Het numineuze

[ruud]

Ik vroeg me af of jullie ook de ervaring herkennen van een spontaan opkomend gelukzaligheidsgevoel van samenvallen met je omgeving.

Zo zou ik het numineuze omschrijven: iets van een mystieke ervaring.

Het is een term die is geintroduceerd door Rudolf Otto.

Veel mensen herkennen het fenomeen als het goed is wel wel.

Charade had het vandaag ergens over fijne ervaringen als kind.

En Gezondheid had het eerder ook over dat kinderen soms nog wel makkelijker met de hersenen een staat van trilling bereiken waar volwassenen dat niet meer lukt https://www.fatsforum.nl/topic/hersengolven-hersensynchronisatie-en-gezondheid .

Hier meer info over het numineuze: http://www.home.zonnet.nl/julia-boulanger/Lezing 1/Numinositeit.html

Tjeu van den Berk schreef er een boek over: http://www.bol.com/nl/p/het-numineuze/1001004002407107/
Quote:
Tjeu van den Berk beschrijft en bespreekt een groot aantal numineuze ervaringen. Hij probeert daarvan de context op het spoor te komen,. En daarbij structuren bloot te leggen die fundamenteler zijn dan ons kind- of volwassene zijn. Structuren pro deo!

Recensie(s)

Ieder van ons heeft wel eens een mysterieuze ervaring gehad die de wereld als het ware even voor ons stilzette, een ervaring die een diep heimwee in ons raakte en een innerlijk verlangen in ons wekte. De auteur vertelt wat er gebeurt als het ons overkomt; hij geeft voorbeelden die hij aantrof bij schrijvers als Bomans, Mulisch, Otten, Virginia Woolf, Coetzee, Van Ruysbeek, Soyinka en Pavese. Het zijn ervaringen die de droomwereld van het kind raken, alsmede de verbeeldingswereld van de volwassene, ervaringen die de grens tussen de zichtbare wereld en het alomvattende waar wij deel van uitmaken voor een moment uitwissen, die het bestaansmysterie verhelderen en onzegbaar geluk behelzen. De term 'het numineuze' werd geijkt door Rudolf Otto en door Jung overgenomen.


En hier wordt volgens mij ook iets van een dergelijke numineuze ervaring beschreven (even als voorbeeld):

 

[Guest]

Dat laatste gaat over organisch licht, licht zonder schaduw - afkomstig uit de aarde. Lash beschrijft dat er een ritueel aan vooraf gaat waarbij je een verbond aangaat met moeder aarde.

De enige magische ervaring die ik heb is synchroniciteit. Iets dat voorbij toeval gaat en op een grappige manier laat zien dat we verbonden zijn met alles en iedereen. Ik denk ergens aan, en enige tijd later gebeurt ook iets. Maar dat is niet mystiek, wel mysterieus.

 

[charade]

Lievergezond@ Ik vroeg me af of jullie ook de ervaring herkennen van een spontaan opkomend gelukzaligheidsgevoel van samenvallen met je omgeving.

Als ik mijn kippen zie stuntelen om in de boom te klimmen. Als een kind vraagt waarom heet jij....

Als mensen zich spontaan verbazen over andere. Als ik met een vreemde praat waarvan het lijkt als of je hem al jaren kent. Een vage fantasie hebben dat even later uit komt waardoor je denkt dat je al wist wat er ging gebeuren. Als mensen me spontaan gedag zeggen. Als ik wandel en naar de lucht kijk en een paar zwaluwen zie vliegen.

Bij een geluksgevoel voel ik mijn longen kracht hebben en ik voel een energiestroom door mijn hele lichaam.

Ik merk ook dat je een rot gevoel snel om kunt keren. Ga zitten en voel wat je lichaam wilt en laat de gedachten weg. Plots voel je gelukkig terwijl je dacht dat je je rot voelde. Je gedachtegang zorgde dat je je rot voelde en niet je lichaam zelf. Je had je zelf voor de gek van wat je aangeleerd is. Als kind had ik vaak een geluksgevoel omdat er meer spontaniteit was.

 

[ruud]

Quote:
Dat laatste gaat over organisch licht, licht zonder schaduw - afkomstig uit de aarde. Lash beschrijft dat er een ritueel aan vooraf gaat waarbij je een verbond aangaat met moeder aarde.


Thijs, Nog even over Lash en het licht zonder die schaduw: het klinkt als een diepgaande ervaring: zowiezo het hele verhaal zoals hij het beschreef.

Wel jammer dat dit soort ervaringen niet zo vaak voorkomen in een (of in elk geval mijn) leven.

Wat mij betreft zit ik de hele dag in een diepe thetastaat

En over synchroniciteit: voor mij is dat o.a. (ook) het bewijs dat het zo vaak voorkomt, dat we inderdaad allemaal met elkaar verbonden zijn en ook dat paranormale gaven heel normaal zijn.

Het verhaal van de morfogenetische velden van Rupert Sheldrake http://nl.wikipedia.org/wiki/Rupert_Sheldrake bevestigt dat.

@ Charade:
Quote:
Ga zitten en voel wat je lichaam wilt en laat de gedachten weg. Plots voel je gelukkig terwijl je dacht dat je je rot voelde.


Wel mooi hoe je dat zo zegt.

Mij lukt het meestal niet zo goed om een knop om te zetten.

Hier nog even een beschrijving van wat een numineuze ervaring behelst:
Quote:
Kort door de bocht is een numineuze ervaring de overweldigende ervaring dat je tegelijkertijd onbeduidend klein en mateloos groots bent.


Quote:
Deze ervaring is zo belangrijk voor de mens, omdat het ons optilt uit een gevoel van nietigheid en eenzaamheid en ons, al is het maar even, laat inzien dat we deel uitmaken van iets onbenoembaar groters. Vooral kinderen, wier heldere blik nog niet zo verstoord wordt door een uitgebreide woordenschat zoals bij ons volwassenen, doen regelmatig numineuze ervaringen op. Als ze geluk hebben groeien ze op bij opvoeders die hun verhalen als authentieke getuigenissen zien van een onbenoembare werkelijkheid.


Quote:
Als wij weer naar het numineuze leren luisteren dan doen we een serieuze poging om ons leven betekenis te geven en zo een bijdrage te leveren aan een betere wereld. Wat mij zo trof is dat wanneer we ons afwenden van het numineuze als ‘onzin, want het is niet empirisch waarneembaar’ en het numineuze ontkennen, we onze eigen kracht uit vrije wil vergooien en ons zelf reddeloos ophangen aan een uitwendige macht zoals de materie, het geld, de wetenschap en noem maar zoveel andere verslavingen op.

http://www.waarmaken.nl/?p=564

 

[charade]

Ik heb ook eens gehad toen in half in een beek stond dat het leek of ik helemaal één was met de omgeving. Tijdsbesef is dan helemaal weg en het leek net of mijn geest overal kon zijn waar ik wilde. Ook de adem kan je dan minuten lang inhouden zonder moeite. Als het je overkomt lijkt het of het onwerkelijk is. Het lijkt of je lichaam er even niet toe doet.

 

[ruud]

Mooi beeld Charade van die beek.

Je schrijft dat je lichaam er even niet toe deed in die beek, maar ik kan me ook voorstellen dat je je dan juist 1 voelde met je lichaam misschien?

In de zin dat het niet als een obstakel voelde.

(zo zou het bij mij zijn als het optimaal zou zijn: maar jammer genoeg voelt mijn lichaam vaak juist als een obstakel -ten onrechte heb ik denk ik dat gevoel, maar ik heb het wel-)

Ik heb ook iets van een sterke herinnering in elk geval.

Dat ik op de schommel zat met mijn kersverse vriendinnetje vroeger die net bij mij in de straat was komen wonen (we waren beide 7 jaar oud denk ik) en dat we niet meer bijkwamen van het lachen om een zelfgemaakte verbastering van de achternaam van een dame bij ons in de straat.

Dat schommelen, heen en weer, dat heeft iets meditatiefs vind ik.

Dat je bij zo'n dood punt van het (heerlijke spannende) niets uitkomt.

Voor schommelen heb je een vorm van spanning nodig in je lichaam om het vol te houden, maar dat lukte niet meer omdat het lachen ons tot ontspanning dwong en we vielen van de schommel.

 

[charade]

Ik voelde me één met me lichaam, omdat alle weerstand weg was. Je kunt je geest overal heen sturen in je lichaam waar je maar wilt zonder weerstand. Het leek voor mijn gevoel net of ik daar uren stond, maar misschien was het nog geen minuut. Ik voelde mijn spierkrachten ook niet.

Soms voel ik een geluksmoment aankomen en voelt het ademhalen totaal anders. Dit heb ik eigenlijk sinds dat ik mediteer. Ik krijg soms plots een hele fijne ademhaling. Ik kan op die momenten ook stroompjes sturen naar waar ik maar wil in mijn lichaam. Soort energie (tinteling) dat niet te verklaren valt. Maar goed dit valt weer onder meditatie.

Ik denk dat iedereen dit wel zou kunnen. Ik denk dat contact maken met de natuur ook belangrijk is. Waarom zingen mensen spontaan onder de douche?

Als kind luisterde ik ook naar regendruppels. Vandaar dat ik als kind regen juist mooi weer vond.

 

[ruud]

Quote:
Je kunt je geest overal heen sturen in je lichaam waar je maar wilt zonder weerstand.


Mooi en ik geloof het ook nog Charade.

Dit:
Quote:
Ik denk dat contact maken met de natuur ook belangrijk is


is denk ik ook zeker heel belangrijk: het is wat ons mens maakt.

En ik denk dat er zeker ook iets meditatiefs uitgaat van de numineuze ervaring: de tijd gaat stilstaan.

Simpel in wezen, behalve als je nog in je linkerhelft rondhangt, waar ik nog wel eens in rondhang.

Regendruppels klinken heel mooi (vind ik ook).

 

[Guest]

Ritme en beweging helpen enorm om gedachtes los te laten. Herhaling is heel belangrijk. Dit is echt een prachtige documentaire -

Korea, Nigeria & Marokko



Ergens bij ons in de buurt



Turkije & Namibie

 

[charade]

Ik pluk nu wel eens pruimen in een boomgaard en als ik met mensen er rond loop en ik accepteer alles dan kom ik plots in zo'n moment. Het lijkt een oneindig moment te zijn. Het heeft ook met de omgeving te maken en met een bepaalt licht inval. Bij sommige plekken had ik dat zonder dat ik er mee bezig was.

Het is dan helemaal stil in je lichaam en het voelt als of je een soort licht ziet. Het blijft ongelooflijk. Eigenlijk zou ik op die plekken moeten gaan zitten maar het overvalt je gewoon. Even stond ik dan ook stil om zo'n plek te ervaren en even dacht ik wat maakt het nu zo bijzonder dat ik dit nu ervaar.

Het heeft denk ik met acceptatie te maken. Als je het leven accepteert zonder er bij na te denken dan kan je in zo'n moment komen. Voor mij gebeurt het alleen in de natuur.

Het kan komen door watervallen, of vogels die geluid maken, of bepaalde kleuren van de bomen en de omgeving.

Ook denk ik dat het komt door de beweging van je lichaam. Je lichaam zorgt voor energie stroom.