnen hakken passen binnen het spectrum van het archetype, maar je ziet het goed als je dit niet bij mij herkent en beschouwt als verspilde tijd en moeite. Het ligt er maar net aan welke van de 4 letters overheerst. Is het de T, dan denk je te veel na over verschillende dingen. Bij mij is de N sterk ontwikkeld, dus ik VOEL of iets of iemand wel of niet deugt of klopt. Dat is een heel sterk gevoel dat ik wel of iets wel of niet MOET doen, alsof ik geen keus heb, ook niet als dit schijnbaar irrationeel is. Ik ben hier nog nooit in teleurgesteld, het is echt een innerlijk kompas dat het denken overstijgt.

Hopelijk verduidelijkt dit e.e.a.

Mike

Een grondige analyse van de debattechnieken van Andrew Wilson.





Mike
 
Laatst bewerkt:
Interessante video. Waarom nachtmensen het verschil maken.



Mike

De nacht is voor sommigen het beste moment voor creativiteit en vernieuwende inzichten.
Anderzijds hebben anderen door 's nachts goed te slapen dat moment dan juist weer overdag.
Is misschien maar net hoe je 'gebakken' bent.
 
De nacht is voor sommigen het beste moment voor creativiteit en vernieuwende inzichten.
Anderzijds hebben anderen door 's nachts goed te slapen dat moment dan juist weer overdag.
Is misschien maar net hoe je 'gebakken' bent.
Ja tuurlijk verschil tussen persoonlijke slaappatronen hou je altijd: daarnaast sliep de mens voor de industriële revolutie schijnbaar ‘bifasisch’:

Grok:

er zijn inderdaad historische en wetenschappelijke aanwijzingen dat mensen voor de industriële revolutie vaak een 'bifasische' of gesegmenteerde slaap hadden, waarbij de nachtrust werd onderbroken door een periode van wakker zijn. Dit patroon, met een 'eerste slaap' gevolgd door een wakker interval en dan een 'tweede slaap', lijkt wijdverbreid te zijn geweest in pre-industriële samenlevingen. Ik leg het uit op basis van beschikbare bronnen, inclusief de debatten eromheen.

### Historisch bewijs
Historicus Roger Ekirch heeft uitgebreid onderzoek gedaan en vond verwijzingen naar 'first sleep' en 'second sleep' in talloze bronnen, zoals dagboeken, medische teksten, literatuur (bijv. Chaucer's *The Canterbury Tales*) en juridische documenten uit Europa, Afrika, Azië, Australië en Zuid-Amerika. Dit gaat terug tot de 8e eeuw v.Chr. (bijv. in Homerus' *Odyssee*). Mensen sliepen typisch van ca. 21:00 tot 23:00, waren dan 1-2 uur wakker voor activiteiten zoals bidden, lezen, seks of sociale interacties, en sliepen daarna tot de ochtend. Dit patroon werd beïnvloed door het ontbreken van kunstmatig licht, waardoor de slaap natuurlijk werd afgestemd op de duisternis (ca. 14 uur per nacht in de winter).

Wetenschappelijke experimenten ondersteunen dit. In de jaren 90 liet psychiater Thomas Wehr proefpersonen 14 uur per dag in het donker doorbrengen, waarna ze vanzelf een bifasisch patroon ontwikkelden met een wakker periode ertussen. Een studie uit 2015 in Madagaskar (zonder elektriciteit) observeerde vergelijkbare onderbrekingen rond middernacht.

### Verandering door de industriële revolutie
Vanaf de 19e eeuw, met de introductie van gas- en elektrisch licht, veranderde dit. Kunstmatig licht verlengde de waakperiode overdag, comprimeerde de slaap tot één blok en maakte de nacht efficiënter voor werk en vrije tijd. Dit leidde tot het moderne monofasische slaappatroon (één ononderbroken nachtrust).

### Debatten en nuance
Hoewel er sterke aanwijzingen zijn, is de theorie niet onbetwist. Sommige studies suggereren dat gesegmenteerde slaap niet universeel was:
- In equatoriale pre-industriële samenlevingen (bijv. in Tanzania, Bolivia en Namibië) sliepen mensen vaak continu (5,7-7,1 uur), zonder regelmatige onderbrekingen, wat impliceert dat het patroon mogelijk beperkt was tot regio's met langere winternachten.
- Een heroverweging van vroegmoderne Engelse teksten toont aan dat termen als 'first sleep' ambigu kunnen zijn en niet altijd een routine-onderbreking betekenen, maar soms verwijzen naar occasionele wakkerheid (bijv. door ziekte of werk). Het zou dus diverser zijn geweest dan een vast patroon.
- Critici zoals Jerome Siegel en Niall Boyce betwijfelen of het de 'norm' was, en wijzen op het gebrek aan eenduidig bewijs voor wijdverbreide sociale activiteiten tijdens de wakker periode.

Kortom, ja, er zijn overtuigende indicaties voor onderbroken slaap in pre-industriële tijden, maar het was waarschijnlijk niet overal en altijd de regel – het hing af van locatie, seizoen en individuele omstandigheden. Moderne slaap is flexibel, en experts raden aan om niet geforceerd terug te keren naar oude patronen tenzij het naturally past.
 
Laatst bewerkt:
  • Leuk
Waarderingen: Surv

Forum statistieken

Onderwerpen
4.619
Berichten
597.386
Leden
8.691
Nieuwste lid
steltenpool
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan