gevoel alsof je opgegeten wordt.

[charade]

Van de hypoglykemie heb ik steeds minder last maar toch blijf ik iets raars hebben dat altijd op het zelfde moment komt namelijk rond 12uur in de middag. Het is een gevoel als of ik opgegeten wordt en het zit net boven mij navel. Als ik op dat moment voel dat het er is raakt mijn lichaam in paniek als ik door ga waar ik mee bezig was. Ik krijg dan hartkloppingen en ga zwaar ademen en voel gewoon mijn energie weg zakken binnen 15 minuten. Ik kan er vervolgens uren van vermoeid door raken en geestelijk in een dip belanden. Uitademen gaat op zo'n moment niet normaal en ik zie dat me buik zich intrekt.

Maar als ik ga zitten, of liggen en ik stuur mijn aandacht er heen dan kan het rare gevoel binnen 5 minuten verdwijnen en het voelt dan als of er niks gebeurt is.

Heeft dit nu met maagzuur te maken, of met een of ander vervelende bacterie die altijd op het zelfde moment terug komt? Gelukkig kan ik door een vorm van meditatie het nare gevoel weg krijgen.

 

[Guest]

De plek die je aangeeft is de solar plexis.

http://www.marjanka.nl/Energie/ch-3.html

Volgens mij heeft het in dit geval niet te maken met maagzuur of bacteriën maar iets anders.

Wat precies weet ik helaas niet. Kijk maar eens op de link of google op solar plexis.

 

[charade]

Bedankt, ik ga me er eens in verdiepen. De kleur die ze aangeven is geel, laat ik daar nu net een hekel aan hebben (haha). Die plek is precies waar het rare knagende gevoel begint.

Ik vind het een uitdaging om dat gevoel tegen te werken maar ik moet me er iedere aanblijven herinneren dat ik het kan overwinnen en dat kan ik. Alleen soms is het lastig als ik bijvoorbeeld in een drukke ruimte ben, ik moet me dan even in me zelf keren, waardoor ik de omgeving even laat voor wat het is.

Ik blijf het vaag vinden dat ik dit maar één keer per dag krijg. Als het weg is dan ben ik er zeker van dat het niet terug komt.

 

[Brian]

Ik denk dat je uit een probleem een ander probleem maakt, om precies te zijn hyperventilatie. Ik had op een gegeven moment in mijn leven vaak als ik een extracystole voelde plus stress angst de gedachte dat ik een hart aanval zou krijgen en zou overlijden. dat leidde tot hyperventilatie (paniek)aanvallen. Zoek het maar op, de symptomen zijn nagenoeg gelijk en zou van wat je vertelt hebt kunnen concluderen dat het geen verband houd met wat je in je buik(maag problemen?) voelt, maar dat je angst een hyperventilatie aanval uitlokt. Heb je grote angst betreffende je gezondheid? stress(adrenaline), stimulanten(koffie enz), alcohol etc kan het uitlokken. Je gaat er op een goeie manier mee om door jezelf te kalmeren en je ademhaling(meditatie) te controleren.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Hyperventilatie

Daar staat alles beter uitgelegd en zal je wat wijzer uit kunnen worden. Ik weet niet of ik gelijk heb maar denk het wel. Hopelijk heb je er wat aan!

Brian

 

[charade]

Ik zat ook te denken aan hyperventilatie. Misschien dat me lichaam plots uit het niets stres krijgt. Ik probeer daarom zo veel mogelijk te doen om te checken waar me lichaam nu van in de stress schiet. Ik schoot wel eens in de stres als ik het gevoel had dat ik me zelf moest verdedigen, maar nu laat ik die gedachten weg. Ik hoef me niet te verdedigen als iemand mij wat vraagt. Maar goed als je je niet goed voelt en wit weg trekt dan vragen mensen altijd wat er is en op die momenten wordt het vaak erger, omdat ik dan niet helder kan nadenken wat ik eigenlijk wel wil.

Ik merk verder dat ik moeilijk en niet volledig adem door mijn linker neusgat. Het lijkt net of de lucht blijft hangen boven in de neusholte. Nu heb ik eens mijn neus gestoten maar weet niet of dat voor een scheve neusholte kan zorgen. Bij de huisarts zou ik daarvoor een antibioticakuur moeten nemen en dat neem ik dus niet.

Op zich is mijn neus gat wel vrij maar ik adem als ik mijn andere neusgat dicht houd dan niet via mijn buik. Ook ruik ik met mijn linker neusgat bijna niets.

 

[Guest]

Ja hyperventilatie, lijkt mij ook.

Als je dat gevoel eenmaal voelt in je solar plexus ben je dan al aan het hyperventileren of ga je dat als gevolg daarvan doen?

 

[Webmaster]

Het orgaan dat in verband staat met de solar plexis is de alvleesklier. Behalve de hyperventilatie is er daar ook iets mee aan de hand?

Mike

 

[charade]

Ik ben eens door een apparaatje gemeten, waar ik de naam niet meet van weet, maar dat apparaat begon te piepen bij mijn alvleesklier. Door bijna geen koolhydraten te eten kan ik weer normaal de dingen doen die ik wil doen en zo laat ik de alvleesklier rusten.

Ik weet niet of het ook daadwerkelijk aan de alvleesklier ligt maar hypoglykemie lijkt me toch een verstoring te zijn.

wat ik merk is dat ik op dat moment niet helder kan denken en tegelijkertijd dat gevoel in de maag krijg. Ik lijk wel duizelig te worden. Als ik bijvoorbeeld een rondje draai op een stoel dan word ik heel snel draaierig.

Het rare gevoel blokkeert mijn ademhaling. Ik probeer dan heel rustig uit te ademen en mijn buik te ontspannen maar daar moet ik dan moeite voor doen. Me buik trekt bij het uitademen helemaal samen en je ziet dan ook van die horizontale strepen.

Het voelt echt als een blokkade. Normaal kan ik mijn energie door mijn lichaam sturen maar dan gaat het totaal niet, omdat ik dan niet volledig kan uitademen.

Ik blijf op dat moment helder in mijn geest en richt mijn geest op daar waar de irritatie zit. Als ik dat niet doe dan raak ik eigenlijk helemaal van de wereld. Ik accepteer het en richt me energie er op en het gaat langzaam weg.

Ik ga nu door het leven met de handrem er op. Gelukkig kan ik het onder controle krijgen dan kan ik in ieder geval weer van huis en dingen doen.

 

[charade]

....

 

[Brian]

Ik leef met je mee!

Ik stond een keer in de supermarkt en voelde al me energie weg trekken, paniek en benauwd. Ik dacht ik ga dood! Om dan te bedenken dat ik het zelf opriep was een vreemde bewustwording. Je geest heeft meer invloed op je dan je denkt! Het niet helder kunnen denken is je brein in paniek stand. Je bent dan in de fight/flight mode en niet in staat tot dieper rationeel denken! Je er bewust van worden dat je hyperventileert en je zelf de aanstichter bent kan helpen(stopte het bij mij vrijwel altijd meteen!), want ben je de aanstichter ben je ook de gene die het ongedaan kan maken! Mag ik een persoonlijke vraag stellen; waar maak je je nou oprecht druk om? Een lichamelijke klacht(extracystole in mijn geval) kan het uitlokken, maar het blijft een probleem van je emotionele wezen!

Brian

 

[charade]

Ik maak me nergens druk om, omdat ik nu de rust in me lichaam gevonden heb. Ik was ooit een rustige vriendelijke jongen en vanuit dat geloof heb ik mijn basis terug gevonden.

Ik merkte het pas echt op toen ik stage ging lopen bij een bedrijf en besefte me dat ik me niet de hele dag kon concentreren. Bijvoorbeeld in de pauze werd ik heel nerveus en ik wilde alleen maar vluchten voor dat rare gevoel. maar ik weet dat ik als kind nooit nerveus was. Die klachten van even zwak worden heb ik al heel wat jaren maar omdat niemand me wilde geloven deed ik net of er niks aan de hand was en dat is natuurlijk dom als je de signalen van je eigen lichaam gaat negeren.

Ik heb ook pfeifer gehad volgend de huisarts.

Ik wil laten onderzoeken of er iets in mijn neusholte scheef staat maar ook hier maak ik me niet druk om. Als het scheef zou staan dan twijfel ik of ik het zou laten opereren, omdat het bij sommige mensen ook helemaal geen resultaat geeft.

 

[Brian]

Wat voor voeding at je dan ten tijde van die stage? En weet je waar je dan precies nerveus van werd?

Brian

 

[charade]

Ik at brood zoals de meeste mensen. Ik werd plots nerveus als ik wat wilde vertellen, omdat ik niet goed meer kon nadenken en mijn denkniveau zakt met 50%. Ook op school ging het goed maar als ik bijvoorbeeld een presentatie had in de middag dan ging dat slecht.

Bijvoorbeeld om 15:00 voelde ik me scherper dus dan vergeet je dat zwakke moment weer. Ik had het niet in de gaten dat ik me zwakker voelde op bepaalde tijden.

Ik had me van alles wijs gemaakt. Ik kon niet tegen vel licht, of had te lang uitgeslapen.

Ik heb het dus rond 12:00. Ik deed aan hardlopen en dat ging prima maar als ik eens in de middag ging hardlopen dan ging dat totaal niet maar s'avonds ging het weer moeiteloos.

Ik heb ook eens gehad dat ik in de stad liep en ik wilde pinnen maar wist gewoon mijn pincode niet meer en voelde me slecht. Ik ging weg en een uur later dacht ik waar heb ik nu eigenlijk last van gehad.

 

[Brian]

Hmm, lastig. Dingen die bij me opkomen zijn misschien een magnesium tekort? Bloedsuikerschommelingen? Veel mensen hebben last van de "na-middag dip", die allemaal niet aan wapf doen namelijk, die waarschijnlijk dan een suikercrash hebben van de middagmaaltijd, of door stress een mineralen tekort krijgen.

Hopelijk kan iemand anders je meer duidelijkheid geven.

Brian

 

[charade]

Ik moet wel zeggen dat ik me een tijdje me anders gedroeg als dat ik van nature ben. Ik luisterde dus naar maatschappelijke onzin.

Op de basis school lieten de leraren mij met rust en ik kon gewoon me eigen gang gaan. Op het mbo was het vaak eenrichtingsverkeer en als je anders denkt dan hoor je er niet bij, of ben je raar. Misschien dat ik me te veel aanpaste waardoor ik nu rond loop met een verstoring/ziekte.

Als iets bijvoorbeeld bij iemand niet lukte dan zag ik mensen vaak boos werden. Ik vond dat als kind altijd raar. Totdat ik zelf ging werken en iets lukte niet en ik werd boos.

Ik dacht dit klopt niet, want zo wilde ik niet worden. De frustratie en dus emoties ontstonden dus eigenlijk door papegaaien gedrag en door hersenspoeling/brainwash.

 

[Brian]

Jezelf teveel aanpassen is ook niet goed voor je! Je hebt in ieder geval een idee dat je kan uittesten. Ik ken het probleem zelf ook. Tegen je gevoel in gaan terwijl je van binnen schreeuwt dat je het er niet mee eens bent. Een mens wil nou eenmaal ergens bij horen dus pas je je vaak onbewust aan. Dit leidt tot stress en de gezondheidsklachten die het gevolg er van zijn! Je zegt dat je nu wel rust gevonden hebt? Is het dan niet de kwestie simpelweg verder te gaan met goede voeding?

Brian

 

[charade]

Brian@ Is het dan niet de kwestie simpelweg verder te gaan met goede voeding?

Ja dat doe ik ook. Maar ik sluit een scheve neus ook niet uit, al merk ik dat ik steeds soepeler ga ademen door dat vernauwde neusgat.

Ik heb in ieder geval al meer energie dan een jaar geleden, omdat ik nu weet wanneer ik iets kan verwachten. Maar goed dat verwachtingspatroon kan ook een valkuil zijn daarom test ik mezelf steeds uit wat ik wel kan.

Ik schrijf ook veel dingen op om me zelf te blijven herinneren wat het leven werkelijk inhoud. Als ik me zwak voel dan is dat slechts een moment opname dat wil niet zeggen dat ik me de hele dag slecht en zwak voel. Vaak vergeet ik dat nog wel eens en laat ik me dingen aanpraten die niet waar zijn. Heel veel mensen proberen je in een richting te sturen die je zelf helemaal niet wilt.

 

[charade]

Ik denk toch dat het inderdaad hyperventilatie is. Iedere dag heb ik er last van. Soms een klein beetje maar soms ook heftig.

Van hyperventilatie kun je ook weer hypoglykemie krijgen.

Ik ga morgen naar de huisarts voor een verwijzing voor de kno-arts. Misschien kunnen ze een foto maken om te te kijken of me neus ook scheef staat. Als ik zo terug kijk dan is het ooit begonnen met keelpijn en droge mond. Stres had ik nooit dat is allemaal daarna gekomen doordat ik me niet prettig voelde en me niet kon concentreren.

Gelukkig is er voor mij een uitweg maar je kunt je ook behoorlijk in de nesten werken door deze stomme aandoening.

 

[charade]

Ik ben er achter gekomen dat ik ook stilte nodig heb. Hoe kom je in stilte te recht?

Normaal zou ik rust opzoeken maar eigenlijk kan ik nu innerlijke stilte creëren in mijn lichaam ongeacht wat er om me heen gebeurt. Misschien deed ik dit altijd al als kind maar ik was even vergeten dat ik die stilte in mijn lichaam ook nodig heb.

Innerlijke stilte is dus eigenlijk een ontspanningsmoment en je kan dit de hele dag ervaren.

Maar nu ik weet dat ik een beetje hyperventileer kan ik het nog gemakkelijker stil krijgen in mijn lichaam. Bij zo'n aanval denk ik aan niks en het gaat weg. Ik hoef er dan gelukkig ook niet steeds aan te denken, want dat maakt dat de stilte in je lichaam weer weg valt.

Het is de kunst om aan te voelen of je gespannen bent en stres hebt. Waar het vandaan komt maakt niet uit maar indien je dit ervaar zorg dan dat je dat gevoel verander in stilte. Voor mij is het een geluksmoment en kan dit altijd oproepen als ik dat wil. Iedereen kan dit. Ik noem het de liefde van god, of van moeder natuur. Het zat altijd al in me maar ik was het even kwijt.

Ik zie het ook om me heen dat meerdere mensen deze stilte ervaren. Ik zou het voor geen miljoen willen ruilen. Hoe test je je zelf? Ga gewoon zitten en kijk of je afgeleid bent door iets. Als je afgeleid bent in je gedachten dan ervaar je geen innerlijke stilte.

 

[Brian]

die innerlijke stilte is nou precies wat mensen met meditatie willen bereiken. Heel knap als je dat kan! Mij is dat nooit langer dan een paar seconden gelukt, maar ik heb het ook nooit voor een lange periode gedaan. Fijn dat je er nu beter mee kan omgaan!

Brian