Bedankt voor jullie reacties.
Natriumbicarbonaat reageert idd met zuur. Ik vraag me dan af, als je het inneemt reageert het met het maagzuur. Het is dan uitgewerkt. Ik wil niet mijn maagzuur neutraliseren maar het zuur in mijn spieren. Zie hier mijn probleem. Of werkt het anders? Indigo. H2O2 gebruik ik elke dag. Stress nee, dat heb ik niet. Mijn dieet is in orde. Ik eet speltbrood en green smoothies. Het enige slechte is een paar keer per week een reep chocola en twee of drie keer per dag een bescheiden kopje koffie met en mespuntje natriumbicarbonaat lol.
Interessant Marijan. Maar nee ik eet geen nachtschades en qua brood, alleen van speltmeel.
Ik vond het volgende. Waaruit ik kan concluderen dat mijn lichaam veel te veel slakken bevat. Ik moet iemand vinden die acidose massage kan geven.
Gezondheid door ontzuring
De ontzuring-therapie oftewel acidose-therapie verlengt ons leven, voorkomt en heelt ziektes en verbetert ook de levenskwaliteit van rauwkosteters en oerkosteters.
In onze cultuur was Paracelsus de eerste die "de oververzuring" van het lichaam als grondoorzaak van alle ziekte bestempelde. Vanaf deze erkenning is ons leven alleen maar zuurder geworden!
De zure regen leidt er toe dat bomen hun naalden verliezen en afsterven, en dat de levende wezens die in de bosbodem leven gedecimeerd worden.
Ook wilde kruiden planten en groenten uit de biologische landbouw worden
daardoor getroffen. De zure regen valt overal neer! Niet alleen het bos sterft de zuurdood, maar ook de mens en zijn miljarden cellen zijn in gevaar.
Acidose of oververzuring is tot een volksziekte geworden. Meer dan 80 % van de bevolking van de meeste westerse landen zijn oververzuurd. Tegenwoordig zijn alleen nog de zuigelingen, leden van natuurvolkeren en zeer in evenwicht levende stressarme rauwkosteters vrij van verzuringsstress. Op mijn laatste bijeenkomst over rauwkost heb ik een acidose-test gemaakt tussen een willekeurig aantal personen, en vastgesteld dat maar één van de vrouwen daar acidosevrij was! De reden: Ook rauwkosteters lijden onder stress, prestatiedruk, milieuverontreiniging, en slaapgebrek. We leven jammer genoeg niet in een paradijs! Ook onze lichamelijke en geestelijke gezondheid en het levenssucces worden door zuren bedreigd.
Als een bepaalde zuurgraad in het lichaam overschreden wordt dan reageert het betroffen "zuur", en dat betekent dat deze prikkelbaar, nerveus of zelfs agressief reageert. Als iemand er niet goed uitziet dan vraagt de volksmond zich af of deze "zuur" is. Zuur zijn is niet grappig! Zo iemand voelt zich overbelast, lusteloos, moe, zwak en uitgeput.
Wat zijn de oorzaken van deze wijd verbreide acidose of oververzuring?
Ragnar Berg, een biochemicus uit Noorwegen adviseerde reeds in 1913 in zijn voedingsboek voor zwangere vrouwen, dat zij 4 maal zo veel basenvormende- als zuurvormende stoffen zouden moeten eten. Zieke personen zouden zelfs 7 maal zo veel basenvormende voeding moeten eten in vergelijking met zuurvormende.
Onze moderne geciviliseerde voedingskost staat in de verkeerde verhouding! Ongeveer 80% van onze voeding bestaat uit "zuurvormers", dit zijn voedingsmiddelen die een zure reactie geven, zoals vlees, witmeelproducten, zoetigheden, en koffie, en maar 20 % - als men het al eet - uit basenvormers zoals groenten en fruit, kruiden en zuiver water.
De zuren in ons lichaam komen in het bijzonder uit de volgende bronnen: vlees en vis, koffie en zwarte thee, coladranken, alcohol, medicamenten, conserveringsmiddelen, suiker en andere zoetigheid, witmeel en melkproducten.
Vlees belast ons met urinezuur, coladranken met fosforzuur, suiker en witmeelproducten met azijnzuur, kaassoorten met salpeterzuur, varkensvlees met zwavelzuur, nicotine met nicotinezuur, pijnstillers zoals aspirine met acetylsalicylzuur, lichamelijke inspanning met melkzuur, wijn met wijn- en zwavelzuur, koffie en zwarte thee met het GERB- en chlorogeen zuur, en koolzuurhoudend water met koolzuur. Ook milieuvergiften zoals lood en cadmium en tandvergiften zoals amalgaam en palladium reageren zuur in het lichaam.
Daarbij komt zoutzuur door stress, angst, zorgen, ergernis en vermoeidheid. Voeg daarbij de zuren die ontstaan door een ontspoorde stofwisseling, ten gevolge van slechte combinaties en waarvan brandend maagzuur het bewijs is...
Niet alleen onze ongezonde eetgewoonten, maar ook onze stresserende levenswijze, brengen ons zuur-basen-evenwicht uit balans. Door stress en te weinig slaap, te weinig ontspanning, zorgen zoals toekomstangsten en
te weinig beweging in de frisse lucht verzwaren we voortdurend onze "zuur-basen-rekening" en geraken altijd meer in "de rode cijfers". Als we moe zijn gunnen we ons maar zelden een rustpauze, een ontspanningsfase of een middagdutje, maar "pushen" of "doperen" ons in de plaats daarvan met zuurvormers zoals koffie, zoetigheden en energiedranken of coladranken die onze rekening nog meer in het zuur drijven.
Om te voorkomen dat onze cellen door deze zuren vernietigd en verzuurd worden, spant het lichaam zich tegen bijna iedere prijs in, om de zuurgraad van het bloed constant tussen 7,2 en 7,4 te houden. Om te overleven is het daarom gedwongen de overmaat aan zuren aan lichaamseigen mineralen te binden, deze daarmee te neutraliseren en ze als slakken in het lichaam op te slaan. Uit de verbinding van het zuur met sporenelementen en mineraalstoffen vormt zich een "slak" welke door de scheikundige "zout" genoemd wordt.
De graad van de verslakking neemt toe met de leeftijd. Tot het 15de levensjaar bestaat 7 % van het lichaam uit slakken, tot het 30ste levensjaar verhoogt het percentage tot 15%, en tot het 50ste levensjaar verhoogt het percentage tot 25%, van het 50ste tot het 60ste levensjaar stijgt het tot 32%, en boven het 60ste jaar tot 40% (volgens Erich Roucka in Ötinger/Beck, "Emotionele en lichamelijke gezondheid door ontzuring"). "Veroudering" zou men dus kunnen noemen als een voortgeschreden vorm van demineralisatie en oververzuring.
Het voortdurend verbruik van lichaamseigen mineraalstoffen en sporenelementen met als doel het neutraliseren van zuren, veroorzaakt verval van onze schoonheid en jeugdigheid en onze lichamelijke en geestelijke emotionele en seksuele krachten. Aan het einde van deze droevige ontwikkelingen staat een totaal verslakt-, uitgeteerd oud mens zonder haren op het hoofd, die niet alleen de haren, maar ook al lang alle tanden in de strijd aan het "zuurfront" opgeofferd heeft, en wiens botten zo week, zwak en gedemineraliseerd zijn dat een bovenbeenbreuk ontstaat bij de minste val. Misschien heeft dezelfde oude persoon ook reeds kunstmatige heupgewrichten uit het onderdelenmagazijn van de geneeskunde ingezet gekregen.
Waar zet het lichaam zijn slakken af, waar liggen de zuurdepots? Het lichaam slaat de slakken in relatief levensonbelangrijk weefsel op, namelijk in vet- en bindweefsel, pas dan, als deze depots overvuld zijn, worden de zuren in het spierweefsel gedeponeerd. Het lichaam gebruikt het vet- en bindweefsel dus regelrecht als "afvalstortplaats". Hier worden de ontzuringsmassages ter ontslakking en ontzuring geadviseerd.
Hier is sprake van diep ingrijpende bindweefsel- en lymfemassages, die door deze acidose-expert ontwikkeld werden, om slakken op te lossen en langs de gebruikelijke uitscheidingsorganen uit te scheiden.
De graad van slakkendichtheid bepaalt onze lichamelijke maar ook onze geestelijke gezondheid ! De voortschrijdende oververzuring en verslakking van ons lichaam belemmert de voortstroming van de
lichaamsappen, belemmert de celstofwisseling, doet vele enzymatische processen teniet, verstoort de vertering, wurgt de levensenergie en leidt tot een verlies van levenskracht en levensvreugde, maar ook tot de meest uiteenlopende beschavingsziekten.
Dr. Renate Collier zegt: Aan het begin van ieder ziekteproces staat zonder uitzondering de oververzuring". Het is daarbij belangrijk dat in vroeg stadium - dus voor ieder uitbreken van ziekte - de zuurgraad door metingen met een indicatorpapier (apotheek) te controleren. Bovendien werkt de oxidatieproces in ons lichaam sterk in de hand, waardoor ziekteprocessen versneld worden.
Hoe weinig kennis vele artsen van verzuring hebben, blijkt uit het volgende voorbeeld.
Een inwoner uit Landeck, Oostenrijk, had de pH-waarde van haar urine getest en bemerkt dat deze te zuur was. Met deze informatie zocht zij een huisarts op. De bloedproef gaf een volledig normale waarde weer - ik vermeldde reeds dat in het bloed altijd een zeer begrensde pH-waarde van 7,2 tot 7,4 behouden moet worden - en de arts vertelde zijn patiënte dat ze niet oververzuurd was en zich daar over geen zorgen hoefde te maken!
De Chinese geneeskunde weet al duizenden jaren lang: "Wat de nieren en blaas niet kunnen uitscheiden, dat moet de darm uitscheiden. Wat deze echter niet kunnen uitscheiden, dat moeten de longen doen. Als alle tezamen niet genoeg giftstoffen kunnen uitscheiden, dan moet de huid inspringen. En wat tenslotte de huid niet meer kan uitscheiden, dat leidt tot de dood"
Door het vullen van het weefsel met zuren en slakken komen onplezierige lichamelijke en geestelijke sensaties als onlusten, matheid en overbelasting. Bij een "latente" of langzaam inzettende acidose treden hoofdpijnen, slechte adem, duizeligheid, huidonreinheden zoals mee-eters en pukkels op, een beslagen tong en cellulitis. Verdere symptomen van het beginstadium van acidose of verslakking kunnen zuurbranden, cariës, eczeem, verstopping, ringen om de ogen, en haaruitval zijn.
Als slakken tenslotte in het spierweefsel worden gedeponeerd kan het tot pijnlijke spierspanningen, reuma en jicht komen. Gaat men door met deze verzurende levenswijze, dan haalt het lichaam de calcium ter neutralisering van de zuren uit de botten en bloedvaatwanden. De gevolgen zijn spataders, doorbloedingsstoornissen, osteoporose, een hoge cholesterolspiegel, aambeien, arteriosclerose en afzettingen in de aders.
De voortschrijdende oververzuring en verslakking kan dan tot chronische "verzuringsziekten" leiden zoals nier- en galstenen, open benen, hartinfarct, kanker, beroerte, spijsverteringsziekten, grijze staar, en leverbeschadigingen. Al deze ziektes "groeien" op een zure voedingsbodem, dat betekent dat ze een bepaald zuur milieu nodig hebben om te kunnen ontstaan.
Het lichaam verbruikt ter neutralisering van de gevaarlijke roofbouw zijn eigen substanties. Eerst wordt de haarbodem gedemineraliseerd met het gevolg van haaruitval bij mannen en bij vrouwen na de
overgangsjaren. De haaruitval bij mannen op altijd jonger wordende leeftijd is voor 90 - 95% tot de mineraalstoffen-afbouw in de haarbodem door de oververzuring van het organisme te herleiden.
De vrouwen hebben tot het inzetten van de menopauze een voordeel. Hildegard von Bingen schreef al in de 11de eeuw: "De vrouw scheidt tijdens haar vruchtbare periode eenmaal in de maand haar slechte vloeistoffen uit." Tegenwoordig zouden we van 'slakken' of ' zuren' spreken. Vrouwen heten ook daarom "het schone geslacht te zijn", omdat ze hun jeugdige uitzicht vaak tot hoge ouderdom bewaren tot pas op hogere ouderdom als zij hun haren verliezen. Statistisch worden ze gemiddeld 7 jaar ouder dan mannen.
Het lichaam trekt mineraalstoffen ter buffering van de zuren uit de haarbodem, haren, huid, botten, tanden, kraakbeen, nagels en in extreme gevallen ook uit organen en bloedvaten. Het is fataal, dat in onze levensmiddelen op grond van de zure regen, de opgefokte opkweek van de cultuurplanten en de industriële verwerking van de planten met pesticiden en kunstmest nog maar een klein deel van de mineraalstoffen en sporenelementen bevatten als vroeger. Zo is bijvoorbeeld het calciumgehalte van broccoli tussen 1985 en 1996 voor 69% verminderd. Op grond van toenemende demineralisering ontstaan mineraalstof-gebreksziektes zoals cariës bij calcium- en fluorgebrek, onvruchtbaarheid bij molybdeengebrek, haaruitval bij zink- en calciumgebrek, bloedarmoede bij koper- en ijzergebrek, krop bij jodiumgebrek, osteoporose bij calciumgebrek, en diabetes bij chroomgebrek.
Het lichaam probeert vertwijfeld zuren over het grootste uitscheidingsorgaan, de huid, uit te scheiden, wat tot zweetvoeten, acné, mee-eters, huidjeuk, roos, neurodermitis, ontstekingen en schimmelziekten leidt. Tachtig procent van de Duitse bevolking lijdt onder voetschimmelziekten en ongeveer 60% wordt door candida getroffen.
Schimmelziektes gedijen alleen maar in een zuur milieu met en pH-waarde van 4 tot 6. De stofwisselingsgiften ervan zoals acetyldehyde kunnen zenuw- en hersenfuncties beschadigen, en tot geheugenverlies, depressie, agressie, hyperactiviteit en concentratiestoornissen leiden.
Vrouwen voelen zich na de menstruatie vaak als nieuwgeboren, omdat ze dankzij hun maandelijkse bloeding grote hoeveelheden zuren en slakken uitscheiden. Vrouwen die weinig of zelfs niet oververzuurd zijn, hebben een kortere periode en vaak niet iedere maand maar alleen maar alle twee tot drie maanden, zoals dit ook bij natuurvolkeren normaal is. Meestal pas na de wisseljaren krijgen ze verzuringsziektes zoals reuma, osteoperose, en haaruitval, waar mannen al wezenlijk vroeger aan lijden.
Als vrouwen dan hormonen nemen, dan wordt de maandelijkse bloeding kunstmatig onderdrukt, en daarmee verbonden neemt de verzuring toe en verhoogt de calciumroof uit de botten en de kans op ostheoperose. De hormoontherapie is geen oorzakentherapie, maar een wegstopmethode.
Ik ken een 80-jarige vrouw, die op grond van rugklachten oestrogenen innam, en hoewel deze meer dan 80 jaar oud was kreeg ze weer menstruaties.
Vrouwen "parkeren" vaak hun zuren bij voorkeur aan de bovenarmen, heupen, zitvlak, bovenbenen en aan de binnenkant van de knieën. Het kan met een stompe knijpgreep in het genoemde weefsel vastgesteld worden, of dit acidose bevat. Als het weefsel gelatineachtig aanvoelt en pijn doet, dan heeft u acidose! Geneutraliseerde zuren of slakken zijn in de vorm van cellulitis of sinaasappelhuid zichtbaar. Cellulitis kan daarom niet met dure crèmes "weggetoverd" worden, zoals de reclames en de huidspecialisten altijd opnieuw beklemtonen, maar met ontzuring door voedingsveranderingen, betere ademhaling, meer beweging en een ontgiftigingsprogramma succesvol behandeld worden.
Hoe meer zuren er "geparkeerd" worden, hoe meer PMS-symptomen ? Pre Menstruele Syndromen" de vrouwen ondervinden, zoals hoofdpijn of waterophopingen ter verdunning van de zuren, en des te slechter wordt de mentale conditie.
Het is niet te geloven dat de meeste reguliere artsen nog nooit iets van verzuring of "acidose" hebben gehoord, alhoewel dit als de hoofdoorzaak van nagenoeg bijna alle chronische ziekten, zoals o.a. het Chronisch Vermoeidheidssyndroom/Myalgische Encefalomyelitis, moet worden gezien. Helaas zijn de meeste reguliere artsen hongvaste "vakidioten", die niet buiten hun specifieke vakgebied die ze geleerd hebben, kunnen of willen zien. Totaal vernieuwende inzichten en visie die zelfs wetenschappelijk door innovatie wetenschappers zijn bestudeerd en bewezen, kunnen zeer moeilijk door reguliere artsen en specialisten geaccepteerd worden.
De essentie van goede alkalische (basen) overvloedige voeding, het belang van dagelijkse lichaamsbeweging en methoden ter afbouw en controle van stress, worden nog onvoldoende onderkend. Als Dr. Collier het waagde om bij haar patiënten de buikmassage van Dr. Mayr aan te leren, werd zij uit de Bond van Mayr-artsen gezet. Zij vindt het belachelijk, omdat het om de ontvoogding van de mens gaat en niet om hun afhankelijkheid van de "In het Wit geklede Halfgoden" te houden.
Hoe ziet een succesvolle ontslakking en ontzuring, waarbij een overwegend basische levenswijze er uit?
We zouden onze voeding op overwegend basisch volwaardig voedsel met weinig of helemaal geen vlees moeten afstemmen.
De beste basenleveranciers zijn: kruidenthees, groenten, salades, fruit, wilde kruiden en kiemen.
Zuurvormers zoals koffie, zoetigheid, vis en vlees zouden zoveel mogelijk beperkt of vermeden moeten worden.
Bijzonder basenrijk zijn: papaja’s, abrikozen, vijgen, olijven, kikkererwten, graangrassen, en wilde kruiden.
Ontzuringspreparaten uit de apotheek zijn in geen enkel geval geschikt, zeker niet tijdens een vastenkuur. Volgens Dr. Collier leiden deze tot afzettingen aan de bloedvaatwanden en tot verkalking.
Voor de neutralisering van zuren die op dat moment aanwezig zijn, of voor de oplossing van slakken deugen eigenlijk alleen mineralen en sporenelementen uit planten, die door geen enkelei hitte-inwerking gedenatureerd mogen zijn. Kruiden, graangrassen, groenten en kruiden - liefst uit biologische teelt - komen hiervoor in aanmerking.
Belangrijk voor de succesvolle ontzuring en ontslakking zijn naast een basen-overschot en een mineraalstofrijke voeding diepgaande bindweefsel- en lymfemassages, vooral van het hoofd, nek, benen, rug, en buik. Het complex van het bindweefsel is drie maal zo groot als de lever en wordt als "voor-nier" bestempeld.
De graad van de zuur-opslag laat zich aan de toestand van het bindweefsel vaststellen. Het onderliggende celweefsel wordt bij de acidose vast, geleiachtig als "schommelpudding" en reageert pijnlijk op druk. Zonder acidose-massage duurt een ontgiftiging wezenlijk langer. Door de opgeloste zuren kunnen klachten zoals bijvoorbeeld hoofdpijnen optreden.
Acidose-massages zijn bijzonder gedurende een vastenkuur of fruit- of sappenkuur zeer interessant : terwijl het lichaam gedurende deze tijd zeer intensief ontzuurt en ontslakt.
Daarnaast zou een vasten- of fruitkuur, met regelmatige darmreiniging door hydro-colon therapie begeleid moeten worden.
Belangrijk zijn rust en slaap, harmonie op het werk, evenals in het privé-leven, baden zoals rompwikkels, ook twee tot drie maal per week voetbaden gedurende ongeveer een uur, trekken de zuren uit het lichaam.
Belangrijk is regelmatige beweging en frisse lucht. Cellulitis verdwijnt vaak al na enige maanden, en er komt nieuwe haargroei zelfs bij jarenlange kaalhoofdigheid!
Dit heb ik zelfs bij een slager beleefd. Op zijn spiegelglad kaal hoofd ontwikkelde zich een dos nieuwe haren. Slaapstoringen en nervositeit verdwenen. De stemming verbetert, en men wordt vervuld met levensvreugde, optimisme en humor. Men kan zich beter concentreren, en het geheugen functioneert weer. Hoofdpijnen en menstruatieklachten behoren tot het verleden. Als we ons niet weer met nieuwe zuren belasten, hoeven we geen angst meer voor de ouderdom te hebben, omdat we de zogenaamde beschavingsziekten de "zure voedingsbodem" weggenomen hebben, op welke deze gedijen.
PH en voeding
De Zweedse biochemicus prof. dr. Ragnar Berg (1875 - 1956) mag beschouwd worden als de grondlegger van de kennis van het zuur-base evenwicht in de voeding. Hij ontwikkelde een theorie over de optimale verhouding tussen de hoeveelheid voedsel met een zuren-overschot en met een basen-overschot.
Ragnar Berg ging uit van het feit dat metalen oxideren wanneer ze in water met zuurstof in aanraking komen. De metalen vormen door deze oxidatie basen, terwijl niet-metalen dan zuren vormen. Vervolgens kwantificeerde Ragnar Berg de effecten daarvan in voeding.
De vrije zuren zoals appelzuur, citroenzuur, melkzuur en ascorbinezuur uit voeding hebben weinig of geen invloed op de zuur-base balans. Alle zuur smakende producten hebben een basenoverschot.
Zuurgraad ondersteunen met Basen-complex zoals natriumbicarbonaat
Voor een ondersteuning bij de pH regulatie kan een zgn. Basen-complex worden gebruikt. Dit basen-complex bestaat uit de belangrijke alkalische buffer natriumbicarbonaat en diverse alkaliserende mineralen die door een verkeerde zuur-base balans uit het lichaam worden weggeroofd. Het basen-complex dient om een alkalische buffer in het bloed te creëren.
Natriumwaterstofcarbonaat (natriumbicarbonaat, dubbelkoolzure soda) is een witte kristallijne stof die ook wordt gebruikt in bakpoeder als rijsmiddel in plaats van gist. Als toevoeging voor levensmiddelen heeft het E-nummer E 500 (ii). Het wordt ook wel gebruikt als mild poets- of schuurmiddel, vooral in huishoudelijke context in Engeland, en als zuiveringszout, bestanddeel van maagtabletten tegen zuurbranden. Bij menging met een sterk of zwak zuur ontleedt het waarbij koolzuurgas vrijkomt.
Vroeger gebruikte men natriumbicarbonaat om dranken met "prik" te maken, ook wel sodawater genoemd. Deze stof is ook een belangrijk ingrediëntvoor veel gerechten in de Aziatische keuken en is daarom ook te vinden in veel Aziatische speciaalzaken (als Baking Soda).
Natriumwaterstofcarbonaat wordt in het lichaam in grote hoeveelheden geproduceerd door de alvleesklier om de zure maaginhoud te neutraliseren in de twaalfvingerige darm:
NaHCO3 + HCl → NaCl + H2O + CO2
Natriumcarbonaat + waterstofchloride (sterk anorganisch zoutzuur) → Natriumchloride (keukenzout) + water (H2O) + koolzuurgas (CO2)
Met een base reageert het als:
NaHCO3 + NaOH → Na2CO3 + H2O
Het maagzuur bevat onder andere zoutzuur ( = een oplossing van HCl) . De pH van maagzuur varieert tussen 1,35 en 3,50. Maagzuur maakt onderdeel uit van maagsap en het wordt gemaakt door cellen in het slijmvlies van de maagwand die maagwandklieren worden genoemd.
Maagzuur heeft een aantal functies:
breekt voedseldeeltjes af tot kleinere deeltjes;
denatureert eiwit en nucleïnezuren;
zet pepsinogeen om in pepsine, een enzym dat optimaal bij lage pH werkt en eiwitketens afbreekt tot korte ketens of zelfs losse aminozuren;
vernietigt bacteriën.
De maagwand is beschermd tegen het zuur dankzij de slijmlaag of mucus, wat niet geldt voor andere lichaamsoppervlakken (zoals de slokdarm/oesofagus). Dit verklaart het branderige onprettige gevoel in de keel na overgeven en in geval van reflux, het terugkomen van de maaginhoud in de slokdarm.
De zure maaginhoud wordt bij aankomst in de twaalfvingerige darm geneutraliseerd met zeer alkalische (basisch) natriumwaterstofcarbonaat (NaHCO3) dat in grote hoeveelheden wordt geproduceerd door de alvleesklier (pancreas), maar door overproductie van basische stof NaHCO3 omdat we te zure voeding consumeren kan de alvleesklier overbelast raken, waardoor de alvleesklier niet goed functioneren: het resultaat is meestal suikerziekte.
Bron en literatuur:
Acidose-therapie van dr. Renate Collier
Halima Neumann, "Stop der Azidose, Allergiëen und Haarausfall",Fürhoff-Verlag.
Renate Collier:'Wie neugeboren durch Darmreinigung", Graefe und Unzer.
Michael Worlitschek, " Die Säure-Basen Haushalt" Haug-Verlag.
