Hoe weet je nu dat je weer beter bent als je jaaaaaaaaren veel te veel stress hebt gehad?

[Laila Lali]

Dag, ik ben nieuw op dit forum. Altijd erg geinteresseerd geweest in wat voeding voor je doet en leef al jaren op mijn "eigen gevoel" met voeding. Heb weinig last van lichamelijke "ziektes" anders dan heel stijve spieren (stress, wat ik eigenlijk helemaal weg heb gekregen met Yoga en meditatie)

Maar nu. Stress heb ik altijd wel veel te veel gehad, een veel te druk leven. Al jaren. Waarschijnlijk heeft de goede voeding en later de yoga en meditatie me daar door heen gesleept. Nu wel met een burnout thuis. Uitgeputte bijnieren. Heb er de leeftijd ook voor Ik ben mijn dieet gaan aanpassen (wat overigens al gezond was, maar wel met meer suikers), voel langzaam mijn kracht terugkomen.

Maar wat ik me nu afvraag: hoe WEET ik nu dat ik weer beter ben? Mijn lichaam heeft geen tekenen van griepjes, verkoudheden en dergelijke gegeven, wel concentratiestoornissen en geheugenverlies (heel erg). Waaraan kan ik nu zien dat ik aan de beterende hand ben of dat ik toch nog iets moet aanpassen om het herstel sneller te laten gaan?

Ik zou graag ervaringsdeskundigen willen horen over hun herstel van een uitgeputte bijnier en hoe zij voelden dat ze er weer bovenop waren.

Zijn er mensen hier die mij daar iets over kunnen vertellen?

 

[Gerard]

Je schrijft dat je stijve spieren hebt, een burn-out, concentratiestoornissen en geheugenverlies. Als die dingen verbeteren, dan zit je op de goede weg.

Zolang je niet helemaal fit bent rustig aan doen en zo veel mogelijk alleen dingen die je leuk vindt. Juist bij burn-out is het moeilijk om je rustig te houden; je kan dan beter leuke dingen doen dan jezelf forceren rustig te zijn, want dat is helemaal niet rustig. Je toestand is zoals deze is, een oordeel er over hebben veranderd daar niets aan, hooguit heb je er nog een beetje stress bij. Accepteren is ook weer zo'n gedwongen actie, dus ook weer stress. Als de weerstand tegen wat is oplost, is de stress weg. Geef jezelf een mooi cadeau, laat je masseren, ga lekker wandelen, neem een lieve hond of kat, creëer vrijheid in je relatie.

Ondertussen gezonde voeding en dat zo houden.

Ik ben nog niet over de bijnieruitputting heen, dus ik kan je niet vertellen hoe dat voelt.

 

[Indigo]

Welkom Laila Lali.

Je vraag komt op mij over alsof je het vertrouwen in (de signalen) van je lichaam kwijt bent. Wie anders dan jijzelf wéét of en in welke mate je weer heel bent? Dat lijkt me een duidelijk symptoom van bijnieruitputting. Zodra jij je vertrouwen in je lichaam weer terug hebt, vertrouwt op wat je voelt en niet meer "bang" bent dat je misschien nog niet geheeld bent, dan weet je dat het weer goed zit.

Voor concentratie en geheugenproblemen is kokosvet, keltisch zeezout, magnesium en appelzuur, een zeer goede remedie.

Daarbij moet je in ieder geval de suikers laten staan en het liefst ook de koolhydraten drastisch minderen. Eiwitsuikers (die zich kunnen vormen bij koolhydraatinname) vormen plaquaten die je hersenfuncties aantasten. Dit wordt ook wel Diabetes III genoemd.

Quote:
Altijd erg geinteresseerd geweest in wat voeding voor je doet en leef al jaren op mijn "eigen gevoel" met voeding.



Wat is volgens jouw gevoel "gezond"? Eet je soms veel fruit en granen?

Op dit forum natuurlijk alles over WAPF voeding en vooral ook over datgene wat bijdraagt aan herstel van je bijnieruitputting. Kijk ook op www.voedingisgezondheid.nl waar de informatie over WAPF voeding wat meer overzichtelijk is gepresenteerd.

Als je hier lekker mee aan de slag gaat en jezelf zoveel tijd en ruimte geeft als je nodig hebt, kom je al een heel eind.

Enne, om nog even terug te gaan naar de bron, probeer zo serieus mogelijk je stressbronnen uit je leven te schrappen. Als je een snellere weg naar herstel zoekt, dan heeft dat prioriteit. Maar dat had je waarschijnlijk zelf ook al wel bedacht :mrgreen:

Geheugenverlies is trouwens wel een interessant fenomeen. Het kan erop duiden dat je je zelf onbewust "dwingt" de controle los te laten, maar het kan er ook op duiden dat je onbewust wegloopt voor verantwoordelijkheden en daaraan verbonden nare emoties. Twee kanten van dezelfde medaille dus.

Het geeft in ieder geval aan dat je flink mag gaan snoeien in datgene wat jou zo belast en uitput.

Ik wens je hier een plezierig, inspirerend en helend verblijf toe!

 

[Indigo]

@Gerard, je geeft vaker het advies om een hond te nemen en dat vind ik toch zo'n goeie hè!

Het is inderdaad waar, een hond is zo helend!

Cesar Millan schrijft in één van zijn boeken een opsomming van de gezondheidsvoordelen die alleen het energieveld van een hond met zich meebrengt, vooral voor je hart. En dan heb je het nog niet over de dagelijkse beweging en frisse buitenlucht en wat dat allemaal met je doet.

Je zou een hond als onderdeel van het WAPF-protocol kunnen opnemen. In ieder geval voor mensen met een burn-out. Als iets je dwingt om controle en weerstand los te laten dan is het wel zo'n lieve, speelse, trouwe, creatieve en eigenzinnige viervoeter.

Heb jij ook een hond Gerard?

 

[Laila Lali]

Dank Gerard en Indigo voor jullie reactie.

Indigo, spijker op de kop, ik heb te lang signalen van mijn lichaam niet (willen/kunnen) herkennen en ben daarin nog steeds niet zeker van mezelf.

Over gezond voedsel: ik lees al sinds Tjernobyl allerlei artikelen over voeding, door de jaren heen zijn mijn inzichten wel veranderd, maar ik heb altijd op mijn eigen antenne gevaren. Ik ken Weston Price nog maar een paar weken, maar rauwe melk haalde ik al 9 jaar geleden bij een boer (nu helaas trouwens niet meer) en botten kookte ik toen ook al, voor ik überhaupt ooit van Weston Price gehoord had Groente veel, fruit redelijk, op dit moment geen suiker op een lepeltje honing na. Wel haver(mout), gierst, bruine rijst, gedroogde fruit en noten en zaden. Altijd biologisch. Vlees al 22 jaar biologisch.

En inderdaad Indigo, als je denkt dat je nog niet geheeld bent en je zoekt nog naar signalen dát je geheeld bent, zal het ook nog wel niet zo zijn. Dat denk ik zelf eigenlijk ook. Ik ben alleen bang dat ik niet meer weet hoe het voelt om helemaal in orde te zijn

 

[Laila Lali]

En ik heb een hond

 

[Gerard]

@Laila Lali: ik denk zo tussen de regels door te lezen dat je vol ongeduld op een betere gezondheid uit bent. Die betere gezondheid is prima, maar het ongeduld is weer stress. We zijn zo aan stress gewend, dat het vaal niet eens meer opvalt.

Je kan voor jezelf een themaweek houden, spoor alles op wat stress geeft en let vooral op stress van binnen uit, gedachten die je onrustig maken, haast, opzien tegen wat er nog allemaal moet gebeuren, zonder die dingen af te keuren, ze gebeuren gewoon en daar mag je het bij laten. Vraag je maar eens af wat er zou mis kan gaan als je een tijdje helemaal niets doet van als die dingen zie "moeten".

Ook een leuk thema is alles op een rij zetten dat je plezier geeft en gemakkelijk te doen is (op vakantie gaan kan heel veel stress opleveren, elke dag een wandeling of iets dergelijks is lekker simpel).

@Indigo

Nee, ik heb geen hond, wel af en toe één te logeren gehad, dus ik weet wel hoe het is. Ik heb wel 5 katten, die laten mij vaak zien hoe het leven zonder stress er uit ziet. Voor het keukenraam staat een houten fruitbakje, net te klein voor en kat om er in te liggen, zou je denken. Nou ze liggen er om beurten in en dan op de rug, pootjes omhoog, alsof ze in een strandstoel of hangmat liggen. Het ziet er werkelijk geweldig uit, kat in het bakkie, zogezegd.

Hond is nog dubben, ik vind een husky wel erg mooi of een saarloos, zit nog veel wild in, schitterend, maar niet te combineren met katten.

 

[naief]

Ik heb het boek nog niet gelezen, maar ik heb er wel goede recensies over gehoord:

http://www.bol.com/nl/p/de-biologie-van-de-overtuiging/1001004004464050/

Quote:
We zijn zo aan stress gewend, dat het vaak niet eens meer opvalt.



Ik heb dat ervaren toen ik een jaar in Nieuw Zeeland heb gewoond. Ik dacht een tijdje, wat mis ik toch en na even denken kwam het, er waren geen bordjes op het gras: niet op het gras, lopen als simpelste voorbeeld. Toen ik terug kwam in Nederland moest ik gigantisch wennen, maar na een half jaar liep ik ook weer in de pas en viel het me niet meer op.

Niet zelden vallen dingen pas op, als het er niet meer is. Het zelfde overkwam me toen ik stopte met kunstmatige zoetstoffen. Na een paar dagen trok er een mist op uit mijn hoofd. Ik wist helemaal niet dat er een mist zat!

 

[Food en Mood]

Welkom Laila lali
Quote:
Groente veel, fruit redelijk, op dit moment geen suiker op een lepeltje honing na. Wel haver(mout), gierst, bruine rijst, gedroogde fruit


In gedroogd fruit is het aandeel suiker heel hoog omdat het sterk geconcentreerd is. Misschien kan je jezelf beter beperken tot het eten van vers (zuur)fruit.

 

[Webmaster]

En haver en bruine rijst zijn ook al geen goed idee.

Mike