Endometriose

[Alethea]

Na 28 jaar van het kastje naar de muur gestuurd te zijn, waarbij ik uitgebreid heb moeten horen dat het tussen de oren zit, en met een veelheid aan klachten die al sinds mijn jeugd mijn leven ontwrichten heb ik onlangs onverwacht toch nog een diagnose gekregen: "Je bent ernstig ongeneeslijk ziek". Ik heb een vergevorderde vorm van endometriose. Het is al zo erg dat ik het dringende advies heb gekregen om mij te laten opereren. Het zit in heel mijn buikholte. Mijn eierstokken zitten verdraaid achter de baarmoeder en vastgegroeid aan mijn darmen. De operatie houdt in dat deze eruit moeten, inclusief een stuk van de darmen. Ik neem dat er gelijk grote schoonmaak zal worden gehouden. In mijn geval is er sprake van erfelijkheid. Na het overlijden van mijn oma bleek dat ook zij helemaal vol zat met verklevingen. Had ik dat maar eerder geweten.

Zelf ben ik niet zo happig op zo'n operatie, vanwege de enorme impact ervan. Het is bovendien niet uitgesloten dat ik met nieuwe handicaps uit de operatie kom. Ik ben me aan het oriënteren op welke paden ik zou kunnen behandelen om een operatie te vermijden. Ik sta op de wachtlijst bij een acupuncturist, waar ik jammer genoeg pas na de zomer terecht kan.

Met gezonde voeding ben ik al jaren bezig, al is mijn besef van wat gezonde voeding is nu heel anders dan toen ik ermee begon. Mijn eerste stap was vegetariër worden. Afgelopen zomer ben ik weer begonnen met vlees eten, nadat ik mij ben gaan verdiepen in Weston Price. Ik heb al zeker 15 jaar steeds ijzer en B12 tekorten. Op dit moment krijg ik maandelijks injecties voor de B12. Ik kan niet tegen ijzertabletten, daarom gebruik ik dagelijks Roosvice Ferro, eet regelmatig een biefstukje en groene groenten. In mijn twenties heb ik jaren geen suiker gegeten, maar ik bleef het opgedrongen krijgen. Toen ik tijdens de zwangerschap van de oudste trek kreeg ben ik voor de verleiding bezweken en kon er niet meer vanaf blijven. Na de bevalling ging het dan ook snel achteruit met mij. Achteraf gezien een domme zet, maar ik ben inmiddels weer bijna op het punt dat ik nee dankjewel kan zeggen als ik een koekje of chocolaatje krijg aangeboden. Thuis ben ik er bijna vanaf nu. Een hele prestatie vind ik zelf, met twee tieners in huis, maar ook zij doen nu hun best om die rommel te laten staan.

De vraag is wat ik nog meer kan doen. Het proces remmen, daar is veel informatie over, maar omkeerbaar zou het niet zijn. Toch kom ik regelmatig het woord "genezen" tegen als ik over endometriose lees. Of zou men "genezen" gebruiken in de zin van "symptoombestrijding"? Heeft iemand ervaring met het omkeren van endometriose?
Wat zou ik volgens jullie nog meer moeten weten over endometriose?

Om te beginnen wil ik gefermenteerde levertraan gaan gebruiken en kelp tabletten. Welke kunnen jullie mij aanbevelen?

Ik zie uit naar jullie berichtjes.

 

[Jp]

Het klinkt een beetje hard, maar als je stoppen met koekjes eten al een hele prestatie vindt, dan staat je hier nog wat te wachten. Aan de andere kant vond ik het ook ooit al heel wat toen ik stopte met snoepen.

Kijk hier bij de bekende externe factoren en schrap die allemaal:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Endometriose
O.a. volledig biologisch. Dus geen bespoten bessen meer, ook niet in de Roosvice Ferro, wat behalve geconcentreerd sap ook vol pesticiden zit. Alleen dit was voor een kennis al een grote verbetering.
En dan een stapje verder:
Vlees en zuivel van biologische grasgevoerde antibiotica-vrije koeien. O.a. de omega vet verhoudingen daarvan zijn beter. (slechte verhoudingen/ teveel omega 6 is ontstekingsbevorderend)

 

[Poekie]

Voor ijzer kun je beter orgaanvlees eten, bijv. lever.
Je gebruikt Roosvice Ferro, zou je ook eens op willen schrijven wat je verder allemaal eet en drinkt? Dan kunnen we gerichter advies geven.

Lia

 

[Lievergezond]

hoi Alethea, Wetenschappelijke onderzoeksresultaten bij endometriose: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=acupuncture+endometriosis

Zie bijv. deze uitkomst:

Acupuncture and moxibustion combined with modified Mojie tablet effectively prevent from the recurrence of EMS after laparoscopic surgery and improve the life quality of the patients. This combined therapy brings less damage on the liver as compared with the western medication of gestrinone and indicates its definite efficacy and safety. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24796048

Een tijd werd gesuggereerd dat ik ook endometriose kon hebben. Echter het bleken ¨slechts alleen¨ cysten op de eierstokken. En ook die waren weg bij mij na acupunctuurbehandelingen: ze waren niet meer zichtbaar op de echo waar ze dat eerst wel waren. Ik ging acupunctuur doen nadat ik op internet een getuigenis van iemand had gelezen bij wie de endometriose was weggegaan door acupunctuur.

 

[Alethea]

Vlees:
Biologisch uit de supermarkt, maar steeds vaker rechtstreeks van de boer (antibioticavrij). Na het lezen van dieetadviezen mbt endometriose heb ik een paar weken geleden het varkensvlees geschrapt. Eieren eet ik wel, zo'n 3 á 4 per week. Bewerkt vlees eet ik, behalve rundergehakt al lang niet meer.
Toen ik nog in het buitenland woonde at ik wel bloedworst, maar mijn biologische adres heeft het niet buiten het winterseizoen.

Vis:
Soms gerookte zalm en ongeveer elke twee weken gerookte makreel.

Groenten:
alles eigenlijk. Normaal gesproken gevarieerd, vers en biologisch. Soms uit glazen potjes, maar wel biologisch

Drinken:
alleen water, (kruiden)thee en verse sinasappelsap. Frisdrank en sappen uit de supermarkt heb ik al jaren geleden geschrapt. Ik drink geen koffie, nooit gedaan.

Brood etc:
volkoren beschuit, spelt brood en biologisch pompoenbrood. In het algemeen ben ik geen liefhebber van broodproducten. Ik eet liever extra fruit. Wel rijstwafels (biologisch)

Supplementen:
vitamine D (juist mee gestopt ivm het seizoen, begin ik in september weer mee), Acerola

Fruit:
druiven (zijn snelle suikers, ik probeer het te beperken, maar ze zijn zo lekker), citrusfruit (alle soorten), mango, abrikozen, nectarines en perziken, fair trade bananen, komkommer (is een groente, maar ik eet het net als fruit als een tussendoortje), kakifruit (wat zit daar trouwens een vreemd laagje overheen als je dat koopt in de supermarkt, lijkt wel parafine). Zelden peren, appels of ander hard fruit. Dat kan ik niet goed bijten (een andere klacht die ik heb zijn aangezichtspijnen).

Zuivel:
gebruik ik vrijwel niet. Een enkele keer een plakje belegen kaas of een fout toetje. Hooguit een keer per week.

Ik heb een maand geleden voor het eerst lever gekocht. Het ligt in de diepvries. Ik weet niet goed hoe ik het moet klaarmaken en zit steeds op te schuiven om het op het menu te zetten. Ik herinner me uit mijn jeugd dat ik het een afschuwelijke smaak vond.

Ik heb ook een cyste en ben inderdaad benieuwd wat het effect van acupunctuur is.

Over aangezichtspijn gesproken: ik heb 15 jaar geleden een gezichtsverlamming gehad. De aangezichtspijn is in 1998 begonnen en komt en gaat. Na een behandeling bij de tandarts een paar maanden geleden heb ik een week in bed gelegen, omdat ik vanwege ernstige draai duizelingen mijn bed niet meer uit kon. Dat is over gegaan na een behandeling met bio-fotonen.

Bij endometriose is vaak sprake van een andere onderliggende auto-immuunziekte. Aangezien mijn klachten niet allemaal door endometriose verklaard worden kan ik dat wel geloven. In 2003 werd een afwijkende waarde van de schildklier. Deze zou te traag zijn. De specialist hield er toevallig op dat moment mee op en de nieuwe vond de waarden verwaarloosbaar en wilde het niet verder onderzoeken. Naderhand is geen afwijkende waarde meer gevonden. In 2012 bezocht ik een iriscopist en volgens hem had ik wel een schildklierafwijking. Hij schreef allerlei middelen voor. Die heb ik een poosje gebruikt, maar toen bloeide ik helemaal leeg en was continu ongesteld. Ik heb het met hem nog proberen bij te stellen, maar ik voelde me alleen nog maar beroerder en na een poosje ben ik ermee gestopt, omdat ik bang werd dat ik er nog zieker uit zou komen dan ik al was.

Ik maak me ook een beetje zorgen hoe ik de kosten in de hand moet houden van met name de supplementen en behandelingen buiten het reguliere circuit. Ik heb wel een aanvullende verzekering, maar dan blijft er nog een behoorlijke kostenpost over. Ook daarom wil ik me goed oriënteren over wat wel werkt en wat niet werkt en alle mogelijke verbeteringen in voeding en levensstijl doorvoeren. Alleen al toen ik stopte met suikerhoudende dranken voor mijn gezin had ik al zo'n 15 euro per week bespaard, wat ik dan weer kon gebruiken om duurdere biologische alternatieven voor vlees en groenten te bekostigen.

Dochter heeft het waarschijnlijk ook. Ze is al maanden thuis van school vanwege buikklachten. De huisarts schreef de pil voor. Aanvankelijk was ik enthousiast, omdat het haar hopelijk zou helpen weer naar school te gaan en ik voel een morele verplichting (en de druk van de leerplichtambtenaar) om te zorgen dat ze weer naar school gaat, maar eigenlijk is het de grootste rommel en wel het laatste wat ik haar wil geven. Ook van haar wordt gezegd dat het psychisch is en recalcitrant, maar ik zie dat ze echt pijn heeft en dat ze heus wel naar school wil. Nu ik mijn diagnose heb gehad heb ik het besproken in het ziekenhuis. Zij heeft volgende maand een afspraak en pas dan kan een afspraak gemaakt worden voor een MRI (wachttijden, wachttijden, wachttijden). Ik wil haar graag weer voor het nieuwe schooljaar op de been hebben. Wel naar een andere school. Op deze school zijn we zo afgebroken en als misbruikers weggezet dat mijn dochter er niet meer heen wil.

 

[Tanja]

Hoi Alethea,

Ik denk dat levertraan al een goed begin is. Je eet nogal wat hoeveelheden fruit, veel suikers, dat verstoord ook je hormoonhuishouding maar ik vind nergens vetten. Ruimschoots kokosolie, roomboter/ghee, olijfolie, eventueel reuzel en niervet (alleen van de beste kwaliteit, biologische/grasgevoerde bronnen) bevatten de vetoplosbare vitamines die we hard nodig hebben om mineralen op te nemen, ook ijzer,. Lever is de beste bron voor ijzer, een lekker receptje vindt je op mijn site:http://gezondgestel.nl/zelf-maken/

Ook zit ik te denken aan bio-identieke progesteron creme van dr Lee, in zijn boek schrijft hij dat er vrouwen zijn die er baat bij hebben gehad.

Voor je dochter, maar misschien ook voor jezelf zou je ook eens moederkruid kunnen proberen. Je neemt dit dan 2 volledige cyclussen om te kijken of het helpt, daarna moet je regelmatig pauzes inlassen, anders krijg je gewenning.

 

[fatsnotbad]

Je schrijft dat je geld bespaarde toen je besloot om geen suikerrijke dranken meer te kopen. Je drinkt echter wel vruchtensap en eet grote hoeveelheden fruit, waarvan gedroogd fruit nog wel het allerergst is i.v.m. geconcentreerde fructose. Geen wonder dat je het al een hele prestatie vindt als je de koekjes kan laten staan - je bent een suikerjunkie! Besteed al dat geld inderdaad aan kwaliteitsvetten en kwaliteitszout, daar kom je een stuk verder mee en dat is ook de basis van het gedachtengoed van Weston Price.

Je bloedsuikerspiegel en daarmee je hormoonspiegel raakt ontregeld van al die suikers, of ze nou 'natuurlijk' zijn of niet. Insuline en oesteogeen zijn bouwhormonen en kunnen ongeremde weefselgroei in de hand werken, waaronder cystes, vleesbomen en tumoren. Insuline rem je af met meer vet en minder suiker en oestrogeen breng je in evenwicht met progesteron.

Verder kan ik me wederom niet aan de indruk onttrekken dat stress en slachtofferschap als een rode draad door jouw verhaal en dat van je kinderen heen loopt, ook al heb je een mooie post geschreven hierover in een andere topic. Daarin ging het om wat jou en je zoon is aangedaan, nu een soortgelijke ervaring van je dochter. Vraag jezelf af hoe het kan dat het jou en je kids overkomt. En stress verhoogt de behoefte aan suiker en is hormonaal zeer ontregelend!

Mike

 

[Alethea]

De enige vruchtensap die ik drink is verse (zelf) geperste sinaasappelsap zonder toevoegingen. Ik had geen idee dat zoveel vers fruit zo slecht was. Ik dacht juist dat dat gezond was. Van de druiven wist ik het wel. Zijn aardbeien en blauwe bessen ook zo slecht voor me? Gedroogd fruit eet ik niet. Wel zonnepitten, walnoten ongebrande cashewnoten van de toko en gemengde noten van Lidl. Popcorn (die we zelf poffen) eet ik ook af en toe.

Bakken doe ik alleen nog met de beste kwaliteit kokosolie die ik heb kunnen vinden, van Sundancer, en roomboter (biologisch van de supermarkt, maar dat kan vast beter). Op salades doe ik koud geperste olijfolie. Qua zout gebruik ik al jaren alleen nog keltisch zeezout.

Dank je, Tanja, voor het recept voor de lever. Daar zit ik echt tegenaan te hikken om dat op te eten.

Over stress heb je gelijk Mike. Ik leef al jaren met chronische stress en uitputting en niet om de kleinste dingen. Wat betreft het slachtofferschap begrijp ik je observatie, maar ik voel me echt geen arme ik. Ik heb eerder een optimistische instelling (zonder dat ik daarbij mijn realiteit negeer) en ben niet iemand die bij de pakken gaat neerzitten. Het is wel zo dat ik sinds mijn 17e de meest ondenkbare rampspoed aantrek. Toch heb ik mij laten vertellen dat de oorsprong van de ellende nog ver daarvoor zou liggen, maar ik heb met de beste wil van de wereld niet kunnen bedenken wat dat zou kunnen zijn. Ik heb best een fijne en onbezorgde jeugd gehad. Ik zou maar wat graag een betrouwbaar iemand ontmoeten die bereid is naar mijn levensverhaal te luisteren en mij werkelijk kan helpen daar inzicht in te krijgen. Of beter, een goede paragnost die observaties kan doen zonder dat ik hem het hele verhaal hoef te vertellen en het risico loop dat het geanalyseerd gaat worden er (weer) een bevooroordeeld resultaat uit komt. Ik ben daar niet mee geholpen. Ik heb op het gebied van het paranormale wel wat ervaringen, maar dat heeft mij eerder doen beseffen dat ik niet zomaar iedereen kan vertrouwen. Het vertrouwen in andere mensen is een beetje weg, maar dat geldt eerlijk gezegd ook wel in het algemeen en is vooral iets van het afgelopen jaar (voorheen was ik eerder te goed van vertrouwen).

Aan spirituele dooddoeners heb ik niks. Dat heb ik al lang zelf onderzocht. Als je mijn verhaal hoort is het erg gemakkelijk om aan te wijzen wat ik allemaal "verkeerd" gedaan heb (wat is "verkeerd" trouwens en hoe kan iemand dat bepalen die niet in mijn schoenen gelopen heeft en weet wat mijn opties waren), te oordelen en conclusies te trekken, maar dat weet ik zelf ook allemaal wel. Ik weet dat ik te goed van vertrouwen geweest ben en daardoor mensen heb aangetrokken die misbruik hebben gemaakt en ook dat ik me teveel heb aangetrokken van wat andere mensen denken en wat ze van me verwachten. Ook ben ik daarvoor over mijn grenzen gegaan. Ik heb heel lang mijn lichamelijke klachten genegeerd, enkel en alleen om niet te hoeven horen dat ik lui ben, psychisch labiel, me aanstel etc etc. Ik heb bijvoorbeeld jaren naast mijn werk zware studies gevolgd en heb zelfs toen ik al behoorlijk ziek was (2007-2009) nog een hele veeleisende baan gehad (als ZZP'er), die ik noodzakelijk vond omdat mijn ex de zijne was kwijtgeraakt en iemand moest zorgen dat er brood op de plank kwam en de hypotheek betaald werd. Toen puntje bij paaltje kwam heb ik in 2009 mijn biezen gepakt en ben met mijn kinderen en een paar tasjes met kleren gevlucht wegens huiselijk geweld (mijn ex heeft een bi-polaire stoornis en nadat hij in 2006 zijn baan verloor werd hij met de dag agressiever) en letterlijk alles achtergelaten (werk, huis en zelfs de huisdieren heb ik tot mijn verdriet achter moeten laten om de kinderen en mezelf in veiligheid te brengen).

Het was voor mij een uiterst vreemde ervaring om te horen dat ik ernstig ziek ben en dat medici me al sinds mijn 17e aanpraatten dat er sprake was van psycho-sociale oorzaken tot op het punt dat ik er zelf in ging geloven (misschien dat ik al die rampspoed vanuit die overtuiging zelf gecreëerd heb, er werd tenslotte nooit een medische oorzaak gevonden, tot op het punt dat ik met mijn twee kinderen door vreemde dwalingen in de EU wet- en regelgeving vijf jaar thuisloos ben geweest en in geen enkele lidstaat onderdak kon krijgen), nu ineens zo zorgelijk doen. Mijn verhaal is zo bizar dat zelfs mijn directe familie me pas geloofde toen ik ze de juridische documenten liet zien waaruit bleek dat ik wegens onvoldoende inkomen (terwijl ik aan al mijn verplichtingen voldeed) België was uitgewezen en stateloos was, omdat ik niet Nederland in kon en daar niet geholpen werd. Het is tot aan de Tweede Kamer en het Vlaams Parlement geweest en hoewel iedereen daar erkende dat het inderdaad onbegrijpelijk was kon ik niet eens terecht in de daklozenopvang (ja, ze wilden me ver van mijn familie wegstoppen in de daklozenopvang van een gemeente waar ik helemaal niet wilde wonen). Uiteindelijk heb ik via een loting een woning gevonden. Precies op die dag zou het UWV mijn gehele WAO-uitkering stop zetten (dat mag als je geen ingezetene bent van Nederland), omdat ik geen inschrijving meer had. In België hadden ze me tenslotte eenzijdig uitgeschreven. Ik kon zelfs geen klachten indienen bij de Ombudsman, omdat voor niemand duidelijk was welke organisatie verantwoordelijk was om mij te helpen. Een advocaat was ervan overtuigd dat ze de zaak om mijn urgente aanvraag voor woonruimte zou winnen, maar dat heeft ze verloren.

Nu heb ik stabiele woonruimte, maar heeft het probleem zich verschoven naar school. Mijn kinderen hebben tussen 2009 en 2014 vanwege alle noodzakelijke verhuizingen op 5 verschillende scholen gezeten. Toen we aankwamen in Nederland was er geen enkele school die ze wilden en zijn ze een half jaar helemaal niet naar school geweest, ondanks dat ik leerplicht om hulp heb gevraagd. Die hebben enkel een aantekening in het dossier gezet dat ik niet "lastig gevallen" zou worden. Op de school waar ze na de zomervakantie terecht konden liep het helemaal fout. Ze waren allebei uit het schoolritme, kwamen uit een totaal ander schoolsysteem (buitenland) en natuurlijk moe van al die veranderingen (ze begonnen allebei het schooljaar met Pfeiffer). Mijn dochter werd ziek en is thuis met chronische buikklachten (wellicht ook endometriose) en mijn zoon wordt gepest. Dochter is getest en blijkt hoogbegaafd. Beide begonnen de middelbare school op het buitenland op VWO-niveau en doen nu VMBO-t. Ik ben nu aan het onderzoeken of ze vanaf volgend schooljaar naar het MBO kunnen, een beroepsgerichte praktijkopleiding volgen. Op de huidige school kunnen ze in ieder geval niet verder.

De vraag is waarom de miserie blijft voortduren, ondanks dat ik sinds 2009 een ware transformatie heb doorgemaakt (ben wel al langer bezig met bewustwording) en al jaren heel goed naar mezelf luister. Zelf weet ik het niet meer, behalve dat als je eenmaal met bepaalde dingen te maken krijgt er een sneeuwbaleffect ontstaat dat heel moeilijk te stoppen is, zelfs al maak je de beste keuzes die onder die omstandigheden te maken zijn. Ik ben erg diep down the rabbit hole geweest (ook spiritueel), heb nogal wat introspectie gedaan, conditioneringen opgelost, veel gemediteerd en heb meerdere keren mijn hele leven omgegooid (de eerste keer een bewuste keuze en later door omstandigheden gedwongen).

Ook al gaat het met maar hele kleine stapjes ben ik best trots op mezelf dat we nu een redelijk stabiel bestaan hebben. Hulp heb ik tenslotte van geen enkele instantie gehad (wel hele fijne vrienden, maar helaas niet in de buurt). Wel heb ik een fijne huisarts die achter me staat, maar ik heb inmiddels duidelijk dat ik op mijn probleem uitsluitend in het medische systeem niet de antwoorden ga vinden die ik nodig heb om er weer bovenop te komen.

Afijn, een heel verhaal weer en nog lang niet alles. Vanwege de aard van mijn geschiedenis deel ik het niet zo gemakkelijk, wat ook de reden is dat ik heel lang geaarzeld heb om op dit forum iets te gaan schrijven. Reacties bestaan niet zelden uit kritiek, mensen die het beter weten of ongeloof en dan heb ik nogal eens het gevoel dat ik mij moet verdedigen. Ik kan mij ook heel eenzaam voelen met mijn geschiedenis, gewoon omdat het zo moeilijk te begrijpen is voor een buitenstaander, dat een normale Nederlandse vrouw in Europa zulke dingen kan overkomen. Of andere manier ben ik terecht gekomen in een hele vreemde lacune in de wetgeving, waarbij ik vijf jaar lang van het kastje naar de muur ben gestuurd zonder oplossingen.

Dat je daar ziek van wordt is niet vreemd.

 

[fatsnotbad]

Aan spirituele dooddoeners heb ik niks. Dat heb ik al lang zelf onderzocht. Als je mijn verhaal hoort is het erg gemakkelijk om aan te wijzen wat ik allemaal “verkeerd” gedaan heb (wat is “verkeerd” trouwens en hoe kan iemand dat bepalen die niet in mijn schoenen gelopen heeft en weet wat mijn opties waren), te oordelen en conclusies te trekken, maar dat weet ik zelf ook allemaal wel.

Afgelopen vrijdag sschreef je de volgende zeer ware woorden:



Er wordt zoveel onzin uitgekraamd. Voorbeeld, een van de meest schrijnende, is de gedachte dat mensen hun ellende zelf creëren. Anderen mogen blijkbaar nogal denigrerende meningen hebben en uiten over slachtoffer zijn, maar als je zelf je mening geeft speel je ineens het slachtoffer. Bwaaah. Zulke overtuigingen zijn typische “the secret”-spiritualiteit en slaan kant nog wal.

Helemaal mee eens, maar daarmee is niet gezegd dat je geen enkele rol zou spelen bij het aantrekken van allerlei ellende die je overkomt. Fluawekul als dat je 'op zielsniveau' hiervoor zou hebben 'gekozen' is darwinistisch determinisme verpakt als 'spiritualiteit'. Er zijn alleen maar mogelijkheden, oneindig veel mogelijkheden. En daar kun jij dus ook onbewust de verkeerde keuzes in maken. Jij doet het nl. voorkomen als dat het jou en je kinderen voortdurend 'overkomt' en dat is weer de andere kant van het verhaal.

Ik denk dat het inderdaad zinvol zou zijn als iemand jou meer inzicht zou verschaffen over evt. inschattingsfouten die je op onbewust niveau zou kunnen maken, zonder hierover een oordeel te vellen. Vanuit deze stoel kan ik het met de beperkte informatie die je geeft in ieder geval niet. Wel heb ik een sterk intuitief gevoel dat je e.e.a. wel; degelijk over jezelf afroept. Daarnaast mag je inderdaad trots zijn op wat je toch maar mooi allemaal wel hebt weten te bereiken voor jezelf en je kids. Ik vermoed dat je dingen 'verkeerd' doet omdat je (ongewild) beschadigd bent geraakt door je ervaringen en van vertrouwen naar wantrouwen bent omgeslagen en daardoor simpelweg geen objectieve blik meer hebt.

The Secret kan beter Het Sekreet heten, maar de 'law of attraction' (wet van de aantrekkingskracht) bestaat wel degelijk! Denk aan doodgewone Nederlandse spreekworden als 'soort zoekt soort' en 'op dezelfde golflengte zitten'.

Mike

 

[100leven]

Epigenetica kan ook een effect hebben op je gedrag en gezondheid.
Hier een interessant artikel daarover:

Grandma's Experiences Leave a Mark on Your Genes

Mark

 

[Alethea]

Kan goed zijn dat het onbewuste overtuigingen zijn die ik nog niet heb kunnen ontdekken. Als je ze niet kunt kun je ook niet bewust iets doen om ze om te buigen. Beschadigd geraakt ben ik zeker, hoewel ik mijn zelfbeeld wel naar positief heb weten om te buigen. Ik denk eigenlijk nooit meer "waarom overkomt mij dit, waarom ik" (deed ik vroeger wel). Nu is het meer: "heb ik dát weer...", vanuit vermoeidheid denk ik. De meest gewone alledaagse dingen gaan ook steeds trager. Ik merk dat bv in mijn gehoor. Dat is onlangs getest en het is bovengemiddeld goed voor mijn leeftijd. Toch hoor ik dingen vaak niet, of komen ze vertraagd binnen (iemand praat tegen me, maar ik besef me dat pas op het moment dat de ander me vertwijfeld aankijkt of ik het wel gehoord heb). De processor is gewoon niet meer zo snel door overbelasting.

Het punt met de law of attraction (cause and effect) is dat het alleen werkt als de andere natuurwetten ook in balans zijn. Ik heb uitgebreid het Kybalion bestudeerd, maar dat maakt niet dat ik daarna precies wist waar bij mij de (onbewuste) knoop zit. Het begrijpen van die wetten is bovendien een doorlopend iets. Op een of andere manier is bij mij alles in extremen gebeurd. Toch ben ik iemand waarbij je dat helemaal niet zou verwachten. Ik heb een goede opvoeding gehad in een veilig gezin, ben intelligent, kan uitstekend voor mezelf zorgen, heb goede sociale eigenschappen en ben overal welkom, zie er gezond uit etc. Niet het profiel van iemand bij wie je al die narigheid zou verwachten.
Vreemd genoeg heb ik een gave om andere mensen die in de penarie zitten er doorheen te helpen.

 

[fatsnotbad]

De overtuiging 'heb ik dat weer' is simpelweg een cynischere variant van 'waarom moet mij dat toch overkomen?'. De basis van beide is slachtofferschap, omdat ze allebei uitgaan van de veronderstelling dat het jou toch nooit voor de wind gaat. Je hebt gewoon wanhoop ingeruild voor cynisme en denkt dat dit krachtiger is.

Openheid is wat je in het verleden heeft genekt en nu kijk je wel twee keer uit voordat je je hart nog eens opent. Het punt is dat als je een bunker om je hart bouwt niemand meer naar binnen kan...maar jij ook niet naar buiten!

De truc is dus om kwetsbaar te zijn vanuit een innerlijke kracht die gebaseerd is op geduld, geloof en vertrouwen in jezelf en je medemens zonder hier naief in te zijn. Je zou dus je oude openheid moeten hervinden, maar gewapend door je negatieve ervaringen kun je die openheid nu koppelen aan een gezond wantrouwen, want je hebt geleerd dat te goed van vertrouwen zijn tegen je heeft gewerkt.

Mijn tip: ga terug naar je oude zelf en verbind deze aan je nieuwe oudere en wijzere zelf en je zult zien dat alle ervaringen niet voor niets zijn geweest. Laat NOOIT je eigen negatieve overtuigingen of die van anderen jou beroven van je ware innerlijke kracht!

Mike

 

[Alethea]

Epigenetica had ik nog nooit van gehoord. Wel besefte ik mij nadat ik me ben gaan verdiepen in biodecodificación dat onze voorouders ons leven beïnvloeden. Met name traumatische ervaringen die vanwege schaamte en taboe geheim zijn gehouden kunnen een enorme impact hebben, omdat ze nooit hebben kunnen helen. De biodecodificación ging er niet echt dieper op in en ik heb verder niet veel kunnen vinden. Naar aanleiding van wat ik hoorde heb ik wel eens het gevoel gehad dat zoiets bij mij een rol zou kunnen spelen, maar ik kon er niet mee vooruit. Helaas weet ik weinig van mijn familiegeschiedenis voorbij mijn ouders en wat ik zelf heb meegemaakt van mijn grootouders. Als ik er naar vraag komen er bij mijn ouders prachtige verhalen los, maar niets wat ik op het eerste gezicht kan gebruiken in deze context. Gerichte vragen over mijn oma kon mijn vader niet beantwoorden. De vraag is wat ik met epigenetica kan met zo weinig beschikbare informatie.

 

[duimpje]

hoi alethea,
het fijne aan het forum vind ik dat je hier je verhaal kwijt kunt en er mensen zijn die met de dingen die je verteld ook nog iets kunnen.
zowel op het gebied van goede voeding als positieve kritiek of feedback waar je weer veel uit kunt halen.
ik persoonlijk vind het heel prettig dat de mensen hier mij snappen dat de voeding mij heel goed doet en ik met sprongen vooruit ga.
met dit gevoel kan ik in de buitenwereld niet veel omdat veel mensen het wollen sokken gedrag vinden en het wel tussen mijn oren zal zitten.
moeten ze lekker zelf weten ik weet wel beter.
op gebied van voeding kan ik je niets vertellen ben zelf nog zoekende maar ik luister {lees]wel je verhaal en het is al heerlijk dat je dat gewoon hier neer kan zetten zodat je een stukje kunt achter laten en daarop ook nog hele mooie feedback krijgt.
doe er je voordeel mee!
silvia

 

[Lievergezond]

@ Alethea:

Ik merk dat bv in mijn gehoor. Dat is onlangs getest en het is bovengemiddeld goed voor mijn leeftijd. Toch hoor ik dingen vaak niet, of komen ze vertraagd binnen (iemand praat tegen me, maar ik besef me dat pas op het moment dat de ander me vertwijfeld aankijkt of ik het wel gehoord heb). De processor is gewoon niet meer zo snel door overbelasting.


Herkenning: dat ik ook bij mezelf de sterke wil bespeur om te verzinken in mijn eigen gedachten, als mijn omgeving al weer nieuwe prikkels op me loslaat. Of het is iets als: niet te veel prikkels tegelijk aankunnen.

 

[Alethea]

Een combinatie van beide denk ik Lievergezond. In het eerste geval (nieuwe prikkels) zou het zelfs om dissociatie kunnen gaan, dat het lichaam (het gehoor in dit geval) zich gewoon uitschakelt, of dat het uit zich in andere fysieke verschijnselen. Ik heb bijvoorbeeld de laatste tijd veel last van verkrampte handen. Soms betrap ik mij er op dat ik met gebalde vuisten rond loop. Dat is boosheid denk ik.

Fijn dat je ook meeluistert Duimpje. Ik heb jouw verhaal vanavond ook gelezen. Ik kan ook niet veel toevoegen hier. Hooguit kan ik mijn inzichten op ander gebied delen als het van toepassing is. Ik ben al lange tijd bezig allerlei verbeteringen door te voeren, maar sinds ik dit forum heb ontdekt merk ik dat ik over de relatie tussen voeding en gezondheid eigenlijk nog maar heel weinig weet.

Ik lees dat moederkruid een bloedverdunner is. Hoewel ik enerzijds wel zie waarom ik er baat bij zou kunnen hebben, zou het ook kunnen leiden tot meer problemen. Verder kan het leiden tot misselijkheid en overgeven. Dat lijkt me een risico (vooral ivm de bloedingen en het ijzertekort).

 

[Romagi]

Althea, ik ben trots op je. Hoe het ook komt dat je zoveel ellende hebt meegemaakt, ik geloof je.
Je zegt dat je met gebalde vuisten rondloopt, kwaad bent (diep van binnen).
Er is wel eens tegen mij gezegd dat ik boos ben (van binnen). Kan best zo zijn, naar mijn idee zullen er veel mensen zijn die dingen hebben meegemaakt - misschien gewoon in het gezin van vader en moeder - die boosheid hebben opgewekt.
Ik heb daar nooit iets mee gedaan - maar ik heb wel iets anders gedaan. Na mijn scheiding voelde ik me tot op het bot versteend. Ik heb toen een massage cursus gedaan - vrouwen onder elkaar - en dat heeft geholpen. Tijdens massage kunnen er ook emoties vrijkomen - en dat gebeurde ook bij sommigen - en moest iemand bv op kussens slaan of iemand de deur uitwerken. Heb je zoiets lichamelijks al eens gedaan?
Verder zie ik vaak een zwerver bij ons in de Bib die momenteel geen paspoort heeft. Hij is geboren in Haarlem maar om allerleid redenen (hij vertelde een heel verhaal) krijgt hij geen paspoort. Ik geloof hem. maar dat betekent - je mag zelfs nog niet op een bankje in het park slapen - dan wordt je opgepakt en in de gevangenis gezet. Maar daar kunnen ze ook niets met je en wordt je weer buiten gezet. Geen geld - want je hebt geen adres - waar moet je je wassen? Het Leger des Heils en daklozen-opvang vragen ook een legitimatie.
Het kan dus in Nederland dat ze je paspoort afpakken en dan mag je niet bestaan. Als jij iets dergelijks hebt meegemaakt met je kinderen dan lijkt me dat echt vreselijk.
Mijn ex zei bv altijd dat hij geen fouten maakte en ik was eigenwijs, ik had het altijd gedaan. Als straf hield hij eerst dagen, toen weken toen maanden zijn mond - dat heet doodzwijgen. Maar voor de kinderen wilde ik het gezellig houden, dus doen alsof. Boeken over relaties hebben mij meer inzicht gegeven, ik verslond ze destijds. Nu gaan mijn boeken over voeding ha ha.
Bij mij is er een stuk van mijn endeldarm verwijderd en ik heb problemen overgehouden. Als ik wist wat ik nu weet (over voeding enz) had ik me niet laten opereren, dan had ik het eerst "aangekeken".

 

[Alethea]

Heel herkenbaar Liesje. Ik heb ook alles wat ik kon vinden gelezen over relaties.
Massagecursus heb ik al wat langer geleden gedaan. Was inderdaad een goede ervaring. Een jaar of drie geleden heb ik een zelfverdedigingscursus voor vrouwen gedaan.

Het verhaal van illegalen en zwervers is mensonterend. Als je door een of andere wet buiten het systeem valt kun je het wel schudden. Binnen het systeem kun je niet meer functioneren, maar erbuiten mag je niet functioneren. Dat brengt je in een onmogelijke positie met gevolgen die zich opstapelen en van jou een crimineel maken. Je leeft tenslotte en kunt noodgedwongen niet anders meer dan dingen doen die niet mogen. Mijn verhaal valt ook binnen dat kader. Het meest choquerende dat ik heb ervaren is dat ambtenaren klakkeloos die wetten uitvoeren, zoals de mevrouw die me moest uitschrijven in België. Zij voelde zich daar bijzonder naar over en vond het onrechtvaardig, maar deed het wel omdat ze haar werk moest doen, omdat ze zelf geen problemen wilde en haar baan wilde houden. Het daarop volgende bezoekje aan een daklozenopvang, die me weigerde omdat ik niet woonachtig was in de gemeente van die opvang (ik kwam vanuit het buitenland, dus dat was helemaal niet mogelijk), de sociale dienst die me wegstuurden, omdat ze mensen van buiten de gemeente niet mochten helpen etc etc. De eerste stap is om je te toetsen aan regels. Pas je niet daarbinnen dan neemt ook niemand de verantwoordelijkheid. Een nachtmerrie als je ermee te maken krijgt. Het zit zo ingebakken in onze cultuur dat orders moeten worden opgevolgd, dat mensen die daartoe de opdracht krijgen daar zelfs in meegaan tot op het punt dat minderjarige kinderen dakloos raken. Ik denk dat er pas iets in de wereld gaat veranderen als mensen beginnen te beseffen dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen handelen en het daar allemaal mee begint. In het geval van deze ambtenaar: dat zij beseft dat zij degene is geweest die dit heeft uitgevoerd en dat haar motieven om het te doen niet integer waren.

Hannah Arendt beschrijft dit fenomeen aan de hand van het Eichmann process in haar controversiële boek "De banaliteit van het kwaad". Eichmann, verantwoordelijk voor de deportatie van joden in de tweede wereldoorlog deed gewoon zijn werk. Arendt onderzocht hoe gewone, gemiddelde, goede, enigszins onbewuste mensen tot werkelijk slechte dingen in staat waren (handelen), omdat ze daartoe de opdracht kregen (denken - de monsters die dit bedenken maken doorgaans zelden hun eigen handen vuil).

 

[Romagi]

Althea, ik heb het dus goed aangevoeld dat jij in zo,n zelfde situatie zat.
Hoe ben je uiteindelijk geholpen? Familie, pro-deo advocaat?
Deze man mag in de Bib zijn en uiteraard heb ik hem wat toegestopt en krijgt hij blijkbaar hier en daar iets. Ik zeg ook vaak tegen mijn kinderen - met justitie moet je niet in aanraking komen in nederland.
Althea, nu je gezondheid nog.

 

[Romagi]

zie www.yinyangbalans.nl
Belangrijk is om ergens te vinden hoe deze verklevingen ontstaan vanuit de cellen
Ik heb al vaker gelezen dat na een operatie er nieuwe verklevingen zich vormen.
Voor mij ook wel interessant dit onderwerp want ik ben geopereerd en bestraald.
Buik massages?