G
Guest
Guest
Goedenavond,
Ik ben 'Floyd', woon in het oosten des lands en ben 39 jaar.
Na een tijdje anoniem te hebben meegekeken, vind ik het tijd worden ook deel te nemen aan het forum. Ik zal proberen 'kort' uit te leggen hoe ik hier terecht kom en wat mijn interesse heeft gewekt eens anders naar voeding te kijken.
Een jaar of zeven geleden is bij mij een te snelle schildklier geconstateerd. Voor mijn gevoel barstte ik van de energie maar ik hield het met de dag minder lang vol. Tot het moment dat ik om 9 uur 's ochtends al uitgeblust was. Na anderhalf jaar medicatie en de nodige rust leek de boel weer onder controle en ben ik weer op de oude voet verder gegaan.
Het gevolg was dat ik slechts drie jaar later in een vergelijkbare situatie terecht kwam, met als verschil dat ik het wat eerder constateerde. Zelfde traject ingegaan maar met minder succes. De internist stelde voor dan maar mijn schildklier gedeeltelijk af te breken met radioactief jodium. Dit zag ik niet zitten maar over alternatieven viel niet te praten.
Dus ben ik zelf op zoek gegaan naar alternatieven. Via via bij een natuurarts terecht gekomen en nu heb ik met homeopatische middelen de boel behoorlijk onder controle. Dit was voor mij een opluchting maar nog steeds geen oplossing.
Dus ben ik me gaan verdiepen in de basis van het probleem en kwam al snel de link met mijn bijnieren en voeding tegen. Dit werd ook door een osteopaat bevestigd. Na het boek van Wilson te hebben gekocht lees ik veel over voeding. Als je dan googled kom je al snel op bepaalde adressen terecht. Ik heb al wat dingen aangepast, maar ben nog lang niet waar ik wil zijn.
Het lastigst vind ik de link te vinden tussen een 'snelle' schildklier en mijn bijnieren want daar ben ik nog huiverig voor. Bijna alles wat ik lees betreft de combinatie met een 'trage' schilklier. Daarom durf ik ook niet goed te beginnen met producten als jodium en/of adrenal. Adrenal heb ik recent geprobeerd maar het leek niet goed te vallen. Ik kreeg er weer het gejaagde gevoel van dat me zo bekend voor komt en alle alarmbellen doet rinkelen. Hier ben ik misschien nog wel te voorzichtig mee.
Ik wil nu stukje bij beetje werk maken van mijn voeding en op die manier weer de energie krijgen die ik vroeger had. Adviezen en suggesties zijn daarbij van harte welkom!
Groet
Floyd
Ik ben 'Floyd', woon in het oosten des lands en ben 39 jaar.
Na een tijdje anoniem te hebben meegekeken, vind ik het tijd worden ook deel te nemen aan het forum. Ik zal proberen 'kort' uit te leggen hoe ik hier terecht kom en wat mijn interesse heeft gewekt eens anders naar voeding te kijken.
Een jaar of zeven geleden is bij mij een te snelle schildklier geconstateerd. Voor mijn gevoel barstte ik van de energie maar ik hield het met de dag minder lang vol. Tot het moment dat ik om 9 uur 's ochtends al uitgeblust was. Na anderhalf jaar medicatie en de nodige rust leek de boel weer onder controle en ben ik weer op de oude voet verder gegaan.
Het gevolg was dat ik slechts drie jaar later in een vergelijkbare situatie terecht kwam, met als verschil dat ik het wat eerder constateerde. Zelfde traject ingegaan maar met minder succes. De internist stelde voor dan maar mijn schildklier gedeeltelijk af te breken met radioactief jodium. Dit zag ik niet zitten maar over alternatieven viel niet te praten.
Dus ben ik zelf op zoek gegaan naar alternatieven. Via via bij een natuurarts terecht gekomen en nu heb ik met homeopatische middelen de boel behoorlijk onder controle. Dit was voor mij een opluchting maar nog steeds geen oplossing.
Dus ben ik me gaan verdiepen in de basis van het probleem en kwam al snel de link met mijn bijnieren en voeding tegen. Dit werd ook door een osteopaat bevestigd. Na het boek van Wilson te hebben gekocht lees ik veel over voeding. Als je dan googled kom je al snel op bepaalde adressen terecht. Ik heb al wat dingen aangepast, maar ben nog lang niet waar ik wil zijn.
Het lastigst vind ik de link te vinden tussen een 'snelle' schildklier en mijn bijnieren want daar ben ik nog huiverig voor. Bijna alles wat ik lees betreft de combinatie met een 'trage' schilklier. Daarom durf ik ook niet goed te beginnen met producten als jodium en/of adrenal. Adrenal heb ik recent geprobeerd maar het leek niet goed te vallen. Ik kreeg er weer het gejaagde gevoel van dat me zo bekend voor komt en alle alarmbellen doet rinkelen. Hier ben ik misschien nog wel te voorzichtig mee.
Ik wil nu stukje bij beetje werk maken van mijn voeding en op die manier weer de energie krijgen die ik vroeger had. Adviezen en suggesties zijn daarbij van harte welkom!
Groet
Floyd