Ik vraag me iets af. Als je ergens trek in hebt, dan heb je blijkbaar iets nodig wat in datgene zit waar je trek in hebt (bijvoorbeeld magnesium en pure chocola). Maar dit geldt niet altijd, want suiker en koolhydraten foppen je waardoor je denkt dat je ze nodig hebt (er trek in hebt) terwijl ze eigenlijk heel ongezond voor je zijn.
Als je ergens weerstand voor voelt, zal het niet goed zijn voor je, toch?
En ik weet ook dat Weston Price heeft gezegd dat we voeding niet primair moeten eten omdat we het lekker vinden, maar omdat het gezond en voedend voor ons is.
Hoe rijm je dit dan met dingen die gezond voor je zijn, maar waar je echt geen trek in hebt? Is het erg als je grote hoeveelheden eet van dingen die in principe gezond voor je zijn en WAPF-proof? Ik eet bijvoorbeeld erg veel kaas. En yoghurt. Vind ik heerlijk en heb ik heel veel trek in. Echt genieten als ik het eet. Maar met *en nu ga ik een bekentenis doen waarvan ik hoop dat mijn kinderen hem niet lezen later* groente vind ik bijvoorbeeld maar zo zo en eet ik alleen maar om een goed voorbeeld te geven. Er blijft overigens ook niet heel veel over als je al nachtschade zijnde, oxaalzuur bevattende (en ik geloof ook kruisbloemige) groenten elimineert.
Hoe ga je met dit soort dingen om? Snoep en snaai lijkt me duidelijk: niet eten als je er trek in hebt. Maar hoe zit het dan met gezonde voedingswaren? Als je weet dat als je dat schaaltje yoghurt neemt waar je trek in hebt, je geen maaltijd gaat eten bestaande uit vlees en groente? Of als je niets eet, omdat je wel trek hebt maar geen trek in datgene wat gepland staat. Moet je het dan wel eten?
Zomaar wat vragen en overwegingen. Ik zit ook met honger in het algemeen. Ik heb erg veel honger en behoefte om te eten. Mogelijk speelt mijn instabiele bloedsuikerspiegel ook een rol, maar als ik bijvoorbeeld om 7.00 de fameuze yoghurtsmoothie neem, heb ik om 9.30-10.00 echt weer honger. Als ik het forum lees, ben ik echt een grote uitzondering geloof ik
maar wat doe je dan, ook weer honger negeren? En als je duizelig wordt? Met niet-negeren bedoel ik iets gezonds en vets eten. Leert mijn lichaam op een gegeven moment dan om zuiniger te zijn met het verbranden van voedsel? Is dat dan ook het moment waarop ik eindelijk een beetje zal gaan aankomen?
Wat zijn jullie bedenkingen, ervaringen?
Als je ergens weerstand voor voelt, zal het niet goed zijn voor je, toch?
En ik weet ook dat Weston Price heeft gezegd dat we voeding niet primair moeten eten omdat we het lekker vinden, maar omdat het gezond en voedend voor ons is.
Hoe rijm je dit dan met dingen die gezond voor je zijn, maar waar je echt geen trek in hebt? Is het erg als je grote hoeveelheden eet van dingen die in principe gezond voor je zijn en WAPF-proof? Ik eet bijvoorbeeld erg veel kaas. En yoghurt. Vind ik heerlijk en heb ik heel veel trek in. Echt genieten als ik het eet. Maar met *en nu ga ik een bekentenis doen waarvan ik hoop dat mijn kinderen hem niet lezen later* groente vind ik bijvoorbeeld maar zo zo en eet ik alleen maar om een goed voorbeeld te geven. Er blijft overigens ook niet heel veel over als je al nachtschade zijnde, oxaalzuur bevattende (en ik geloof ook kruisbloemige) groenten elimineert.
Hoe ga je met dit soort dingen om? Snoep en snaai lijkt me duidelijk: niet eten als je er trek in hebt. Maar hoe zit het dan met gezonde voedingswaren? Als je weet dat als je dat schaaltje yoghurt neemt waar je trek in hebt, je geen maaltijd gaat eten bestaande uit vlees en groente? Of als je niets eet, omdat je wel trek hebt maar geen trek in datgene wat gepland staat. Moet je het dan wel eten?
Zomaar wat vragen en overwegingen. Ik zit ook met honger in het algemeen. Ik heb erg veel honger en behoefte om te eten. Mogelijk speelt mijn instabiele bloedsuikerspiegel ook een rol, maar als ik bijvoorbeeld om 7.00 de fameuze yoghurtsmoothie neem, heb ik om 9.30-10.00 echt weer honger. Als ik het forum lees, ben ik echt een grote uitzondering geloof ik
maar wat doe je dan, ook weer honger negeren? En als je duizelig wordt? Met niet-negeren bedoel ik iets gezonds en vets eten. Leert mijn lichaam op een gegeven moment dan om zuiniger te zijn met het verbranden van voedsel? Is dat dan ook het moment waarop ik eindelijk een beetje zal gaan aankomen?Wat zijn jullie bedenkingen, ervaringen?
ik zit nu te denken aan een geit in de tuin :lol:
